Verder na ontrouw deel 3

Moederziel

Dat is een goed advies alleen zijn zijn daden soms net zo wisselend..
Ik kan niet weg gaan nu dus ik ga het laten rusten .. hij is nu thuis en ik laat hem zijn ding doen (nee..niet met haar natuurlijk dat moet echt af gelopen zijn) ..Hij zal uit eindelijk wel op een punt komen dat hij wel iets weet en als het te lang gaat duren neem ik aan dat ik wel klaar ben om zelf beslissingen te maken..

weer huis uit

3 weken thuis en toch weer beslissing genomen door man om huis uit te gaan..
Hij heeft weer app contact met haar.. ik weet hij doet het maar ze laat hem dus ook echt niet met rust , ze heeft haar zinnen gezet ..dat is duidelijk.
Hij wil rust en dat kan thuis niet met de spanning van mij en die er in huis hangt, volgens hem dan want ik voel het anders maar dat is dus ook het probleem ...ik voel de hele situatie anders dan hij.. Hij is geblokkerd door de verliefdheid en het nieuwe aan haar en hij wil wel terug naar ons maar de blokade (zij) zit ervoor en daar moet hij nu echt uit gaan zien te komen.
Ik voel dat wij er nog zijn en dat hij uiteindelijk terug komt bij mij maar daar ga ik natuurlijk ook geen jaren op wachten..laat dat duidelijk zijn.
Hij gaat uit huis en wij blijven contact houden en dan zien we hoe hij dit deze keer gaat doen want de vorige keer dat hij uit huis ging blokte hij mij heel snel en dat wil ik nu zeker niet dat heb ik ook gezegd ,dan is het klaar.. en zij moet ook op afstand..
Hij moet rust vinden en van daaruit keuzes gaan maken ..
En ik ga er toch weer in mee omdat ik dat wil en van hem hou ...echt ..

En wat is dan nu zijn idee?

Een beetje ergens op een flatje gaan zitten navelstaren? En dan verwachten dat hij ineens wel het licht ziet?

Sorry Dano, ik snap dat je het positief wil (blijven) zien, en ik ben blij voor je dat hij je niet weer meteen ook blokt, maar ik zie hier niets goeds van komen. Niet als hij geen hulp zoekt voor zichzelf. Wat houdt hem tegen om hulp te zoeken, weet je dat? Is hij bang voor wat hij dan onder ogen moet zien?

Anyway, sterkte, weer. Je doet het goed, stelt voorwaarden en bent realistisch én je geeft hem ruimte. Ik snap niet dat hij niet inziet wat hij thuis heeft...

Hij geeft

Hij geeft echt, hoe vaag ook, antwoorden nu. Jij moet ze willen horen :-)
Ik denk dat je geen eerlijke kans krijgt.
Die "jat-madame" zou ik zo graag eens een hartig daadje willen laten zien; want daden zeggen meer dan woorden, zo blijkt ook hier weer. Hou je taai.

Dano

Als ik het zo lees, houd je je man erg de hand boven het hoofd.

Je zegt: "Hij heeft weer app contact met haar.. ik weet hij doet het maar ze laat hem dus ook echt niet met rust , ze heeft haar zinnen gezet ..dat is duidelijk."

En: " Hij is geblokkerd door de verliefdheid en het nieuwe aan haar en hij wil wel terug naar ons maar de blokade (zij) zit ervoor en daar moet hij nu echt uit gaan zien te komen.
Ik voel dat wij er nog zijn en dat hij uiteindelijk terug komt bij mij maar daar ga ik natuurlijk ook geen jaren op wachten..laat dat duidelijk zijn."

Je zoekt excuses voor zijn gedrag en verwijt het 'de andere vrouw'. Dat klopt niet. Je man maakt de keuze om contact te houden, om vreemd te gaan, etc. Dat is volledig aan hem, niet aan die andere vrouw. Zij heeft niets met jou te maken. Je man, die heeft met jou te maken. Hij behandelt jou respectloos, hij vindt blijkbaar dat hij het recht heeft om dit te doen.
Waarom wil je zo'n man terug?
Daar zou ik echt heel diep over na gaan denken als ik jou was.

Diep nadenken inderdaad

Denk goed na Dano. Wat als deze man zijn verliefdheid uitgeleefd heeft en bij jou terugkomt? Wat denk je dan? En wat als hij weer verliefd wordt?

