Wat maakt een relatie tot een goede relatie

Samen lachen, Emmawee

Zo is het bij ons ook begonnen. Man was erg grappig en ik moest daarom lachen. Dat hij er ook best leuk uitzag, was kennelijk totaal onbelangrijk voor mij. Daar werd ik later op gewezen door een homo-kennis. "Wat een brok, die vent van jou!" Ik: " oh ja?" 😅

Gelijke interesses kunnen wel prettig zijn. Iemand die altijd op het strand wil liggen met iemand die lopend heel Nederland wil doorkruisen, is een ongelukkige combinatie. Ergens bewonder ik relaties waarin anders over politiek en opvattingen wordt gedacht en dit merendeels voor lief wordt genomen. Ik vind het heel knap, een geweldig staaltje leven en laten leven. Maar ik heb er zelf moeite mee.

Taal

Ik vind correct taalgebruik wel belangrijk, maar de Zuid-Hollandse ‘taalfouten’ van mijn vriend juist wel charmant. Verder hecht ik waarde aan zelfstandigheid, intelligentie (zo slim mogelijk maar er niet prat op gaan zoals Ad), eerlijkheid en zelfvertrouwen. Maar bovenal dat hij lief is en mij het gevoel geeft dat ik voor hem de liefste ben. En dat dan ook andersom natuurlijk, dan is het compleet.
Ik denk dat bij ons ook een pre is dat we uit een zelfde soort (arbeiders-) gezin komen, OSM zeg maar, maar dan niet op de manier waarop die term gewoonlijk gehanteerd wordt :-)

Phryne

Ik vind het toch wel lief dat jullie je ideale man aan mij spiegelen.

(ik denk dat mijn meisje ook niet op Ad zou vallen, maar gelukkig wel op mij)

Ik vind je laatste reactie buitengewoon eerlijk, maar tegelijkertijd ook wat teleurstellend. Ben jij echt zo iemand die zich online anders voordoet als offline?

Ik ben hier op het forum soms wat meer recht door zee dan irl, omdat ik meer "durf". Ik ben wat onzekerder in het echt en ik laat niet altijd het achterste van mijn tong zien voor de goede vrede. Maar ik ben hier op OO dezelfde als normaal.

Een goede relatie

Wat maakt een relatie tot een goeie… tja. Ik heb zelf veel gedate en gemerkt dat je extra let of datgene waar je in een vorige relatie tegenaan liep, bij deze goed zit. In mijn geval ging het van het ene naar het andere uiterste. Ik ging van een gesloten man met binnenwereld naar een enorme extravert. Van iemand met kinderen (en ex en bijbehorende problemen) naar iemand die nog nooit rekening had gehouden met een ander. Van iemand die stiekem drankverslaafd was naar iemand die obsessief met gezondheid bezig was. De een-na-laatste was met een claimend persoon en dus zat ik daar de volgende date bovenop. Met als gevolg dat ik nu met iemand ben die zijn eigen koers vaart. Misschien herinneren jullie je het draadje nog dat hier begin van het jaar liep, over de partner die op ski-vakantie ging. Die topicstarter was ik. Ik ben net terug van een weekje weg met het gezin. Meer lukte niet (voor hem). Dat vind ik heel lastig, maar ik realiseer me dat het overal wel wat is. En eerlijk gezegd is dit by far de beste relatie (die ik heb gehad)… en dat komt omdat ik me geliefd voel. En natuurlijk, je kunt zeggen dat hij dan wel wat meer tijd voor me had gemaakt, maar dat is het punt… dat had hij als het erop aan komt, maar ik laat het er niet op aan komen. Andersom stelt hij dat hij al veel laat schieten, en dat is ook nog eens zo. En misschien is dat wel het geheim. Ik zie het meer in het respectvol omgaan met die verschillen… Dat je ondanks verschillende karakters wel zoveel begrip hebt voor elkaar. Tijdens het daten kom je daar niet zomaar achter, dus… ik zou gaan koffiedrinken met iedereen met wie je een leuk gesprek kunt voeren. En dan maar zien wat zich aandient.

Jij doet me erg aan mijn eerste echtgenoot denken. Ik heb wel eens gedacht dat je het ook echt bent, maar de incidentele berichten over je kinderen en gezin zijn (gelukkig) heel anders dan die van mijn ex. Mijn ex heeft veel talenten en goede eigenschappen, maar die worden (voor mij) allemaal teniet gedaan door zijn aparte kijk op de wereld en superioriteitsgevoel.
Dus ja, ik spiegel wel eens iets aan jou, wanneer dat mij op een negatieve manier raakt omdat ik niet helemaal ongeschonden uit de relatie ben gekomen (en sowieso een chronisch gebrek aan zelfvertrouwen heb).

