Wat maakt een relatie tot een goede relatie

Knurf

Vulploegmedewerker?
Onweerstaanbaar!

maggiemag...

Wat een relatie tot een goede maakt....Tja. Ik ben bang dat het moeilijk is te vatten. Ik zit al 23 jaar in een fijne relatie die overigens niet altijd zo fijn was; maar nooit heeft een van ons serieus overwogen om deze te stoppen. Wat belangrijk is:

Lol hebben met elkaar
Elkaar vrij kunnen laten en steunen; respecteren.
Wat je verder graag onderneemt, hoe je je tijd doorbrengt hoeft niet perse te matchen: maar wel voor een deel. Wij doen vrij veel apart maar geen van ons vind dat een punt. Daarnaast doen we wel ook dingen samen.

Wat ik wel een punt vind is een bepaald gedachtegoed over zaken; in grote lijnen. Ik zou niet kunnen leven met iemand die lijnrecht t.o. mijn politieke mening staat. Maar we hoeven echt niet overal hetzelfde over te denken.

Dus nee; hobby's en bezigheden zijn zeker geen must maar ik denk dat die klik waar jij het over hebt toch meer is gebaseerd op gevoel. Die is er of die is er niet. Dat voel je snel genoeg. Dus ik zou zeggen: spring in het diepe en GO for it!

wat ben je vreselijk flauw in dit draadje. Bah.

Valt wel mee hoor. Ik verbaas me vooral over de gigantische lijst aan eisen die sommigen hier opstellen. Ik denk dat die mensen de maakbaarheid van het leven ernstig overschatten.

En dan al die politiek correcte types die het essentieel vinden dat hun (toekomstige) partner er precies zo over denken. Zet dat eens af tegen mijn 'lijst'. Een vergelijkbare intelligentie is het enige wat ik essentieel vind. Voor de rest zien we wel. Vergeleken met de meeste hier ben ik dus, daar komt ie: supertolerant

Er is overigens zomaar een kans dat ik in dot draadje de meeste ervaring heb met (een) goede relatie(s).

Gods Gift

Ad, jij zou zomaar één van die mannen op datingsites--apps kunnen zijn die zichzelf Gods Gift to Women vinden. Maak jezelf niet zo belachlijk met je maakbaarheid.

Lijstje?

Nou, Ad - zo gek zijn die lijstjes niet die ik hier zie. Volgens mij ben jij al heel lang samen met je vrouw, dus wellicht dat je simpelweg niet weet welke "wensen" je zou hebben als je ineens weer single zou zijn.

De criteria die ik hier lees, lijken mij juist heel realistisch voor mensen die op latere leeftijd weer gaan daten en komen misschien wel voort uit eerdere ervaringen.

Voor mijzelf, gebaseerd op eerdere ervaringen, geldt dat ik geen man wil met een verstoorde relatie met zijn kinderen, wel iemand wil die financieel onafhankelijk is, die niet verwacht dat ik zijn leven leuk kom maken omdat hij al een leuk leven heeft, die de tijd van met een biertjuh op festivals hangen achter zich heeft gelaten. Lijken mij helemaal geen onrealistische verwachtingen, sterker nog: ik ben liever alleen dan samen met een man die niet aan deze "wensen" voldoet.

Voor jezelf helder hebben wat je graag wilt lijkt me handiger dan "onze IQ's moeten matchen en verder zien we het wel".

Persephone

Aha, dus het zijn meer frustratielijstjes

Maar dan volgt de vraag of mensen die al tig keer hun neus gestoten hebben wel de beste partij zijn om je te vertellen hoe de beste relatie eruit ziet.

Frustratielijstjes :-)

Frustratielijstjes, hahahaha!

Ik weet niet of mensen die eerder hun neus hebben gestoten geen goede raadgevers zijn. Soms weet je dat iets goed is, omdat je eerder het tegenovergestelde had.

Ik, eerder mijn neus gestoten, heb nu een nieuwe partner die voldoet aan het eerder door mij beschreven wensen-o nee-frustratielijstje, die qua IQ matcht :-), wiens levensstijl en politieke voorkeuren gelijk zijn aan die van mij en die ik ook nog eens aantrekkelijk vind. Er is humor en vertrouwen en bij beiden de wil om het langdurig fijn te hebben samen. Wellicht een hele waslijst aan zaken die ik graag zie in een partner, en tegelijkertijd voelt dit als exact de relatie die ik graag wil, dus mijn frustratielijstje was zinnig .