Kan best. Iedereen kan verliefd worden, ook tijdens een hechte verbintenis. Maar dan stopt het gewoon. Je kunt het object van je verliefdheid uit je leven verbannen of vermijden want dat is niet de bedoeling dat je je relatie op het spel zet. Toch?

Verliefd worden is een ding. Er in mee gaan en onderwijl je echte relatie laten bungelen is ronduit slecht gedrag. Hoe ver wil je gaan?

Flanagan

We hebben een koopappartement.. misschien een foutje in de tekst van mij?
Hij zou een flat gaan huren..
Als we uit elkaar zouden gaan kan ik het appartementkopen en hij zou dat niet tegenhouden of veel geld tegenover willen dus dat is geen gevaar..en dat is dus niet de reden dat hij terug kwam. Hij wil echt voor mij kunnen kiezen maar er is iets stuk zegd hij ... en natuurlijk trekt zij , dat is nieuw en spannend..
Word ik echt dat cliche verhaal dat hij blijft twijfelen tussen de nieuwe liefde en het vertrouwde oude.. ik hoop het zo van niet..

Ik snap de negatievere reacties maar nogmaals ik heb de gesprekken en zie dan zijn gezicht en het is moeilijk om alles precies te omschrijven in woorden..
Ik weet dat ik hem ook goedpraat maar ik wil nog zo graag de goede kant van hem zien en de kans zien dat hij toch bij ons/mij terug gaat komen als hij alles weer op een rijtje heeft..
Ook die verhalen zijn er ...

Natuurlijk wil je dat

Maar hij laat niet zien dat hij dat ook wil, echt terugkomen bij jou. Want daarvoor moet hij wat doen, namelijk zichzelf onder ogen komen. En dat is pijnlijk, want in ieder geval is hij vreemd gegaan, en ik neem aan dat hij dat van zichzelf nooit had gedacht. En zeer waarschijnlijk zit er nog wat anders onder, maar dat is gissen. En dan is het een stuk makkelijker om toch toe te geven aan die verliefdheid, aan dat positieve gevoel. Ja, dank je de koekoek.

Tja, hoe nu verder? Ik zou het niet weten. Mijn man heeft uiteindelijk besloten bij mij weg te gaan, en ik heb tegen heug en meug meegewerkt aan die scheiding. En pas toen we zover waren dat er een handtekening gezet moest worden, schrok hij terug. Direct daarna stortte zoon in, dat zag hij als een vingerwijzing van het lot zeg maar, dus toen heeft hij echt de knop omgezet en ingezet op herstel van de relatie, inclusief relatietherapie. En echt, zolang je man daar niet toe bereid is, echt werken aan jullie relatie met hulp van buitenaf, gaat het niet lukken.

Dat hij nu weer contact heeft met haar, en weg is bij jou, zorgt ervoor dat jij geen eerlijke kans krijgt. Zeker omdat jullie geen kinderen hebben waar hij uit verantwoordelijkheidsgevoel nog zijn best voor zou kunnen doen.

Ik heb er een hard hoofd in meisje...

nog thuis..

Hij s nu nog thuis..maar hij wil weer het huis uit ..hij was 6 weken weg en nu dus terug maar hij heeft weer die spanning en druk gevoel of zo iets..
Zolang hij geen andere plek heeft is hijnu dus nog thuis .. we gaan zelfs misschien nog paar dagen weg samen volgende week..
Het contact met haar is via app ...niet veel zegt hij maar het is er wel.

Daar moet hij echt mee stoppen

Anders werkt het sowieso niet. Alleen geen, echt GEEN contact, kan zorgen dat de verliefdheid verdwijnt. Ik snap dat hij dat niet van mij of jou aan wil nemen, maar het is echt zo, aldus mijn ervaringsdeskundige man. En dan zakt die verliefdheid echt weg. Niet van vandaag op morgen, maar dat gebeurt uiteindelijk echt.

