Speciaal onderwijs?

Kamille

Het is tekenend dat je dit niet begrijpt... Als jij nu een draadje opent over jouw dove neefje wordt je toch ook niet blij als iemand een tirade gaat houden over al die mensen die nooit eens luisteren willen als zij iets zegt?

Algemene nettiquette: open een eigen draadje als je het over zoiets anders hebt maar wel op een nare manier linkt aan wat de TS bedoelt.

kamille

Zoek je heil ergens anders. Ik heb nu 3 topics gelezen waarin jij opeens de boventoon voert. Wil je ouders met autistische kinderen bashen? Laten voelen hoe vervelend die kinderen zijn voor gewone gezonde kinderen? Hoe storend, irritant en aandacht en geldverslindend? Dan is je boodschap inmiddels heel luid en duidelijk overgekomen. Dank voor je bijdrage, maar kun je ons nu verder met rust laten?

onderwijsconsulenten

De onderwijsconsulenten waren heel aardig, maar verwezen naar het samenwerkingsverband - en andersom. De man van het samenwerkingsverband heeft deze school een beetje opgegeven, kreeg ik de indruk. Hij kwam op de proppen met een andere school van hetzelfde type. Zucht. Ik weet eigenlijk niet meer wat ik moet willen. Mijn zoon is te kostbaar om constant zijn bestaansrecht te moeten bevechten. Maar hij is hier gelukkig en zijn resultaten worden steeds beter. Maar dat valt natuurlijk makkelijk te manipuleren, als de school kwaad wil. Ik weet het effe niet meer. Even dat gesprek afwachten maar.

nee ik wil niks bashen, ik zeg alleen dat het OOK goed is om OOK EENS te kijken naar de andere kinderen in de klas of het gezin ipv alleen maar te richten op het gehandicapte kind.

waarom doe jij dit syl?

je schrijft deze zin die mij net heeft laten huilen:

Hoe storend, irritant en aandacht en geldverslindend

Nergens schrijf ik op deze manier over kinderen met een psychische stoornis, het is een vreselijk kwetsende zin, die heel negatief overkomt.

kinderen die psychisch iets mankeren moeten juist geholpen, ondersteund en begrepen worden. ik heb nergens ze neergezet als een stelletje irritantie kutkinderen. echt nergens.

het ENIGE wat ik zeg is dat ik heb gemerkt dat de groep van kinderen ernaast (klas/gezin) toch wel vaak vergeten worden. en dat ik het zo fijn zou vinden als daar wat meer naar gekeken wordt. want dat zijn ook kinderen en ook de moeite waard.

kamille

Je bent bezig als n trol. Zie alle topics die je volstopt met jouw berichtjes. Nogmaals, zoek je heil elders. Zoek een andere bezigheid.

ik vind dit erg kwetsend, sorry. trol? niet aardig. ik gun juist alle kinderen op de wereld het allerbeste en ik zit in maar drie topics.

Andere kinderen kamille

Jou kind heeft last gehad thuis van kinderen met autisme en daar werd door vader en begeleiding geen rekening mee gehouden en weggeredeneerd.
Dat is treurig.
Hier is maar een issue aan de hand gelukkig, het agendabeheer van een kind met autisme dat zich verder goed gedraagt.
Dan wil je je daartoe beperken.
Wat denk je dat het Li gaat helpen als ze ook nog in het gesprek brengt of haar zoon zich wel goed gedraagt?
Veel kinderen met autisme hebben op school juist last van de andere kinderen omdat ze op school heel erg hun best doen om mee te komen en om net als de andere kinderen te zijn.
Lees het topic Uitlegvrouw maar eens. Het is een kwetsbaarheid.
Je hoopt dat je kind meekomt en geaccepteerd wordt.
En niet zodanig de plank misslaat dat het gepest wordt.
Natuurlijk kan de aandacht voor jou kind ook ten koste gaan van de aandacht aan andere kinderen.
Maar toch niet omdat de leerkracht moet opletten met het huiswerk noteren? Er zijn meer kinderen waar dat nogal handig bij is dat je even oplet of ze het wel doen.
Maar dan hier inbrengen maar eens even te kijken of de bijna verdrongen zoon van li zelf geen overlast veroorzaakt, in een situatie waar Li onder druk staat omdat haar zoon nu mogelijk van school moet veranderen is ongevoelig en kwetsend.
En een vorm van pesterij. Nu raakt het mij. Ik kwam ook voor mijn zoon bij de IB-er omdat de voetjes op zijn jas stonden. Hij werd gepest en er was inmiddels geen kruid meer tegen gewassen.
Als er dan iemand reageert met: als hij zich misdraagt krijgt hij een gele kaart! Dan ben je even verbijsterd van het onbegrip van de ander.

het zou me niets verbazen als kamille zelf autisme had. Dat meen ik serieus, gezien de manier waarop ze zich vastbijt in haar favoriete onderwerp. Ik denk dat ze enorm geholpen zou zijn met een diagnose.

hoe kwetsend. ik gun de zoon van to echt een superfijn leven. pesten is het ergste dat een kind kan overkomen. en zeker een gele kaart omdat hij op een jas gaat staan!

