U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
vader dochter verhouding
wij zijn getrouwd 15 jaar, hebben 3 kinderen, onze oudste dochter is 14 jaar.
mijn man en ik hebben altijd alles samen gedaan tot zon 3 jaar geleden.
samen overleggen, stond smorgens op voordat hij ging werken om samen te eten.
als hij thuis kwam was ik de persoon die hem koffie gaf en eerst begroete.
nu zijn deze rollen omgedraaid, ik word buiten gesloten en alles doet dochterlief, staat smorgens op om met papa te ontbijten, als hij thuis komt van zijn werk vliegt ze naar de auto om hem te begroeten, dan word dar lekker oplos gezoend. bij binnen komst loopt hij ijskoud mij voorbij en als hij tijd heeft krijg ik ook nog eens een zoen. Hoe de dag verlopen is word met dochterlief gedeeld.
Onze dochter zal mij ook niet wat vragen, de eerste menstruatie, 12 jaar was ze toen, werd mij niets gevraagd, maandverband ? weet niet wie dat koopt, ik niet weet niet wanneer ze dat nodig heeft, word alles buiten mij om geregeld.
zo heb ik ze in het voorjaar een keer betrapt toen ik eerder thuis kwam van werken, kwam het erf oprijden en alle lampen branden, kwam binnen en alles was donker, ben direkt daar heen gegaan waar het eerst verlicht was en daar stonden ze beide, hoe ik ze aantof zal ik maar niet zeggen, er was ik hun ogen niets gebeurt
Als mijn man problemen heeft die zelf niet op te lossen zijn dan word ik gevraagd, dan ben ik goed, voor de rest krijg ik niets mee.
Nu kunnen jullie zeggen daar met ik dan naar vragen, maar wat als er geen interesse in mij word getoont ?
Ik heb bijna 25 jaar diabetes en sinds 3 jaar een insulinepomp, nu vinden de kinderen, alle 3 mama eng, omdat ik die pomp draag met een slangetje en dat vinden ze eng, waarom ?? omdat papa zegt dat ik eng ben.
zelf heb ik ook een volledige baan en krijg ik dus de schuld omdat ik nooit thuis ben. zo werk ik veel snachts dat ik overdag thuis ben dan krijg ik dus te horen jij bent nooit thuis. de momenten dat er tijd voor mij is is de dag dat de kinderen naar school zijn en wij samen, dan ben ik belangrijk.
wie herkent deze situatie, wie kan mij advies geven
ben ten einde raad.
ben ik de enige dan?
Ik krijg best akelige emoties bij de hele post, maar kom niet zo goed wijs uit de post en de situatie beschrijving.
Wie trok z'n broek op? De dochter? Nadat vader had gekeken naar haar huiduitslag?
Tuurlijk, niet-pluis is niet-pluis. Maar ik haal concreet nog niks verontrustends uit de post. (Behalve dat 'het geheel' niet klopt, maar wie daarin welke rol heeft is me volstrekt onduidelijk.
Schraal
Als een kind schrale plekken tussen de benen heeft, kan ze dat toch gewoon delen ipv zeggen dat er niets gebeurd is.
Het is voor TS een ongemakkelijk gevoel als ze hen niet in de daad heeft betrapt maar wel kapot gaat aan de onzekerheid.
ja Flanagan
Ik zei toch ook 'het geheel klopt niet'.
Maar dat is dan gelijk ook het enige dat ik met zekerheid uit de posts kan halen.
(Overigens haal ik wél uit de posts dat die info over been wel gedeeld is. Er wordt gesuggereerd dat aangegeven is dat er niets sexueels is voorgevallen.
Gloria
wat klopt er niet aan het geheel ?
ik heb ze niet op heterdaad betrapt, dochter trok de broek weer hoog.
ze moest stage lopen, daar deed ze steeds hetzelfde werk en had een pijnlijke pols, dokter doet er verband om heen, klaar.
kon ze niet douchen, dan vraag ik haar diverse keren smiddags en savond nog voor dat ik naar mijn werk vertrek, zal ik je helpen je haren wassen ??
kom we gaan je haren wassen !!.
