Thuis niet mogen bidden als buurkinderen mee eten?

Wat een raar verhaal

Komt dit verhaal niet gewoon uit de grote duim van Beatrijs?

Het gaat om kleuters, als je dan al een lichtvoetig gesprekje over het geloof wilt voeren kom je toch niet met iets waarvan de helft van de Nederlandse bevolking geen Ahnung meer heeft wat het inhoudt (Hemelvaart) of zoiets naargeestigs en als de kruisdood aanzetten. Laat staan het hoe en waarom. Hoe breng je dat bij een in dat opzicht blanco kleuter "Nou kijk, lieve kind, weet je wel wat een muizenval is? Die maakt muizen hartstikke dood, met heel veel bloed. En die kunnen dan ooit meer levend worden. Nou zo heb je ook een zondeval, en eeuwig leven is veel fijner dan altijd dood, en daarom dus...... " Dan houd je het bij iets lieflijks als het kindje in het stalletje.

Verder viel het me op dat de vragenstelster zich als Nederlands Hervormd bestempelt. Ben ik ook van huis uit, maar het merendeel van de familie dat nog kerkt, doet dat bij de PKN waarin die kerk is opgegaan. In het algemeen zijn dat hele redelijke mensen, met je een behoorlijk gesprek kunt voeren en bij wie ik als afvallige nooit enige drang tot bekering heb kunnen bespeuren.

Voor zover ik weet heeft alleen de zware tak zich tegen het opgaan in de PKN verzet. Nou kan ik me voorstellen dat ouders daar niet blij van woorden als hun koters met verhalen over hemel, hel en verdoemenis voor nietgelovigen. Ik bracht ooit een oppaskindje uit zo'n gezin naar bed, zong met haar haar avondgebedje: ik ga slapen ik ben moe. Ze maakte een rare uithaal, waarom we moesten lachen, totdat ze verschrikt de hand voor mond sloeg: Oh, wordt de Here Jezus nu niet boos? Nee joh liefje, die moet juist erg lachen, die houdt ook van een grapje.

Van wat mij ooit aan ontwikkelingspsychologie is bijgebracht weet ik dat vierjarigen nog maar bar weinig relativeringsvermogen hebben. Ik geloof aan God noch Sinterklaas, maar ik zou geen behoefte voelen aan het wereldbeeld van een kleuter te tornen door dat te uiten. Die gun ik nog even een onwankelbaar geloof in de alwetendheid van papa en mama.