Speciaal onderwijs?

Zolang het redelijk gaat zou ik het wel proberen want ideaal is anders.
Mijn dochter heeft de laatste anderhalf jaar veel last van
1. instroom van kinderen die geen autisme hebben maar om andere redenen uitvallen
2. de Groepsgrootte is verhoogd terwijl de klasjes nog steeds klein zijn.

Mijn zoon heeft vooral in de onderbouw kleine klasjes gehad. in de bovenbouw had hij inderdaad een meewerkende school en kon zich terugtrekken in een rustige ruimte of in gesprek gaan met de ambulant begeleider als de drukte hem teveel werd. Ze worden ook ouder en dan hebben ze er mogelijk meer grip op.
Dus als je zoon al in de bovenbouw zit zou ik het proberen uit te zitten. Bovendien krijg je niet zo makkelijk een toelatingsverklaring dan moet het al crisis zijn.
Het niveau van het onderwijs is de laatste jaren enorm gestegen. Vroeger was het meer een bewaarschooltje hoor ik weleens. Ook worden de leerkrachten onderbetaald, ze vallen onder de CAO van het basisonderwijs of zoiets.

Maar wat let je om eens te gaan kijken op het speciaal onderwijs? Al is het maar om wat tips op te doen. Mijn ervaring is dat ze door het voortdurend werken met kinderen die niet vanzelf meekomen de leerkrachten en de begeleiding veel oplossingsvaardigheden en eenvoudige tips hebben opgedaan die ze jou kunnen meegeven.

Ik had meer vragen bij de leerkrachten op de reguliere school, voortdurend ook ondermaatse invallers bij voortdurend zieke leerkrachten voor frans en duits, juist de vakken waar mijn kinderen moeite mee hadden, dan op het speciaal onderwijs. De kwaliteit van de leerkrachten van mijn dochter zijn stuk voor stuk prima.
Helaas is ze nu helemaal uitgevallen vanwege de toegenomen drukte, moeilijke andere kinderen, gebrek aan motivatie omdat het allemaal niet meer lukt.
Je problemen zijn niet per se over als je naar het speciaal onderwijs gaat.

Als je je zoon zelf begeleidt kun je mogelijk nog iemand inhuren als hij moeite met vakken heeft die jij niet makkelijk kunt volgen.
En uiteraard de electronische leeromgeving, als die maar op orde is.

Agendabeheer

Omdat bij beide kinderen aanvankeljk de electronische leeromgeving te wensen overliet hebben we zelf wel intensief de agenda getracht op orde te houden.
Zondagavond de week overzien wat er elke dag voor bijzonders is en het huiswerk indelen.
Elke dag na het eten even navragen en controleren. Zonodig de docent emailen met een vraag of een vraag in de agenda van je kind laten schrijven op het uur dat je kind die docent heeft. Steek er zonodig een geeltje of ander plakkertje in zodat je kind van buitenaf ziet dat er een vraag in zit.
In de ochtend nog even herinneren dat je kind een vraag aan de leerkracht stelt. En 's avonds controleren of dat gebeurt is.
klinkt makkelijker dan het in werkelijkheid gaat maar het kan helpen.

electronische leeromgeving

Dank je voor je uitgebreide antwoord. Helaas is het minpunt van onze school juist het ontbreken van de electronische leeromgeving. Anders kon ik hem in feite thuisonderwijs geven, wat ook best gezellig is (althans bij dit kind). Lekker op de bank met de arm om hem heen, dan ontspant hij en kunnen we fijn aan de slag. En inderdaad elders expertise inhuren voor vakken die ik zelf niet aankan, en verder wachten tot de kwartjes beginnen te vallen. Maar je moet het huiswerk wel weten!

Ik baal eigenlijk ontzettend dat hij misschien uit zijn veilige omgeving weg zou moeten, alleen maar omdat school te beroerd is om die logistieke problemen op te lossen. Als hij nou ongelukkig was, zou ik het een heel ander verhaal vinden. Nu komt het een beetje over als: wij vinden je zoon te vermoeiend, dus rot maar op. Maar goed, dat was de vraag niet. Ik ben inmiddels redelijk door de wol geverfd in contacten met school en heb direct onderbouwd geprotesteerd en een gesprek aangevraagd.