Wat je aandacht geeft, groeit. Dat geldt voor alles in het leven, dus ook voor het contact met die andere dame. Hij moet zijn aandacht focussen op zichzelf om te beginnen, en daarna op jou en jullie relatie. Ik vind dat je daar best dwingend in mag/kunt zijn, je wil een eerlijke kans en als hij jou die oprecht ook wil geven is er maar 1 manier, en dat is kappen met die ander. Totaal.

wil je een kans van slagen hebben met deze relatie Dano MOET alle contact verbroken zijn. Als hij doorgaat ermee wil hij er dus niet iets van maken. Sorry maar bij twijfel van man, man er uit zetten. Lees maar op allerlei sites (en dan niet sites waar men met modder gooit maar echt met 'gezonde' nuttige informatie). Er kan geen driehoeksverhouding zijn. Tenzij jullie dit alle 3 goed vinden. Dan is het prima.

liefs GitteNN

lieve Dano

Ik ben niet zozeer negatief, niet eens over het verloop of een eventuele afloop.
Ik vind het alleen verdrietig dat jij denkt dat je overal in mee moet gaan, dat je niets te eisen lijkt te hebben.
Dat heb je wel.
Jullie hebben een relatie, met wederzijds goedvinden gestart.
Die kan eenzijdig verbroken worden, maar in het traject van goedmaken
mag je wel eisen dat je dan een eerlijke kans krijgt.
Wat ik al zei: je krijgt nu geen eerlijke kans en de relatie dus ook niet.
En ik vind dat je daar recht op hebt, anders moet hij wegwezen. (bij wijze van)

Aanvulling

De verliefdheid is niet het probleem, dat is maar een symptoom. Juist het feit dat hij zo twijfelt is daar het bewijs van. Als hij zeker wist dat hij met haar verder wilde was hij niet teruggekomen. Dus het probleem zit ergens anders. Hij hoeft mij niet op mijn blauwe ogen te geloven, maar dat is gewoon een logische gevolgtrekking.

Hij moet kiezen: of hij blijft en steekt daar al zijn energie en aandacht in (let op, daarmee geeft hij geen garantie af!) of hij gaat. Dit is zinloos, rekken van de pijn bij zowel jou als bij hemzelf.

Het is zo jammer dat mensen dat over het algemeen dit soort dingen niet van anderen aannemen...

Ik ben het er niet mee eens dat hij twijfelt. Hij vindt deze situatie eigenlijk prima. He gets the cake AND he can eat it.

Hij heeft het gemak van de vaste relatie én de spanning van de nieuwe relatie. Dano wil er alles voor doen om het weer goed te krijgen; lekker veel aandacht voor hem. Zij stelt geen eisen, maar wacht met smart op zijn terugkeer. Heerlijk gevoel voor hem, wat een macht. Daarnaast een nieuwe liefde die spannend is.
Natuurlijk gaat hij de keuze zo lang mogelijk rekken/uitstellen.

nou macht

zoals Victoria zegt, weet ik niet. Ik denk wel dat er een element kan spelen van op zeker willen gaan: een nieuwe liefde is natuurlijk altijd nog onzeker, kan zo uitgaan. Met Dano heeft hij zekerheid, dat wil hij ook niet kwijt. Voor de rest zijn de woorden van Victoria het overwegen waard: wat is zijn belang om te kiezen als hij het allebei kan hebben?

Help, ik weet het echt niet meer.

Ik weet het allemaal niet meer, weet niet wat ik echt voel voor man en wat ik verder wil met 'ons' en met mijn verdere leven.
Ik ben gewoon niet meer gelukkig.
Het liefst vlucht ik weg nu.
Ik weet wel dat ik echte liefde voel voor onze zoon en voor hem alles over heb maar voor de rest voel ik weinig.
We zijn dik 2 jaar verder en nog iedere! dag denk ik meerdere keren aan wat ons is overkomen.
Het voelt alsof het letterlijk in me is gekropen, het sluimert de hele dag wat rond in mijn gedachten.
Niet dat ik er nu heel veel last van heb in de zin van dat het bepaalde emoties oproept, het doet me niet echt wat.
Ik heb van het weekend een gesprek gehad met man en alles verteld wat ik hier nu ook schrijf, hij schrok wel wat en hoopte ook dat ik me gauw wat gelukkiger ging voelen.
Ik merk wel dat het laatste stuk vertrouwen niet echt meer wil groeien en dat dit voor mij heel moeilijk is om mee om te gaan.
Als je aan mij zult vragen, durf je met volle overtuiging te zeggen dat je man nu trouw is dan kan ik dat niet.
Net zo min als ik erop vertrouwen dat hij voor zijn werk ergens is, dan gaan mijn gedachten toch weer af na die keren dat hij dat ook beweerde en ondertussen met haar in een hotel lag.
Ik probeer er achter te komen wat ik nu eigenlijk wil en meestal komt er dan gelijk in me op dat ik alleen verder wil en niet meer die gevoelens van angst en onzekerheid willen hebben dat je man je weer zou kunnen bedriegen.
Ben ook de therapie moe, de gesprekken kosten me steeds zoveel energie en het brengt me niets meer.
Man is gelukkig en tevreden met zijn leven en ik zit nog steeds met de resten ellende die hij ook heeft veroorzaakt.
Sorry, klinkt niet echt heel volwassen nu en ook niet eerlijk maar zo voelt het nu voor me.
Wat moet ik nou? Ik was best gelukkig met ons een tijd geleden.

