U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Nog een verjaardagsvraag: zouden jullie gaan?
Man en ik zitten hierover te dubben, dus ik dacht, ik vraag het jullie. Anoniem ivm herkenbaarheid. Ik verander ook een paar onbelangrijke details in mijn verhaal.
Schoonvader wordt binnenkort 75. Kroonjaren worden in schoonfamilie belangrijk gevonden, dus we vroegen ons al af waar hij mee zou komen. Vorige week kregen we een mailtje, gericht aan ons en nog zo'n 30 personen/echtparen, dat hij zijn verjaardag wilde gaan vieren in Spanje, volgend jaar. Zijn grote postpensionale hobby is-zeg maar- vroeg middeleeuwse kloostergebouwen; hij heeft daar een boekje over geschreven en weet er alles van. Hij heeft in Spanje een vroeg-middeleeuws klooster gehuurd met 8 kamers en nu is het de bedoeling dat de gemailde personen in 4 ploegen 5 dagen naar Spanje komen, waar schoonvader elke dag een excursie organiseert naar een ander vroeg-middeleeuws klooster en men's avonds met elkaar de maaltijd gebruikt.
Eerlijk gezegd moeten man en ik er niet aan denken. We zouden best een dagje meewillen, maar hier word ik al bij voorbaat heel moe van. We moeten nu al een datum aangeven waarop we kunnen, het is buiten de schoolvakanties dus onze kinderen kunnen niet mee, we vinden de meeste vrienden/kennissen/familieleden van schoonvader niet erg aardig- er zijn veel hele sjieke mensen bij die 6 keer per jaar met elkaar op internationale studiereizen gaan en de hele tijd "aardige anecdotes" vertellen maar ons helemaal niet interessant vinden, dus na een sporadisch voorkomende avond met zo'n echtpaar heb ik verkrampte kaken en hoofdpijn.
Verder vinden we opa ook niet zó aardig, dat we het graag voor hem over hebben, dat speelt ook mee. Hij is niet echt een familieman en steekt zijn teleurstelling over ons niet onder stoelen of banken. We dachten dan ook, dat de uitnodigingsmail eigenlijk ter kennisgeving was, maar toen we dat aangaven was schoonvader erg verbaasd en teleurgesteld "dat we er zo inzaten" . Het was wel degelijk belangrijk dat wij (maar niet onze kinderen blijkbaar) er bij zouden zijn.
Wat zouden jullie doen? Wanneer wij niet gaan, zal dat niet in goede aarde vallen, dat is duidelijk. Misschien is het ook wel erg bot om weg te blijven? Alles wordt voor ons betaald, dus er is geen financiële reden om niet te gaan. Het kost natuurlijk wel vakantiedagen. Er is één echtpaar dat wij wel aardig vinden, maar de kans dat we bij hen in de "ploeg" komen is maar klein natuurlijk. We hebben geen contact met mijn man's broer, die de enige leeftijdsgenoot zou zijn maar dus zeker in een andere "ploeg" wil dan wij.
Het thema is...
Ik weet het al, Minnie.
Het thema van je schoonvader is niet "vroeg middeleeuwse kloostergebouwen", maar "laat-gothische kerken".
Klopt het?
Dat scheelt wel vind ik. Het echte onderwerp vind ik veeeeel interessanter 
.
Haha, erg leuk dit draadje.
Maar on topic: bespreek het met je man, maak het niet teveel jouw probleem. Als hij alleen wil gaan is dat een optie (dan goed met je ouders afstemmen dat ze 5 dagen bijv. momenteel te lang vinden - om het aan je schoonouders te verkopen), het alternatief 3 dagen met zijn tweeën (ervan uitgaande dat je oppas kunt krijgen) is ook een goede.
En ter plekke (toch!) voldoende tijd voor zijn tweetjes inbouwen, als is het maar om inderaad zoals iemand suggereerde letsel of andere gezondheidsklachten (voedselvergiftiging, of simpeler "niet lekker voelen") voor te wenden op dag 2 of 3.
En jij kan het beste inschatten of je met smoesjes (oppas, vrij van werk vragen) moet werken of toch ook wat eerlijker kunt zijn, dat jullie 5 dagen te lang vinden, het niet helemaal jullie hobby is en ook niet jullie vrienden.
