mijn man gaat binnenkort vreemd.

Muis

Waarom meen jij recht te hebben op een huis dat niet van jou is?
Als je dat had gewild had je in gemeenschap van goederen moeten trouwen.

Je kunt nu niet opeens het recht claimen op dat huis en daar willen blijven wonen omdat hij vreemd gaat. Die twee zaken hebben niks met elkaar van doen. Waarom vind je dat je recht op alimentatie zou moeten hebben? Nogmaals, zuke dingen regel je als je trouwt, niet vlak voor je iemand wilt verlaten.

Je probeert gewoon nog even snel je man financieel te naaien voor je van hem gaat scheiden. Je huwelijk is al vele jaren slecht, je amn gaat nu (bijna) vreemd en dat siert hem niet, maar jij hebt er blijkbaar ook weinig aan gedaan.

Ik mag hopen dat je man niet die volkomen idioot is die je nu doet voorkomen en vlak voor een scheiding het samenlevingscontract in zijn nadeel gaat veranderen.

Nou Mark

Op het moment dat je samen aan kinderen begint heb je in mijn ogen ook een zorgplicht over en weer. Het klopt dat het slimmer was geweest om dit in het begin van de relatie al vast te leggen, maar dat neemt niet weg dat moreel gezien Muis misschien toch wel recht heeft op het een en ander.

Het siert de man van Muis namelijk ook niet om vrolijk verder te gaan en zijn vrouw met kind berooid achter te laten.

Nou Ginny

Muis wil man het huis uit schoppen en niet omgekeerd als ik het tenminste goed begrepen heb.

Wat betreft (kinder)alimentatie heb je natuurlijk gelijk.

Muis

Je stelt dat jij en je vriend al jaren niet echt meer een relatie hebben. Maar als dat zo is gaat hij dan wel echt vreemd. Is het niet meer dat jullie bij elkaar blijven uit economisch gemak en voor jullie thuiswonende kind. En verder niet goed met elkaar hebben gecommuniceerd wat de voorwaarden zijn van dit samen zijn?
Misschien vergis ik me, maar het komt op me over dat jij hem niet meer wil, maar dat je het ook niet goed vind als hij elders iemand vind die hem wel wil.
Nu vraag ik me af. Wat is de reden dat je boos bent dat hij die ex vriendin opzoekt? Zie je het als bedreiging voor de verstandhouding die jullie nu hebben. Of zou je willen dat er meer was tussen jullie en dat jij en je vriend weer een volwaardige relatie zouden hebben. Of is er een andere reden?
In het eerste het geval dan is het inderdaad goed om je voor te bereiden op een scheiding. Misschien is het inderdaad terecht als zaken beter verdeeld worden dan in de afgelopen 30 jaar is gedaan. Daar mag je best naar kijken. Maar het huis kan wel van jou voelen. Het is niet van jou. Dus hem het huis uit zetten lijkt me niet haalbaar en ook niet terecht.
In het tweede geval kan ik je alleen maar adviseren om er voor te vechten die relatie weer terug te krijgen. Confronteer je vriend voor hij de stappen zet die hij wil zetten en stel je kwetsbaar op. Het is onzeker of het gaat lukken. Maar zonder jou inzet gaat het zeker niet lukken. Lukt het niet kunnen jullie altijd nog uit elkaar gaan.

vrij?

Je zegt dat het stiekeme je vooral boos maakt.
Ok, dus als je man gewoon had gezegd dat hij met die-en-die dan-en-dan een afspraak zou hebben mèt overnachting, dan was het wel goed geweest?
Of ook niet? Wat waren jullie afspraken tav jullie vrije relatie na jullie therapie? Toen is hij open geweest over zijn behoeften en is duidelijk geworden dat die niet bij elkaar lagen en hebben jullie samen besloten toch door te gaan om de kinderen en het (financiële) gemak. (of waren het alleen jouw motieven om door te gaan?) Zijn die motieven nu weg nu hij echt vreemd zal gaan? Wat maakt nu eigenlijk het verschil? Is dat niet het feit dat je nu echt geen deelgenoot meer bent en buitengesloten wordt? Weet je wel zeker dat je hem kwijt wilt? Is je reactie niet eerder een teken van het tegendeel?

