20 maart 2015 door Asha ten Broeke
Triple P is Triple K met peren
Dit voorjaar starten de Triple P Lifestyle trainingen, om kinderen op gezond gewicht te krijgen. Asha ten Broeke maakt er gehakt van.
In een hoek van de website van Triple P Nederland staat een foto van een klein meisje dat keihard schreeuwt. Dat lijkt me een gepaste emotie. Want naast haar staat een nieuwsbericht waarvan de moed je onmiddellijk in de schoenen zakt.
Vanaf dit voorjaar gaat het Nederlands Jeugdinstituut (NJi) namelijk professionals opleiden om de 'Triple P Lifestyle'-cursus te geven. In die cursus worden ouders van dikke kinderen - zeer volgens de participatiemaatschappelijke trend du jour - 'in hun kracht' gezet op opvoed- en gezondheidsgebied, in de hoop dat de forse vruchten van hun lendenen daarvan afslanken.
Vrij slecht idee
Dat is een vrij slecht idee. Om te beginnen blijkt uit wetenschappelijke studies dat het dun maken van dikke mensen bepaald geen sinecure is. Onderzoek laat zien dat op de korte termijn gedragsverandering en daarmee gewichtsverlies nog wel haalbaar is, maar dat naarmate er meer tijd verstrijkt de verloren BMI-punten bijna altijd gewoon weer terugkomen.
Wellicht verklaart dat waarom we het succes van campagnes als 'Maak je niet dik', 'Zeg vaker nee' of de verscheidene 'Jongeren Op Gezond Gewicht'(kortweg JOGG)-baksels niet primair meten in collectief kwijtgeraakte kilo's. Dat zou het falen van deze leefstijlinterventies assorti namelijk wel erg zichtbaar maken.
Daarnaast heeft ook Triple P als opvoedondersteuning een nogal dubieuze reputatie. Niet dat de opvoedcursussen niet populair zijn, integendeel: gemeenten gaven er de afgelopen jaren 11 miljoen euro aan uit. Op veel plekken, zoals bij mijn plaatselijke afdeling van het Centrum voor Jeugd en Gezin, is het zelfs de enige methode die men aanbiedt als je aanklopt met pedagogisch leed.
Lekker simpel
Die populariteit komt onder meer doordat het idee achter Triple P lekker simpel is. Het is een soort behaviorisme-voor-beginners: ouders leren goed gedrag te belonen, slecht gedrag te ontmoedigen door kinderen te negeren en/of af te zonderen, en tussendoor zijn we allemaal lekker positief aan het communiceren met elkaar.
Sommige ouders - mijzelf incluis - krijgen daar op voorhand al milde jeuk van. Ze vragen zich bijvoorbeeld af waarom je kinderen überhaupt zou moeten trainen om zich goed en dus niet slecht te gedragen. Is het niet veel liefdevoller als kinderen gewoon zichzelf mogen zijn, good, bad and ugly? En dat je ze laat weten dat zelfs als ze rottigheid uithalen, en je boos op ze bent, ze niet weg hoeven, omdat je nog steeds innig van ze houdt?
Geen overtuigend bewijs
Als slagroom op het toetje komt daar nog bij dat Triple P waarschijnlijk niet werkt. In 2012 publiceerden gezondheidswetenschappers een groot onderzoek, waarbij ze 33 studies naar de opvoedmethode samen analyseerden. Hun conclusie liet niets te raden over: "We vonden geen overtuigend bewijs dat Triple P-interventies werken voor de hele populatie." Ook vonden ze geen bewijs voor voordelen van de cursus op de lange termijn.
In dezelfde periode bleek uit Nederlands onderzoek dat een plek op een wachtlijst even effectief is als de cursus - met dien verstande dat het eerste gratis is en het tweede bepaald niet. Met andere woorden: Triple P is eigenlijk Triple K. Met peren.
Het Nederlands Jeugdinstituut gaf toen in de Volkskrant aan open te staan voor kritiek. 'Ook als Triple P niet zo goed zou werken als wij dachten, willen we dat weten', zei de directeur.
Zou het? Genoemd nieuwsbericht over de aanstaande 'Triple P Lifestyle'-cursussen linkt door naar wat achtergrondinformatie, waar in alle toonaarden wordt gezwegen over die kritiek. Er staat wel een verwijzing naar een proefschrift, waarbij de suggestie wordt gewekt dat deze de effectiviteit van dit stukje lifestyle-gebeuren aantoont. Geen hond die dat proefschrift ook echt gaat lezen, zullen ze bij Triple P gedacht hebben, maar helaas voor hen kwam ik langs.
Uit het promotieonderzoek bleek, als verwacht, dat de cursus de dikke kinderen niet slanker had gemaakt. Interessanter was dat ik op pagina 189 het volgende zag staan: 'Gebaseerd op de resultaten van de huidige studie kan bredere implementatie van de Lifestyle Triple P-interventie op dit moment niet aanbevolen worden.' Niet, dus.
Kerkhof der mislukte leefstijlinterventies
Samengevat is dit dus het plan: men wil van gemeenschapsgeld professionals gaan opleiden voor een niet-aanbevelenswaardige variant van een niet-effectieve cursus die een vrijwel niet-oplosbaar issue aanpakt.
Het is, kortom, de zoveelste overgewichtmaatregel die we kunnen bijzetten in het kerkhof der mislukte leefstijlinterventies.
