Verder na ontrouw deel 6

Knopen doorhakken

Lieve gebroken,
Ik heb in hetzelfde schuitje gezeten, ook met een truus die niet los wilde laten.
Die manipuleerde erop los.
En man kon toen niet kiezen, was een slappe zak.
Ik heb man voor de keuze gezet, je sluit het nu af, of ik ben weg.

Ze hadden al 3 keer ontmoet om af te sluiten....jaja.
Toen heeft hij nog 1 keer via de telefoon een gesprek gehad, en daarna was het klaar.

Ik heb sindsdien zijn telefoon mogen inzien, etc.
Het was echt voorbij.
Maar na zoveel gelieg en gedraai wilde ik het zeker weten.
Ik heb toen haar nummer geblokkeerd op zowel telefoon als sms.
Nooit meer last van truus gehad.
Ik heb het een paar weken later wel gezegd, en hij vond het niet erg, het was echt voorbij.

Nu zijn we jaren verder, en hebben ons huwelijk toch weer op kunnen pakken,
Het kan dus best goedkomen.

Wat mij toen sterkte was, dat truus wist dat hij getrouwd was, en gewoon niks heeft te willen, ze heeft hier zelf voor gekozen.
Dat heb ik man toen gezegd.
Hij mag zich rot schamen wat hij jou en haar heeft aangedaan, maar zijn verantwoordelijkheid ligt bij zijn gezin,
Degene die ervoor kiezen om naast de pot te pissen, hebben dat aan zichzelf te danken.
Hij voelde zich verantwoordelijker tegen over haar dan ons huwelijk.
En dat pikte ik niet.
En dat hoef jij ook niet te doen.
Sterkte, en laat je niet piepelen.

Meegaan

Als hij echt zo graag alleen met haar wil praten, dan zou jij of een vriend dus mee kunnen gaan. Maar dat zal hij wel niet willen, want met een derde erbij is het lastig seks hebben.

De suggestie dat jij met haar moet praten is wel goed, maar dat moet je maar net aankunnen. Ik vermoed dat ik het niet zou kunnen.

Verder ben ik het eens met de paar mensen die hierboven schrijven dat hij moet laten zien dat hij voor jouw geluk kiest en niet verantwoordelijk is voor de vrede in haar hart. Als hij dat niet kan opbrengen, dan heeft hij al de keuze voor de ander gemaakt, maar durft hij het gewoon niet te zeggen.

Eens met Jippox

mijn man heeft destijds via de app afscheid genomen van zijn scharrel. Was zij ook niet blij mee natuurlijk. Maar hij had de keus voor het gezin en voor mij gemaakt en verwachtte echt niet van mij dat ik hem nog ruimte gaf om iets 'af te sluiten'.

Je blijft vragen of zijn gevoel terug kan komen. Ja. Dat kan zeker. Maar niet als zij blijft trekken. Ik zei het al eerder, cold turkey is de enige manier. Niet meer bellen, niet meer appen, elkaar niet meer zien. Geen Facebook of instagram, alle contact blokken.

En je vraagt of zijn gevoel voor jou weer terug kan komen. Ja. Dat kan zeker. Maar alleen als hij de focus legt op jou, op jullie relatie, op jullie gezin.

Je vraagt of jullie er sterker uit komen. Dat kan. Maar dat weet je niet van tevoren.

Maar niet geschoten is altijd mis, toch? Je wil zelf graag je gezin in stand houden. Je man wil dat ook graag. Als je nu eens gewoon daarmee begint? Gewoon besluiten dat je niet uit elkaar. Niet nu. En dan gewoon stap voor stap, dag per dag, kijken hoe het gaat. En ik kan je nu al zeggen, het gaat met hele kleine stapjes vooruit en regelmatig een hele grote achteruit. De kunst is je daardoor niet meteen uit het veld te laten slaan. Dat hoort erbij, dat is normaal. Het duurt jaren om hier samen uit te komen. En je kunt dat (vind ik) niet alleen. Daar heb je hulp van een therapeut bij nodig.

