

Relaties
U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Miss
03-11-2018 om 23:11
Verder na ontrouw deel 5
Hoi JJ,
Omdat het vorige draadje gesloten is wil ik je vanuit hier nog even een hart onder de riem steken en veel sterkte wensen met je intense verdriet.
Ik kan het me min of meer alleen maar voorstellen hoe je je voelt. Je zult erg veel verdriet hebben van haar beslissing maar weet je wat het is, en ik denk er zo over.
We kunnen alleen het beeld veranderen dat we in ons hoofd hebben van hoe onze relatie eruit zou moeten zien. En ik denk dat ze dat ook bedoeld. Ze kan dat beeld op een of andere manier niet meer veranderen.
Ik begreep je vrouw eerst niet, maar door de tijd heen steeds meer. Haar mindset krijgt ze niet veranderd.
Hoeveel pijn ze ook heeft, ze ziet geen uitweg meer om als gezin verder te gaan. Als partner, voor jou dus moet dat enorm hard aankomen.
Fe koek die op is. De strijdlust die (ook) in mijn geval steeds minder word... ja ik begrijp haar steeds meer...
Hoeveel ze ook van je houd, ze kan het niet meer. En ik denk dat ze dat misschien niet eens goed kan verwoorden. Jij het nooit zult begrijpen waarom ze het bijltje er bij neer legt..
Het is een innerlijk gevoel. Het komt misschien niet eens door jou maar ligt het echt bij haar. In zichzelf.
Als ik naar mezelf kijk, de tijd die ik man geef en knok net als zij haar zichzelf gaf en jou de tijd gaf... is het vlammetje op een gegeven moment gewoon uit..
Hoe pijnlijk en verdrietig ook. Soms is houden van niet meer genoeg.
Veel sterkte.
Wij zijn donderdag gestopt met relatie therapie. Geen idee wat ik er nog moet zeggen, ook duidelijk uitgesproken tijdens sessie. We gaan thuis door met onze communicatie te verbeteren. Ik ga door met me op mezelf te richten en mijn mindset verder te resetten.
Therapeut zei het erg mooi : hij had het volste vertrouwen in mij dat ik de rush, het patroon ga zíen bij man. En het " alleen " kan. Dus hij stond er ook achter.
Naja we shall see. Tijd.. Tijd... Tijd... Tijd... Tijd.. Tijd.. ja pennestreek, stip, Senna, hoedan, mamase tijd tijd tijd.. Zoals ook daar weer herhaald werd.. zo snel als je vertrouwen afgebroken werd zo hard mag man gaan laten zien dat ik hem kan vertrouwen.
Ik ben niet meer bang voor, nog steeds niet en ik vind het nu steeds bevrijdender worden flanagan. Precies Zoals jij het zij. Niet bang, wel spannend op sommige momenten maar kan me snel tot de orde roepen.
Alleen werken binnen een relatie JJ heeft geen zin.
Truste alle.