En ja, ik weet dat in het verleden behaalde non-resultaten geen garantie bieden voor de toekomst. Maar ik denk toch dat gemeenten hun geld beter ergens anders aan kunnen uitgeven.
Sil1969
29-03-2015 14:03<p>Wij hebben ook net les nummer 2 van triple p achter de rug en idd het pakt mij ook niet zo mijn kind is nu eenmaal lastig en dan benadrukken we niet het positieve als ie weer eens loopt te schelden en vloeken. </p>
rode
27-03-2015 12:03<p>In het kader van "zeg vaker nee" is dit wel een interessant artikel: http://www.parool.nl/parool/nl/14629/TEUN-VAN-DE-KEUKEN/article/detail/3928693/2015/03/27/De-aanbiedingenautomaat-voor-het-tussendoortje-staat-nooit-stil.dhtml</p>
Carine Kielstra
26-03-2015 17:03<p>Bovenstaande column verscheen ongeveer een half jaar geleden in de Volkskrant. Wij hebben daar toen op gereageerd omdat wij duidelijk hebben willen maken dat dit een mening van een columnist betrof en dat dit niet gaat over feiten. Wat ik hier graag nog wil zeggen is dat het volgens ons geen juiste weergave van de feiten is, het is onjuist om te zeggen dat er geen bewijs voor Triple P is, dat is er wel, zowel in Nederland als in het buitenland. Verder gaat het er bij Triple P om dat ouders en kinderen een goede band hebben, goed met elkaar communiceren en dat kinderen zelfvertrouwen ontwikkelen doordat ouders hun ontwikkeling stimuleren. Dat is veel meer dan straffen en belonen. Elke ouder bepaalt zelf wat hij of zij wil doen om het opvoeden weer leuker te maken en om ervoor te zorgen dat zijn of haar kind zich optimaal ontwikkeld en de normen en waarden leert die hij of zij belangrijk vindt. Het is niet waar dat Triple P een 'one size fits all' is, ikzelf heb nog nooit dezelfde Triple P cursus gegeven omdat elke ouder zelf bepaalt waar hij of zij aan wil werken.
</p>
<p>Het is ook niet waar dat er geen letter aan Triple P veranderd mag worden, sterker nog, het is de bedoeling dat het programma op maat gemaakt wordt voor iedere ouder. Iedere professional is anders en heeft zijn of haar expertise en zal dus de accenten binnen de interventie anders leggen. Er is een soort basis fundament, dat je volgt omdat je weet dat het op die manier werkt, maar dat betekent niet dat er ook een grote flexibiliteit is in hoe je de interventies uitvoert. Daarnaast worden continue de resultaten bijgehouden van de interventie en wordt geëvalueerd of het effectief is wat we doen. Dit maakt Triple P een unieke interventie op het gebied van opvoedingsondersteuning. Wij geven daarmee inzicht in de resultaten, maar deze transparantie levert vaak ook veel kritiek op. Dit geldt ook voor Lifestyle Triple P en de interventie is aangepast naar aanleiding van het promotieonderzoek van mevrouw Gerards. Onder de door mevrouw ten Broeke geciteerde zin staat namelijk dat geadviseerd wordt om de interventie aan te passen alvorens deze te implementeren en de resultaten van de aangepast versie bij te houden. En dat is precies wat we op dit moment doen!
</p>
<p>Het is goed om kritisch naar interventies te kijken, we hebben een heleboel interventies in Nederland op het gebied van opvoedondersteuning en we moeten zeker kritisch blijven kijken of wat we uitvoeren effect heeft. Maar dan is het wel belangrijk om alle kanten de bekijken en niet alleen af te gaan om dingen die in de pers gezegd worden. Ik ga graag in gesprek met mensen die kritiek hebben op Triple P, daar kunnen we van leren.
</p>
<p>Carine Kielstra<br />
Programma manager Triple P<br />
Nederlands Jeugdinstituut</p>
wammeke
21-03-2015 08:03<p>Hebben jullie een link naar dat promotie-onderzoek met minimaal '189 pagina's'. Ik vind de quote overal online, maar dus niet het onderzoek waar het uit komt.<br />
Overigens, al het onderzoek wat een (vaag) positief resultaat laat zien is gedaan door onderzoekers die op een of andere manier banden hebben met tripleP. De Nederlandse overheid valt alweer voor de maakbaarheid van de mens, die dus niet bestaat...</p>
Temet
20-03-2015 16:03<p>Dit las ik vandaag in het Parool:<br />
http://www.parool.nl/parool/nl/265/GEZONDHEID-WETENSCHAP/article/detail/3917430/2015/03/20/Minder-kleuters-met-overgewicht-in-Amsterdam.dhtml
</p>
<p>In een ander stukje in dezelfde krant wordt de link gelegd tussen de daling van het aantal te zware kleuters sinds 2012 en het gemeentebeleid vanaf dezelfde datum. Zou het? Ik vraag het me af. Het zou leuk zijn als iemand dat eens ging uitzoeken: hoe staat het in andere gemeentes, is er een verband aantoonbaar tussen gemeentelijk beleid en dalend overgewicht, en zo ja, welk beleid is dan wel, en welk niet succesvol?
</p>
<p>Groeten,
</p>
<p>Temet</p>
M Lavell
20-03-2015 14:03<p>Heerlijk. Mijn dag weer helemaal goed.<br />
Dank.</p>