Speciaal onderwijs?

Herkenbaar

"In de bovenbouw is nog minder zicht/sturing/begeleiding. Huiswerk in magister doen we niet.
Hij heeft de afgelopen 2 jaar te weinig zelfstandigheid ontwikkeld om dat aan te kunnen, dat krijg ik ook van docenten terug."

Herkenbaar. Mijn zoon zit ook in de tweede. Hij kan niet plannen. Geen prioriteiten stellen. Uit zichzelf een betoog schrijven. Hij heeft geen idee hoe hij moet beginnen. Iets op google drive zetten. Geen idee. Goddank voor magister anders was het een drama geworden.

Wij plannen alles voor hem. Hij gaat naar de huiswerkbegeleiding. Wij hebben zijn inlogcodes van zijn mail. Etc.

Er is wel wat progressie. Het werken in groepjes gaat nu goed. Samen een werkstuk maken ook.

Maar nu komt het. Mijn zoon heeft helemaal niks, gewoon een normale 13 jarige die meer geinteresseerd is in voetbal dan huiswerk. Bij de huiswerkbegeleiding barst het van de kinderen zoals hij. Volkomen normaal vertelden ze daar. Er zijn zoveel kinderen die op die leeftijd nog niet goed kunnen plannen en nog niet de verantwoordelijkheid hebben.

Voor een kind met iets moet het nog veel moeilijker zijn. Bovendien letten ze waarschijnlijk ook meer op hem. Mijn zoon draait gewoon mee. Haalt niet heel goede cijfers maar net aan goed genoeg. Belachelijk dat ze niet een oplossing zoeken voor het huiswerkprobleem. Hoeveel moeite is het nou om het huiswerk na de les bijvoorbeeld even te mailen. Jullie zoon is vast niet de enige die vergeet dingen op te schrijven. Het klinkt ook wel erg als onwil vanuit de school.

Ik begin dat ook een beetje te denken. Als je een autistisch kind bestempelt als lui en ongeïnteresseerd (terwijl hij dat echt niet is), dan ben je wel heel ver van het padje af. Wil ik zo iemand in de buurt van mijn kind? En dat helpen met huiswerk opschrijven heeft nooit prioriteit voor een docent die het eigenlijk onzin vindt, want dat moet het kind nu toch wel kunnen, vinden ze.

Ik blijf vinden dat ze beter die incompetente en onwillige leraren kunnen wieberen dan mijn zoon, die heel gelukkig is op deze school. Maar ja, dat gaat natuurlijk nooit gebeuren. En thuis schooltje spelen is inderdaad ook wel zwaar, en dan heb ik er nog twee andere middelbare scholieren bij, die ook wel eens aandacht willen.

Lastig...krijg net een vriendelijk smsje van mentor, dat we vrijdag gaan kijken wat het beste is voor zoon, en hoe fijn het was dat hij dat meisje had geholpen een vriendinnengroep te vinden. Yeah, right. Ik vertrouw die lui niet meer.

vlinder 72

Precies, ik heb ook nog twee van die exemplaren rondlopen. Het verschil is vooral dat ze minder onder een vergrootglas gelegd worden. Er kan wel eens een niet ingeleverd werkstuk door iedereen vergeten worden, terwijl zoon daar nooit mee wegkomt.

waarom volhardt de school toch in al die onduidelijkheid? Ik kan me niet voorstellen dat er dertienjarigen rondlopen die zeggen: school, doe mij maar zoveel mogelijk onduidelijkheid, daar leer ik goed van.

Mijn kind ook

Mijn kind heeft adhd, liep in de 1e ook vast met plannen en organiseren. En ook in het aanpakken van een opdracht. Ik denk inderdaad dat het heel veel voorkomt en zijn school speelt hier goed op in. Ook vervullen de kinderen hierin een rol naar elkaar toe. Inmiddels zijn we een jaar verder en heeft mijn zoon zijn zaakjes meestal goed in orde en stuurt hij vrijwel dagelijks een of meer appjes of foto's naar klasgenoten die het even niet weten.