Puinhoop
09-10-2019 om 20:10
Zij of ik
Best Visje,
Ik mag je niet vertellen wat jij moet doen. Maar ik vertel je wel hoe ik gehandeld heb toen mijn man vreemd was gegaan. Toen hij dat opbiechtte, was hij niet van plan het contact te verbreken. Hij kon zooo goed met haar praten! Wat hem betreft kon dat best een vriendschap worden.
Anders dan Pennenstreek ben ik toen wel op mijn strepen gaan staan, en geloof me, dat was met angst en beven, want ik was doodsbang hem aan haar te verliezen! Maar ik schreef hem een brief waarin ik hem duidelijk de keus voorlegde: zij of ik. Ik ging niet wachten tot hij eruit was. Daarvoor had ik toch ietsje teveel zelfrespect blijkbaar.
Later, veel later, toen ik met mijn beste vriend (getuige bij ons huwelijk) mijn verdriet over de hele affaire deelde, probeerde deze me te troosten met de woorden: 'Hij heeft toch voor jou gekozen?' Dat was geen troost! Toen wij trouwden, koos hij voor mij. We beloofden elkaar trouw te zijn tot de dood ons scheiden zou. Niet tot we zin hadden in een ander omdat het oude model even niet voldeed.
Daarom vind ik dat een man stellig hoort te zijn: geen vaag gepiepel zoals jij omschrijft, ( 'hij heeft niet letterlijk gezegd dat hij er voor gaat knokken. Maar wel dat hij hier heen wilde om ons huwelijk een kans te geven. En natuurlijk wil ik ook in NL dat hij voor mij kiest.')
Als hij zich volledig aan jullie wil toewijden, betekent dat dus breken met die Truus. Hij moet duidelijk inzien dat HIJ de fout is ingegaan, dat hij JOU onrecht heeft aangegaan, dat HIJ dus nu hard aan de slag moet om jou te troosten, of zoals de Engelse term zo treffend uitdrukt, 'to comfort you', dat hij JOU zekerheid geeft en bereid is aan ZIJN tekortkomingen te werken. De eerste actie, die onontbeerlijk is als hij wil laten blijken dat hij jullie huwelijksherstel op één heeft staan, is alle contact verbreken met die ander.
Wil hij dat niet, wil meneer de tijd om te kiezen tussen jou en haar, kies jij dan alsjeblieft en ga in elk geval apart van hem leven.
Ik herken het afwijzen van enige persoonlijke verantwoordelijkheid voor zijn daden: volgens mijn man had hij het moeilijk, twijfelde hij ook tussen haar en mij, meneer was verliefd, (ik wist toen nog niet eens alles, wist van één zoentje, hoezo verliefd) zij had overal initiatief in genomen, hij wilde helemaal niet zoenen eigenlijk, zij wou zo graag, en ík schoot in van alles tekort, mijn geloof zag hij als ontrouw, mijn stemmingswisselingen als egoïsme etc.
Allerlei daden die hij begaan had, dingen waarin hij had besloten, lagen volgens hem aan dingen buiten hemzelf. Hij was al tijden ongelukkig. Maar had daar geen gesprek over geopend en er zelfs over gelogen als ik hem naar vroeg. Dat gaf mij geen vertrouwen. Daarom hakte ik zelf de knoop door: als hij niet koos, koos ik zelf wel. Einde huwelijk.
Ik snap dat je bang bent, dat was ik ook. Maar hem van twee walletjes laten eten, dat ging me te ver. Ik ging die avond toevallig naar een vriendin, ver weg en was de hele dag en avond weg en kneep 'm enorm en inderdaad, hij had graag naar haar toe willen gaan die avond om afscheid te nemen, maar zei dat zij dat beter had gevonden van niet. Dat is het enige pluspuntje wat ik haar toeken.

Puinhoop
10-10-2019 om 19:10
Lisbeth
Hoe gaat het met jou inmiddels? Ik heb al heel lang niets meer van je gezien hier!

Miss
13-10-2019 om 21:10
Puinhoop en de andere bedrogenen
Wat heb je het duidelijk opgeschreven. Knap van je.
Poeh, de bladeren van de bomen, nog nooit last van gehad tot alles uit kwam vorig jaar.
Ik voel me zoveel somberder dan andere jaren. Het is een soort deken op mijn nek. Dat onbezonnen leven wat ik ooit had, ik voel het gewoon echt niet meer. Ik ben vaak zo positief maar voel het echt anders deze herfst...
En begrijp me niet verkeerd het heeft me echt veel goeds gebracht, alles waar ik aan gewerkt heb en partner ook tot nu toe. Er is gewoon iets weg wat niet meer hersteld.
Zo vind ik de intimiteit zo moeilijk tegenwoordig, ergens mis ik het en soms ook totaal niet. Er is een hele andere verbintenis. Ben ik de enige daarin? Hoe ervaren jullie dat?
Meer ik weet als ik het niet doe, de relatie zo ie zo kapot gaat. Doe Ik het wel dan voelt het nu zo anders.
Pff ik mis mijn oude leventje soms. Jong, naïef en onwetend. Zucht.
Wat is het soms toch moeilijk.