Maar het ging me dus om de vraag of speciaal onderwijs inderdaad het beste uit hem zou kunnen halen in academische zin, en of het niet net zo onrustig zou zijn als gewoon onderwijs - kleinere klassen, maar specialere gevallen. Een klasje vol rustige autistische kinderen die niet flippen zou natuurlijk geen enkel probleem zijn voor hem.

Of zijn er nog andere opties?

Welke gesprekken heb je hier eigenlijk al met de huidige school over gevoerd? Wat staat er in de schoolgids?
Ik zit net zelf weer in zo'n zinloze discussie met een leraar. Magister is leidend volgens de schoolgids, maar leraar vindt het niet nodig het daar uitgebreid in te zetten. Want dat is in de les al toegelicht. Leuk voor een kind met een informatieverwerkings- en concentratieprobleem. :-(
Meestal werken de leraren alsnog mee als ik erover ga zaniken, omdat er een opdracht volgens hen (niet volgens Magister) onvolledig is ingeleverd en dit een verlaagd cijfer oplevert. Deze leraar vindt haar mondelinge toelichting in de les helaas zo goed dat ik er niet doorheen kom. Het gaat gelukkig niet om een zware onvoldoende. Toch een dilemma of ik het op planningsproblemen bij een rugzakleerling moet gooien of niet. Dan staat hij weer in de picture als "probleemleerling" en dat kan misschien negatief uitpakken bij de beslissing over de overgang.
In elk geval, ik kies zelf voor een beperkte strijd met de school. Kun je je zoon op andere wijze uit de gevarenzone voor de overgang halen? Bijles op een bepaald vak?

docent mailen

mag ook niet, alles moet via de mentor. Dat is iets dat ik in het egsprek in elk geval aan de orde wil stellen. Ik snap dat een docent geen zin heeft in 32 paar zeurende ouders, maar als ik beloof alleen zakelijk naar het huiswerk te vragen, moet dat kunnen. Het lijkt me de enige optie. Dan zou ik kunnen mailen as er niets in zijn agenda verschenen is.

tegelijk

Oh, tegelijk aan het typen geweest.
Kan hij geen buddy krijgen? Iemand, liefst een vriend, die hem dagelijks helpt bij het correct noteren?

Pirata

Bijles begint deze week . Verder gaat het vooral om niet ingeleverde opdrachten, die hij uit zijn computer moet zien te toevren. Dat moet volgens mij wel lukken. Maar ook hier geldt: ik moet eerst weten dat er iets in die computer zit.

Buddy

Heb ik ook al eens gevraagd, maar zoon vindt dat eng en de zorgcoordinator kijkt je wazig aan als je erover begint. Maar misschien zijn ze nu desperate genoeg om het nog eens te proberen? Het is in elk geval een goede suggestie voor het gesprek morgen!

Zoek de school

De opties zijn regionaal heel verschillend. Je hebt al mazzel dat in jou buurt een havo/vwo is, dat heeft niet iedereen. Verder zijn er soms goede ervaringen met de webchair
http://www.autisme.nl/autisme-nieuws/januari-2015/kinderen-kunnen-weer-naar-school-met-webchair.aspx
Het kan zin hebben om je in jou omgeving te verdiepen in de mogelijkheden, vooral als je een school hebt die niet genegen is. Dan heb je soms ineens een acute crisis en jij bent degene die er dan bovenop moet zitten want zelf zijn de meesten niet erg actief. En komen met ondermaatse niet passende oplossingen waar je nog verder de weg van kwijtraakt.
Ik was blij dat ik op een gegeven moment die contacten in het speciaal onderwijs kreeg. Zij zijn actueel op de hoogte van de huidige mogelijkheden, wie je daar voor kunt bereiken of waar je moet zijn.
Of anders kun je mogelijk orienterend contact opnemen met onderwijsconsulenten.
https://onderwijsconsulenten.nl/
Zij zijn vaak goed op de hoogte van de regionale mogelijkheden die echt heel divers kunnen zijn zowel in kwantiteit als in kwaliteit.
Omdat er zoveel verandert in het veld kun je er op afstand heel weinig van zeggen.
Mijn zoon heeft het prima gehad in zijn autiklasje op regulier onderwijs. Maar hoe het nu gaat?
Mijn dochter kwam prima terecht op haar speciale school eindelijk een zorgeloze tijd gehad. Door de veranderingen op school en in haar zelf is dat nu weer onmogelijk.
Detaillistisch weten wat er in je buurt is kan lonen.