Het eerste jaar heb ik hem veel begeleid, samen huiswerk plannen, helpen opstarten met uittreksels, opdrachten indelen in stapjes, overhoren. Geen probleem, doe je als moeder, maar naast het werk en andere kinderen is het wel veel. Als er dan ook nog veel inhoudelijke zaken bij komen (uitleg van schoolvakken), is het driedubbel zwaar. Ik vraag me af hoe je dat (lang) vol kunt houden. Ook denk ik aan de puberteit die er aan gaat komen, waarbij zoon het misschien niet meer pikt dat je je zoveel met hem 'bemoeit'.

Ik vind dus echt wel dat school hierin ernstig verzaakt, maar kan me ook voorstellen dat Li en zoon gebaat zijn bij meer ondersteuning.

Speciaal onderwijs

Voor mij was het voordeel van speciaal onderwijs dat je het eindelijk weer over hetzelfde hebt en dat je niet voortdurend verbijsterd bent over het onbegrip en de onmogelijke situaties die er dan door zo'n klein dingetje voor je kind ontstaan.
Het speciaal onderwijs kan ook niet alles oplossen maar het begrip waar de bottlenecken zitten is meestal gewoon aanwezig.
Hoef je niet eindeloos te steggelen over zes keer niets.

Nog twee pubers

Jeetje, Li, dat is dan toch niet te doen zo, met nog twee pubers? Andere school met meer begeleiding? SO? Deze school (met een beetje meer goede wil) en externe begeleiding na school? Ik noem maar wat opties. Als het niveau passend is, zou ik niet gaan zakken, dat lost niets op.

steun

Ook als je kind op speciaal onderwijs zit ben je niet automatisch ontslagen van de huiswerkbegeleiding thuis en het plannen en organiseren.
Dat is een illusie. Je krijgt wel meer begrip en er zijn handreikingen die een wereld kunnen betekenen.
Maar het is ook weer geen een op een begeleiding dus het begeleiden bij het maken van een werkstuk komt toch echt wel weer bij jou terecht.
Soms zijn er mooie initiatieven met huiswerk maken op school of een huiswerkvrije school, maar dan moet je maar net mazzel hebben.
Maar omdat de omstandigheden, rust en kleinere klasjes/begrip meer oplossingsvaardigheden, op school een stuk beter zijn, kun je het beter aan en kan je kind met minder frustratie meer leren.

wat ik mij herinner van het vwo was dat we met 25 leerlingen begonnen in de brugklas en dat het superdruk was. veel plannen en dat echt heel veel leerlingen dat niet aankonden. geen idee of ze wat mankeerden, dat wasi n die tijd nog niet zo in beeld. maar er werd tegen al die kinderen gezegd: dit is het. geen enkele ouder die ging helpen plannen hoor. is dat dan tegenwoordig meer zo dat de ouders de kinderen gaan helpen wel of niet autistisch? mijn beste vriendin was hartsikke slim maar had echt wel moeite met het plannen en het overzien. die heeft uiteindelijk mavo gedaan. niks mis mee maar echt iedereen was daar heel duidelijk in: zo werken wij hier en anders moet je maar een nivo lager.

Kamille

Neem van mij aan dat het nu heel anders is dan vroeger. Vroeger deed bijna iedereen het alleen, liet je je hoogstens even overhoren door je moeder. Dat werkt niet meer bij heel veel kinderen. Natuurlijk bij een aantal wel maar niet bij iedereen. Afstromen doordat je niet kunt plannen gaat ook niet helpen want op een niveau lager moet je ook plannen. Er zijn ook veel meer taken er om heen, vaak taken die je met anderen moet doen en veel langetermijndingen. Dat herken ik niet zo van vroeger.

mag ik vragen wat je bezwaar is tegen speciaal onderwijs? het klinkt misschien heel heftig en je wilt natuurlijk dat je kind het liefst op een gewone school zit, maar vergeet niet dat die scholen er niet voor niets zijn. kleinere groepjes, meer aandacht, speciale methodes. soms heeft een kind dat "gewoon" nodig, hoe naar het ook voor je klinkt.

kamille

Wacht maar tot je eigen kind op de middelbare school zit. Scholen van nu zijn niet te vergelijken met scholen van vroeger. Ik ken geen enkele ouder die nu niet helpt met plannen etc. En niet omdat dat overdreven is, het kan niet anders.