Ik ook
14-10-2019 om 11:10
Miss en andere
Het slijt met de jaren. Als ik een dip zit, kijk ik terug naar vorig jaar en de jaren daarvoor. Dan blijft de dip maar voel ik wel dat die minder heftig is. Kan ik er gemakkelijker uitkomen. Dat geldt voor mij voor intimiteit. Wordt makkelijker. Soms moet ik me er nog overheen zetten, maar kan ook weer initiatief nemen en genieten.
Gisteren wel een heel zware dag gehad. Wij gaan verhuizen en dat betekent puin ruimen in de huidige woning. Kwam ik foto’s tegen van Truus en mij. Zo confronterend. Zoveel leuke dingen meegemaakt, ook mindere leuke. Mijn pubers noemen haar mijn bff... Ik zal nooit snappen dat ze dat kapot heeft gemaakt. En daarmee ook de vriendschap tussen haar en mijn zoon. En twee gezinnen. Alleen maar voor chatten en sex met mijn man. Doelbewust. Blijft een zeer pijnlijke plek.

Lanza
14-10-2019 om 16:10
Zij heeft
het niet in haar eentje kapot gemaakt. Jouw man heeft dat evengoed gedaan. Zonder zijn medewerking had zij nooit iets kunnen doen.
Heb je nog contact met haar?

Nijntje
14-10-2019 om 20:10
Truus
Je partner daar kun je duizenden gesprekken mee hebben en daarmee ga je ook een proces door. Maar in mijn geval met de Truus (een) niet. Ik herken wel dat dat een lastige is. En bij jou (Ik ook) het dubbele bedrog, dubbele verlies.
Herkenbaar miss, voel me ook
meer somber. Wandelen, contact met dieren, vitamine d druppels, mijn kids en trots op mijzelf zijn sleept mij er door. Soms heb ik verdriet, hoe ontspoort mijn leven is geraakt. Anderzijds ben ik ook zo trots op waar ik sta, en de kracht om van zoiets moeilijks juist te groeien.

Devi
16-10-2019 om 13:10
Zonder oordeel je verhaal kunnen delen
Hoi allemaal,
Ik heb zelf ook te maken gehad met een ex die langere tijd vreemd ging. Waar ik destijds heel erg tegenaan liep, was dat ik het gevoel had het met niemand te kunnen delen zonder dat er een oordeel over gegeven werd. Ook ik wilde onze relatie nog heel graag een kans geven. Ik had het hier graag over gehad met anderen, maar had het idee dat we onze relatie nooit zouden kunnen herpakken als iedereen wist van het vreemdgaan.
Zelf had ik in die tijd heel graag een onpartijdige persoon willen spreken, zonder gelijk naar hulpverlening te moeten stappen.
Uiteindelijk heeft onze relatie niet gewerkt, wat achteraf maar goed was ook, maar ik worstelde heel erg met onzekerheid en vragen nadat er een punt achter gezet was. Ook toen had ik het idee dit met niemand te kunnen delen.
Ik zit er nu aan te denken om hier iets voor te ontwikkelen, zodat je zonder oordeel met iemand kan praten, maar ook adviezen kan ontvangen en voor jezelf keuzes kan gaan maken. Zelf heb ik mijn Bachelor of Social Work en ben ik ervaringsdeskundige op dit gebied. Ik heb een passie voor mensen verder helpen en hun eigen kracht terug te vinden.
Nu is mijn vraag: hadden jullie hier ook behoefte aan? Zo ja, in wat voor vorm (denk aan chatten, whatsappen, bellen of juist face to face, etc.)? En als laatste, hoe veel geld zouden jullie hiervoor over hebben?
Ik kijk uit naar jullie reactie.
Liefs,
Devi