Wij zijn nu denk ik zo ongeveer op ons best samen. Dat heeft 2 jaar geduurd. En er zullen altijd momenten zijn dat ik twijfel, dat ik weer verdriet voel, boosheid. Ook dat hoort erbij. Maar ik ben ontzettend blij met hoe wij beiden zijn gegroeid, en met wie wij (ieder voor zich én samen) nu zijn.

Je mag me nog steeds mailen. Dan moet ik weer even een nieuw tijdelijk adres aanmaken maar dat is geen probleem. Je man mag mij ook mailen. Wie weet helpt het hem.

Jippox

Dat is het nou juist, hij wilt goed afsluiten. Voordat ie weer kan goed beginnen met mij. Dat ie dan al zijn focus op mij kan leggen.

Ik weet dat Truus alles zou doen om mijn man te verleiden, manipuleren enzo. Mijn man zei dat ie daar geen behoefte aan had, en dat ie echt komt om te praten. Hij wil al haar vragen beantwoorden. En daarna zou ie gewoon weggaan. Of ik het vertrouw is een ander verhaal. Maar wat ik wel weet hij is open en eerlijk tegen mij, en laat ook zijn gesprekken met haar zien.

Ik had al van te voren aangegeven dat ik hem zijn tijd geeft om af te sluiten, maar ik heb er zo moeilijk mee. Hij zelf heeft er ook moeilijk mee, hij geeft zijn verliefdheid op voor zijn gezin. Enigste wat ik kan doen is hem toelaten om te gaan, dan krijg ik ook niet later het gevoel dat ik hem tegen heb gehouden. Dan zou ie met een wrok door leven met mij, en dat wil ik absoluut niet. Ook ik wil dat ie kan zeggen ik ga nu 100% voor jou.

Zoals ik al zei ik heb gewoon veel twijfels, maar of ik me bijltje erbij neer legt nee. Scheiden kan altijd nog. Ik wil dat ik later tegen mijn kinderen kan zeggen, hoe pijnlijk het ook was mama heeft het geprobeerd om wat van te maken.

Mijn familie en schoonfamilie staan 100% achter mijn keuze!

Geef haar ongelijk

Die vrouw is ook gewoon voor haar relatie aan het vechten. Ze zijn toch ook al lang samen en hadden zelfs bijna een kind samen.

Truus

Mijn man zeg wel dat hij denkt dat ze zwanger van hem was. Maar hij heeft nooit testen gezien of wat dan ook. Ze was op vakantie toen hij wou stoppen met haar. Toen kwam opeens ik ben zwanger van je, ze had toen op vakantie een abortus pil genomen. Dus of ik het moet geloven ik weet het niet. Mij boeit het niet eens.

Ze kan goed manipuleren, ik heb met haar gesproken. En ze deed alsof ze een vriendin van me was en het beste voor me wou.

Dan lees ik haar berichten met mijn man denk ik van woow je kan goed manipuleren, ze heeft hem helemaal in haar macht. Me man heeft paar x aangegeven dat ie niet wou praten en rust wou. Ze was jaloers dat ik hem nog zou zien wegens het ophalen en brengen van de kids. En dat vond ze niet eerlijk. Ze vind het geen eerlijke strijd, daarom wilt ze een dag met hem doorbrengen. Ze heeft lopen pushen, en stuurt hem zowat elke dag berichten en hij gaat er niet op in. Controleert mijn man, appt zijn vrienden op. Hele mikmak. Daarom wilt me man snel met haar afsluiten.

Ik denk

Ik denk trouwens dat mijn man denkt als Truus achter de rug is, kan hij eindelijk aan ons relatie werken. Zij is nog de enigste obstakel.

Destijds

Heb ik contact gehad met truzen om hun aan te horen, ik wilde weten wat er allemaal gezegd was. Ik zou haar wel willen spreken gebroken, gewoon eens om te horen wat jou man voor kletskoek verhaal op heeft gehangen omdat ze zo blijft drammen.

wat?

Ik zou haar thuis uitnodigen gebroken, of gewoon neutraal terrein.

Kom maar op !!