Victoria

"Ik ben het er niet mee eens dat hij twijfelt. Hij vindt deze situatie eigenlijk prima. He gets the cake AND he can eat it."

Sorry dit vind ik BS. Je kan van de man vinden wat je wil, maar er zijn heel weinig mannen in deze situatie die denken: 'O wat een mazzel ikke, ik ga maar even profiteren'.
Wat zijn beweegredenen zijn kan ik alleen maar redelijk naar gissen, maar dat hij zelf vrede heeft met deze situatie lijkt me zeer onwaarschijnlijk.

Been there, done that.

Dano

Sorry Dano, ik wil niet over je heen walsen hoor.
Heb het echt met je te doen hoor, de onzekerheid waar jij nu in verkeerd is echt vreselijk.
Ik wil je echt meegeven dat jij nu diegene moet zijn die de touwtjes maar in handen gaat nemen aangezien je man blijft twijfelen over wat hij nu wil.
Dit kan echt niet zo langer doorgaan, hier ga jij kapot aan!
Hij hoeft nu niet letterlijk te kiezen met wie hij verder zou willen maar hij kan niet twee vrouwen aan het lijntje blijven houden.
Hier twijfelde man in eerste instantie ook maar toen we de keus hadden gemaakt om in relatietherapie te gaan heeft hij alle contact met haar verbroken en is zich volledig op ons gaan richten.
Ondanks zijn gevoel nog bij haar lag en hij de toekomst met ons niet rooskleurig inzag.
Dat was ook een vereiste van de therapeut, geen contact meer met de ander want anders heeft therapie echt geen zin, Cold Turkey afkicken dus.
Ik zou je man echt voor de keus stellen, we gaan samen proberen om de relatie te redden maar dan maak ik vandaag nog een afspraak bij een relatietherapeut.
Als hij dat blijft afwimpelen dan zou ik me echt gaan afvragen of hij jullie wel een eerlijke kans wil geven of dat hij eigenlijk gewoon bang is om de knoop doorgehakt te hakken en naar haar toe te gaan.
Want ja is ze straks ook nog wel zo leuk, sexy, lief, begripvol, teder en passievol?
Straks valt ze toch tegen als ik echt voor haar heb gekozen en dan ben ik kwijt wat ik had en wat toch niet zo slecht bleek te zijn.

Echt Dano, laat je niet kapot maken door zijn wispelturigheid!
Als ik het over kon doen (en hopelijk gebeurt dat nooit meer) dan zou ik zelf meer het heft in handen hebben genomen en harde eisen hebben gesteld.
Nu heb ik nog vaak het gevoel dat ik te soft en onderdanig naar hem was in de angst om hem te verliezen.
Maar ik ben toen wel mezelf vergeten en daar zit ik nu een paar jaar later nog mee!

Dat geloof ik ook niet

En nee ik deel de mening ook niet dat je man het wel prettig vind om van twee walletjes te eten.
Ik geloof oprecht dat hij niet weet wat hij moet doen en dat de kwestie hem ook sloopt.
Echt dit is verre van een luxemans positie.
Tenzij je een open relatie goedkeurt natuurlijk.
Anders brengt het alleen maar ellende met zich mee!

meer dan dat

Er is meer aan de hand dan alleen die ander dat klopt zoals pennestreek zegt. Zij is er bij gekomen en dat maakt het wel moeilijker..
De twijfel komt omdat zijn hoofd zegt dat ik degene ben waar hij bij hoort maar zijn gevoel is in de war van de verliefdheid . Er zit veel jeugdtrauma en dat is los gekomen na de dood van zijn ouders ... de blokkades die hij vanaf zijn jeugd heeft opgebouwd zijn aan het wankelen en storen hem nu .. daar is zij dus precies op het goede moment bij gekomen .. Het is moeilijk even zo op te schrijven maar in het kort is het zo...
Ik heb vandaag met iemand gesproken die heel veel aanvoelt en zij heeft het duidelijk gemaakt .. Mijn man is ook bij haar geweest.

