U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Kinderen terug laten komen van vakantie als opa overlijdt?
Beste allemaal,
Ik lees al jaren mee op OO. Maar nu heb ik zelf een vraag.
Mijn vader is ernstig ziek en zal niet meer beter worden. hoe lang het precies gaat duren weten we natuurlijk niet maar langer dan enkele maanden zal dat niet meer zijn.
Natuurlijk heb ik mijn ex man daarover geïnformeerd, zodat hij weet wat er speelt en dat de kinderen (12 en 14) daar wellicht vragen over stellen of verdriet over hebben.
Gistermiddag ging ik school en sportspullen naar mijn ex brengen. doen we ieder weekend omdat het te veel is om op de fiets mee te nemen voor de kids. Staande aan de voordeur een praatje over de sportwedstrijden van het weekend.
Plotseling begon mijn ex over de ziekte van mijn vader en hoe het met hem ging. Na die inleiding, die op zich niet vervelend was, deelde hij me mee dat hij niet van plan is terug te komen van vakantie als mijn vader onverhoopt tijdens hun vakantie overlijdt. Ze gaan naar een hele verre bestemming dus het is ook niet niks dat snap ik best. Maar hij heeft er niet met de kinderen over gesproken en ook niet met mij. Hij had wel advies ingewonnen bij derden en die vonden allemaal dat het niet nodig is om de kinderen terug te laten komen van vakantie.
Ik merk dat ik erg van slag ben hiervan. En niet weet hoe te reageren. Ik kan me niet voorstellen dat ik straks op de begrafenis van mijn eigen vader sta zonder mijn kinderen.
Misschien doet de situatie zich wel helemaal niet voor, dat hoop ik natuurlijk. Maar ik kan de gedachte maar niet loslaten.
Wat zouden jullie doen?
Goede oplossing Druifjes
Ik wens je veel sterkte.
Kinderen laten beslissen
Ik vind dat voorbeeld van die nicht hierboven die au-pair was en niet werd ingelicht. Je moet als ouders in dit soort gevallen je kinderen als serieuze gesprekspartner zien. Van iedereen bij wie ouders uit goede bedoelingen iets dergelijks hebben besloten proef ik dat ze het hun ouders nog een soort van kwalijk nemen. Mijn oma overleed toen ik een jaar of 9 was, mijn ouders en ooms en tantes wisten niet of wij bij de crematie-plechtigheid moesten zijn (was toen jaren '70) niet zo vanzelfsprekend als tegenwoordig, dus dat was wel een soort van vraagstuk. Ze hebben besloten dat wat de oudste neef besloot (die was een jaar of 14) dat dat voor alle kleinkinderen gold. Hij wilde dus niet gaan. Ik weet dat nog steeds en ik kan nu natuurlijk niet meer zeggen dat ik het ze nog kwalijk neem, maar ik vond het heel naar. Op volwassen leeftijd heb ik het er nog wel met mijn moeder over gehad, dat ik dat echt niet leuk vond en zij had er ook achteraf spijt van. Het ging om haar schoonfamilie en ze heeft zich laten leiden door hun. Ook mijn mans oma overleed toen hij op vakantie was toen hij een jaar of 17 was, zijn ouders wilden ook niks zeggen. Hij hoorde het echter aan hun stem dus vroeg het op de man af en is toen gelijk naar huis gegaan. Ook hij is daar bijna 30 jaar later nog een soort van verbolgen over. Ik kende hem nog niet eens maar ik heb het verhaal al heel vaak gehoord: ze wilden me het niet eens zeggen.
Hoe lang gaan je kinderen op vakantie? Vaak kan er uitstel van de begrafenis gevraagd worden ivm mensen die uit het buitenland moeten komen. Dan zou het echt in de eerste helft van de vakantie moeten gebeuren wil het een probleem zijn, maar dat zie je misschien op het tijdstip van vertrek al wel een beetje aan komen.
Ik zou er nog eens serieus met je ex over praten.