Zorgenkinderen Zorgenkinderen

Zorgenkinderen

U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Laura

Laura

15-11-2017 om 20:11

Dat kan toch niet ? of toch ? Dochter krijgt diagnose die wij niet herkennnen


Pirata

Pirata

06-12-2017 om 14:12

Overigens

Het kan ook gewoon goed gaan. Mijn IADH-kind liet net zijn neus zien bij een bedrijf en had direct een stageplaats. Ze vroegen trouwens alleen hoe oud hij was.

bieb63

bieb63

06-12-2017 om 15:12

eens met pennestreek

Natuurlijk loop je altijd het risico dat 'iemand' (school bijv.) onnodig moeilijk gaat doen.
Maar los daarvan: Zonder diagnose is het vaak enorm lastig voor een kind. Want opmerkingen als 'kom op: iedereen kan dat' is dodelijk. Het ondermijnt het zelfvertrouwen van het kind. Het wordt niet begrepen en van de weersomstuit begrijpt kind zichzelf ook niet meer. Voelt dat het faalt enz. Acceptatie en begrip zowel door kind zelf als door de omgeving is heel belangrijk!
Wel altijd alert zijn op valkuilen: Kind (en omgeving/ouder) kan, vaak ook onbewust, zaken toebedelen aan de 'stoornis', terwijl dat niet altijd zo is. Het is heel belangrijk om je er van bewust te zijn dat iets niet kunnen, moeilijk vinden enz. óók voorkomt bij mensen zónder 'stoornis'.

mirreke

mirreke

07-12-2017 om 16:12

Autisme bij vrouwen/meisjes

presenteert zich anders dan bij jongens.

https://www.nrc.nl/nieuws/2017/10/20/verhuld-autisme-13592176-a1578058

Vooral dit artikel is heel duidelijk:

https://www.gezondheidsnet.nl/adhd-en-andere-gedragsstoornissen/waarom-we-autisme-bij-vrouwen-vaak-niet-herkennen

Verder:

https://www.adjustservices.co.uk/uncategorized/autism-women-work/

https://theestablishment.co/i-thought-i-was-lazy-the-invisible-day-to-day-struggle-for-autistic-women-6268515175f3

Wij hebben een zoon met autisme die door zijn school niet (meer) als een probleem wordt gezien. Bovendien schuilt er een gevaar in het niet 'willen halen' van een diagnose, namelijk latere en ergere psychische problemen.

Later bleek mijn stiefdochter (zijn zus dus) ook autisme te hebben. In eerste instantie kon ik het niet geloven, omdat ik het ook vergeleek met mijn zoon.
Hoe meer mensen een autismediagnose krijgen, hoe minder de maatschappij ze buiten kan sluiten, hoe meer ze geaccepteerd worden, hoe gewoner het wordt.

Jouw dochter zit al op een middelbare school. Blijkbaar is er toch iets mer aan de hand, want je krijgt niet zomaar 12 gesprekken bij de schoolpsycholoog... Ze zit al op school, je hoeft niet snel bang te zijn dat ze haar eraf wieberen omdat ze autisme heeft en daarom tot last zou zijn.
Ik denk dat je je dochter moet volgen. Waarom denkt zij dat ze autisme zou kunnen hebben? Luister naar haar, en wimpel haar niet af. Problemen met assertiviteit zijn ook sociale problemen...

mirreke

mirreke

07-12-2017 om 17:12

Nog maar even een Nederlandse link

omdat het zo belangrijk is om autisme bij vrouwen/meisjes niet te onderschatten.

http://www.autipassendonderwijsutrecht.nl/nieuws/autismebijmeisjeskomtvakervoordangedachtenissignificantanders

Als een psycholoog denkt dat er autisme speelt, zou ik het in ieder geval niet zomaar wegwuiven. Een goede test (niet vanuit school, maar zelf laten uitvoeren, dan zijn de resultaten ook van jou en kun je er altijd voor kiezen om het onderzoek of delen ervan niet met school te delen) zal uitsluitsel geven.

Mijn stiefdochter kwam ook bij een psycholoog om een heel andere reden, en die psycholoog kwam ook met de gedachte dat ze wel eens autisme zou kunnen hebben. Dit kwam door specifieke gedragingen, specifieke antwoorden, specifieke problemen of aandachtspunten uit haar jongere jaren, vragen en problemen.

Pennestreek

Pennestreek

07-12-2017 om 17:12

Laura, lees je nog mee?

Ben benieuwd of je al iets besloten hebt ten aanzien van wel of niet verder laten onderzoeken.

