U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Wie zit er ‘fout’?
Mijn dochter (20) heeft onenigheid gehad met een vriendin en hier advies over gevraagd. Nu ben ik daar eigenlijk niet de aangewezen persoon voor, want ik ben niet goed in vriendschappen. Maar goed, ik wilde hem even hier neerleggen, misschien heeft iemand wijze raad.
De vriendin in kwestie is al 7 jaar beste vriendin. De dames zijn meerdere keren samen op vakantie geweest, en spreken regelmatig af. Vriendin zegt echter ook regelmatig afspraken af of wijzigt deze kort van tevoren. Deze week hadden ze dus afgesproken (buiten, 1,5 meter afstand), maar dit was afgezegd wegens geen tijd en verzet naar vandaag. Vanmorgen whatsappte ze weer af omdat ze over een maand een paper moet inleveren en het heel druk heeft. Dochter reageerde een beetje verbolgen, dat het vreemd is om af te zeggen omdat je over een maand een deadline hebt en dan niet twee uurtjes kunt missen op een vrije zondag. Vervolgens kwam er een hele verhandeling van vriendin, dat dochter best rekening kan houden met haar gevoelens en dat deze reactie niet OK is.
Wat ik zou doen, is antwoorden dat vriendin ook best rekening mag houden met mijn gevoelens en dat het echt niet leuk is als je twee keer in een week aan de kant wordt geschoven. Dan voel je je niet echt belangrijk.
Goed, ik heb geen vrienden, en dat is waarschijnlijk ook niet voor niets :)
Hoe zouden jullie adviseren?
(Dochter heeft wel andere vriendinnen, maar die wonen verder weg en ze wil niet met het OV).
Begrijp Suze wel
Het is best irritant als een ander in de relatie heel anders omgaat met afspraken dan jij.
Ligt het aan andere persoonlijkheid/ andere waarden? Dan is het een kwestie van accepteren, iedereen is anders. Jij bent blijkbaar zo opgevoed, vriendin waarschijnlijk anders.
Maar er kan natuurlijk ook iets anders spelen. Misschien wil vriendin in kwestie na 7 jaar ruimte nemen in de vriendschap of deze eigenlijk liever laten verwateren. Of nog een andere mogelijkheid: Vriendin vindt het wel best dat dochter altijd trouw op afspraken komt en dat zij lekker relaxed met afspraken kan omgaan.
In het eerste geval: vriendin is nou eenmaal een ander soort persoon, is het echt een kwestie van accepteren dat iedereen nu eenmaal anders is. En het is alleen maar winst dat dochter daar nu achter komt, want ze zal nog veel meer personen tegenkomen die een totaal andere persoonlijkheid hebben of andere waarden.
Mocht er iets anders spelen (vriendin wil afstand, of vriendin laat het zich lekker aanleunen) dan zit er niets anders op dan dit te accepteren en ook zelf niet zo hard meer voor deze vriendschap te lopen.
Overigens is mijn ervaring dat het vaak totaal niet helpt als moeders hun dochters gaan adviseren in vriendschaps- en relatieproblemen. Bij ons leidt dat vaak tot niet veel. Uiteindelijk zullen oudere tieners of jongvolwassenen dit toch zelf moeten ontdekken met vallen en opstaan...
Bemoeien
Inderdaad is bemoeien zelden echt gewenst.
Ik probeer wel om als iemand ergens echt mee zit, de verschillende kanten te belichten en spreek mijn begrip uit over de irritatie of teleurstelling van mijn kind.
Maar ik vraag ook door of het echt zo erg is dat daar de relatie voor op de helling moet, of ik adviseer om het gewoon maar even te laten rusten zonder al te heftige woorden te spreken of appen.
Uiteindelijk is het aan hen natuurlijk, maar als ze ergens over willen praten dan wil ik ze ook wel de ruimte geven voor hun emoties en ze wat mogelijke oplossingsrichtingen geven. Wat ze uiteindelijk kiezen bepalen ze zelf.