Onterving kind

Chrizztoffel

Vreemd eigenlijk, want als erflater moet je - vind ik - gewoon onafhankelijk kunnen beslissen wat er met je nalatenschap gebeurt. En vaak is er dermate veel voorgevallen, dat je je af moet vragen of de onterfde persoon het niet alleen om het geld te doen is.

Hmm, dat ben ik niet helemaal met je eens. Er staan hier genoeg verhalen op het forum over kinderen die door hun ouders - laat ik het mild omschrijven - niet goed zijn behandeld en voor hun eigen (geestelijke) gezondheid het contact verbreken. Vaak met letterlijk veel pijn in hun hart en na vreselijke situaties. Ik zou het echt een zeer slecht idee vinden dat ouders die hun kinderen zo in de kou laten staan/slecht behandelen dan ook nog eens die kinderen zouden kunnen onterven. Juist die kinderen hebben er in mijn ogen recht op om op die manier nog enigszins gecompenseerd te worden.
Aan de andere kant zijn er natuurlijk ook echt wel kinderen die het erg bont maken, door bijvoorbeeld verslavingen en/of psychische aandoeningen die je inderdaad beter niet veel geld kunt laten erven.

Lastige discussie, ik ben blij dat ik geen wetgever ben ;-)

De oplossing van Temet

is natuurlijk de beste, zorgen dat er niet veel over is, net genoeg om te voorkomen dat de achtergeblevenen met schulden blijven zitten. Dat is althans mijn plan.

Onterven, het voelt toch als een soort wraakneming: jij hebt niet aan mijn verwachtingen voldaan. Ook al zou diegene ' slecht' met het geld omgaan, dan nog is het je kind. Ook al wordt er jarenlang niet gesproken door hoogoplopende conflicten, waarbij de erflater groot gelijk heeft, dan nog is het je kind en ben je blijkbaar bij leven niet in staat geweest andere oplossingen te vinden.

Tsjor

Tsjor

'ben je blijkbaar bij leven niet in staat geweest andere oplossingen te vinden.'

Bijvoorbeeld omdat het kind dat niet wilde? Waarom zou het kind dan wel je geld moeten krijgen?

"Bijvoorbeeld omdat het kind dat niet wilde? Waarom zou het kind dan wel je geld moeten krijgen?"

Idd, zwager is ouder dan zus, hij heeft 2 kinderen uit 1e huwelijk. Goed contact met dochter, zoon weigert al 30 jaar contact ... die is dus wel degelijk onterfd. Zwager zegt duidelijk: als hij geen contact tijdens leven wil, dan hoeft 't na mijn dood ook niet meer. Overigens is uiteraard mijn zus, zijn 2e echtgenote dus nu de eerste die erft

Het is je nalatenschap

Dus datgene wat je nalaat. Niet alleen de positieve dingen, ook de moeilijke dingen.
Het blijft je kind en het kind heeft er zelf niet om gevraagd geboren te worden, noch om jou als ouder te hebben.
Er is geen contactonderhoudingsplicht voor kinderen.
Een erfenis is geen beloning voor goed gedrag.

Het lijkt allemaal logisch, maar het is toch vooral zurigheid, wraakzucht en boosheid wat je schept als je het wil rechtvaardigen. Ik snap niet dat je dat zelfs na je dood nog wil voortzetten.

Tsjor

Maar Tsjor

'Er is geen contactonderhoudingsplicht voor kinderen.
Een erfenis is geen beloning voor goed gedrag'

Dat geldt andersom toch ook? De onderhoudsplicht voor kinderen houdt op als ze 21 zijn, dus daarna zouden ouders vrij moeten zijn om te schenken aan wie ze willen.

eens

met Tsjor #31. Het is een trap na.
Dat een kind geen contact meer wil hoeft niet persé zijn of haar schuld te zijn. Er is geen 1 schuldige, alleen maar verliezers.
Ik vind het niet gek dat een onterft kind een erfenis alsnog opeist, al kan ik me ook voorstellen dat je het helemaal laat zitten (als je zelf genoeg hebt).

Dat ligt anders

Hier is het geen trap na maar het gevolg van eerdere gebeurtenissen en de keuze van de onterfde. Plus wat ik al zei: dat is pas na jaren (10) gebeurd.

Het echtpaar heeft als enige in de situatie toenadering gezocht, verder niemand. Niet eenmalig maar herhaalde keren.

Het blijft een pijnlijke beslissing, het gaat te ver om dat hier zomaar uit de doeken te doen, dat neem je aan of niet. Dat mensen dat zelf niet zouden doen kan natuurlijk, maar dat weet je pas als je net zo lang in diezelfde situatie hebt gezeten en dat gun ik niemand zoals ik dat heb mogen ervaren.

Tamar

Je hoeft zeker geen details te geven, dat hoeft niet. Ik denk dat iedereen zich daar wel iets bij kan voorstellen. Mijn zus heeft na meer dan 30 jaar weer contact gekregen met mijn moeder. Ondanks alle pogingen van mijn moeder. en van mij. Gelukkig heeft ze de laatste 5 jaar van het leven van mijn moeder wel goed meegemaakt en gewoon meegedraaid in de zorg.
Maar zelfs als dat niet zo geweest was, dan denk ik dat ik er nog grote bezwaren tegen had gehad als zij bewust was onterfd. Ook al zijn er tijden geweest dat ze met dat geld dingen gedaan had die ik dus nooit zou doen.
Maar gelukkig heeft mijn moeder niet zoveel nagelaten, de rekeningen zijn betaald en het restant is verdeeld. Klaar.

Tsjor

Onderhoud, geschenk

''De onderhoudsplicht voor kinderen houdt op als ze 21 zijn, dus daarna zouden ouders vrij moeten zijn om te schenken aan wie ze willen.'
Een erfenis is geen onderhoud, anders zou iedereen boven de 21 niet meer mogen erven (ook een optie.
Het is ook geen schenking. Dat kun je bij leven doen. De kans is groot dat het kind/de kinderen met wie de contacten wel goed zijn, dat die bij leven al vader iets gekregen hebben, al is het maar een cadeautje met een verjaardag.
Een erfenis is nalatenschap, het restant van een leven. Een leven, waarin goede en slechte, mooie en vervelende dingen zijn gebeurd. Waar gemakkelijke en moeilijke kinderen uit voortgekomen zijn.

Tsjor