Visjes
16-10-2019 om 15:10
Over?
Nou, ik ben de afgelopen week een beetje stil geweest omdat ik echt wilde gaan genieten van de vakantie. En dat heb ik ook echt wel kunnen doen. We hebben het heel fijn gehad met z'n vieren, leuke dingen gedaan en heerlijk kunnen ontspannen. Maar qua intiem contact stond hij nog steeds nergens voor open.
Nu hadden we gister weer therapie gesprek en vroeg de therapeut of het klopt dat hij niet meer wil vechten voor ons, hij was er niet heel duidelijk over maar hij zei uiteindelijk wel dat hij denkt dat dat klopt. En ook dat hij niet minder verliefd op haar wil worden...
Gisteravond nog gevraagd of er nou al iets besloten is. Hij zei er is nog geen besluit genomen maar het lijkt me wel duidelijk welke kant ik op wil...
Morgen gaan we praten over het uit elkaar gaan, dat hadden we sowieso afgesproken. Maar ik denk dat ik er wel van uit kan gaan dat het over is nu...
Ik ben heel boos en verdrietig. Ik heb dit nooit zo gewild en ook nooit gedacht dat dit zou gebeuren. Helemaal niet op deze manier en met zulke jonge kinderen. Ik heb ook echt het gevoel dat ik hem zo niet ken...

Lanza
16-10-2019 om 18:10
Maar
dat was al veel eerder duidelijk. Goed dat je het nu ook inziet, hoe pijnlijk ook. Nu kun je tenminste verder.

Puinhoop
16-10-2019 om 19:10
Visje, Miss en Devi
@Miss: Wat lullig dat je je zo voelt. Ook ik heb last van de intredende herfst. We komen ook weer in de periode waarin het hele dram zich destijds voltrokken heeft: onze trouwdag, 10 dagen later zijn verjaardag, de dag waarop hij met haar de koffer indook. De grijze regen, de wind, ik zie mezelf nóg keihard tegen de westenwind in trappen op de fiets om wanhopig die kilo's kwijt te raken.
Het komt niet meer helemaal terug, dat vertrouwen, die argeloosheid, ik vrees dat het nooit meer terugkomt. We hebben wel weer een normaal seksleven. Daar heb ik geen moeite mee. Wel onderga ik net als jij ook een gedaantewisseling: ik weiger me in alles aan te passen aan zijn wensen. Ik wil mijn eigen behoeften ook duidelijk maken en verwacht van hem ook concessies. We doen vaak dingen die hij leuk vindt, op de tijden die hem schikken. Maar hij deelt weinig in mijn leven en dat voelt eenzaam. Het moet van twee kanten komen, nietwaar?
Ik schrok even vanmiddag: het stel waarvoor ik schoonmaak, heeft een zon die ineens een vriendin heeft en laat ze nu dezelfde naam dragen als Truus Dus ik vroeg nog:'Toch niet Truus Achternaam? Maar nee. Anders had ik zeker wel gewaarschuwd dat de dame het met trouw niet zo nauw nam!
Ik heb haar nooit gezien. Alleen heel oude foto's op internet. Ze was een volkomen vreemde voor mijn man, geen kennis.
@Devi: ik heb aan dit forum veel gehad. Juist hier schreven veel vrouwen en een enkele man, die nog wel verder wilden, die hun huwelijk niet zomaar opgaven. Opgeven is een trend: zoveel stellen gaan uit elkaar, dat het tot norm is verheven. Maar de Bijbel is er duidelijk over: je mág, maar hoeft beslist niet te scheiden na overspel, hoewel de breuk wel wordt erkend en er veel werk nodig is omdat te herstellen, jarenlang werk.
@Visjes: Wat een slappeling! Ja, mag ik even mijn woede uiten? Jemig, wat makkelijk om er van door et gaan met een ander! Wat een egoïst! Denkt die man dan niet aan jou en de kinderen? Nogmaals, ik zeg niet wat jij moet doen, maar als mijn man zó had gereageerd ha dik denk ik ook bitter gereageerd: pak dan je spullen maar alvast. Die man is gewoon verslaafd aan verliefd zijn, aan haar adoratie natuurlijk ook, want zij ziet (nog) alleen zijn leuke kanten. Oh, Viske, wat verschrikkelijk voor je! Ik heb ernstig met je te doen
Zoek je wel steun bij familie en vrienden? Hou hem in hemelsnaam niet de hand boven het hoofd door medeplichtig te worden gebombardeerd. Liever mag niemand het weten natuurlijk, want dan staat hij er zo slecht op! Maar jammer dan. Jij hebt ze nu nodig.
Je gaat niet toevallig in het noorden van Nederland wonen? Want dan ben je welkom op de koffie en wat sterkers. Sterkte, vrouw!