scholen verwachten nu veel meer zelfstandigheid terwijl kinderen dat helemaal nog niet kunnen. Kinderen moeten ook veel meer dan vroeger. Na elk leuk uitje volgt een (reflectie) verskag. Bovenop het reguliere huiswerk natuurlijk. Tijdens bijeenkomsten wordt het ook gezegd. Docenten verwachten hulp van ouders.

vroeger

Vroeger moest ik voor geschiedenis paragraaf 4.5 leren en opdracht 6,8,9 maken. Nu staat er als opdracht "inleveren webquest". Heu? Blijkt een grote 3-delige opdracht te zijn waarbij van alles opgezocht moet worden (bijvoorbeeld). Vroeger had je je boeken en dat was het. En elk jaar een werkstuk voor aardrijkskunde en geschiedenis. Veel rechtlijniger en overzichtelijker.

Speciaal onderwijs Kamille

daar hoeft niets mis mee te zijn, echt niet.

Punt is wel dat de overheid inzet op zo weinig mogelijk speciaal onderwijs.
Daarvoor is de Wet Passend Onderwijs ingegaan. Dat betekent dat 'gewone' scholen (zowel basisscholen, als voortgezet onderwijs) eerst gehouden zijn passend onderwijs te bieden voor leerlingen. In principe alle leerlingen, tenzij.... Dat zou dus niet vrijblijvend moeten zijn, maar serieus moeten worden aangepakt met handelingsplannen (heeft ook vaak een naam als ''ontwikkelings perspectief plan' of iets dergelijks). Pas als men kan aantonen handelingsverlegen te zijn tov een specifieke leerling zou een overstap naar speciaal onderwijs aan de orde moeten zijn.
En als de inspectie komt kijken staat het niet best wanneer de school vaak handelingsverlegen is en een hoge uitstroom heeft naar het speciaal onderwijs.

Aagje

maar volgt er dan niet dicriminatie als er kinderen zijn waarvan de ouders niet zoveel tijd of geld of iq hebben om de kinderen te helpen? als je vader toevallig alle tools heeft kan je dus de boel goed halen terwijl je misschien zelf niet eens zo slim bent. dat is toch eigenlijk oneerlijk? het gaat er dan meer om wat de mensen om je heen kunnen dan wat je zelf kunt. of zie ik dat verkeerd? en hoe is de thuissituatie? als je ouders op een boerderij wonen en je moet elke dag helpen en je ouders zijn niet bepaald de slimsten dan heb je al giga achterstand terwijl je wellicht best slim bent.

ik heb ooit vroeger in de brugklas een werkstuk gemaakt over de Waddeneilanden. mijn moeder had dat nog even nagekeken op het laatst op spelfouten. dat vond ik heel aardig van haar want dat was denk ik het enige dat ze in het hele jaar voor me deed maar goed. ze had ergens iets bijgezet dat had ik niet gezien dus niet weggegumd en vervolgens had de leraar dat wel gezien bij het nakijken!

dit verhaal ging de hele school door! dat je moeder je had geholpen, er iets bij had geschreven! dat kon echt niet!

En dat is dus ook soms een reden waarom kinderen op de Middelbare een lager niveau doen. Scholen weten heel goed dat als ouders veel ondersteunen en helpen kinderen meer aan kunnen. . Soms ook niet hoor. Mijn tweede zoon is een heel andere jongen. Planmatig sterk. Komt van een Montessorischool af. Is heel intelligent. Ik verwacht dat wij hem veel minder zullen horven helpen dan onze fladderige oudste zoon.

Kamille

Dat het ene kind ouders heeft die tijd, zin én de capaciteiten hebben om te helpen, huiswerkbegeleiding of bijles te betalen is van alle tijden. Dat heeft natuurlijk helemaal niets met discriminatie te maken.

skik

Kamille

Je haalt slim zijn en goed kunnen plannen (en andere executieve vaardigheden) door elkaar. Mijn zoon heeft dus adhd maar is wel erg slim. Hij liep het eerste jaar van het gym vast omdat hij niet kon plannen en het niet kon overzien. Wat Vlinder en Pirata zeggen is ook mijn ervaring: er wordt erg veel van kinderen verwacht. Zes toetsen per week, een betoog, een boekverslag, een onderzoek, een informatiekrant, enzovoort.

