U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Kaars blijft branden
een nieuwe draad vol kracht en hoop..
De eerste kaars voor de man van Urslau,hopelijk heel symbolisch als teken voor de eerste lever!
Tijgeroog
Sterkte...
Mijn lieve vader
Ik wil graag een kaarsje branden voor mijn lieve vader die gisteravond is overleden.....😥
Ach, anoniem
Gecondoleerd, ik zet een kaarsje ernaast.
Sterkte!
Anoniem
Wat verdrietig Anoniem. Heel veel sterkte.
Wilgenkatje
Oh, dat was ongetwijfeld een klap voor hem en iedereen om hem heen. Jij ook sterkte.
Ah tijgeroog
Wat een verdrietig nieuws. Sterkte voor jullie en haar gezin. Weet helaas wat het is om iemand te missen.
En ook voor Anoniem
Wat een rotgevoel zal het geven. Het oude jaar afsluiten en een nieuw jaar beginnen. Het zal nooit meer hetzelfde zijn.
Sterkte
Tijgeroog
Zo snel toch nog... Heel veel sterkte.
Ach anoniem
Ik zet er een kaarsje bij voor je vader. Wat verdrietig.
Tsjor
Wat zijn jullie lief
Heel erg bedankt! Doet mij goed!
Tijgeroog, heel veel sterkte, wat een verdriet.....
Voor ons gezin
Afgelopen donderdag kreeg mijn man een hartinfarct. De kinderen (18 & 16) zijn danig van het padje. Hij leeft gelukkig maar het heeft veel impact gehad.
En voor mezelf omdat ik alle ballen in mijn eentje hoog wil/moet houden. En ik ben zo moe.....
Ach pind@
wat een schrik... Wat heerlijk dat je man nog leeft, maar nu moeten jullie weer gaan opbouwen. Ik hoop dat je man er goed uitkomt.
Een mooie kaars voor jullie allemaal. En voor jou een dikke knuffel. Het is niet niks.
wat een schrik!!
Nou, dat heeft zeker veel impact! Ineens dringt de kwetsbaarheid van het bestaan zich angstig aan je op. Veel sterkte.
Pind@
Ik wil vooral JOU sterkte wensen. Omdat alle aandacht nu uit zal gaan naar je man,maar jij degene bent die de ballen hoog moet houden, en je klinkt heel moe...
Och pind@
Wat een week heb je achter de rug! Jij als vrouw van en moeder van hebt ook aandacht nodig om dit te kunnen verwerken. Krijg je wel?
O pind@
Wat ontzettend schrikken, heel veel sterkte, ook hier brand een kaars voor jullie
Wat lief
Ik doe mijn best om het zelf ook te verwerken. De eerste dagen heb je daar geen tijd voor. Maar ik ga toch maar even een afspraak maken met de huisarts zodat ik ook mijn verhaal kwijt kan.
De aanblik van mijn maatje die met zoveel pijn op de borst ligt te wachten op de ambulance. De schrik in de ogen van de meiden. De rollercoaster waarin je terecht komt. De gillende sirenes van de ambu. Het zijn dingen die nog heel vers in het geheugen liggen en op mijn netvlies gebrand staan.
Ook van mij een kaarsje pind@
Dit soort dingen blijft bij je. Goed dat je naar de huisarts gaat, zorg ook goed voor jezelf! In dit soort heftige tijden schiet dat er nog wel eens bij in...
Hier minder acuut, maar wel net zo heftig en spannend, ook een paar keer naast man gezeten met de vraag of het nog wel goed zou komen. Ik merk dat ik daar nog last van heb af en toe. Man kan zich daar niet in verplaatsen: het is toch goed gekomen? Dat het iets is dat chronisch is en hij het allemaal niet zo serieus neemt vind ik erg moeilijk. Gelukkig is sinds de laatste keren, waar dus een ziekenhuisopname aan te pas kwam, dat besef wel gegroeid. Gelukkig gaat hij er nu dus wat serieuzer mee om. Maar hoe het voelt om toe te moeten kijken, nee, dat kun je je denk ik niet echt voorstellen als je het niet hebt meegemaakt.
Heel veel sterkte dus, voor jullie allemaal. Ik hoop dat je man er niks aan overhoudt.
Kaars voor jou Pind@
met kracht en energie erin om alles op te vangen.
Een grote kaars voor de jonge moeder uit mijn omgeving waarbij het helaas met haar mans hartaanval niet goed afliep...wat een verdriet. Een kaars vol moed en kracht om zonder man en vader verder te gaan.
Kaarsje voor jullie allen
@Pinda, vraag je meiden gerust om een bijdrage zodat jij niet alle ballen hoeft hoog te houden. Dat is ook voor hen een gelegenheid om met de verandering om te gaan; gezamenlijk als een team.
Voor Utrecht
voor de betrokkenen in Utrecht.
Notre-Dame
Ik kijk vol ongeloof naar de brand van Notre Dame en het is alsof ik naar een familielid die vecht voor zijn leven kijk. Verbijsterend.
Sini
Siniland.
Hoe prachtig de Notre-Dame ook was en hoe dol ik ook ben op Parijs, god zij dank zijn er geen gewonden.
Als het voor jou is of je naar een familielid kijkt die vecht voor zijn leven dan heb je dat in werkelijkheid waarschijnlijk nooit meegemaakt.
Ik ruil met liefde 10 Notre-Dames in voor de dierbaren die ik ben kwijtgeraakt.
Dus ja, het is erg. Vreselijk zonde. Verbijsterend die enorme brand, de omvallende toren. Maar meer ook niet. Er zijn geen gewonden, dat is het belangrijkste voor mij.
Als je het niet al te letterlijk neemt, kun je vast meevoelen met wat Sinilind schrijft. (En ja, wel meegemaakt, helaas)
Onbeschrijfelijk, ongelooflijk en heel aangrijpend om te zien.
En zeker ook waar wat Wil40 zegt. Wat een geluk dat er voor zover bekend geen gewonden zijn.
Beste wil
Het is geen plek voor polemiek denk ik maar ja helaas ben ik ook getuige geweest van zo’ gevecht bij naasten.
Sini