Ipv bezoekje #3

Allereerst: wat een pijnlijke situatie voor jou.

Het doet me gelijk wel terugdenken aan iets.
De moeder van een vriend van mij heeft ook zoiets gehad: ze wist waar
en wanneer het plaats zou vinden. Ze is niet langsgeweest en dat zou
ik je ook niet aanraden: pijnlijk en genant en dikke kans op allerlei
emotionele uitbarstingen en repercussies waar je niet op zit te wachten.
Maar laat wel wat van je horen! De moeder van die vriend heeft toen
een fles champagne en een bos bloemen (met kaartje) aan de kamer
laten bezorgen. Die stonden al klaar. De hele romantiek en de spanning
van het stiekeme was verdwenen. Dame en heer kregen kregen mot.
We hebben er achteraf flink om moeten gniffelen ondanks het verraad
etc.

Misschien wel aardig als jij het een voor je rekening neemt en haar man,
het andere.

nou ja....

buiten dat ik me niet voor kan stellen dat je er niet over communiceert, terwijl je zoiets van je man weet, lijkt een confrontatie mij niet echt handig.

Ik vind het overigens opmerkelijk dat voore deze meneer zijn verantwoordelijkheden voor het gezinsleven allemaal maar moeilijk neemt, maar wel zo gehaaid is het zo te regelen dat het huis van hem is en zijn vriendin geen poot heeft om op te staan, terwijl ze wel het kind verzorgd heeft (neem ik aan, of heeft hij daar meer aan gedaan?)
En dat bij een eventuele scheiding, hij het huis houdt terwijl al vanzelfsprekend is dat zij het kind meeneemt...

Wat mij betreft heeft Muis alle recht om de zaken een beetje vlot te trekken voor een eventuele scheiding waarheid gaat worden. Tenslotte heeft ze straks een enorme verantwoording als zij alleen voor het kind zorgt ook nog. Want van deze man kun je vast niet veel verwachten in dat opzicht.

Precies

Tante Sidonia. Wat recht is, is vaak niet eenduidig.

Tante Sidonia

Ik sanp niet waarom je die man tot boeman verklaart. Ik mag toch hopen dat TO een volwassen vrouw was toen ze aan de relatie begon en dus zelf willens en wetens voor dezem regeling heft gekozen.

Ze had toen moeten kiezen voor een huwelijk of een samenlevingscontract waatrin dit sort zaken geregeld zijn.

Zij heft trecht op zijn huis omdat zij het kind verzorgd heefgt (wat je amar even gewoon aanneemt)? Hoezo? Ze heft toch gedurend al die tijd in zijn huis gewoont,

vervolg

wat hij, neem ik aan zelf betaalde? Ze heeft toch ook emegeprofiteerd van zijn salaris? waarom zou hij haar geld moeten blijven betalen nadat ze uit elkaar zijn?

Hij zal financieel meoten bijdragen aan het kind, zij eheft nergens recht op en daar is ze zelf bij geweest.

het is ridicuul om tijdens het spel eenzijdig de regels te willen veranderen omdat je lijkt te gaan verliezen.

Mark

Gestoeld op het gedrag van deze man, dicht ik deze man ook geen verantwoording toe. En als meneer eigenlijk nog een puber is, lijkt mij dat een logische verklaring. Meneer had ook vooraf kunnen zeggen dat hij geen zin had in verantwoordelijkheden en geen zin had om volwassen te worden. Meneer kan wel goed plannen en organiseren, lijkt, maar die kunde zet hij niet in om de sfeer thuis prettig te maken.

weet je mark,

Sommige dingen ontdek je pas van elkaar omdat je langdurig getrouwd bent of samen een kind hebt genomen, zoals bijv dat iemand op de lange duur zijn verantwoordelijkheid niet pakt. Dat is dan zijn makke waar ts ook last van heeft.
Ts zelf is naïef in geld zaken. Waarom zou zij nu op moeten draaien voor haar naïviteit terwijl hij straks van zijn vrije leven kan genieten, in een opgeknapt-door-ex-huis, en een kind die komt als het hem uitkomt?

