29 februari 2008 door Antheny Verhoef
Mijn kinderen hebben het niet goed bij hun moeder. Wat kan ik doen? (4 en 7 jr)
Na 2½ jaar gescheiden te zijn, merk ik (de vader) dat het niet goed gaat met mijn twee kinderen die bij de moeder wonen, een meisje van 7 en een jongen van 4.
Als ze bij mij zijn mogen ze niks over thuis vertellen en moeder legt ze allemaal dingen op waarover ze bij mij niet mogen praten. Toch vertellen ze wel dingen uit zichzelf, maar ik kan mijn ex daar niet op aanspreken want dan beschaam ik het vertrouwen van de kinderen en zal zij de kinderen hier weer op aanvallen.
Er worden totaal geen leuke dingen met ze ondernomen en ze zitten hele dagen bij opa en oma, wat ze helemaal niet altijd leuk vinden. Er mag nooit een vriendje of vriendinnetje komen spelen. Er wordt gemiddeld twee keer per week patat gegeten en af en toe helemaal geen warm eten. Moeder zit hele dagen achter de PC te chatten en spelletjes te spelen. Er wordt totaal geen positieve aandacht gegeven, eerder negatief.
Mijn zoon heeft al bij een kinderpsycholoog gelopen en daar bleek dat moeder de zaak niet aankan. Hij gaat van de stress niet meer naar het toilet, wat verstoppingen tot gevolg heeft.
Ze moeten altijd erg vroeg op bed. Door de week om 18.30 en in de weekends om 19 uur. Er wordt erg veel geschreeuwd in nabijheid van de kinderen, en alles wordt gezegd in de buurt van de kinderen. (De bekende kleine potjes met grote oren).
De kinderen geven allebei regelmatig aan dat ze wel bij papa en zijn vriendin willen gaan wonen. Wat kan ik doen wat het beste is voor mijn kinderen?
Antwoord
Ik kan me heel goed voorstellen dat u zich zorgen maakt over de opvoeding van de kinderen als ze bij hun moeder zijn. Maar helaas kunt u daar met haar niet over praten. Dat is lastig, aangezien daar toch de oplossing van het probleem gezocht moet worden. Ik zal dat straks verder toelichten.
Ook vertelde u dat de psycholoog waarbij uw zoon in behandeling is geweest, geconstateerd heeft dat moeder de zaak niet aankan. Heeft hij ook een advies gegeven om daar wat aan te doen? Eventueel zou u daarover nog eens contact met hem kunnen opnemen.
Onderling vertrouwen
Ik begrijp dat er geen open en eerlijk contact mogelijk is tussen u en uw ex. Er is geen onderling vertrouwen. Dat heeft minstens twee onwenselijke gevolgen. Ten eerste kunnen jullie daardoor niet met elkaar praten over de situatie van de kinderen. En ten tweede kunnen de kinderen niet vrijuit spreken.
Zo'n situatie levert spanning en stress op voor jullie allemaal. In het bijzonder voor uw zoon, die hierdoor obstipatie heeft ontwikkeld. Maar ook voor uzelf natuurlijk, anders zou u het probleem niet aan ons hebben voorgelegd.
Zolang er geen onderling vertrouwen is tussen u en uw ex kunt u de problemen met haar en de kinderen moeilijk oplossen. Daarom zult u eerst moeten onderzoeken hoe u het onderlinge vertrouwen alsnog kunt verbeteren.
Een verhuizing van de kinderen naar u en uw vriendin lijkt me vooralsnog niet aan de orde, ook al zeggen ze dat ze dat zelf graag zouden willen. Uit zichzelf zal de moeder daar waarschijnlijk niet zomaar in toestemmen (zéker niet als het contact op dit moment zo slecht is) en een verandering van de huidige afspraken via de rechter zal pas slagen als er echt sprake is van ernstige verwaarlozing, wat me nu nog niet het geval lijkt.
Huisarts en bemiddeling
De eerste stap die ik zou adviseren, is om contact op te nemen met uw huisarts en te vertellen wat u dwars zit. Met hem of haar kunt u overleggen en onderzoeken welke hulp er nodig is.
Daarnaast zult u toch met uw ex in gesprek moeten gaan. De bedoeling is dan om te komen tot onderling vertrouwen en een open communicatie, zodat er gewoon gepraat kan worden over ieders zorgen.