Visjes
16-10-2019 om 21:10
Dankjewel
Puinhoop voor je lieve reactie, ik ben ook heel boos geworden. En nog steeds!
Ik heb steun bij familie en vrienden dus dat komt helemaal goed. Helaas kom ik niet uit het noorden maar bedankt voor je lieve aanbod.
Lanza, ik had geen andere reactie van je verwacht...

Ik ook
16-10-2019 om 22:10
Visjes
Wat ontzettend verdrietig voor jou, je gezin! Weer een man die wel twee mannen lijkt. Een fijne week vakantie om dan te zeggen dat hij dat jou en het gezin bij elkaar niet meer wil. Pijnlijk!
Helaas tijd om voor jezelf en je kids te gaan zorgen. Maak een goed plan voor jezelf. Liefs!

Miss
17-10-2019 om 07:10
Poeh
Wat super verdrietig visje voor jou en je kinderen.
Hoe de bodem zo onder je voeten uit geveegd word, dat had je vroeger toch nooit gedacht, dat je leven zo om kan slaan,... Ik wil je heel erg veel sterkte wensen. En voel je niet bezwaard om mee te blijven schrijven. Ik kan me alleen maar " voorstellen " hoe je je voelt, maar denk daar ook heel vaak aan. Dat die dag er zo in eens kan zijn. Ingeruild worden door een 8 jaar jonger exemplaar. Wat een slapjanus. Bah.
Je hoort en leest het, maar als het je overkomt. Brrr. Ik denk aan je. Knuffel.
@ puinhoop dat wat jij beschrijft herken ik wel, dit brengt bij mij een soort van nonchalant gedrag. Soms intresse loos. Vaak schouder ophalend. Meer de belangen van mezelf eerst prijs stellen, en soms geen zin in die eindeloze zelfde verhalen van hem hebben. Ik kan merken dat man weer enorm egoïstisch is momenteel. Heel veel oude patronen vervallen, weinig in huis doen, veel game, veel weg gaan. En ik hou hem niet meer tegen. Ik heb er de energie niet voor weer dat zelfde riedeltje te vertellen. En Ik weet juist zo goed dat mijn mond houden niets brengt maar het is zn cirkel.
Zelfs zoon zei gisteravond ik vind dat papa vaak raar doet. Tja...
Ik wacht tot de systeemhulp.
@ devi, ik heb maaaaaaaaanden gezocht naar herkenning en kwam gelukkig op dit forum terecht. Zelfs naar praatgroepen gekeken op internet! Maar kon buiten de mindfulness en verslaving problematiek geen groepen vinden over overspel. Dat zou ik persoonlijk heel fijn vinden.
Want man man man wat heb ik mijn ogen uit mijn hoofd gehuild dat niemand het begreep.
Dit heeft er ook voor gezorgd dat ik heel veel afstand heb gedaan van veel mensen ( Truus had heel mijn face book bericht, dus iedereen wist ervan, echt iedereen) een paar dierbare nog waar ik een hele enkele keer nog mee spreek over de ontrouw maar praktisch niet meer, de rest zijn ramptouristen.

Miss
17-10-2019 om 07:10
Ik ook, vreselijk verdrietig..bam zn foto voor je neus. Heel veel sterkte, ook met het verhuizen. Hopelijk een soort van " nieuwe" start?
Dat betekent dat het toch goed gaat samen?
Mooi te lezen. En heel veel geluk in je nieuwe woning.
@ Nijntje, thnx. Lieve vrouw. We houden de schouders eronder.