Sommige van jullie zeggen dat ik geen grensen stel maar dat probeer ik zeker wel , alleen als hij zich er niet aan houd ...en ja, inderdaad ik verbind er nog geen consequenties aan vast ...dat klopt.

het plan nu is dat hij toch uit huis gaat en aan zichzelf gaat werken met die blokkades... Ik heb gezegd dat ik mij deze keer niet aan de kant laat schuiven en dat we hier samen doorheen gaan en dat ik hem ruimte zal geven om de rust te krijgen die hij nodig heeft.. en dat hij sessies gaat nemen om de blokkades op te ruimen.
Dit moet hij doen om ons een eerlijke kans te geven ..
Hij zegt dat hij dit gaat doen...

Wat betreft die ander ..als zij zou blijft trekken graaft ze haar eigen graf wel en hij zal uiteindelijk toch een keuze moeten maken maar als hij aan zichzelf gaat werken weet ik dat wij de grootste kans samen hebben en dan is zij toch kansloos..
Ik kan natuurlijk proberen te eisen dat hij geen contact mag hebben met haar als hij alleen zit maar dat is ook kansloos want ik ben er niet om te zien of hij dat ook echt niet doet dus ik besluit om haar te blokken in mijn hoofd ...zij is niet belangrijk....

2 walletjes

en neem van mij aan dat mijn man inderdaad ook niet blij is met de situatie .. natuurlijk zal hij zeer gevleit zijn met haar aandacht ..zeker.. maar hij voelt zich niet happy .. verre van dat .
Feit blijft natuurlijk dat ik er wel de duppe van ben en ook ik verre van happy ben..maar zolang ik voel dat we niet bij elkaar weg willen omdat er gewoon te veel is tussen ons ...hou ik vol...

ik vind het trouwens fijn om ook de kant van de man te horen en ben het dus eens met wat je zegt.. ik denk dat de meeste mannen dit echt niet als een fijne situatie zien ..en dan druk ik het nog zacht uit denk ik..

Regenboog

In je advies naar mij ben je heel duidelijk ..wat ontzettend vervelend voor je dat je zelf niet meer lekker zit in je relatie en niet meer weet wat je moet. het enige wat mij nog een beetje sterk houd is mijn gevoel dat ik diep van binnen heb dat mijn man en ik uiteindelijk er samen uit gaan komen .. ook al lijkt het nu soms uitzichtloos.
ik zou dus ook zeggen volg je gevoel en je schrijft dat je gevoel voor hem weg is ...misschien moet je wel even bij hem weg om echt te voelen wat jij nu wil.
Ik weet nog niet hoe het voelt na 2 jaar wij zijn net een half jaar bezig en er is nog niks stabiel maar als ik lees dat je na 2 jaar nog veel last hebt van de gedachtes over het overspel en het vertrouwen in je man nog steeds niet hebt dat lijkt me heel moeilijk.. dat beangstigt mij wel eens om hier mee door te gaan...
Echt advies heb ik natuurlijk niet voor je ..ik vind het alleen heel erg voor jou en iedereen in deze posities... wat gebeurd het toch veel en wat een verdiet word er allemaal aangedaan ...
Sterkte...

Maar ik snap nog steeds niet waarom je man dan weg wil, Dano

Ja, hij heeft last van de sfeer en jouw verdriet en pijn kan hij er niet bij hebben. Zal allemaal best, maar van alleen op een flatje zitten is ook nog nooit iemand vanzelf uit een depressie of andere psychische problemen gekomen . En als hij zelf inziet dat hij hulp nodig heeft (dat is wel heel fijn!) en die hulp ook zoekt, waarom moet hij dan ook nog weg bij jou? Wij hebben dat traject samen afgelegd, dat bouwt juist een steviger fundament onder je relatie. Samen in therapie, echt, probeer hem daartoe te bewegen. Het is in jullie geval denk ik juist belangrijk om samen op te trekken. Van elkaar te horen waar je mee worstelt, en te leren hoe je elkaar daarin kunt helpen. Daarnaast kan hij prima zelf een therapie gericht op zijn specifieke trauma's volgen, maar ik ben bang dat als hij dat echt alleen doet, fysiek van elkaar gescheiden, dat de kloof alleen maar groter wordt.
Kun je hem niet overhalen een intake te doen bij een relatietherapeut? Wij hebben er met 2 een intake gehad, en bij beide hebben we in dat eerste gesprek, wat dus niet eens echt een sessie was, al heel veel geleerd.

Sterkte meissie.