Maar overigens, het zou zomaar kunnen dat niet alleen schoonvader zelf het uitje superleuk vindt, maar ook al hun vrienden. Dat zijn vast mensen die het sowieso leuk vinden 5 dagen uitgenodigd te zijn in Spanje (of waar dan ook) en vinden het thema vast ook veel interessanter dan jij/jullie. Dat zijn hun vrienden, gelijkgestemden. Voor jullie is het anders, maar ik zou dat feestje niet helemaal verpesten door helemaal niet mee te gaan.
NB Wie schreef dat zij niet zou gaan als haar kinderen ook niet uitgenodigd zijn, moet maar even het draadje over de verjaaardag van vriend lezen. Mag schoonvader alsjeblieft zelf bedenken hoe hij zijn verjaardag wil vieren? En als dit de vorm is, dan passen kleinkinderen er toch niet bij?
Ik denk dat je je eigen normen/verwachtingen over hoe iemand zijn verjaardag moet vieren niet een ander moet willen opleggen en een ander er ook niet om moet veroordelen.
Als je er zelf echter geen zin in hebt, is het wel handig om te kijken hoe je het aan kunt passen om het leuker te maken of zodanig ermee om te gaan dat de familierelatie niet teveel verstoord wordt (tenzij ook dat je geen bal kan schelen).
Ik ga voor
Midden-middeleeuwse sauna's in Finland ;)
positief
Ja ik ben best positief ingesteld Lastige mensen vind ik leuk om te observeren, en ik zie mezelf daar al zitten, lekker van het zonnetje genieten met lekker eten. Die gebouwen kijken lijkt me ook interessant en domme opmerkingen gaan het ene oor in het andere oor uit zolang ik maar ook een paar uur me terug kan trekken om lekker lui te kunnen lezen buiten.
Maar een paar dagen lijkt me een heel goed compromis. Het is natuurlijk wel gezelliger met z'n tweeeen, lekker vroeg naar bed ofzo Ik zou zeggen: neem het ervan :-)
kleinkinderen
Kijk, dát kan ik me nou weer wel voorstellen, dat hij de kleinkinderen bij zoiets niet heeft uitgenodigd. Wie weet hoeveel het er wel zijn, wie weet welke (uiteenlopende) leeftijden ze hebben en hoe ongeschikt het echte onderwerp van de excursies wel is. Dat begrijp ik nog wel.
Wat ik niet begrijp, is dat hij dit überhaupt in deze vorm op touw heeft gezet. Het is nogal wat om van je familie en vrienden te verwachten dat ze in ploegendienst vijf dagen (!) naar een tamelijk ver buitenland gaan afreizen om zich in jouw hobby te gaan verdiepen. Meestal ben ik ook vrij positief ingesteld, maar dit zou ik niet doen met de gegeven familieverhoudingen. Bruiloften in het buitenland laat ik ook afhangen van mijn verhouding en affectie tot degenen die in het huwelijk treden. Zo was Suriname indertijd wel een optie, want goede vriend, maar Frankrijk niet, want nichtje dat ik niet zo vaak zag en dat ook geen speciale vriendin van me was.
Wat het onderwerp dan ook is, als het gezelschap je niet ligt, het onderwerp je niet ligt (andere vergezochte gok: treinen en modeltreinen? ☺) en de relatie met schoonvader is ook niet van dien aard dat je zegt, sjonge, wat geweldig, dan is het jammer maar helaas voor schoonvader. Overigens realiseer ik me dat dit iets van de laatste jaren is. Er zijn decennia geweest dat ik wel gegaan zou zijn met het idee iets voor hem over te moeten hebben.
consequenties?
Misschien zijn er wel helemaal geen consequenties in de zin van verstoorde familieverhoudingen als je niet gaat? Misschien vindt je schoonvader het jammer, maar snapt hij ook wel dat het onredelijk zou zijn om je dit ernstig kwalijk te nemen? en krijg je later nooit meer verwijten. Het zou kunnen.
Wij zijn twee keer uitgenodigd naar het buitenland door mijn schoonouders en we zijn twee keer niet gegaan. Nooit meer iets over gehoord. De ene keer waren ze zoveel jaar getrouwd en waren we al in Nederland uit eten geweest daarvoor, waarop ze op vakantie gingen en ze waren daar nauwelijks of ze bedachten dat ze hun huwelijksjubileum ook nog dáár wilden vieren, en of we dan maar even een weekendje kwamen (met baby). Dus, nee. Ook niet toen ze aanboden de vliegtickets te betalen. De tweede keer had schoonvader een paar dagen vantevoren bedacht dat het leuk zou zijn als we onverwachts op schoonmoeders verjaardag kwamen opduiken. Het was twee dagen rijden, met twee kleine kinderen. Dus, weer nee. (Nou ging het er uiteraard om dat de vaste vakantiegasten daar de kleinkinderen nog niet gezien hadden, en niet om samen met ons een moment te vieren, en daarvoor ga ík niet reizen.)