Ik moet Ad wel iets na geven..

.. ik kan me namelijk wel heel goed voorstellen dat je vorige ervaringen je relatie maken of breken. Om mezelf na te gaan; ik denk dat mijn eerste huwelijk, waarin ik ik jarenlang moest 'koord dansen' rond mijn ontzettend moeilijke man, er voor zorgt dat ik nu zo gelukkig ben met mijn huidige partner. Omdat ik (en hij ook) weet hoe het anders kan, zijn we zo ontzettend blij met elkaar. Misschien dat, als alles anders was gelopen en ik hem al jong had leren kennen, ik nu had geklaagd over 'uit elkaar gegroeid' en 'niet kunnen ontplooien'. Wat je zo vaak hoort bij scheidende stellen (en ik me niks bij kan voorstellen).

Ik denk dat het neer komt op, inderdaad, dat IQ (en dat is niet hetzelfde als opleiding of status!). Zelfde gevoel voor humor en gelijke normen en waarden zijn ook wel handig. En verder is er alleen die klik. Je hebt 'm of je hebt 'm niet.

Mijn idee

is dat een goede relatie gebouwd is op: eerlijkheid, gelijkwaardigheid en vertrouwen en dat jejezelf kan zijn en je jezelf niet volledig aanpast aan je partner.

Gelijkwaardigheid?

Ik hoor dat vaker, dat een goede relatie gestoeld moet zijn op gelijkwaardigheid. Maar ik weet nooit zo goed wat daarmee bedoelt wordt. De meeste relaties die ik zie, zowel goede als minder goede, zijn helemaal niet zo gelijkwaardig. Wel in de zin dat beiden evenveel waard zijn, maar dat is altijd zo, dus dat is nauwelijks een noemenswaardige eigenschap. Maar vaak is één van de partners veel dominanter dan de andere. Of er is een fors leeftijdsverschil. Of er is een verschil in financiële onafhankelijkheid. Dus wat wordt er nou bedoeld met gelijkwaardige partners?

Caesar gelijkwaardig

Is van gelijke waarde. Dus ook al ben ik jonger, dominanter, minder verdienend, lelijker, dikker...ik ben van gelijke waarde aan mijn partner (klopt dat grammaticaal?).
Dus niet: jij verdient minder en daarom is jouw mening minder belangrijk. Of jij bent dominant en daarom mag ik niet mee beslissen.
Dat is essentieel voor mij in een goede relatie. Al zijn er veel verschillen. Wij van mens tot mens zijn gelijk van waarde en daarom is jouw mening niet meer of minder belangrijk dan de mijne

Guera

“Gelijkwaardig is van gelijke waarde”

Zoals ik al opmerkte, dat vind ik dus een leeg begrip. Wat mij betreft zijn alle mensen gelijkwaardig, dus wat voegt dit criterium toe? Of wordt er toch iets anders mee bedoeld? Of zijn, volgens jou, niet alle mensen gelijkwaardig?

nou...

niet gelijkwaardig is bijv. : "Wie betaalt, bepaalt'

of als de een, een rijbewijs heeft het automatisch zo is dat de gene die rijdt bepaalt wanneer ze gaan. Ik zat er een keer bij dat een vrouw tegen haar man zei:'laten we maar gaan zo, he?" Hij:'Rij jij, of rij ik?' (waarbij aan de toon duidelijk was dat hij daarmee bedoelde dat hij dus de baas was; zij had geen rijbewijs)

Je ontkomt er niet aan dat de een dominanter is dan de ander of de een verbaal sterker waardoor zijn of haar argumenten belangrijker lijken. Ja, lijken. Als er dan angst ontstaat om door te gaan met de discussie of er wordt met zoveel woorden duidelijk gemaakt dat de ander niet hoeft te luisteren, niet bereid is te luisteren: dat is niet gelijkwaardig.

En een relatie waarin geweld plaats vindt, sowieso ongelijkwaardig. Wat niet wil zeggen dat dat niet hersteld kan worden.