Senna
17-10-2019 om 09:10
Marco Borsato
Even een hart onder de riem voor iedereen die samen doorgaat na de ontrouw.
Marco Borsato is een mooi voorbeeld hoe het kan zien. Nu in het nieuws en ik dacht ik deel het even. Het kan dus echt wel!
(Sorry ik heb even niet alles terug gelezen dus geen reacties op jullie verhalen)

Persephone
17-10-2019 om 11:10
Puinhoop
" ik heb aan dit forum veel gehad. Juist hier schreven veel vrouwen en een enkele man, die nog wel verder wilden, die hun huwelijk niet zomaar opgaven. Opgeven is een trend: zoveel stellen gaan uit elkaar, dat het tot norm is verheven".
Het is verstandig om op dit passen met dit soort generalisaties, zeker als je zelf herkenning zoekt voor een keuze die anderen niet zouden maken, Puinhoop.
Toen mijn man er, na 21 jaar huwelijk en 4 kinderen samen, langdurig een dubbelleven op na bleek te houden, heb ik hem gevraagd per direct te vertrekken. Dat deed hij; hij trok direct bij haar in. Ik heb dus niet "gevochten" voor mijn huwelijk, wilde ook absoluut niet met hem verder want ik had geen respect meer voor hem en voelde dat het vertrouwen niet hersteld zou kunnen worden. Daar is niets "zomaar opgeven" aan - naar mijn mening was HIJ degene die ons huwelijk beeindigde (door een langdurige affaire te hebben) en niet ik. Ik ben er ontzettend verdrietig om geweest, maar heb absoluut geen spijt van mijn beslissing destijds.
Jij wil begrip voor het blijven bij een man die jou bedrogen heeft en je wilt niet dat mensen daar een oordeel over hebben. Begrijpelijk. Het zou je dan wel sieren als je ook geen oordeel zou hebben over mensen die een andere keuze maken.

Flanagan
17-10-2019 om 12:10
Ik denk dat het schrijven op dit forum eerder te maken heeft met de vriendelijke wijze waarop men reageert; niet bot of ongevoelig of dwingend. Dat maakt dat je durft te schrijven; je wordt niet opgejaagd wat je ook besluit te doen.
Devi haalde de klankbord aan. Vaak is het ook moeilijk om met bekenden over zoiets uit te wijden; je weet niet wie je kan vertrouwen en hoe het uitpakt. En ondertussen maken je hersenen overuren. Je wilt eerst zeker zijn van je beslissing.

Lanza
17-10-2019 om 12:10
Quote:
Toen mijn man er, na 21 jaar huwelijk en 4 kinderen samen, langdurig een dubbelleven op na bleek te houden, heb ik hem gevraagd per direct te vertrekken. Dat deed hij; hij trok direct bij haar in. Ik heb dus niet "gevochten" voor mijn huwelijk, wilde ook absoluut niet met hem verder want ik had geen respect meer voor hem en voelde dat het vertrouwen niet hersteld zou kunnen worden. Daar is niets "zomaar opgeven" aan - naar mijn mening was HIJ degene die ons huwelijk beeindigde (door een langdurige affaire te hebben) en niet ik. Ik ben er ontzettend verdrietig om geweest, maar heb absoluut geen spijt van mijn beslissing destijds.
Jij wil begrip voor het blijven bij een man die jou bedrogen heeft en je wilt niet dat mensen daar een oordeel over hebben. Begrijpelijk. Het zou je dan wel sieren als je ook geen oordeel zou hebben over mensen die een andere keuze maken.
Goed verwoord. Ik had hetzelfde gevoel erbij, maar kon het niet onder woorden krijgen. Wat sterk dat je voor jezelf hebt gekozen.

Persephone
17-10-2019 om 15:10
Vissen
Dank, Lanza, voor het compliment; maar vissen naar complimenten was niet de reden waarom ik mijn post schreef . Iedereen maakt zijn/haar eigen keuzes, en ik heb geen oordeel over andervrouws keuzes. Uit Puinhoop's post kwam echter wel een negatief oordeel over andere keuzes dan de hare naar voren, en daar sloeg ik op aan.

