

Relaties
U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

JJ
18-05-2018 om 13:05
Verder na ontrouw deel 4
Deel 3 was de 1000 gepasseerd maar nog zeker niet ten einde.
https://www.ouders.nl/forum/relaties/verder-na-ontrouw-deel-3

Bobbie
22-07-2018 om 22:07
Hoedan/Senna
Jullie helpen geen goede momenten om zeep. Dat deed hij. Er klinkt zoveel angst en onzekerheid uit de berichten. Hij heeft niets meer te zeggen over wel of niet doorgaan. Die bal en kracht ligt bij jullie.
Het voelt of jullie soms bang zijn dat jullie het verder kapot maken. Dat kan niet, het is al kapot en laat je van de gevolgen van zijn actie nooit de schuld aanpraten. Echt nooit.

regenboog
23-07-2018 om 08:07
Boos
Door vreemdgaan ontstaat er een enorm kwetsuur in de relatie, het is dan ook volstrekt normaal dat de bedrogen partner daar heel veel last van heeft en misschien ook wel blijft houden.
Het zal voor een partner niet leuk zijn om daar steeds mee te worden geconfronteerd maar dat zijn wel de gevolgen van zijn keus voor overspel!
Vaak schamen ze zich er ook erg voor en voelen ze zich schuldig dat ze dit hun partner heben aangedaan en weten ze niet hoe ze moeten reageren.
Ga daarom in relatietherapie, ontrouw is niet zomaar iets waar je je even overheen zet maar kan laat behoorlijke sporen na.
Hier is man nog altijd even begripvol en lief naar mij toe als ik het weer eens moeilijk heb en nog nooit heeft hij in de afgelopen 3 jaar gezegd dat hij er nu wel eens klaar mee is of dat ik er nu toch wel overheen moet zijn.
Hij begrijpt goed dat dit een litteken heeft veroorzaakt en dat dat soms jeukt, ook een aantal jaar verder.
Dus als je partner daar geen zin in heeft of er niet in relatietherapie aan wil gaan werken dan mag je je serieus af gaan vragen of je wel voor je relatie wilt gaan of blijven vechten.
Ik word echt boos als ik hier de reacties van sommige partners lees dan vraag ik me echt af of ze zelf wel door hebben wat ze hebben aangericht.
Als je samen je huwelijk of relatie wilt redden dan zul je flink moeten werken en nog regelmatig geconfronteerd worden met je daden!
Willen jullie mannen ook echt wel verder met jullie? En zijn ze ook bereidt om diep door het stof te gaan?
Sterkte en veel liefs

JJ
23-07-2018 om 09:07
eens hoor Regenboog
Het had mijn reactie kunnen zijn.
Mijn vrouw begrijpt ook dat ik het er af en toe -dagelijks- ineens lastig mee heb en reageert daar tegenwoordig heel adequaat op. Ik heb haar eerder uitgelegd dat het niet iets is waar ik 'even' overheen stap, hoe graag ik dat ook zou willen. Plaatsnamen, woorden, handelingen, herinneringen of soms zomaar zonder aanleiding.. ze knallen er af en toe nog keihard in. Rationeel is het natuurlijk allemaal heel simpel. Het ligt achter ons, gedane zaken nemen geen keer, ze is nu met mij enz. maar zo makkelijk ligt het allemaal niet, helaas.
Maar ik kan het tegen haar zeggen en ze reageert begripvol en ik laat haar ook merken dat ik het vervelend voor haar vind dat ik er nog 'steeds' last van heb, maar het ook iets is dat er nu eenmaal is en ik niet uit kan zetten.
Dat stukje wederzijds begrip, geduld en de manier waarop ze ermee omgaat geeft mij de redenen waardoor ik denk dat het wel goed gaat komen met ons.
Als ik Senna's man cynisch hoor reageren:
'als je het toch nooit niet los kan laten dan stoppen we er nu maar mee.'
'het gebeurde niet voor niets. '
'ga lekker in je eigen tijd twijfelen'
en al helemaal
'waarom zou ik naar boven komen als je me toch niet wil.'
Die snapt het dan echt niet helemaal. Plaatsvervangende boosheid.
Hij moet toch echt inzien dat hij de andere aanvliegroute moet gaan opzoeken, jou (Senna) weer het vertrouwen moet gaan geven en je moet gaan behandelen alsof hij je bijna kwijt was.
Toen mijn vrouw zich in mijn ogen redelijk berustend en passief in de situatie opstelde heb ik haar de vraag gesteld 'als IK morgen mijn koffers pak en vertrek omdat ik de situatie niet meer trek, zou je me dan tegenhouden, zou dat je verdrietig maken?'
Laat hem het maar waarmaken hoor, machteloosheid.. beseft hij wel hoe machteloos jij je gevoeld hebt en nog voelt?