Maar goed, ze hebben het er later nooit meer over gehad. Mijn moeder zou dat wel doen. Die kan gerust zeggen dat niemand hoeft te komen, en als er dan niemand komt, een jaar later gaan zeuren dat je niet geweest bent. Niet dat ik daarom wel zou gaan, want er gebeurt verder niks behalve wat gezeur, maar dit verschilt natuurlijk per persoon :-)
k zeg toch ook niet
Dat hij het zo niet zou mogen vieren! Ik zeg alleen dat ik het raar vind om een feest te vieren ter ere van je verjaardag en kleinkinderen niet uit te nodigen, en dat het voor mij reden is om niet te gaan. Opa mag verjaardag vieren als hij wil, maar ik mag dan ook kiezen om wel of niet te gaan. Om welke reden dan ook. Maar goed, ik heb dan nog jonge kinderen.
Mariman zou hier ook geen vrij voor nemen, hij is zelfstandig en 5 dagen niet werken is 5 dagen geen inkomen (of 3 dagen als je in het weekend mag). Onze vakantietijd samen is dus schaars, en die tijd is voor gezinsvakanties.
Reactie
Oh dit is wel erg grappig: voetbalstadiions (het idee alleen al), wijnreizen, laat-middeleeuwsw kerken, sauna's???
Nee, jullie raden het nooit, daarvoor is het onderwerp denk ik te specifiek.
Opa is dus geen familiemens. Andere opa zou er idd niks aan vinden zonder kleinkinderen (het zijn er maar 3 trouwens) maar deze opa vindt dat hij vanaf dat zijn kinderen 18 werden, geen vader meer is. Wel moeten zijn kinderen hem natuurlijk respectvol als vader blijven behandelen.
Maar ik dwaal af. Wat ik niet ga doen: verwondingen, hoofdpijnen, oppasproblemen faken. Het voelt niet goed en schoonouders prikken daar altijd meteen doorheen- hun vertrouwen is niet zo groot, dus ook als het echt zou zijn zouden ze het niet geloven.
We overwegen af te zeggen, want ook in drie dagen hebben we geen zin, of inderdaad zo kort mogelijk te gaan. Opa is toch al vaak teleurgesteld in ons, dat kan er wel bij.
Hmmm
Kan je niet ergens anders verblijven? Ik zou wel gaan maar dan zelf in de buurt een hotelletje boeken. En dan misschien een keer meegaan en verder alleen 's avonds bij het eten zijn. En na een dag of drie weer naar huis gaan.
Maar ik heb ook een gruwelijke hekel aan groepsdingen.
respect
Je zegt dat opa wel met respect door zijn kinderen en schoonkinderen behandelt wenst te worden, maar vanaf dat zijn eigen kinderen 18 zijn geworden, geen vader wil zijn. ???? vreemd, maar goed.
Waarom doet hij dat zelf dan niet? Ik bedoel, hoe kun je nu respect krijgen van anderen als je geen respect toont naar anderen toe? Als ik dit zo lees, is het je schoonvader die het gewoon afdwingt en bepaalt. Geen discussie mogelijk en er lijken zelfs sancties tegenover te staan als ik het goed begrepen heb? Kennelijk behandelt hij jullie als kleine onmondige kinderen die moeten doen wat pappa zegt en verwacht van ze. Hij behandelt jullie totaal niet respectvol.
Als jullie om wat voor reden dan ook het gevoel hebben dat jullie niet willen gaan, dan zou ik het ook niet doen. Ergens voelen jullie dat dit gewoon niet klopt. Ik zou dus niet gaan.
We gaan niet
Gisteravond hebben we besloten, we zullen het neutraal brengen en het bij ons zelf houden, zoiets als: "we vinden heel jammer maar we zullen niet komen, het is gewoon te veel voor ons, hopelijk kunnen we het op een andere manier samen vieren". Zoiets. Ik ben benoeuwd naar de reactie, nouja, eigenlijk niet echt, maar we zullen zien. Dank voor jullie reacties tot zover, het heeft echt geholpen!
Fijn
Fijn in elk geval dat de knoop doorgehakt is. Dat geeft toch wel rust. Ben eigenlijk wel benieuwd naar je schoonvaders reactie. Laat je het nog even weten?