Uit je beschrijving van je dochter krijg ik een beeld van een meisje dat het zo op het oog aardig doet, maar wel een paar zorgwekkende 'symptomen' heeft. Blijkbaar zijn er toch dingen waar ze moeite mee heeft, uitstelgedrag, niet goed kunnen plannen, op sociaal gebied gaat het niet allemaal even soepel, tics, moeite met veranderingen... Als je dat allemaal optelt, en in aanmerking neemt dat ze nog niet in de puberteit zit, vind ik het toch niet niks. Ik zou, als ouder, willen weten waar dit allemaal vandaan komt. Misschien spelen er meerdere zaken. En dan kan je kind, zeker in de puberteit, zomaar ineens overvraagd worden. Als zoveel vlakken zoveel extra energie kosten, dan is de kans groot dat ze uiteindelijk vast loopt.
Dus ik zou inzetten op breed onderzoek, waarbij zeker ook gekeken wordt naar ASS. Want ASS, ook al is het een 'lichte' vorm, zorgt voor een extra belasting. Als je weet waar je mee te maken hebt, kun je de aanpak/behandeling/begeleiding daarop aanpassen.

Laura

Laura

30-12-2017 om 23:12

Bedankt voor de reactis ! + info

Hoi !
Bedankt iedereen voor alle reacties !
Ik zou allereerst ook nog wel even willen verduidelijken dat ze niet naar een schoolpsycholoog gaat ( vorig jaar wel , ondertussen niet meer) , maar naar een 'losstaande' psycholoog/psychotherapeut .
Ook heb ik helemaal geen moeite met diagnoses op zich , of de angst dat ze 'afgeschreven' zou worden , aangezien we ook een zoontje met een aantal diagnoses hebben (dyslexie , dyscalculie en dysfasie ) en dit ook niet zomaar rond vertellen .

Omdat er nog en aantal dingen zijn die ik in de eerste post niet vermelde doe ik het nu hier :

Ik weet sowieso dat ze HSP is (wat dus geen stoornis maar een karaktersoort is) en van daaruit kan het ook zijn dat er bepaalde problemen zoals moeite met sociaal contact , veranderingen ,... zijn maar waar je wel degelijk een uitstekende empathie hebt .
De psycholoog sprak ook over en sterk vermoeden adhv. een lijstje met kenmerken die Emma meehad , maar dat ze haar wel best sterk leek in emotie's in anderen herkennen .

Dus grotendeels daardoor is het zo'n twijfelpunt , aan de ene kant is ze vgm. wel goed in emoties herkennen en ze lijkt me heel normaal in omgang (bv. in vgm. de dochter van een vriendin van mij ) , maar aan de andere kant heeft ze wel die problemen die soms blijkbaar tamelijk ernstig zijn. Ik heb in het verleden ook al ( tegen haar en mezelf ) gezegd dat ze autistische en OCD trekjes heeft , maar echt meer HSP met vreemde trekjes en niet als een stoornis , want iedereen is op zo'n vlakken anders vind ik een beetje.

Ik heb het hier ook enkele keren met haar over gehad , maar zodra het over (psychologische , sociale ,... ) problemen gaat lost ze vaak geen woord meer , dus het was absoluut niet simpel . Ze zei me dat ze het natuurlijk ook zelf niet zeker wist , maar dat ze er vaak zo veel in herkende dat ze dat sterke vermoeden had .

Dus , tot op heden hebben we nog geen stappen ondernomen ( periode van examens , feestdagen en het sowieso wat tijd geven) , maar ik denk dat we het nog eens zullen bespreken met de psycholoog en dan verder kijken .

Dit kan echter wel nog even duren , zeker omdat we er allemaal nog veel over moeten nadenken etc. Tips zijn dus zeker nog welkom

Oh ja trouwens , voor de Belgen onder jullie , weet iemand waar je -als het zover is - die testen kan laten uitvoeren ? (regio West-Vlaanderen) Bij een psychiater , maar is dat dan in een ziekenhuis het psychiatrische deel , of een 'losstaande' psychiater of ... ?

Alvast bedankt , en ook fijne feesten !
Groetjes
Laura

Laura

Laura

06-01-2018 om 00:01

draadje sociaal contact

Ik heb trouwens ook een apart draadje gemaakt rond mijn zorgen omtrent haar sociaal contact : https://www.ouders.nl/forum/6-puberteit-12-18/sociaal-contact-dochter-13

Autimam

Autimam

27-06-2018 om 16:06

Laura, ik ben benieuwd of je al iets besloten hebt en of al meer weet. Ik woon ook in België en heb heel flink moeten zoeken voordat ik de juiste instantie vond die mijn zoon multidisciplinair kon testen, zonder wachtlijst van 2 of 3 jaar... Ik heb hem daarom niet door een ziekenhuis maar door een in ontwikkelingsstoornissen gespecialiseerde vzw laten testen. Dat kostte wel wat, maar het ging bijzonder grondig en snel.

Hij krijgt nu begeleiding op school via het CLB (vroegere GON-begeleiding), binnenkort is hij eindelijk aan de beurt voor thuisbegeleiding en hij gaat weer naar zijn oude psychologe, die hem jaren geleden al hoogsensitief noemde, dat zijn mensen met ASS namelijk. Het is best veel begeleiding, maar het doel is meer zelfinzicht en betere omkadering door ons als gezin en door de school. Wij hopen hem daarmee handvatten voor de toekomst te geven.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.