Dus mijn zoon haalde zevens en achten, was niet eens heel lang met zijn huiswerk bezig, maar werd bijna overspannen van de stress. Daar heb ik hem met het bieden van structuur bij geholpen. En hij pakt het stukje bij beetje op. Dat heeft niets te maken met inhoud, ik geef mijn kind geen (bij)les. Maar ik bespreek wel elke dag even met hem of er nieuwe toetsen zijn bijgekomen en plan het leerwerk daarvoor samen met hem in zijn agenda. Hij staat nu bijna een 8 gemiddeld, maar wel zonder stress. Kinderen met adhd staan bekend om hun slechte executieve functies, maar er zijn een heleboel twaalfjarigen die nog niet voldoende overzicht hebben. Ik heb zelf hetzelfde niveau gedaan en er werd van ons zoveel minder verwacht.

Tuurlijk hadden we hem ook kunnen laten afstromen, met als resultaat dat hij nog steeds niet kon plannen en zich ook nog eens verveelt in de les. Ik denk dat het dan een glijdende schaal naar beneden was geworden en zijn zelfvertrouwen hadden we kunnen opvegen.

Bijles

Ik denk trouwens wel dat er ouders zijn die hun kinderen met veel geld door een te hoog niveau slepen, maar dat is van alle tijden. Dat is niet waar het in dit topic over gaat.

ok nou ik vind het echt raar dat ouders voor hun kinderen moeten gaan plannen. maar misschien ben ik ouderwets.

Drietje

Uiteindelijk moeten die bijleskinderen toch helemaal zelf hun toetsen maken en examen doen. Als ze het dan halen, dan beheersen ze de stof toch? Bij sporten vindt iedereen het hartstikke normaal dat je van veel trainen beter wordt. Er zijn talentjes die de top niet halen omdat ze toch niet zó gemotiveerd zijn of andere dingen belangrijker gaan vinden, en zo'n ploeteraar die aanvankelijk in de middenmoot zit maar alles op alles zet en met behulp van een extra trainer buiten de reguliere trainingen met hem aan de slag gaat waardoor hij de top haalt wordt alom gerespecteerd. En bij kinderen op school is het dan ineens 'door een te hoog niveau slepen'?

skik

Kamille

Niet VOOR hun kinderen plannen, maar MET hun kinderen plannen. Om het ze zelf aan te leren, want dat gebeurt op school vaak niet. Net als kinderen leren fietsen. Je houdt ze vast totdat ze het zelf kunnen. Basisschool en VO sluiten op dat gebied niet bepaald lekker aan, ten minste niet op de hogere niveaus.

Skik

Dat klopt helemaal, ik vraag me alleen af hoe gelukkig de kinderen daar van worden. Bijles voor 1 zwak vak vind ik logisch, maar als je in veel vakken niet mee kunt komen is dat toch ontzettend zwaar? Dat zou ik niet willen voor mijn kind. Daar liever in kleinere stappen het einddoel bereiken.

niet ouderwets

ok nou ik vind het echt raar dat ouders voor hun kinderen moeten gaan plannen. maar misschien ben ik ouderwets"

Je bent niet ouderwets. Je hebt gewoon geen idee. Je weer niet hoe de middelbare school is. Je weet niet wat er van ze verwacht wordt qua kennis, handigheid en zelfstandigheid.

Zo moest mijn zoon in de tweede week in de brugklas werken in een gedeeld bestand op google drive. Dat wist hij. Zijn mentor had het gezegd. Alleen had ze niet verteld wat google drive was en waar je dat kon vinden. En hoe kom je dan in je account. Etc. Etc. Dikke paniek thuis want hij moest het doen. Wij wisten het ook niet. Ik had nog nooit gehoord van google drive. En zo gaat dat continu. Kinderen hebben tig toetsen maar moeten ook ingewikkelde opdrachten doen in programma's die ze niet kennen en waar ze geen uitleg over krijgen. En wij als ouders maar mee zoeken en uitzoeken hoe zo'n tijdlijn, wordweb, strip, maak-je-eigen-kramt programma werkt. En daarna moet zo'n plaatje weer ergens ingeplakt worden met natuurlijk een verslag erbij. Delen op google drive maar ook geprint worden. In kleur en in een mapje. Dat is vanzelfsprekend.