Pohhh ik maak me plaats vervangend boos. Laat ze maar af spreken, vanavond, met jou erbij. Kan hij meteen nergens meer omheen draaien.
En vrijdag met jou naar de relatie therapeut om aan jullie te gaan werken. En JOU te erkennen!!!!!

De láátste twee posts

Heb ik gemist gebroken. We zullen het gaan zien en wanneer moet dat feestje plaatst gaan vinden?
Die eneeee dag !!!! Pfffffffff.

nee gebroken

Truus is niet het obstakel. De keuze van jouw man is dat...

Die vrouw

Is net als jij aan het vechten als een leeuwin. Ze heeft tenslotte heel veel te verliezen in haar ogen.

Heb jij het omgedraaid naar jou man toe?
Zou hij " afsluiten van jou minnaar accepteren "?
Nee dus.

Hij moet zich op jullie richten. Wat ontzettend dubbel en dwars pijnlijk dit. Heeft hij in de gaten dat er zo per dat meer en meer afbrokkelt.

Gebroken, ik sta er in als : ik heb NIETS, helemaal niets meer te verliezen nu mijn man mij ontrouw is geweest. Het heeft mij alleen maar als persoon enorm sterk gemaakt.
En precies wat pennenstreek zegt het kan. Ik zie het in mijn omgeving.

Gebroken

Begrijp ik nu goed dat ze zakelijk met elkaar van doen hebben? Is dat op te heffen/te voorkomen?

Ze zal het nooit gaan accepteren of begrijpen. Ze kunnen beide steeds weer iets nieuws bedenken waarom ze elkaar al dan niet moeten zien. (Man en Truus wilde nog een geheime vriendschap onderhouden omdat ze het met elkaar over de affaire konden hebben, verder hadden ze niemand want het was geheim.... en van het 1 kwam weer het ander, want zij respecteerde zijn grenzen niet en hij was te zwak om ze te bewaken).

En dat moet hij zich gaan realiseren; ze zal zich er niet bij neerleggen. Zij is verliefd en heeft niks meer te verliezen. Dus blokkeren die boel, hoe pijnlijk ook. En zich focussen op wat hij wilt en moet gaan doen om weer beide in een gezamenlijke toekomst te gaan geloven.

Nog een boekentip over die strijd die zij er van maakt (belachelijk, dit is geen wedstrijd er zullen alleen maar verliezers zijn, enige vraag zal dat 1 verliezer worden of 3?)
“De duivelsdriehoek, de psychologische achtergronden van overspel” door Carolien Roodvoets.
Ik heb er een beetje scannend doorheen gebladerd maar mijn man heeft het uitgebreider gelezen en herkende er veel in. Qua manipulatie, strijd, gevoelens, verantwoordlijkheidsgevoel, alles wordt er in beschreven.

En contact

Ik heb zelf geen contact meer met Truus gehad. Alleen in de zomer na het “alleen zoenen en verliefd” gebeuren. Ze beloofde me uit de weg te gaan, niet de reden te willen zijn van een scheiding en het opbreken van een gezin bla bla bla, bood zelfs aan een andere baan te gaan zoeken, schrok zelf ook zo van die gevoelens, mistte mij zo, mistte de kindjes zo.

Ik was redelijk intensief bevriend met haar, zag haar minimaal 1 keer per week. Kwam ze uiteraard op de fiets zodat ze wijn kon drinken en mijn man haar naar huis kon fietsen...

Maar gevoelens kunnen gebeuren, het gaat erom wat je ermee doet. Het is uit de hand gelopen, als jullie elkaar nu ontlopen enzo hoeft een prive kwestie geen invloed te hebben op een werkgerelateerde situatie (oh wat was ik dom en naief).
Ze heeft zich een paar weken geleden in een gezamenlijk bericht aan mij en mijn man betreurt over het verlies ban de vriendschap maar bood zich daarnaast aan op een presenteerblaadje. Mijn reactie daarop vond ze zo stuitend en onterecht (want ik wist niet dat er al veel meer speelde dus was het niet terecht dat ik dat wel las tussen de regels door) dat ze me geblokkeerd heeft.