regenboog
23-07-2018 om 10:07
Senna
Senna, het is echt niet normaal hoe jouw man reageert op jouw verdriet.
Ook al weet hij niet hoe hij moet reageren, dit slaat echt nergens op.
Ik zou hem echt de keuze geven, je accepteert en respecteert al mijn emoties wat het ontrouw bij mij heeft losgemaakt en werkt samen aan het herstel of we stoppen ermee en ik ga al mijn energie in mezelf steken!
Want het is precies zoals JJ hierboven zegt, er blijven triggers die het weer naar boven halen met allerlei emoties als gevolg.
Dan hoor je getroost te worden door een partner die ervoor je wil zijn!
Ik vraag me echt af of jouw man diep van binnen wel echt verder met jou wil of dat hij geen zin heeft om alleen verder te moeten.
Ik wil je geen verdriet doen, ik gun jullie het geluk maar ik weet uit eigen ervaring dat de weg lang en zwaar is en je je partner echt nodig zal zijn.

Miss
23-07-2018 om 11:07
Precies regenboog en JJ
Ik herken het gedrag, het weg wuiven. Het zuchten en steunen. Het niet weten handelen met mijn gevoelens.
Jantje lacht, jantje huilt...
Op zn moment stoot ik hem af. Voor 300% en mag hij maar mij toe komen zodra hij me wel kan bieden wat ik nodig heb.
Senna, het is net wat regenboog zegt het is een lange weg. Maak je man duidelijk dat hij jou bijna kwijt is, en niet jij hem.
Dat zuchtten en steunen mag hij vanaf nu parkeren. Zo zei ik het tegen mijn man af gelopen donderdag. Ik wil begrip, oprechte steun.
Niet alleen maar even naar therapie 3 kwartier en hup het gaat toch goed. Ik ben toch in therapie?
Ik wil het nooit meer doen! Ja ja laat maar zien.
Het gaat niet goed. Het is zwart, en sommige dagen grijs.
Afgelpen wkd was het weer zonnig en wit. En heb ik maar liefst 1x 10 min gedacht aan de situatie.
Even weg heeft me wat opgeladen.
Het lijkt een omgekeerde wereld Senna en Hoedan Het draait om hun. Nee het draait om jullie. Om het samen zijn.
Maar bij mij heeft dit ook 7 maanden geduurd, wil jullie niet ontmoedigen maar luister oprecht naar de helaas ervaringsdeskundige hier....
Tot nu toe is het nog steeds waar wat ik hier steeds lees.
Wat hebben we nog te verliezen?
In mijn geval weinig tot niets.
Ik hoop dat de liefde alleen maar groeit..
Ik mag van vooraf aan beginnen. Vanaf stap 1 zo zie ik het. En dan een geheel andere relatie. Probeer die indicatie maar eens over te brengen.

Senna
23-07-2018 om 13:07
Dank
Bedankt voor je jullie reacties.
We hebben tot nu toe vandaag een fijne dag als gezin.
Ik ga vanavond als onze zoon in bed is een goed gesprek met hem aan. Hij heeft laatste dagen denk ik al wel gevoeld dat er iets moet veranderen en dat ik anders toch nog weg ga.

Hoedan
23-07-2018 om 17:07
Ook hier dank!
Ik twijfel momenteel inderdaad sterk of ik verder wil met iemand die mijn pijn, verdriet en boosheid niet wil erkennen. Gisteravond wel een goed gesprek gehad. Er zit bij man ook veel schaamte voor wat hij mij heeft aangedaan. Hij zegt echt verder te willen en te begrijpen dat het tijd nodig heeft. Therapie doet hij nu vooral voor mij. Hij ziet daar erg tegenop. Over een dikke week hebben we de intake.
Toen ik aangaf nu zelf erg te twijfelen of ik verder wil is hij wel geschrokken. Ik merk aan zijn gedrag vandaag dat hij erover nadenkt.

