U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Jarenlang een leugen leven
Ik moet even wat kwijt. Niet met een concrete vraag maar om mijn verbijstering even van me af te kunnen schrijven.
Dierbaren van ons leken alles voor elkaar te hebben, mooi groot gezin, huis, werk, vrienden. Als je nauw met hen omging merkte je wel wat strubbelingen/ergernisjes, maar geen schokkende zaken (over opvoeding, uithuizigheid, huishoudelijke dingen). Toch was ik niet heel verbaasd toen ze hun scheiding aankondigden want als die ergernisjes duidelijk worden voor de buitenwereld speelt er onderling misschien wel meer.
Stomverbijsterd was ik toen we onlangs hoorden dat hij een homoseksuele relatie heeft en al zijn hele leven weet dat hij op mannen valt, en zij en passant meldde dat ze al jaren een andere relatie erbij had (en dat ze dat van elkaar ook niet wisten). Ik kan niet eens bedenken wat ik een erger vergrijp vind, wat hebben zij zichzelf en de buitenwereld (en de kinderen) voor de gek gehouden ;-(
nu ga ik weer eens reageren
.. en dat is lang lang geleden!
Ik ben een kind van ouders die zijn gescheiden. mijn vader bleek homoseksueel te zijn. dit kwam boven water toen nog maar 1 kind thuis woonde.
Dat was een moeilijke tijd, natuurlijk, er kwam van alles op tafel waar je als tiener/jongvolwassene nog niet veel begrijpt [weet je later].
Had ik gewild dat ze veel eerder uit lekaar gegaan waren? In dit geval: het gezinsleven was praktisch gezien prima, we hadden huisdieren, het was zoete inval enz. Dat liep allemaal wel.
Wel voelden we als kinderen aan dat er iets niet klopte - en we reageerden daar op onze eigen manier op.
Ik ben lang kwaad geweest op mijn moeder, mijn vader vond ik eenzaam en zielig, dat is nu ook minder. maar ik veroordeel ze niet meer zo. We zijn allemaal mensen en ga er maar eens aan staan, ongelukkig zijn en verantwoordelijk voor het geluk van je kinderen.
Wat wilde ik nu eigenlijk kwijt?
Het is geen vergrijp om je leven te leiden en moeilijke dingen tegen te komen. Ik vind het dapper dat je vrienden uiteindelijk hun conclusies trokken.
Waarom hij niet eerder uit de kast kwam - daarachter zit wrs een eenzaam, pijnlijk verhaal, vergis je niet.
Na de scheiding waren ze beiden vrij om te doen wat ze wilden. voor mijn moeder pakt dat stukken beter uit dan bij mijn vader.
ok, ik heb gezegd 
Kwaad op je moeder?
Mag ik vragen waarom?
En heftig hoor, voor iedereen. Dus je vader heeft zijn geluk nog niet gevonden?