Miss
17-10-2019 om 15:10
Dat is het
Senna, ik hoorde het lied lippenstift vorige week van hem, Tjeej bam die raakt hem goed.
Of dat lied van Maan, zo kan het dus ook.
Helaas geldt dat nooit meer voor mij, nooit meer een partner in mijn leven die ik vertrouw.
De muziek wereld weet er flink raad mee.
Maar ook op tv, alles draait erom. Dit viel mij vroeger echt nooit op. Ik was echt naïef.
Persephone, met veel respect naar jou toe begrijp ik dat je er niet mee door kon. Sommige dagen herken ik dit zeker wel.
Maar bij mij overheerst het gevoel mijn gezin niet te willen breken. Hoe was dat dan bij jou?
Ik weet dat je me wel vaker schreef maar ik kan er gewoon niet mee breken. Als Ik savonds naar mijn kind kijk als hij slaapt kan ik me geen dag zonder hem voorstellen. Dat neemt duidelijk de overhand, dit gaat boven mijn huwelijk, ik neem het voor "lief"
Soort van hij doet maar, ik kan hem toch niet veranderen.
En ik zeker weet dat hij het nu niet doet, maar hij is et voor in staat.
Mijn eigenwaarde heeft een enorme sterke opkikker gemaakt door de vele hulp, maar hij blijft de aanstichter van mijn afbraak. En dat is wat jij bedoeld denk ik?
Die gedachte is er gewoon vaak en baal daar gruwelijk van. Ik wil daar mee kappen en toch gebeurd het, die sombere momenten. Bah.
Misschien ben ik weer teveel aan het wegstoppen. Zeker omdat ik er eigenlijk niet meer over praat, zo ie zo met hem momenteel is dat totaal zinloos.
En ik lees puinhoop anders, dus misschien kun je het vanuit een andere kijk lezen.
Zoals ik in een vorig draadje benoemt heb lanza post ik niet meer naar jou, nog één laatste keer, heel veel geluk met je supermen. Blijf alsjeblieft met je goede adviezen weg als je niet weet hoe het is bedrogen te zijn door je partner. Jij voegt totaal niets toe. En kan mij zomaar aan het huilen krijgen door er min of meer uit te concluderen dat ik ( wij) zo slap zijn als een dweil.

Persephone
17-10-2019 om 16:10
Miss
"Maar bij mij overheerst het gevoel mijn gezin niet te willen breken. Hoe was dat dan bij jou?"
Dat wilde ik uiteraard ook absoluut niet, maar zag ik als de consequentie van zijn keuzes. Ik kon me gewoon op geen enkele manier voorstellen dat dit nog goed zou komen. Mijn respect was weg, mijn liefde voor hem eigenlijk ook, alle vertrouwen de grond in geboord - ik zag geen andere uitkomst dan een scheiding. En die scheiding wilde ik helemaal niet, maar getrouwd blijven met deze leugenaar kon ik ook niet.
Het was een enorm moeilijke tijd, loodzwaar en inktzwart. Maar ik heb er geen spijt van.
Weet je Miss, iedereen doet het op zijn/haar manier. Ik vind je trouwens veel sterker klinken in je berichten dan een poos geleden!

Truus...
17-10-2019 om 17:10
Ik ben een Truus....
...en met pijn lees ik jullie berichten. Ik ben zo'n vrouw die erin trapte..
Hem geloofde dat hij haar zou verlaten
Totdat ze erachter kwam en ook mijn wereld instortte want hij verbrak het contact direct. Zij nam contact met mij op en heb haar alles vertelt omdat hij niets wilde zeggen.
Na korte tijd hadden we weer contact en begon het opnieuw.
Ze gingen echt scheiden nu...
Zo naïef was ik...
Totdat ik iets onder ogen kwam en wist dat hij niet bij haar weg zou gaan. Ik heb het haar vertelt omdat hij dat niet wilde doen.
Ik lees jullie pijn en voel ook haar pijn. En natuurlijk had ik er nooit aan moeten beginnen...
Dat was gewoon niet goed...
En te bedenken dat zij minimaal voelt wat jullie voelen en dat ik dat op mijn geweten heb...