Buddy

Soms helpt een buddy. Laatst had hier iemand de tip om het huiswerk over te nemen van een klasgenoot. Dan moet je er wel een paar bij hebben die daar zelf heel detaillistisch mee omgaan en het ordelijk noteren.
Mijn dochter heeft ervaring met een buddy, dat werkte niet het meisje was 'aangewezen' en had geen klik met dochter en met huiswerk overnemen van een vriendinnetje, dat zelf een chaoot was dus dat werkte ook niet.
Altijd controleren of een bedachte oplossing ook echt zo uitpakt.

Klasseboek

Soms is er een klasseboek waar het huiswerk instaat. Dat zou je nog kunnen vragen aan je zoon. Dat wordt door een leerling meegenomen naar de volgende les. Dan kun je daar aansluiting bij zoeken al is het maar zelf je kind een keer ophalen per week en meekijken wat er nog mist.
Je kunt ook nog aan de mentor vragen of ze weet welke leerling het huiswerk altijd nauwkeurig noteert en of die gevraagd kan worden het aan je zoon te geven, zonder dat hij het moet vragen, want dat kan het probleem zijn .
Dan moet je kind op school aanleren om het te vragen maar lukt dat niet zonder hulp, of hij is er angstig voor.
Hoe je dat aanlegt kun je dan met de mentor bespreken.
het kan een periode in het begin lastig zijn tot het routine is en je zoon het zelf wel kan vragen.
Maar als hij het al niet aan de leerkracht kan vragen lukt het ook vaak niet bij een klasgenoot.
Allerlei angsten en chaos zitten dan in de weg om op dit juiste moment te letten.

en dan heb je ook een inlevingsprobleem bij de leerkrachten: tja, als hij al te lui is om het even te vragen...Ook vinden ze het vervelend dat hij onderuitgezakt in de klas hangt, terwijl dat zijn manier is om zich te concentreren en alle prikkels buiten te sluiten.

Ik zal inderdaad eens gaan kijken bij het SO en een vraag stellen bij onderwijsconsulenten. Destijds ben ik ook bij het SBO gaan kijken (waar de toenmalige school hem heen wilde sturen) en dat was duidelijk niks. Het ging duidelijk vooral om kinderen met een laag IQ, waar hij niet makkelijk bij zou aansluiten als kleine wijsneus, en de sfeer was niet prettig. Maar dat kan nu allemaal anders zijn. Al was het alleen maar voor de tips en contacten als er echt een crisis is.

Klein en concreet

Houdt het gesprek met de mentor in elk geval klein en concreet. Je zoon komt in problemen omdat het hem niet lukt om het huiswerk tijdig te krijgen van de leerkracht. Dit is het enige probleem dat enorme gevolgen heeft.
De oorzaak: het initiatief ontbreekt bij je zoon. Hij wil niet opvallen of zwak lijken of komt niet op het idee omdat hij het niet kan verbeelden en hulp nodig heeft om de vraag naar huiswerk consequent in te slijpen. Jij kunt op dat moment niet in de klas zijn om hem te helpen met inslijpen van de vraag. bovendien is hij na een uur opletten moe en ongeconcentreerd van de inspanning en afgeleidt door de chaos in de klas vooral als het huiswerk bij vertrek opgegeven wordt.
En de leerkrachten vinden het moeilijk dat te accepteren dat het geen onwil is maar onmacht.
Het is jammer dat zo'n duidelijk omschreven logistiek probleem, klein maar met grote gevolgen, op school niet opgelost kan worden als je zoon het duidelijk niet zelf kan.

AnneJ

Kom je met me mee morgen?