Juf Ank

Je geeft voorbeelden van wat jij niet gelijkwaardig vind, maar ik weet nog steeds niet wat dan wél gelijkwaardig is. Overigens krijg ik de indruk dat jij een heel ander idee van gelijkwaardigheid hebt dan Guera. Voorlopig kan ik er niet zoveel mee.

goede relatie

Ik ben zelf 22 jaar samen met mijn man. Ik vind gelijkwaardigheid wel erg belangrijk. Ik bedoel daarmee dat onze inbreng en wensen in onze relatie even belangrijk zijn. We bespreken samen onze ideeën, en soms wil de een iets heel graag en dan past de ander zich aan en andersom.
Wij werken alle twee even veel, we geven elkaar ook ruimte in het werk. En we houden ons ook alle twee met het huishouden bezig.
Het is fijn om ruimte te hebben om af te spreken met eigen vrienden/ vriendinnen. Daarnaast proberen we ieder weekend ook samen dingen te doen. Koffie drinken in de stad of ergens samen wandelen etc. En dan ook echt tijd hebben voor elkaar.
Ik kan me voorstellen dat je uit elkaar groeit. Ik herinner me ook momenten dat we dreigde om ieder te veel ons eigen weg te gaan. We hebben er toen voor gekozen om echt weer tijd voor elkaar te maken en echt naar elkaar te luisteren. Dat is volgens mij cruciaal. Ruzie maken is ook belangrijk, soms heel vervelend, maar het helpt wel om boven water te krijgen als er iets is. Tenminste bij ons wel.
Ik vind het gevoel dat we samen een team vormen heel prettig. Samen zorgen we voor ons huis, ons inkomen, onze kinderen en onze ouders.

Jezelf zijn

Ik denk dat je in een goede relatie jezelf kunt zijn en dat de partners elkaar zien en respecteren.

Klavertje

“Ik vind gelijkwaardigheid wel erg belangrijk. Ik bedoel daarmee dat onze inbreng en wensen in onze relatie even belangrijk zijn. We bespreken samen onze ideeën, en soms wil de een iets heel graag en dan past de ander zich aan en andersom.”

Dat vind ik nou wel een goede uitleg. Overigens heb ik genoeg relaties gezien waarin deze gelijkwaardigheid niet aan de orde is, maar het toch (of juist) heel goed doen. Maar dat is dus heel persoonlijk.

“Wij werken alle twee even veel, we geven elkaar ook ruimte in het werk. En we houden ons ook alle twee met het huishouden bezig.”

En nu snap ik het weer minder goed. Dus als de een het huishouden doet en de ander werkt om geld te verdienen, dat is dan minder gelijkwaardig?

Geen idee

Ik heb een lang huwelijk achter de rug en ben bescheiden. Wat me na bijna 6 jaar opvalt: ik weet vooral wat ik niet wil, maar wat ik wel wil weet ik niet. Ik heb er wel mijn gedachtes over, maar hoe dat in de praktijk gaat weet ik niet. Eerlijkheid denk ik op 1. Humor op 2 en op 3 de rest😊

Caesar

'Overigens heb ik genoeg relaties gezien waarin deze gelijkwaardigheid niet aan de orde is, maar het toch (of juist) heel goed doen'

Het zou kunnen dat de minder mondige partner ook echt minder ideeen heeft of minder een mening heeft over dingen. Dan kan de relatie wel gelijkwaardig zijn, want de een wil iets graag en de ander vindt dat (oprecht) prima.

Vertrouwen

Net als veel gescheiden vrouwen weet ik heel goed wat ik absoluut niet meer wil: geweld, leugens, manipulatie.
Maar vertrouwen staat toch wel voorop. Ik heb gelukkig een zeer betrouwbare en lieve man gevonden. Niemand is perfect, hij heeft ook zijn kantjes die ik minder leuk vind, maar over het algemeen ben ik heel blij met hem.
Accepteren dat je allebei niet perfect bent en daar toch gelukkig mee kunnen zijn is misschien ook wel een voorwaarde voor een goede relatie. Naast alles wat er al gezegd is: jezelf kunnen zijn, allebei af en toe eens inschikken, aandacht en tijd voor elkaar vrijmaken.