Alleen
24-07-2018 om 10:07
Opgegeven
Ik heb mijn man dit weekend laten weten dat ik het opgeef. Hij heeft vijf maanden een affaire gehad met een getrouwde medewerkster. Ik weet dit sinds eind febr 2017. Ik kwam erachter en toen heeft hij het in maart gestopt? Hij werkt nog steeds met haar samen maar ik heb steeds op hem ingepraat dat ik wil dat hij een andere baan zoekt. Ik voel mij niet gerespecteerd in het nauwe contact dat zij nog hebben. Sinds december is hij bereid een andere baan te zoeken maar het duurt te lang en de inspanning van zijn kant is minimaal. Ik kan door de spanning niet eens beoordelen of wij samen nog wel een kans maken. Empathie vanuit hem is er weinig voor mij en voel me gevangen in een situatie waar ik niet in wil zitten. Ben op....

Senna
24-07-2018 om 12:07
Sterkte
Knap Alleen dat je alsnog de beslissing hebt genomen. Heel veel sterkte komende tijd. Je hebt je best gedaan hoor als je al een jaar gevochten hebt.
Ik ben een maand verder en vind het zo zwaar.... een jaar vechten lijkt me heftig.

Hoedan
24-07-2018 om 16:07
Sterkte Alleen
Pff Alleen wat heftig. Hoe reageert je man nu je de stekker eruit trekt?
Hier ruim anderhalve maand verder. Met veel uos en downs. Ook hier weinig getoonde/gevoelde empathie. We starten in aug. met relatieherapie.

Miss
24-07-2018 om 18:07
Alleen
Heel erg veel sterkte. Knap van je dat je het toch geprobeerd hebt al die tijd.
Ik begrijp je geheel. Het plaatsen en " achter je laten " is bijna niet te doen.

Senna
25-07-2018 om 14:07
Goed in gesprek
Gisteren een goed en fijn gesprek gehad samen.
Eerst werd het ruzie doordat ik in de verwijten schoot. Was niet mijn bedoeling maar lukt me nog niet goed om dat niet te doen.
Ik heb aangegeven dat ik twijfels heb en dat dit oa komt omdat ik het gevoel heb dat ik er overheen moet stappen volgens hem.
De twijfel deed hem oprecht pijn.
Hij heeft aangegeven het erg lastig te vinden om er telkens over en blijven praten en veel te moeten blijven herhalen. Hij snapt wel dat ik nog momenten van verdriet en woede heb. Hij durft me dan alleen niet altijd te steunen omdat hij niet goed weet hoe er mee om te gaan. Dit omdat ik wel eens gezegd heb of dat ik niet zeker weet of hij de persoon is die me kan steunen omdat hij ook de aanrichter is...
maar eigenlijk wil ik zeker wel zijn steun en arm op zo’n moment. Wij hebben er nml ook samen voor gekozen om het niet naar buiten te brengen.
Ik schiet heel snel in de verwijten en hij heeft aangeven dit heel vervelend te vinden. Hij zegt als hij me zeker de tijd wil geven als ik dan wil proberen om niet meer te verwijten omdat het gewoon niet meer terug te draaien is. Daar heeft hij natuurlijk een punt. Als ik dat minder doe vind hij praten ook makkelijker.
Ik heb nu afgesproken dat ik daar mijn best voor ga doen en dan ik aan onze therapeut over een paar weken ga vragen of ze mij ook apart kan helpen met het verwerken en het omgaan met...
Hij zegt geef aan als je je zo rot voelt en misschien niet altijd met te veel woorden en dan ben ik er voor je. Nu krop ik het vaak op en barst ik uiteindelijk in woede of verdriet.
Aangegeven dat het soms zomaar opkomt. Bij wen trigger bv
Dat is iets wat hij wil begrijpen maar lastig vind. Zoals Hoedan ook al zei, dan kan ik ineens een goed moment omzeep helpen.
Voor hem is het lastig geeft hij aan als ik hem eerst naar mij toe trek en daarna weer wegduw. Hij weet dan niet goed meer wat te doen.
Maar goed onze conclusie is dus wel blijven praten samen en open staan voor elkaars verdriet.
ik sta er weer positiever in gelukkig.
Dank allemaal

Bovbie2
25-07-2018 om 19:07
Begrijp
Misschien begrijp ik het verkeerd, maar hoe kun je van jezelf verwachten dat je nu al over dingen heen bent en hoe kan hij vinden dat jij er " nog steeds" over wil praten?
Jij hebt afgesproken dat je eraan werkt en of je therapeut je ook apart kunt helpen.
Wat heeft hij afgesproken en wat gaat hij doen apart met de therapeut of zelf?
Nogmaals, zoiets had ik al geschreven: het werk ligt voornamelijk bij hem. Hoe goed of slecht het ook was hiervoor: hij maakte de keuze vreemd te gaan. Daar moet echt veel geduld, steun, begrip voor zijn. Nu lees ik voornamelijk wat jij allemaal doet en ook wat er van jou fout is in zijn ogen.