Nee dit wil ze niet. dan ga ik naar mijn werk, heb nachtdienst, kom smorgens thuis, zie in de badkamer dat er nog 2 hebben gedoucht, dus word ik eerst weer laaiend in mij zelf. hoe kan dit, bied het 1000x aan en antwoord met NEE, ga ik potverdorie naar mijn werk en dan kan het wel ?????????????
jullie willen niet weten wat er in mij losbarste innerlijk, niet uiterlijk we hebben nog 2 kinderen.
dus ik vraag heb je samen met papa gedoucht ? nee, alleen hoor, verband er af gehaald en toen kon ik douchen.
dan krijg ik grote vraagtekens waarom moest het toen, toen ik vertrokken was naar mijn werk ?
die vraag blijft onbeantwoord
ik heb morgen een afspraak met psycholoog en huisarts
Ik zou vragen aan mijn dochter of ze samen met papa gedoucht heeft krijg ik waarschijnlijk een scheldtirade naar mn hoofd! Ze is 14 toch?
Goed dat je naar huisarts gaat.
Anna
Ben je bang dat je dochter een liefdesrelatie, ook op sexueel gebied, heeft met haar vader?
En op wie ben je boos?
Wat er niet klopt
"wat klopt er niet aan het geheel ?"
Wat er (mogelijk) tussen jouw man en je dochter speelt, dát klopt niet. Dat is niet goed. En dat ziet vrijwel iedereen hier, en dat zie je zelf ook. Goed dat je naar de huisarts gaat. Praat erover, geef je twijfels weer, kom voor je dochter op. En je hoeft niet eerste harde bewijzen te verzamelen (want dat schreef je ergens).
Ook al lijkt jouw dochter te genieten van de aandacht van haar vader (maar dat is misschien alleen maar de buitenkant!), het is gewoonweg niet goed. Als jouw vermoedens ook maar een beetje waar zijn, dan schaadt dit jouw dochter. En is jouw man natuurlijk vreselijk fout (en strafbaar) bezig.
bloemetje
dat hij fout bezig is heb ik hem al zo vaak gezegd en ook dat hij zo achter de tralies verdwijnt, en dat heb ik onze dochter ook gezegd, ik heb haar gezegd dat ze niet alles moet goedkeuren en ook nee moet zeggen en anders een tik op de vingers moet geven, het lijkt dat dit het ene oor in en het andere oor nog sneller er weer uitvliegt
harde bewijzen heb ik niet.
we hebben altijd goed met elkaar omgegaan, waarom moet het nu zo, dat begrijp ik niet, zit hiermee gewoon helemaal in de knoop, moet ik nu ons gezin kapot maken, waarom doet hij dit !! Waarom !!
als ik dan terug ga denken, als we savonds in bed liggen mag ik hem niet aanraken, dan is het o daar komt ze weer.
sex hebben we al 4 jaar niet meer.
en bij terug denken komen dan zo veel dingen naar boven die in een vader dochter relatie passen.
waarom heb ik het goed gekeurd dat hij de laatste jaren sinds ik werk alleen met de kinderen op vakantie ging?
toen zocht ik er nog niets achter, maar nu moet ik toe geven dat het daar al fout is gegaan.
kan mij zelf wel voor mijn kop slaan.
Anna
Hoe was het bij de huisarts?
Anna
"zit hiermee gewoon helemaal in de knoop, moet ik nu ons gezin kapot maken"
Heel begrijpelijk dat je in de knoop zit, het is ook niet niets! Maar... jij bent het niet die het gezin kapot gaat maken. Daar is maar 1 persoon verantwoordelijk voor, en dat is hij. Feitelijk heeft hij het gezin al kapot gemaakt. Van een gezonde relatie tussen jou en hem is al geen sprake meer. Van een gezonde relatie tussen hem en je dochter al helemaal niet. En wie weet hoe hij zich gedraagt naar de jongere kinderen....
