U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Voor altijd alleen?
Ik heb veel meegemaakt op relationeel gebied. Relatie die ineens gay was, weduwe geworden na jaren van ziekte, de volgende heeft mij van de een op de andere dag verlaten terwijl we een kindje van 4 maanden hadden, en het naarste: een relatie met iemand met een emotionele regulatie stoornis, narcisme dus, wat later pas bleek. Hele rare dynamiek, ook wel traumabonding genoemd.
Ik ben zelf in therapie gegaan en veel ontdekt over mijzelf, hoe ik door misbruik in mijn jeugd en veel eenzaamheid ontvankelijk ben voor minder gezonde dynamiek.
Die observatie is denk ik legitiem, maar wat doe je er aan? Therapeuten geven er geen antwoord op. Ik ben dus een leedmagneet en ik durf geen relatie meer aan eigenlijk.
Ik zou het wel willen maar ben bang geworden. En ik ben een rare mix van heel zelfstandig en goed alleen kunnen zijn versus eenzaam en toch wel behoeftig (kinderen uit huis en verder geen familie, slechts paar goede vriendinnen dus spreek een keer in de week iemand of zo).
Wie herkent dit? Ik heb niet zo´n behoefte aan tips als ´neem een hond, ga vrijwilligerswerk doen, ga bij een sportclub´. Dat soort dingen doe ik, buiten de coronatijd al.
Mijn vraag is: zijn er ook andere mensen die ook eigenlijk geen relatie meer aandurven terwijl ze het wel leuk zouden vinden?
Marijn
Kijk eens naar die link:
https://mens-en-samenleving.infonu.nl/psychologie/154408-het-cassandra-effect-wat-is-dat-eigenlijk.html
Sini
Ik kende het wel uit de Griekse mythologie maar niet toegepast op relaties. Dat begrijp ik dan weer wel omdat mijn vader autist was
Adhd
Mijn vader kreeg pas rond zijn 85e de diagnose adhd. Toen was hij namelijk echt niet meer te hebben want met de jaren verstarren de trekken.
Hij was altijd een aimabele en blijmoedige man, intelligent en in staat zijn leven acceptabel te leven met al zijn eigen-aardigheden. En wij wisten niet beter dan dat die eigen-aardigheden heel gewoon waren, met alle gevolgen van dien.
Na zoveel jaren en zoveel mislukte relaties gingen er toen eindelijk kwartjes vallen.
Verliefd
De huidige partner van mijn moeder (89) was vijf jaar alleen. Hij werd bestookt door dames uit zijn omgeving maar ging nergens op in. Hij wachtte af totdat hij verliefd werd. Dat werd hij op zijn zeventigste, op mijn moeder, toen 60. Ze zijn allebei gezond en vieren dit jaar hun 20 jarig jubileum! Ondanks de 10 jaar leeftijdsverschil.
Alleen....
Hoi
Zeer herkenbaar hoor.....
Eerst een langdurig huwelijk achter de rug (totaal 30 jaar samen geweest) en daarna 2x een date gehad via, jawel, een datingsite.
Man 1 leek leuk, er ontstond al iets leuks tussen ons, toen al snel bleek dat hij een vreselijke claimer was.
Voelde me gevangen door zijn gedrag, vreselijke afknapper dus een punt achter gezet. Daarna nog lang last van hem gehad voor ik echt van hem af was.
Man 2 was overduidelijk gay, al wist ie dat waarschijnlijk zelf nog niet eens.
Die twee mindere ervaringen hebben me doen besluiten om mezelf meteen van die datingapp af te gooien.
Maar ja, de realiteit, ik ben 53 jaar, weliswaar best een leuk en vol leven, maar ja, wel alleen dus ! En dat vliegt me soms ook wel eens een beetje aan....
Een fijne vriend lijkt me hartstikke leuk, maar in real life ontmoet ik ze op een of andere manier niet.
Weer gaan daten ? Het staat me tegen, is ook zo geforceerd allemaal hé....
Anderzijds, het idee om altijd alleen te blijven voelt ook niet echt heel fijn.
Ik ben er ook nog niet over uit wat ik ga doen.......
liefs Anke
Ann O'Nyme
"Mocht die kans zich toch voordoen, dan zal hij mij moeten "ontdooien". Want na mijn slechte ervaringen heb ik mezelf afgesloten en mijn hoop op een "samen" min of meer opgegeven."
Ik weet niet of je nog ooit op het forum bezig bent en deze reactie zult lezen, maar toen ik deze opmerking van jou las, had ik zoiets van, ach lieve Ann, geef een welwillende man dan ook de kans óm jou te ontdooien. Ik snap dat het moeilijk is om je zelf weer open te stellen na de slechte ervaringen die je mee hebt moeten maken. Maar wat Hilde en Anonima zeggen, daar geloof ik ook wel in: wat je uitstraalt, trek je aan. De tips van Hilde zijn wellicht ook heel bruikbaar als een soort van houvast, zodat je dicht bij jezelf en je eigen gevoel en grenzen kunt blijven.
Ik wens je een liefdevol leven toe!
En inmiddels heb ik ook weer een lieve vriend. Een gesxhenk uir de hemel, zo onverwacht. We wonen niet samen, uiteraard niet, maar wat ben ik blij dat ik het toch aangedurfd heb. Niet gezocht, ontmoet op een buitenfeest, kennis van vrienden. Het toeval wil soms wel werken.
Sini
hier wordt het hem niet meer
Ik waardeer jullie bemoedigende woorden voor Ann en ik denk ook dat in het wild iemand tegenkomen verreweg te prefereren is boven datingsites.
Maar in het wild wordt ook steeds lastiger. Ann zal, net als ik, geen werk buitenshuis hebben, in de supermarkt zie je alleen mensen met een mondkapje voor. Sterker, ik kom niet eens in de supermarkt.
Er is gewoon geen wild meer.
Intussen wordt mijn beeld van een leuke man kunnen treffen steeds somberder. Ik ben best 'gewild' op datingsites maar het blijken meestal gebonden of best vreemde mannen.
Ik had wat op een leuk contact leek over de mail. Veel overeenkomsten. Ik vond hem wel wat snel (mij gelijk 'my love' noemen en wat andere dingen) maar wilde het toch een kans geven. Op de date, de laatste avond dat de horeca open was: hij heeft twee en half uur alleen over hem zelf zitten praten (hoor ik van vriendinnen ook veel) en leek er van uit te gaan dat ik hem super vond omdat hij mij leuk vond. Pakte ook mij handen terwijl al 'nee' zei toen hij naderde met zijn handen.
En was uiterst verontwaardigd toen ik mailde dat de klik er van mijn kant niet was. Vond het niet fair, en was ik hem aan het uittesten, of hij kwam zeker te dichtbij?
Het is een week terug maar ik heb er nog een kater van want ' op papier' leken we erg bij elkaar te passen.
Ik zie het somber in. En ik heb ook, net als Ann maar besloten dat het er voor mij niet meer in zit. Dat doet pijn maar is beter dan met een vage hoop rond te blijven lopen.
Siniland.
Wat leuk om te lezen, geniet van de verliefdheid😊