Mari
17-10-2019 om 18:10
truus
Wat moedig van je om dit hier neer te zetten. Ik zelf vind het niet zozeer jouw fout, hij is verantwoordelijk voor zijn relatie. Maar ik weet dat er velen in dit draadje zijn die er anders over denken. Ik zelf ben ook bedrogen maar heb altijd kunnen zien dat hij die andere vrouw ook gewoon gebruikt heeft.
Een vriendin van mij is ook een Truus. Al jaren. Heel vaak verbreekt hij elk contact voor een maand of twee want 'nu wil hij echt een fatsoenlijke man worden en alleen voor zijn huwelijk gaan'. Dan is zij helemaal stuk en komt bij mij uithuilen. Ik zeg al jaren dat ik hem dus geen leuke man vind omdat hij twee vrouwen gebruikt (en waarschijnlijk voorliegt) en dat ze later spijt krijgt van de verloren jaren maar zodra hij weer (stiekem) appt, gaat ze weer voor de bijl. Ze is niet eens kwaad op hem.
Inmiddels weet zijn vrouw het ook en kiest hij wel voor die vrouw, hoewel ze wel apart gaan wonen.
Maar voorwaarde was dat hij totaal geen contact meer met mijn vriendin mag hebben... nou je raadt het al, stiekem appen en binnenkort elkaar toch weer zien. Alleen nu stiekemer dan ooit
Ik heb tegen haar gezegd dat ik er genoeg van heb als dumpputje gebruikt te worden als het slecht gaat terwijl er intussen nooit wat verandert. Nu zoekt ze minder tot geen contact met me want eigenlijk wil ze het alleen maar over hem hebben, niets anders interesseert haar meer. Het is echt toxisch. Ik vind het ook verschrikkelijk voor die andere vrouw en hebt dat ook altijd duidelijk gemaakt. Maar ik zie haar kapot gaan langzamerhand. Het lijkt wel een heel ongezonde verslaving. Heb jij nog een invalshoek die ik tegen haar zou kunnen zeggen?

Miss
17-10-2019 om 18:10
Lippenstift ( Marco Borsato)Truus
Dankjewel voor je eerlijke post en openheid. Ik kan dat waarderen, je had ook niets hoeven posten!
Het is waardeloos zoals hij jou behandeld heeft, dat vind ik echt en ja je was fout maar dat hoeven we jou allemaal niet te vertellen, dat weet je wel, zodra je de stapt zet, erin verwikkeld raakt of hoe mijn man het ook vaak benoemde : Het was Gewoon gezellig.
De goede vraag die gesteld word in het liedje is :
Is Dat wie je wil zijn??
Dit is precies wat ik man vroeg na de ontrouw, vrouwen gebruiken als lustobject? Als grof vuil aan de kant zetten zodra je ze niet meer nodig hebt?
Kort gezegd Truus, kan ik met steeds meer compassie kijken naar één enkele Truus ( die verslaafd is aan liefde , waarschijnlijk ook leeg van binnen is ( of was!) zoals mijn man ( toen)
Sommige wisten van mij, sommige niet. En toch ben ik nooit meer bezig met de truzen die voorbij kwamen. Ik vind ze in en in triest dat ze zich zo verweven in een web, een heel groot spinnenweb.
Wat was het bij jou dat je die drang zo had contact met hem aan te gaan en te behouden?
Wat voelde jij dan?
Ik lees vaak een giga onzekerheid, een mega aandachtsprobleem. Zitten smarten om appjes en een vluchtige kus. Een bevestiging. En daarna de pijn van de kruimels..
Zonder jou aan te vallen!

Miss
17-10-2019 om 18:10
Persephone
Dankjewel, ik hoef geen veren in mijn kont gestopt te krijgen hoor haha.
Maar toch bedankt
Ik weet dat ik van ver kom, heel veel kan plaatsen. Waarom ik doe wat ik doe, waarom jij deed wat je deed. Er steeds anders naar kan kijken en mij heel veel geholpen heeft. Dit is fijn, thnx voor je uitleg.
Tis een beetje zoals bij Truus hierboven maar dan de vrouw van zijn. Je weet toch dat die dag komt, hij vreemdgaat, me inruild voor een jonger exemplaar ( dit zeg ik nu omdát ik weer even heeeeeel weinig geloof van zijn woorden, zoals je benoemde het eeuwige gelieg en wat is er nog wel waar) tegen die tijd ben ik honderdmalen sterker en kan ik het wel. Hoewel ik nog steeds hoop heb en om hem geef blijf ik.
En heb ik iedere dag die keus, die gene te zijn of niet.