"en dat heb ik onze dochter ook gezegd, ik heb haar gezegd dat ze niet alles moet goedkeuren en ook nee moet zeggen en anders een tik op de vingers moet geven"
Jij bent slachtoffer, maar je dochter is ook (of misschien wel vooral) slachtoffer. Je lijkt het haar te verwijten dat jouw man zijn vingers niet van haar kan afhouden. Daar mag je haar niet verantwoordelijk voor houden. Wie weet hoe lang dit al aan de gang is, wie weet op welke manier zij onder druk wordt gezet. Je lijkt nu vooral het beeld te hebben dat ze het 1 groot feest vindt. Dat zou wel eens heel anders kunnen zijn. Zij is een kind, en het gaat om haar vader, dat is geen gelijkwaardige relatie!!
"kan mij zelf wel voor mijn kop slaan."
Snap ik helemaal, maar daar heb je nu even niets aan. Je kunt nog steeds handelen. Je MOET handelen. Huisarts, politie. Echt, ga aan de slag. Nee, misschien kun je het niet bewijzen. Maar dat hoef JIJ ook niet te doen. Jij legt je vermoedens neer bij de politie, je vertelt alles wat je je kan herinneren. Het is aan de politie om vervolgens mensen te verhoren en bewijs te verzamelen.
gevangenis
je hebt je man gewaarschuwd dat hij op deze manier in de gevangenis komt. Je weet dus dat het niet klopt, dat het niet in de haak is. Anders 'dreig' je daar niet mee. Dit moet toch genoeg zijn voor jou om actie te ondernemen? Het is al een paar keer geschreven: het gaat niet om jouw probleem dat opgelost zou moeten worden door een psycholoog, maar het is het probleem van jouw dochter waar JIJ iets mee moet. JIJ moet nu actie ondernemen. Van je man en je dochter hoef resp. kan je dat niet verwachten.
hmmm
Ik vind t allemaal maar raar dit. Sorry daar heb je niks aan natuurlijk. Ga daar weg met je kinderen. Jij ontwricht niet de boel, dat heeft hij al gedaan...
tik op de vingers??
Als je je dochter echt wil kwijt raken, dan moet je nu niks doen, ze zal je dit eeuwig kwalijk nemen. Het is NU echt tijd voor actie en het heeft geen zin om om te kijken en spijt te hebben dat je het niet eerder hebt gedaan.
Je dochter kan zich niet verweren, ik vind het vreemd dat je haar zegt dat ze maar nee moet zeggen, een vader geef je toch geen tik op de vingers? Dat doe je bij een peuter (en zelfs dat is pedagogisch not done)
Maargoed, je kan nu nog, of vanavond nog naar het politiebureau om je verhaal kwijt te doen. Waarom zou je nu nog 1 minuut wachten? Neem hier maar vrij voor, dat lijkt me nu het belangrijkste dat er is.
medeplichtig
En bedenk ook, dat als jij weet dat er dingen gebeuren die niet kunnen, maar niets doet, dat je dan mede schuldig bent aan het kapot maken van je kind. Misbruik is een van de ernstigste vormen van kindermishandeling. Maar weten en wegkijken ook.
Kun je ergens terecht met je kinderen? Dan zou ik meteen vertrekken.
welnee
'dat hij fout bezig is heb ik hem al zo vaak gezegd en ook dat hij zo achter de tralies verdwijnt'
Waarom zou hij achter de tralies verdwijnen? Je dochter durft niets te zeggen en jij vind je eigen (sex)leven met je man belangrijker dan het welbevinden van je dochter. Zolang jij (!!!) geen aangifte doet, is er toch niemand die er naar kraait? Nee hoor, jouw man gaat lekker nog een paar jaar door. En als jouw dochter te oud wordt, neemt hij de volgende in de rij. Of een lief klein buurmeisje.
Onzinverhaal.
Dit riekt naar nonsens. Behoefte aan aandacht. Ook wel triest denk ik dan.
Heftig
Ik denk dat de eerste reactie van mensen idd verwijtend is.
Omdat het wl een erg moeilijke situatie is.
Je zegt dat je geen bewijs hebt, maar ik ben van mening dat je die ook niet nodig bent als je het zelf al wel weet.
Want dat bewijs krijg je toch nooit. Goed dat je hulp zoekt, het is niet iets wat jij alleen kan oplossen. Stieken wordt ik wel erg boos op je man, omdat het gewoon heel erg fout. Heb zelf 2 dochters, 1 jaar en 4 jaar, en ik wordt a beroerd als ik er aan denk dat ze op deze ongezonde manier met sex? in aanraking komen.