Om dit te bereiken, moeten jullie allebei bereid zijn om hier gezamenlijk aan te werken. Ik neem aan dat u dat zelf wel wilt, maar het zou kunnen dat uw ex hierover aarzelt (of het botweg afwijst). In dat geval kunt u aan een goede vriendin van haar vragen of zij haar zou willen aansporen.
Voor de gesprekken zelf kan het nuttig zijn om een (neutrale) derde in te schakelen. Dat kan een bekende van jullie zijn, maar ook een professionele mediator. Om uw goede wil te tonen kunt u aan uw ex vragen wie zij zelf als tussenpersoon erbij zou willen hebben.
Ik wens u veel sterkte en succes!
Vader2ling8jaar
12-02-2018 06:02<p>Hier is dit idem; Ben vader van 2 ling 8 jaar.<br />
Bij de moeder moeten ze samen gaan slapen met haar in haar bed ! Moeten ze een pamper dragen.<br />
De moeder is ook zo gesteld op netheid dat ze niet mogen spelen, mogen niet op de mat lopen, of rondlopen als ze gekuist is. Ze gaat dagelijks bij haar moeder en zus zitten (ook na schooltijd) tot bedtijd. Kids mogen geen tv kijken beneden (moeten dit boven op hun kamer doen).Na avondeten 17u mogen ze niets meer drinken of eten ! Doen nooit iets samen (zwemmen, speeltuin, knutselen enz) Warm eten krijgen ze enkel op school en wassen is heel zeldzaam omdat ik ze steeds in het weekend (om de 14d) in bad moet zetten. Reden zou zijn anders is de badkamer overhoop ??<br />
Probleem was ook toen we samen waren, reden van scheiding ---> mijn andere twee kinderen vorig huwelijk deed ze net hetzelfde (ook hield ze niet van die kinderen) waarna ik een eind maakte aan ons huwelijk, was niet leefbaar geworden. Ze neemt ook antidepresiva medicatie steeds in.<br />
Wat doe ik hiermee kinderen vertellen dit maar mag het niet tegen haar zeggen omdat ze dan gestraft worden. Vind dit als vader erg en denk er vaak aan hoe ze het stellen met de moeder ?</p>
r_bakas
13-05-2015 09:05<p>Hallo,
</p>
<p>Ook ik denk dat het met mijn dochtertje van 10 jr niet goed gaat bij haar moeder. Ik vermoed zelfs dat ze psychisch mishandeld wordt. Mijn kind verteld mij ook heel veel en wij hebben vaak open gesprekken. Het zit haar dwars dat mijn ex en ik niet met elkaar kunnen opschieten. Ook mijn ex wijst elke vorm van communicatie af. En doet voorkomen dat er niet met mij communiceerd kan worden. Verteld mijn kind dat ik de moeder lastigval. Mijn kind is inmiddels 10 jaar. Zij gaat vragen stellen en ik leg haar bepaalde dingen uit zonder mijn ex ten nadele te brengen, maar mijn ex wilt niet dat ik met mijn dochtertje praat als zij ergens mee zit wat tussen moeder en vader speelt. Mijn ex heeft het nu voor de 2e keer zover dat ik mijn kind niet mag zien omdat ik volgens haar te vaak financiële en volwassene zaken met mijn kind bespreek wat totaal onzin is. Kort geding komt binnenkort en ik heb aangifte gedaan tegen mijn ex van ontrekking ouderlijk gezag (strafbare feit). Ook ik weet niet wat ik zou moeten doen en kunnen doen. Mijn kind is bang om ook maar iets leuks over mij of leuke gelegenheid met mij te vertellen als ze terug is bij de moeder. Uit angst voor haar moeder gaat mijn kind zelfs soms ook negatieve dingen over mij roepen. Maar als ze bij mij is dan is er niets aan de hand en verteld ze soms dingen over haar moeder. Ook zij wordt elke dag met opa en oma gelaten. Die wonen ook daar. Doen weinig leuks. En met moeder kan ik niet praten. Wat ik moet doen weet ik echt niet meer. We zijn al 8 jaar gescheiden en mijn ex ziet maar niet in wat dit allemaal met ons kind doet. Zij is alleen gefocust op alles te kunnen gebruiken tegen mij, waaronder mijn kind. Ik weet het niet meer!!</p>