Soms heb ik zin om ook wat met die woede naar haar toe te doen, maar dat gun ik haar niet. Ik schrijf het op, dan is het wel uit mijn gedachtes. Maar geen haar op mijn hoofd die haar erop aan wilt spreken. Ze wist dondersgoed wat ze deed, maar ze vond haar eigen geluk belangrijker

Ik ga haar zaterdag voor het eerst weer zien sinds december. Ik ben mezelf alvast aan het proberen voor te bereiden, sterk te zijn. Ze heeft me al genoeg afgepakt, ze mag niks meer, geen snipper energie

niet geschoten

Ik begrijp goed dat Pennestreek vanuit haar ervaring adviseert om het gewoon te proberen "want niet geschoten is altijd mis". Maar zoals ik al eerder zei, bedenk eerst of jij het aan kan. Je moet toch je eigen beslissingen een tijd on hold zetten om te zien of je man echt voor jou kiest. Sommige mensen kunnen dat zonder dat ze daar schade van ondervinden als het toch niet goed komt (voor diegenen geldt inderdaad "niet geschoten is altijd mis"). Voor anderen geldt dat als het mis gaat, ze nog minder zelfvertrouwen over houden en verder op afstand zijn gezet (voor hen geldt zeker niet dat niet geschoten altijd mis is). Bedenk zelf, of praat met vriendinnen, een therapeut wat voor jou het beste is.

Contact

En ook deze Truus had mij beloofd om geen contact met hem op te zoeken, dat wanneer het gebeurd dat ze me wel laat weten.

In haar gesprek met mijn man was, waarom hij niet wil liegen voor haar. Om elkaar nog 1x te zien. Me man zei ik wil niet meer liegen tegenover me vrouw. Want hij had gezegd dat ik niet wou dat ze nog contact met elkaar hadden. Hij had haar duidelijk gemaakt.

Op een of ander manier, is het haar gelukt. Door te pushen claimen en zielig doen. Mijn man gaat morgen na toe om het helemaal af te sluiten. Ze beloofde hem dat ze hem niet zou aanraken of wat dan ook, normaal doen en praten.

Maar hij zei na morgen, is het voor hem klaar.

He bah

Wat een naar mens gebroken.
Sterkte voor morgen. En die vragen bespreken waarom niet telefonisch?
Misschien kun je nog eisen dat hij op een openbare plek met haar afspreekt? Bij haar thuis lijkt me wel erg onveilig want ik kan mij voorstellen dat deze dame haar lijf nog wel in de strijd gaat gooien. En dan heeft ze hem alsnog want ze weet wel dat dat ontzettend veel gedoe tussen jullie oplevert.
Kun je niet meegaan? Of een vriendin van jou?
Als ik jou verhaal lees krijg ik de indruk dat je hem nog wel een kans geeft daarna. Klopt dat?
Of betekent dit een scheiding?

Je zou je man

een ultimatum kunnen stellen: of je gaat naar de afspraak met Truus, maar dan is het over tussen ons. Of je zegt haar af en dan wil ik het nog een kans geven.

BAM.

Laat hem maar kiezen. Laat hem eindelijk (veel te laat, maar ok) ruggegraat tonen. Dat verdien je echt. Dat hij werkelijk voor jou kiest. Niet dit slappe gedoe.

Of loslaten

Of je moet het loslaten en zien of je man woord houdt...
Jammer dat hij jou nog een extra dosis pijn geeft. Ik had dat jou echt anders gegund.

Kom je de dag wat door? Pas je goed op jezelf?
Ik herinner me dat het in het begin soms zoveel pijn deed dat ik gewoon niet wist hoe ik het nog kon hanteren. Gelukkig is die scherpte met de tijd verdwenen. Maar de pijn komt nog regelmatig terug. Het is een soort rouwproces.

Iemand die je

zelfs nadat het bedrog is uitgekomen en van dichtbij ziet hoeveel pijn het je doet, alsnog een beslissing neemt waarvan hij weet dat het nog eens een extra mokerslag geeft, die houdt niet van je. Gewoon echt niet. 0,0. Anders doe je dat niet.

Hij kiest voor haar. Opnieuw. Hij geeft meer om haar en om haar gevoelens en om de dingen die zij belangrijk vindt.