Ik wil je heel veel succes wensen!
Wil40
"Dit riekt naar nonsens. Behoefte aan aandacht. Ook wel triest denk ik dan."
Natuurlijk Wil. Er komt helemaal geen incest in Nederlandse gezinnen voor. Ongelijkwaardige en slechte relaties ook niet.
Nee joh. In Nederland wonen alleen maar Bleuband-gezinnetjes. Met verstandige ouders, die open en gelijkwaardig met elkaar communiceren. Die dezelfde normen en waarden hebben als jij. Die foutloos Nederlands schrijven.
Onder welke steen heb jij gelegen?
even ot
Ik vind dat zo'n respectloze uitdrukking: 'onder welke steen heb jij gelegen'. Kunnen we die niet achterwege laten voortaan hier op het forum?
het is natuurlijk een
ontzettend vreemd verhaal.
Als je je zorgen maakt over incest, dan maak je je toch zeker niet druk over wie de boterhammen smeert?
Je weet het niet, het kan best zijn dat TS goed in de war is (begrijpelijk) en ook zelf hulp nodig heeft. Daarom toch wel goed dat er serieus op in wordt gegaan.
Ben je er nog, Anna? Kan je misschien een zus, vriendin of buurvrouw in vertrouwen nemen en samen naar de politie gaan?
Jippox
Sorry, maar ik vind het nog veel respectlozer dat het verhaal van Anna in twijfel wordt gebracht.
Ik denk dat veel mensen veel te veel uitgaan van hun eigen situatie. Op dit forum zijn mensen relatief hoog opgeleid en 'verstandig'. Dat je je überhaupt druk kan maken om de boterhammen van je man (zoals Gloria noemt), dat is voor velen al onbegrijpelijk. Maar er zijn zoveel mensen voor wie het leven er anders uitziet. Die hun leven een stuk minder goed op de rails hebben dan 'wij'. Waar van gelijkwaardigheid helemaal geen sprake is. Die op een volstrekt andere manier met elkaar communiceren.
Ik heb jaren in een volkswijk gewoond. Ik ken veel gezinnen die zo'n compleet ander leven hebben dan ik. Ik was mij daar - voordat ik daar woonde - helemaal niet van bewust. Je bent toch geneigd je eigen situatie als 'normaal' te beschouwen.
En we kennen allemaal de verhalen over vrouwen die jaren in kelders hebben gewoond, om maar eens een extreem voorbeeld te noemen. We kennen allemaal de verhalen over grootschalig misbruik in instellingen. En ik neem aan dat iedereen wel eens verhalen heeft gelezen over incest, over misbruik, over huiselijk geweld, over wat dan ook maar....
ja bloemetje
Daarom vind ik het ook raar. Ik kijk inderdaad ook vanuit mezelf, ik begrijp niet dat je zodra je ook maar iets merkt van misbruik oid, dat je niet handelt. Ik wil alleen maar zeggen tegen Anna, dat ze sterker is dan dat ze denkt. Ik hoop dat ze iets doet! Ik kan dat niet doen van achter dit beeldscherm.
Bloemetje
Je bedoelt het ongetwijfeld goed.
Maar ik vind je post erg stigmatiserend.
Natuurlijk zijn er situaties waarin mensen niet goed opkomen voor hun eigen kinderen (ik woon niet onder een steen nee) maar met bijv opleidingsniveau heeft dit niets van doen.
Hulp?
Uiteindelijk is dit iets dat je alleen maar zelf kunt oplossen. Hulp kan gesprekken betekenen, onderzoek, bemiddeling, gebrek aan bewijs en dan toch weer risico en twijfels.
Je kunt zo'n situatie alleen zelf uit elkaar rafelen. En nogmaals, zorg eerst dat het ophoudt, dat je dochter op een neutrale, veilige plek komt waar ze wat afstand kan nemen en zelf nadenken.
Als je niet meteen zelf de stekker eruit wilt of kunt trekken. Dan kun je ook gesprekken aangaan, maar dan heeft je dochter wel een betere positie.