Ik ga deze draad even uitprinten en vooral die laatste post!

en ook

zo het natuurlijk veel te duur zijn om zo'n klein probleem op te lossen door een verwijzing naar het speciaal onderwijs. Daar zijn toch kosteneffectievere oplossingen voor.

ja vaas

Ook een goeie! Het is dat het hier zulke lieve mensen zijn die het echt even niet meer weten, ander had ik mijn bokshandschoenen al aan. Nu zal het makkelijker vallen de goede raad hier op te volgen.

met "hier"

bedoel ik school. Ze zijn echt heel lief, maar soms zou je ze even door elkaar willen rammelen.

Ja haha

Zie je het voor je.:-)

http://www.ouders.nl/forum/ouders-en-school/ik-wou-dat-al-het-huiswerk-in-magister-stond

Hier is het draadje met de tips.
Benadruk ook dat het een bekend probleem is. Je zoon heeft een diagnose autisme, daar is geen twijfel over, en kinderen met autisme hebben problemen met het binnenhalen van het huiswerk. Dat is geen hogere wiskunde.
Hopelijk kan de mentor meedenken over een oplossing.

gesprek ging niet door.

Ik "hoor het nog wel". Klinkt omineus.

Geduld

Wat moet je daar nu weer van denken. Hopelijk betekent het niet dat ze overleg niet meer zien zitten maar mededelingen gaan doen.
Kalm houden is het devies denk ik. En ook als ze wel reageren even ademhalen en kalm blijven. En zelf weer in gesprek gaan.
Ik wens je veel sterkte.

Voorlichting

Mijn zoon had vijf jaar geleden, in het kader van het rugzakje, een ambulant begeleider, die de leraren voorlichtte over zijn stoornis. Een a 4 tje met aanwijzingen.

Bij mijn zoon staat er op dat a4-tje, dat hij soms zeer ongeinteresseerd en zelfs onbeschoft over kan komen. Dat dit komt doordat hij dan moeite heeft met het verwerken van prikkels en zich afsluit. Alle gesprekken met mentoren en teamleiders herhalen wij dat.

Ik merk dat dit helpt. Ze stoppen dan met hem onderschatten.

IN het kader van Passend onderwijs, vind ik dat je zeker van school mag verwachten dat ze een praktisch probleem als dit op kunnen lossen samen met je zoon. Zij hebben een heleboel oplossingen die jezelf kunt bedenken (elektronische leeromgeving, leraren mailen), als school geblokkeerd, dus nu zou ik van hun vragen wat zij nu denken dat een oplossing zou kunnen zijn.

Ik denk dat de stap naar Speciaal Onderwijs in dit geval echt een stap te ver is. En ik vraag me af in hoeverre daar aandacht is voor academische ontwikkeling hoor. Volgens mij moet je daar nu ook niet te veel van verwachten.

Oh ja en...

Dat gesprek dat je zou hebben, zou dat alleen met de mentor zijn, of ook met zorgcoordinator en teamleider? Dat laatste zou ik wel willen.

Mijn ervaring hier is, dat er dan veel beter spijkers met koppen geslagen worden.

Hier niet Pimpelpaars

Mijn ervaring is juist dat je zaken doet met degene die je het best kan helpen met de kortste lijnen en de kortste route, niet met een committee. In een committee kan men zich gezamenlijk gaan opstellen tegenover jou, tijdens het gesprek moet je tot een consensus komen en dat gaat nou eenmaal veel moeilijker hoe meer mensen erbij betrokkenzijn, en je kind en elkaar daarin versterken om elkaar niet af te vallen.

Oh Anne

Hier is het juist zo dat de teamleider heel gedreven is om de kinderen de school door te loodsen. Hier zei hij laatst over onze zoon: 'Nee, dat vind ik zonde, we moeten toch een manier vinden om hem te helpen om tot een vwo diploma te komen.'
Iemand met zo'n mindset, wil ik bij alle gesprekken erbij hebben. Ook nog omdat alle docenten naar hem moeten luisteren en niet naar de mentor.

Maar dat zal dan per school onderling verschil maken denk ik.

Juist

Hier vergaderde een royaal ZATteam met mij volstrekt onbekende deelnemers zonder degene die al bezig was speciaal onderwijs voor mijn dochter te regelen. Die werd niet uitgenodigd.