Zijn acties spreken voor zich. Zijn woorden zijn niks waard, dat heeft het verleden al uitgewezen. Waarom laat je zo met je omgaan? Welke boodschap denk je je kinderen mee te geven als ze zien dat je zo met je om laat gaan?

Zachte heelmeesters

We kunnen blijven troosten, moed inspreken, maar hoe duidelijk wil je het hebben gebroken? Hoe komt hij morgen thuis? Geloof je hem dan? Denk je nou echt dat ie dan echt voor jou zal gaan? Jouw posts hier op deze draad, lees ze allemaal eens terug. En dan met name over wat je man doet en zegt. Niet zijn minnares. Zij heeft hem (Ik weet dat je liever een andere naam gebruikt maar ze is nu eenmaal zijn minnares), jij zit in de wachtkamer, te wachten en waarop? Het gaat niet om haar. Het gaat om jouw man die morgen m.i. hoogverraad pleegt en wat m.i. onvergeeflijk is.

Haar gedrag

Op zich is het stap 1 dat hij naar zichzelf afspreekt dat het dan klaar is. Maar zij weet nu ook wat ze kan bereiken met haar gedrag.

Ik vind het heel knap van je dat je hierin mee kan gaan. Maar, hele grote maar... hier mag je wel grenzen aan stelen, zodat het voor jou ook nog enigszins te doen is, weten dat ze samen zijn. Want dat is al erg zat. Ze hebben beide willens en wetens bijna 4 jaar lang deze grenzen niet gerespecteerd, waarom zouden ze dat nu wel doen? (Mijn Truus heeft na 2 maanden nog om een laatste keer seks gevraagd/aangeboden. Want ze wist niet dat de laatste keer de laatste keer was)

Maar vragen of het op een openbare plek kan plaats vinden, zodat elkaars grenzen wel gerespecteerd moeten worden is niet gek. Of wat jou dan ook nog wat controle of respect terug geeft binnen de situatie.

En hoe ben je getrouwd? Huwelijkse voorwaarden? Kan je jezelf goed genoeg bedruipen als het wel fout gaat?
Want vanaf 1 januari wordt de partneralimentatie aangepast van 12 naar 5 jaar. Dit moet geen reden zijn om toch versnelt de handdoek in de ring te gooien. Maar eventueel de huwelijkse voorwaarden aan te passen of andere afspraken op papier te zetten waarmee hij jou en de kinderen zo goed, eerlijk en gelijkwaardig mogelijk achterlaat.
Dat is wat wij gaan doen, ik gaf aan onbewuste tijdsdruk te ervaren. En dat ik “genaaid” word als we het proberen en in 2020 toch uit elkaar te gaan, er slechter van wordt. Mijn man heeft voorgesteld om die alimentatie van 12 jaar in onze eigen huwelijksevoorwaarden op te nemen. Hiermee wilt hij de tijdsdruk voor mij weg nemen en zo veel mogelijk aantonen dat hij er met mij samen uit wilt komen.
Niet dat ik 12 jaar op zijn zak wil leven, maar in 5 jaar is er minder carrière opgebouwd dan in 7-12 jaar.

Lanza, helpt dit haar?

Jij geeft haar nu vooral nog een mokerslag.

In de praktijk en in het echte leven is het zoveel moeilijker dan hoe jij het opschrijft..

Nijntje

"Bij haar thuis lijkt me wel erg onveilig want ik kan mij voorstellen dat deze dame haar lijf nog wel in de strijd gaat gooien."
Maar helpt dit Gebroken? Jij stelt haar man als een willoos slachtoffer voor die geen weerstand kan bieden als zijn (ex)minnares zich aanbiedt. Lijkt me eerlijk gezegd een bijzonder onprettige basis om weer vertrouwen op te bouwen.

Hoop

Mag ze ook hoop hebben? Het kan ook zijn dat hij naar morgen wel helemaal afsluit. Gebroken haar grens moeten we ook respecteren. En die lijkt nog niet helemaal bereikt. En dat zal mega moeilijk voor haar zijn.

Eens alkes

Geen helpende tekst, excuses