Waarom?

Omdat TO nergens recht op heeft. Daarom. En daar is niemand debet aan behalve zijzelf.

Ik zie niet in waarom TO , of iemand anders, na het beeindigen van het samenwonen nog onderhouden zou moeten worden door de voormalge partner, noch waarom die persoon ineens aanspraak denkt te kunnen maken op de helft van zijn bezit.

Nogmaals, dat regel je contractueel met een huwelijk, ga je geen huwelijk aan, of een samenlevingscontract, dan zie je af van die rechten.
Dat TO naief is in geldzaken betwijfel ik, ze is nu in ieder geval achterbaks genoeg om te pogen hem een contract te laten tekenen dat zij de woning en partneralimentatie krijgt zodra ze uit elkaar gaan zonder er bij te vertellen dat ze hem wil verlaten zodra de inkt droog is.

En wat is het verschil

Met het maken van diezelfde afspraken in het begin van een relatie?

Pas als ze uit elkaar gaan en er niets is vastgelegd heeft TO nergens recht op. Alles wat in tussentijd is vastgelegd geldt, ongeacht of dit in het begin van de relatie is vastgelegd of niet. Ik zie het probleem eigenlijk ook niet zo. TO en haar man vormen nu nog een economische eenheid. Hij functioneert ook door haar aanwezigheid. Pas als zij de deur achter zich dichttrekt en niet meer voor zijn natje en droogje zorgt ontstaat er een nieuwe situatie.

Ik ben met je eens dat dit geen gezonde relatie is en dat beiden daar debet aan zijn, maar waarom is wat zij wil doen in jouw ogen zoveel verwerpelijker dan wat hij wil gaan doen? Over afspraken maken en breken gesproken....

Het verschil is

Dat TO van plan is om manlief onmiddelijk de deur uit te schoppen zodra die voorwaarden getekend zijn. Ze gaat ze niet te goeder trouw aan, niet met het idee "van als het ooit misgaat dan kan ik er gebruik van maken".

Zij functioneren nu als economische eenheid en daar profiteert TO ongetwijfeld ook van. Als ze uit elkaar zijn is die economische eenheid verbroken en moet manlief functioneren zonder haar aanwezigheid. Waarom zou hij daar dan voor moeten blijven betalen?

Dat geldt voor ieder huwelijk Mark

En bovendien geef je geen antwoord op de vraag.

Waarom is wat zij doet zoveel verwerpelijker dan wat hij doet? Hij zou een sufferd zijn als ie nu nog zou gaan tekenen, maar persoonlijk zou ik ik het TO wel gunnen.

Verschrikkelijk

Haha, evenzo. Vind het bloemetje erg grappig. Ik kon in die tijd ook heel grappige acties bedenken. Voerde ze niet uit omdat er vaak consequenties aanzaten. Maar ik knapte soms al op bij het idee.