Dus je schrijft hier alleen om te rellen en te stoken?

Phryne/Knurf

Nee hoor. Ik schrijf hier om te leren, maar ik neem geen blad voor de mond. Ik leer hier over mezelf, andere mannen, relaties en vooral ook over vrouwen. Soms ook wat over kinderen (daar kwam ik ooit voor) maar daar gaat het (helaas?) steeds minder over.

Dat net niet weg dat ik hier anders ben dan irl. Minder gepolijst.

Ik zit bovendien nog steeds in mijn eerste serieuze relatie, wat ook wel wat zegt natuurlijk. In ieder geval dat er minimaal een persoon op deze wereld het best met mij uit kan houden.

heb een hele waslijst

Ik heb een hele lijst, waaraan mijn partner idealiter moet voldoen:
Goed en gezond lichaam
Aantrekkelijk
Lekker ruikend
Verzorgd
Zeer intelligent en snel denkend
Humor
Creatief
Optimistisch
Energiek en ondernemend
Lief en met aandacht voor mensen in omgeving
Sterke persoonlijkheid
Eigenlijk precies zoals ik ben

Ik ben inmiddels 20 jaar samen met man, en hij voldoet niet helemaal aan alle wensen, hahaha, en ik niet aan de zijne.
We hebben het wel fijn samen, zijn graag in elkaars gezelschap en ook regelmatig alleen. We hebben interesse in elkaar en elkaars bezigheden. Dat hangt zeer zeker samen met veel gedeelde interesses. Zoiets stompzinnigs als voetbal deelt ie overigens met zijn vrienden.

Hij accepteert mijn ongeduld met slome en stomme mensen, mijn kritische blik en betweterigheid. Ik accepteer zijn zorgelijke inborst, passiviteit, en de optredende gezondheidsklachten door leeftijd en de daarbij horende zeurtjes. En we waarderen ook vanalles in elkaar.

Adje toch

'wat ook wel wat zegt natuurlijk. In ieder geval dat er minimaal een persoon op deze wereld het best met mij uit kan houden'

Zei Adolf over Eva.

Knurf

"Zei Adolf over Eva."

Gaat het wel goed met jou, Knurf?

Ik snap m

Eva Braun wist t uit te houden met Adolf Hitler. Hoe? Beats me. Maar ze zeggen dat macht erotiseert..

Ik heb het overigens met mijn 'Adolf' 22 jaar vol gehouden. Niet dat die zo'n macht had. Alleen over mij. En ik heb zo lang nodig gehad om me daaraan te ontfutselen. Dus lange relaties.. ach.. tis geen garantie voor geluk.

Precies paasei

Het simpele feit dat iemand het lang met Ad volhoudt, zegt niets over zijn geschiktheid op welk gebied dan ook. Dutroux, Manson, zelfs Rasputin was jarenlang met dezelfde vrouw getrouwd. Net als Mandela, maar zo veel goedheid zie ik nuet in Ad terug ☺

Knurf

Je kunt ook te ver gaan.

humor en zelfspot

Het is al vaak gezegd maar humor en zelfspot zijn wel essentieel in een relatie. Ik vroeg gewoon bij een eerste date of hij Blackadder ook briljant geestig vond. Als er dan glazig werd gekeken, dacht ik hmmmmm.

verder verwachtingen

En ook dat is hier al gezegd, maar het is ook erg belangrijk dat je min of meer dezelfde verwachtingen hebt van een relatie. En dat dat ook wel uitgesproken wordt. Niks zo vervelend als iemand die denkt dat jij denkt dat hij denkt dat je iets wel of niet wilt in de relatie.

Alkes

Herkenbaar. Ik verwacht een positieve reactie op '42', anders zou de kloof te groot zijn ☺

Alkes

Ik heb nooit zo goed begrepen waarom Rowan Atkinson bij de meesten alleen bekend is vanwege mr. Bean. BA was leuker met name vanwege het taalgebruik (wat in mr. Bean vrijwel afwezig is) en natuurlijk het aandeel van Fry & Laurie.