Bobbie
25-07-2018 om 19:07
Met die hitte schrijf ik zelfs mijn nick verkeerd;-)
Ik bedoel dat er van hem veel geduld jouw kant op moet zijn. Daarnaast sta je nog aan de start; dit moet je niet haasten.

juf Ank
25-07-2018 om 20:07
senna
Ik snap best dat jouw man geen zin heeft steeds verwijten aan te horen. Maar ik snap ook heel goed dat jij je gevoelens kwijt moet daarover. het blijft anders broeien. Zoek dus iets om je kwaadheid in kwijt te raken: sport, kussens in elkaar slaan of zoiets.
En misschien kun je met je man afspreken dat je een bepaalde tijd van jullie verstandige gesprek enkele minuten krijgt om achter elkaar je verwijten naar zijn hoofd te slingeren. Laat hem het maar even aanhoren zonder er voor weg te lopen, zonder ook boos te worden en zonder er op in te gaan.
Dat kan ook he! Dan moet hij wat harder werken. Maar dat kan echt geen kwaad.
En jij laat je gemakkelijk het bos in sturen door je man. Hij is verbaal zeker sterker dan jij?
mensen die verbaal sterker zijn die LIJKEN vaker gelijk te hebben. Het is niet zo.

Hoedan
25-07-2018 om 20:07
Senna
Senna, wat fijn! Hier zijn we ook weer on speaking terms. Ik heb hem een brief geschreven en hij mij. Dat hielp om het gesprek op gang te helpen.
Verder ben ik aan het lezen in “Verder na een affaire” van Petra Deij. Dat helpt me ook om mijn gedachten te ordenen. Ik wil ook aan man vragen om dit te lezen, nog niet gedaan omdat ik niet weet of hij ervoor openstaat.

Senna
25-07-2018 om 21:07
Juf Ank en Hoedan
Haha Juf Ank, laat ik me naar niet zover verlagen. En overigens wil ik hem zeker niet dood hebben Haha.
Ik wil het sporten idd weer op gaan pakken iddnom mijn gedachtes te kunnen verzetten. Maar is me nu wat te heet voor;-)
Maar hoe kom je erbij dat ik me makkelijker het bos in laat sturen?
Hoedan fijn dat jullie ook weer in gesprek zijn.
Brief schrijven kan hij niet en wil hij niet. Hij praat dan liever. Ik heb wel eea voor mezelf opgeschreven en ook punten voor mezelf die ik wil bespreken met de therapie.
Is het boek een aanrader?

Bobbie
25-07-2018 om 22:07
Waarschijnlijk
Om wat ik ook al zei: je trekt het je allemaal erg aan en lijkt( er staat lijkt..het is dus hoe het mij en misschien anderen overkomt door wat je schrijft) erg buigzaam naar je man?
Maar wat ik ter bescherming van jou vroeg: waar ging hij aan werken?

Hoedan
25-07-2018 om 22:07
Senna
Boek is een aanrader. Heel helder geschreven en veel dingen zijn herkenbaar. Maar staan ook oefeningen in. Weet niet of ik die ga doen maar ook zonder dat is boek de moeite waard als je samen verder wilt.

Senna
25-07-2018 om 22:07
Helder
Oké begrijp wel wat je bedoeld.
Wat hij gaat doen is mij meer de ruimte te geven om over mijn gevoel te praten. Hij heeft alleen aangegeven dat hij het lastig zal vinden als ik nog een jaar lang (bv) om de dag op dezelfde punten terug ga komen waar hij al antwoord op heeft gegeven (meerdere malen). Maar omdat ik het niet kan begrijpen val ik nog wel in herhaling...
Wat voor mij pluspunten zijn:
Hij heeft alles zelf verteld (heb een vermoeden gehad maar nooit betrapt), contact met haar is per direct volledig verbroken en hij gaat mee naar de therapie (wat hij helemaal niet zag zitten maar wat hem positief verrast heeft)
En behandeld me weer met respect want dat was in die maanden ver te zoeken dus die rust is terug sinds hij het verteld heeft.
“I wont give Up on you, So dont give Up
On me”
Hier hebben we gisteren mee afgesloten. Deed me goed.
Het is nog een lange weg maar mijn vertrouwen om er samen uit te komen is weer gegroeid.