Hoe het allemaal zit weten we niet. Muis geeft beperkt beeld. En het is enkel haar verhaal. Om op grond daarvan maar direct aan te nemen dat man niet voor het kind gaat zorgen en geen verantwoordelijkheid neemt gaat erg ver. Muis gaat hiervanuit. Dat kan nog best wel eens anders uitpakken.
Ik weet nog dat ik man verweet dat ik hem wat dit betreft een slechte vader vond; hij legde een bom onder ons huwelijk door vreemd te gaan, en daarmee de basisveiligheid voor de kinderen. Verder vond ik hem juist een liefdevolle, betrokken vader. Man was verbaasd. Zowel over het een (hij had echt nooit bedacht wat de consequenties voor de kinderen waren- onvoorstelbaar) als over het ander; ik bevestigde hem weinig positief in zijn rol als vader. Onze gesprekken gaven hem inzicht in de consequenties van zijn gedrag. En liet ons beiden zien dat het goed was elkaar in de positieve dingen te bevestigen. Ik ging er vanuit dat dat wel vanzelfsprekend was.
Het lijkt mij dat muis dit stadium voorbij is. Je hebt de deur naar echtgenoot dicht gegooid. Over en uit. Ik begrijp wel dat je hecht aan je huis en ook vind dat je er recht aan hebt. Het is niet slim dat je al die jaren de situatie juridisch zo hebt laten bestaan. Dat je nu -met het einde in zicht- je man voorliegt om het samenlevingscontract te herzien in jouw voordeel maakt dat jij hem hetzelfde behandelt als dat hij jou gedaan heeft. Toch een hak zetten. Vanuit je pijn/ gekwetstheid begrijp ik dat. Of het in jullie aller belang is betwijfel ik.
Het is in triest dat jullie na 30 jaar zo respectloos met elkaar omgaan. Ik vraag mij af wat jullie kind hiervan mee krijgt. Kinderen zijn niet gek; hebben voelsprieten. Welk voorbeeld geven jullie beiden aan je kinderen? Eigen belang eerst? Vader liegt , gaat voor eigen plezier met de vrouwtjes ten koste van zijn huwelijk, moeder liegt, zorgt voor financiële zekerheid ten koste van haar man. Allebei een verborgen agenda. Wie is open en eerlijk?
Er moet voor jullie alle drie snel een einde aan deze situatie komen. Of bespreekbaar maken en scheiden (wat nog wel eens een kluif kan gaan worden als ik dit zo lees. Als je elkaar niets meer gunt gaat t knokken worden) of bespreekbaar maken en samen verder op een duidelijke manier voor jullie allebei.

Ik weet dat het soms knotsmoeilijk is je eigen belang opzij te zetten. Dat het leven niet eerlijk is. En de mensen om je heen ook niet. Jij kunt ervoor kiezen verschil te maken. Ik begrijp niet hoe je samen kunt leven en de schijn op kunt houden. Voor mijn gevoel en teken dat jullie 'ieder voor zich' leven.
Echt verschrikkelijk lijkt mij.

Dat geef ik wel.

Manlief (wil)(gaat) vreemd (gaan), na een relatie van dertig jaar die complete liefdeloos is geworden. Hij is vast niet de realtie destijds ingegaan met het voornemen een vreemdganger te worden. Daar is heel wat aan vooraf gegaan. TO wil nu zaken regelen met het idee er gelijk gebruik/misbruik van te maken, niet als voorzorg.

Tegenbod

TO is vast niet de relatie ingegaan om na 30 jaar in haar eentje, berooid en bedrogen achter te blijven.

mark

jij kijkt puur naar de zakelijke kant van het verhaal en vergeet volledig de emotionele kant mee te nemen.Een echte man, gefeliciteerd!
TS heeft jaren voor het kind gezorgd, het huis bijgehouden en geklust: in feite voor haar man gewerkt dus. Volgens mij heeft zij het niet direct over partneralimentatie gehad; wel over kosten voor het kind.

Hier een vrouw

En ik ben het in grote lijnen met Mark eens. Je mag de regels best tijdens het spel proberen te veranderen, maar een speler heeft het volste recht hier niet mee akkoord te gaan.

Donna

Dat beweert ook niemand, ik lees dat in ieder geval niet zo terug.

Ginny

Je hebt gelijk.

tatne Sidonia

Natuurlijk kijk ik naar de puur zakelijke kant, want daar gaat het ook over. Over geld, bezit. Dat is ook gewoon zakelijk. Kun je wel een heel emotioneel verhaal gaan houden, maar feit blijft dat TO geen recht heeft op zijn geld, zijn bezit.

Volgens mij is het in dit soort zaken juist van het grootste belang alles zakelijk te blijven zien. Dat houdt het wel zo zuiver.

Mark

Nu heeft ze er inderdaad geen recht op. Als hij tekent wel.