de klik

Je kunt volgens mij op bijvoorbeeld Tinder met een wensenlijstje komen maar dan toch is toch het belangrijkste of je ook een klik hebt. En die kan je niet zo goed in een lijstje samenvatten.
Ik heb met meerdere mensen gechat op Tinder en met 2 afgesproken. De eerste voldeed compleet aan mijn wensenlijstje, maar gewoon geen klik. Ik kan ook niet zeggen wat het was, er was niets mis met deze man, maar op straat zou ik hem ook straal voorbij gelopen zijn. Niet de uitstraling die ik leuk vond denk ik.
Daarna wat gechat maar daar zaten ook wat idioten tussen En daarna dacht ik, niet teveel chatten maar meteen maar even koffie drinken om te checken of die klik er wel is, want anders blijf je aan de gang.
Deze persoon voldeed niet helemaal aan mijn wensenlijstje, maar wél de klik en humor bleek toen ik hem leerde kennen. En we zijn alweer 5 jaar samen naar volle tevredenheid.

wensenlijst en klik

Klopt Merel. Een wensenlijst vind ik overigens wel wat anders dan wat praktische overwegingen over afstand, leeftijd en kinderen om het aantal kandidaten wat te minderen.
Er waren wensen in de trant van: "sneakers én pumps", BMI (serieus), een goed gesprek met een glas wijn bij de open haard enz. Maar goed als mensen dat belangrijk vinden moeten ze het vooral wensen. Een ander vindt afstand, leeftijd of kinderen weer onbelangrijk.
Iedereen probeert natuurlijk zo aantrekkelijk mogelijk voor de dag te komen in zo'n profiel. Het zegt ook allemaal niet alles, er moet wel een soort klik zijn als je elkaar leert kennen en zelfs dat hoeft niet meteen te gebeuren.
Ik heb op het laatst alleen maar opgeschreven wat ik in de vakantie had gedaan. Dat sluit een heleboel mannen uit vertel ik je. Maar goed, die ene vond dat juist leuk, geen wensenlijst. De vakanties die we nu samen hebben lijken trouwens helemáál niet op de vakantie die ik beschreef ;-)

Aantrekkingskracht

Toen ik mijn huidige vriend leerde kennen, voldeed-ie aan bijna alle dingen die ik belangrijk vind (financieel zelfstandig, goede relatie met zijn kinderen en ex-vrouw, humor, hij heeft een hele poos alleen gewoond etc.). Ik vond hem alleen absoluut niet aantrekkelijk. Niet afstotelijk maar gewoon: niet mijn type. En voor een succesvolle relatie vind ik aantrekkingskracht, dat je van elkaar gaat grommen, wel belangrijk. Niet het allerbelangrijkste, maar zeker geen factor van ondergeschikt belang.

Ik besloot het wel een kans te geven, want voor het overige vond ik hem de leukste man die ik ken.

Inmiddels vind ik hem enorm aantrekkelijk .

ceasar

Ik heb beschreven wat voor mij werkt. Ik zou het niet fijn vinden als de verdeling van werk en huishouden anders zou zijn. Het is inmiddels al een jaar of 15 geleden, maar i het er serieus een punt van gemaakt toen mijn man vond dat hij niet minder als fulltime kon werken. Dat lag overigens aan een ouderwetse baas die vond dat mannen hoorde te werken en vrouwen hoorde te zorgen:-)
Uiteindelijk ging die baas weg en heeft mijn man ouderschapsverlof genomen zodat hij ook bij de kinderen kon zijn en dus het huishouden kon doen. Ik werkte en werk nog steeds op de dag dat hij vrij is en andersom. Als kinderen wilde afspreken op de dag dat mijn man vrij was moesten ze dat met hem regelen. Net als een deel van de afspraken als tandarts, huisarts etc konden op die dag gebeuren. Hij doet sommige dingen anders als ik en dat is ook prima!
Ik vind dat dit de gelijkwaardigheid in de opvoeding van de kinderen bevorderde. Voor mij heel waardevol en een groot goed. Voor mijn man ook!
Iedereen maakt daar zijn eigen keuzes in. En dat is ook prima. En als je alles in goed overleg samen kunt afspreken is dat ook gelijkwaardig toch?