Bobbie
26-07-2018 om 00:07
Fijn
Ik hoop en zal duimen dat wat je wilt ook zo gebeurt en dat jij jezelf én jullie en hij voorlopig hou en jullie op 1 zetten. Dat heb je denk ik nu extra nodig. Daarna komt hij weer aan de beurt.
Jij mag echt je tijd nemen; niet uit wraak maar omdat een wond heeltijd nodig heeft. Het is niet als vroeger: kusje erop en klaar.
Hou vol evenals de rest hier.

Miss
26-07-2018 om 08:07
Herkenning
Hoi Senna,
Bepaalde teksten herken ik wel aan jou.
Ik inzicht wat ik heb gekregen de afgelopen maanden is aan mezelf te werken.
Misschien is het verstandig om daar eens over na te denken, want op dit moment stel ik me de vraag wat wil ik?
Alles draait om hen. Wat hun gedaan hebben. Wat hun willen, ons niet kwijt.
Werk nu heel hard aan mijn eigen toekomst, met hulp, hobbys en op zoek gaan naar een nieuwe relatie met hem. Maar wat voor 1 ? en daar komt bij wat voor ouder ben ik die dit accepteert tegen over zijn kind? Om verder te gaan met een man die super lief is maar enorm ontrouw is geweest.
Alles lijkt nu ook een andere wending te hebben in mijn geval dan.
Ik ben duidelijker, geef erg weinig om zijn gebullebak als hij er geen zin in heeft, ik heb hier nooit om gevraagd en jij ook niet.
Dat had hij voordat hij met alles begon.
En hoe kun je bewust maaaaaaaanden in mijn geval jaaaaaaren iemand bedonderen? Ja die vraag komt iedere dag ook hier nog.
Maar daar krijgen wij geen antwoord op en ook de waarom vraag niet.
Het is gebeurd. Nu moeten we er mee dealen. Of we blijven of gaan. We kunnen ons alleen richten op ons zelf. Zoals ik eerder vermelde. We moeten uiteindelijk oud worden met ons zelf.
Dinsdag eerste gesprek met zijn hulp. Ben benieuwd. Maar laat het op me af komen, ik heb weinig invloed op de situatie. Alleen op mijn eigen. Zoals iedereen hier vermeld, JJ, Victoria, Marie, helaas de ervaringsdeskundige hier.. waar ik echt blij mee ben en mijn goude vrienden, die zelfs bereid zijn om een appartement te kopen voor mij en zoon. Mocht ik helemaal weg willen. Is dat niet geweldig?
Jij hebt het over niet delen. Dat is voor mij dus absoluut geen optie. Mijn dierbare mogen oordelen en veroordelen op welke manier dan ook. Ik moet het doen en leven met alles en ik heb hun daar echt hard bij nodig.
Gister mac Donald beloofd aan zoon. Ja zei man we kunnen ook thuis frietjes maken.
Neen beloofd is beloofd. Het is maar een miezerig voorbeeldje. Maar eerst dacht ik tja dat kan ook. Nee beloftes zijn beloftes!
Het voorbeeld slaat nergens op. Maar ik bedoel grenzen gaan stellen.
Nu genieten bij het zwembad. Fijn vakantie. Heerlijk thuis. Puppy langs me. Die enorm veel afleiding geeft en recht heeft op een fijne opvoeding.
En aandacht voor zoon.
Gisteren waren wij gaan zwemmen. Papa was wel twintig keer van zoon van de glijbaan afgeweest. En ik 1x met hem. Daarnaast een groot pretpark dus heel de dag leuk gehad! Wat een fijn gezin zijn we dan. En savonds moet ik mijn verdriet een plek geven.
Aan het einde van de dag nemen we de dag door. Wat was het leukste van je dag vroeg ik?
Met mama van de glijbaan.
Ongelofelijk wat een antwoord. Het raakte me.
Van de gehele dag. Het simpele 1x met mama van de glijbaan.
Papa vond het niet leuk. Tja misschien de manier waarop je zoon benadert zei ik toen hij in bed lag. Goed leerproces ook voor hem weer. Zonder hem in een verkeert daglicht te zetten.
Soms voel ik me net een begeleider van.
Wat zegt dat over mij?

GitteNN
26-07-2018 om 16:07
terugval
sommige truzen proberen ook via anderen op FB te informeren hoe het met Gitteman gaat. Dit ontdekte ik gisteren en vandaag. Lig helemaal onderuit. Ik zou haar uren op haar bek kunnen slaan.
Wat een hel is het toch. Voel me zo verdrietig. En bang tegelijk. Een raar zielig kind voel ik me. Is dit nu normaal?
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.