Ja Kamille

Ze stonden op de jas van mijn zoon. Terwijl hij die aan had.:-)

ok maar wat gebeurde er toen?

Het was de druppel

Ze stonden dus met zijn allen op mijn zoon te dansen. De leerkracht was er helemaal klaar mee en adviseerde me naar de IB-er te gaan.
Dus ging ik met kind met jas met voetjes naar de IB-er melden dat zoon zo gepest werd en dat er maar geen eind aan komt. Nu hebben ze weer met zijn allen boven op hem staan springen. Kijk maar, de voetjes staan op de jas (het was in groep 3).
De IB-er reageerde voor mij verbijsterend, net zoals jij nu verbijsterend reageert naar Li: als hij zich misdraagt krijgt hij een gele kaart, als hij het de andere kinderen moeilijkt maakt heeft hij het gedaan.
Terwijl jou kind zelf juist het slachtoffer is in deze situatie krijgt het ook nog duw na die niet over hem gaat maar over iemands frustratie met andere kinderen.
Verbijsterend. Maar het gebeurt.

nee zo reageer ik niet. het is niet zo van als hij het andere kinderen moeilijk maakt heeft hij het gedaan. dat is te simpel gedacht, want ik snap heel goed na al het lezen van de boeken en gesprekken dat dat niet zo werkt bij autisten. juist in dit soort gevallen moet er heel goed gekeken worden en zeker niet gelijk gewezen worden naar jouw zoon zo van hij doet dit en dat dus hij zit fout. maar DAARNAAST is het OOK SOMS zo dat het gedrag van autisten (hoewel natuurlijk niet bedoeld of met opzet) andere kidnern kan beschadigen. ik heb het niet over het jasincident of over jouw zoon in het algemeen. ik heb het over andere dingen. als je naast een autistisch meisje in de klas zit dat continu aan je spullen zit continu op elke prikkel reageert etc. kan dat meisje daar iets aan doen? nee. moet ze afgebrand worden? nee. moet ze uitgescholden worden? een gele kaart? NEE NEE NEE helemaal niet.

maar daarnast is heto ok goed te kijken wat het voor het kind dat ernaast zit betekent. voor dat kind is dit gedrag ook niet leuk of goed. die wil zichook goe dkunnen concentreren. die wil ook rustig haar werkjes maken die wil ook rustig haar spullen neerzetten zonder dat een ander eraan zit. dat moet ook gerespeceerd worden net zoals dat het autistische kind gerespecteerd moet wordne.

Ander draadje

En daarom moet dit naar jou andere draadje. Zoals het nu hier staat is het gewoon kwetsend voor Li. Het gaat helemaal niet over misdragingen van haar zon. Dus het is helemaal niet goed om daarnaast goed te kijken wat het voor het kind ernaast betekent. Het gaat hier uitsluitend over het kind van Li. Er is nergens sprake van overlast en al was dat zo dan is dat hier niet aan de orde.

moeilijk he lezen!

zij schrijft zelf: De IB-er reageerde voor mij verbijsterend, net zoals jij nu verbijsterend reageert naar Li: als hij zich misdraagt krijgt hij een gele kaart, als hij het de andere kinderen moeilijkt maakt heeft hij het gedaan

waarin zij zelf wellicht exemplarisch schrijft: als hij zich misdraagt etc. ....

probeer goed te lezen wat ik schrijf. en niet te snel te oordelen.

Tekst

Dan vraag ik me af: snap je het nu echt nog steeds niet dat je dat niet kan maken, een andere situatie die voor andere kinderen kwetsend is betrekken bij een kind dat juist gekwetst wordt, of wil je het niet begrijpen uit egobescherming oid?

sorry ik snap totaal niet wat je bedoelt. ik vergelijk ook niet. ik betrek het niet. ik zie het als twee aparte dingen. ik generaliseer niet. ik oordeel niet. wel maak ik me zorgen. ernstige zorgen.

Je projecteert Kamille

Je projecteert jouw ervaring op andere situaties die daar volkomen los van staan. En je betrekt ze ook wel degelijk op elkaar. Daarme sla je de plank volkomen mis voor wat betreft de problematiek in dit draadje.