Humor

Is inderdaad heel belangrijk. Dat je elkaars grapjes begrijpt is essentieel. Maar wel tegelijk ook lastig, bij het zoeken naar een nieuwe partner denk ik. Tenminste, een groot deel van onze humor komt voort uit gezamenlijke herinneringen. En die heeft een eventuele nieuwe partner natuurlijk niet.

Bij ons zijn uitspraken/sketches uit Blackadder en Monty Python ook begrippen. En '42' is het standaard antwoord op alle onbegrepen vragen. Vinden de kinderen ook heel normaal, maar levert in gezelschap nog wel eens vragend opgetrokken wenkbrauwen op .

Maar dat ik vreselijk kan lachen om Brigitte Kaandorp en Ronald Goedemond en man me dan glazig aan zit te kijken, daar komen we wel overheen hoor.

Wat ik verder belangrijk vind is dat je de eventuele (in jouw ogen) mindere kanten van je partner samen kunt bespreken, met humor (!) en zonder het gebruik van de woorden nooit en altijd. En samen kunt zoeken naar hoe(ver) je elkaar daarin tegemoet kunt komen.
Elkaar vrijlaten, naast voldoende samen doen, dat is ook belangrijk, daar moet een goede balans in zijn. Die best kan schommelen, soms is de een wat uithuiziger dan de ander.
Het helpt zeker als je het met elkaars familie kunt vinden, in ieder geval dien je daar wederzijds je best voor te doen. Wij hadden allebei (flink) moeite met onze schoonmoeders, dat schept een band .
En inderdaad redelijk op een lijn zitten wat betreft verwachtingen in het leven en in de relatie en in de opvoeding en wat betreft levensovertuiging. Maar ook weer niet teveel, anders heb je geen stof voor gesprekken/discussies, en daar geniet ik ook altijd wel van. Voor dit laatste punt is het ook wel fijn (essentieel?) dat je op vergelijkbaar intellectueel niveau zit, anders wordt sowieso de communicatie denk ik een uitdaging.

Maar ik realiseer me dat 'de ideale relatie' niet bestaat. En misschien maar beter ook, lijkt me behoorlijk saai.

Knurf

Bij '42' ga ik alleen geeuwen. Zo vaak gehoord van zoveel mensen die allemaal dachten dat ze heel origineel waren. Dat terwijl ik het boek als SF-fan/puber het boek al had gelezen voor er ueberhaupt een TV serie van was.

Ik weet niet wat de vraag is, maar het antwoord is.. Ja, ja...

Nee, ik denk dat Alkes en ik dan beter bij elkaar passen.

"Baldrick, you wouldn’t recognise a subtle plan if it painted itself purple and danced naked on a harpsicord singing ‘subtle plans are here again’."

Blackadder en 42 zijn vast van voor mijn tijd Vaag wel eens van gehoord maar nooit gezien. Mr Bean vind ik trouwens ook vooral irritant, net als Fawlty Towers en Youp van ‘t Hek.

Wij gebruiken the family braincell hier nog regelmatig. Om de beurt, dat snap je ☺

Knurf

It shows...

Phryne fisher

Ik weet niet hoe oud jij precies bent, maar mijn verkering is 9 jaar jonger dan ik en die kent het. Dat moet wel want anders was het niks geworden ;-)

Black Adder

Oh ja, briljant, haha. Monty Phyton kende ik niet zelf, maar heb ik door man leren kennen. Dan moet je eigenlijk ook Fawlty Towers noemen. Zoals dit (haast ongemakkelijk, maar zo geestig)

Om mr. Bean heb ik ook vreselijk gelachen, net als man, dit is dus iets echt iets wat we delen. Als ik mezelf een verrassing bezorg noem ik dat altijd een mr. Bean momentje. Bijvoorbeeld als ik iets besteld heb en vergeten ben dat ik dat gedaan heb en dan blij ben met dat onverwachte 'cadeautje', haha.

Wat Youp betreft... helaas, ik vind er geen bal meer aan. Ik moet soms wel gniffelen hoor en soms zelfs voluit lachen, maar ik hoor vrolijk te worden van cabaret en alleen al zijn verschijning roept tegenwoordig chagrijn bij me op. Van cabaretiers die té veel weten dat ze tot de top horen, of hebben gehoord en zich daardoor als een soort autoriteit op het gebied van van alles en nog wat zijn gaan gedragen, gaat de glans af wat mij betreft. Herman Finkers bijvoorbeeld heeft dat helemaal niet. Gelukkig is man het wat Youp betreft ook wel met me eens.