Aagje

En dan nu:

Als je dit soort opmerkingen nu eens alleen nog maakt in je nieuwe draadje, dan kan deze gedachtenwisseling on topic blijven.

Aagje

vandaar ook mijn nieuwe topic. ik was nieuw hier en ben mee gaan schrijven. zo is t gegaan.

Als ik je topic lees vraag ik me af of het probleem werkelijk zo simpel op te lossen is als iedereen denkt. Een geeltje of een foto van het huiswerk? Ik kan me niet voorstellen dat dat een probleem is en als dat wel zo is is dat echt verbijsterend. Mijn zoon zit in 2 VWO en als je ziet hoeveel vragen er over de app gesteld worden over huiswerk, opdrachten, etc, dat is ongelofelijk. Is er dan niemand (een bevriende leerling) die ff een fotootje voor hem maakt of zo? Dat hoeft de docent toch niet per se te doen.

Maar ik lees meer: je bent een soort van thuisonderwijs aan het geven en huiswerkbegeleider. Dat laatste kan ik me voorstellen, maar is dat eerste echt de bedoeling? En zal dat goed blijven gaan? Je gaat het nu opvangen met bijles, maar er is wel een grens aan wat bijles kan doen. Als je kind het niveau aan kan, maar alles eromheen niet, is het dan niet goed als je kind naar een school gaat waar hier veel meer aandacht voor is? Zodat hij het leert? Als moeder ga je toch vroeg of laat tegen je eigen grenzen op lopen.

Ik zeg niet dat dat SO moet zijn, maar ik zou rond kijken.

Initiatief

Leerkrachten die het niet (willen) begrijpen verwachten dat jou kind het initiatief neemt omdat ze zelf al genoeg aan hun hoofd hebben om daar consequent in te zijn, of te worden.
Wil dan nog wel een keer helpen met huiswerk invullen, mits kind het dan zelf vraagt. Maar het inslijpen van die routine, die een leerkracht al niet op zich wil nemen is voor een kind met autisme vaak onoverkomelijk, zeker op een moment aan het einde van de les.
het zou zo handig zijn als alle leerkrachten aan het einde van de les, bij het huiswerk opgeven, even opletten, zeker op de kwetsbare leerlingen, of het lukt om het op te schrijven. Daar even nog de rust voor vragen in de klas, blijven zitten, niet dat iedereen vast zijn tas gaat pakken en schuiven met de stoelen. En dan concreet op het bord schrijven of concreet dicteren, en even in de gaten houden of het dan in de agenda's opgeschreven wordt.
Klein dingetje en toch lukt het niet omdat ze het belang er niet van inzien.
Behalve op het speciaal onderwijs. Daar snapt men het wel en wordt het ingebouwd in de dagelijks routine bij alle leerkrachten.
Het is onbegrip en onwil.
En het vraagt initiatief van de leerkracht. En dan vinden ze je kind niet zelfstandig. Zo'n klein dingetje dus.

"Maar ik lees meer: je bent een soort van thuisonderwijs aan het geven en huiswerkbegeleider. Dat laatste kan ik me voorstellen, maar is dat eerste echt de bedoeling? En zal dat goed blijven gaan? Je gaat het nu opvangen met bijles, maar er is wel een grens aan wat bijles kan doen"

Op de scholengemeenschap waar mijn zoon zit, zijn er vrij veel docenten die op mavo en havo lesgeven.
Dus als docenten niet leerlingen helpen met het ontwikkelen van hun frontale kwab op de havo en zich realiseren dat plannen moeilijk is en goed lesgeven essentieel, dan doen ze dat ook niet op een lager niveau.

Dus soms moet je gewoon je kinderen helpen inhoudelijk omdat de docent het niet kan. Het zou al te makkelijk zijn voor die scholen om die leerlingen dan maar 'kwijt' te zijn, kom op zeg, laat ze maar weten wat je allemaal doet om het kind daar te houden waar hij tot zijn recht komt. En je hoeft dan ook niet de bal bij hun neer te leggen maar je moet misschien wel vertellen wat je doet, en laten zien dat hij dan prima op z'n plek is.

gr Angela

rijbewijs vergelijking

Mirjam Lavell maakte ooit de vergelijking met rijbewijs halen: dat mag je ook eindeloos veel keren doen, dat examen, je mag er zoveel voor oefenen als je wilt, op welke manier je kunt of wilt en wat je nodig hebt.
Maar afrijden mag iedereen, desnoods 100 x.
gr Angela