hulp nodig Egocentrische schoonmoeder

Nog een keer dan

Volgens mij is het probleem helemaal niet jullie schoonmoeder. Ze klinken apart maar ook niet zo extreem bijzonder. Er zijn echt heel veel vreemde schoonmoeders. Het probleem is je man. Die is niet in staat om duidelijkheid te scheppen. En jullie ook niet naar jullie echtgenoten toe. Zowel voor Esmee als LiesK geldt dat jullie allebei afstand moeten nemen. Jullie gaan af en toe op bezoek en verder gaat manlief met de kinderen gewoon alleen. En verder maak je je nergens druk over. De ene keer dat je op bezoek gaat of dat ze langs komt overleef je ook wel weer. En iedereen weet inmiddels dat ze apart zijn dus je maakt je ook niet druk over onheuse opmerkingen tegen vrienden en andere familieleden. Ik zou ook niet weten waarom jij de daarvoor zou schamen. Zij zegt het toch en niet jij.

En dan het huis van de schoonmoeder van Esmee. Esmee. Hoe durf je zo te reageren? Natuurlijk maakt je schoonmoeder zich zorgen. Ze zal er continu mee bezig zijn maar misschien heeft ze ook nog de hoop dat het toch niet doorgaat en gaat ze daarom door met het opknappen van de woning. Ik vind het eerder iets triests hebben. Ze moet na 43 jaar haar woning uit en ze heeft al zoveel moeite met veranderingen. Misschien knapt ze de boel wel op omdat ze bang is dat anders mensen zullen denken dat het niet goed onderhouden heeft? je weet het gewoon niet. Maar laat haar toch die woning opknappen. En waarom zou ze naar een appartement moeten gaan? Mijn schoonmoeder is dik in de zeventig en woont nog steeds in een vrijstaande woning. Zij moet er niet aan denken om in een appartement te zitten. Ze zet nog liever een bed in de woonkamer. En zij doet ook van die aparte dingen zoals een gloednieuw auto kopen terwijl haar oude auto nog prima is. Ook is ze de hele tijd bezig met haar woning opknappen, verven, de tuin bijhouden etc. Ze wil dat graag. Als wij op bezoek komen dan laat ze alles zien en wij zeggen dan hoe mooi het geworden is. Ze koopt ook continu nieuwe kleren en dat moeten wij dan ook bewonderen. Ze doet maar. Het is niet mijn geld en als zij daar gelukkig van wordt dan moet ze dat vooral doen. Haar woning ziet er in ieder geval keurig uit en mijn schoonmoeder is ook altijd erg netjes gekleed.

natuurlijk niet

Natuurlijk laat Esmee haar man niet alleen gaan, dat zou een verlies zijn voor haar, want ik ben er zo ondertussen van overtuigd dat Esmee hier behoorlijk van geniet, het is iig een soort van levensinvulling.
En wie zegt dat er een probleem bij man ligt? Wie weet probeert hij uit liefde voor zijn moeder de gevolgen van haar handicap voor haar te verzachten.

.........

Laat ook maar geloof ik. Veel plezier met je schoonmoeder, het zal wel iets met karma of een vorig leven te maken hebben

Blom

Jij schrijft: En wie zegt dat er een probleem bij man ligt? Wie weet probeert hij uit liefde voor zijn moeder de gevolgen van haar handicap voor haar te verzachten.
Dat zou inderdaad geen probleem hoeven zijn als dat verzachten niet vanuit een opgelegde dwang zou gebeuren.
Mijn man gaat steeds beter zien dat die opgelegde dwang niet altijd zomaar kan, dat wij samen een gezin hebben waardoor ma niet meer op de eerste plaats kan komen. Dat wij niet als gezin mee gaan als de computer van pa weer eens vlot getrokken moet worden, omdat oudste veel huiswerk heeft en jongste een wedstrijd.
Dan moet man zijn belofte om volgende keer met zijn alllen te komen breken en in zijn eentje de verwijten trotseren. Dan regel ik de zaakjes thuis en man de zaken daar. Het heeft mij veel tijd gekost om man dat te laten inzien. De hoop dat ma het gaat begrijpen heb ik opgegeven, zij ziet zichzelf nog steeds als de spil waar de hele familie om draait en dat laat ik maar zo maar bewaak wel beter mijn grenzen.

Nog een grappige anekdote:
Ma had en heeft nooit iets te drinken in huis dat mijn kinderen mogen/lusten. Er is koffie, thee, jus d'orange of alcoholische dranken als wijn en bier. Gelukkig lusten mijn kinderen nu thee dus kunnen we altijd ter plekke iets te drinken voor hen maken. Jus d'orange mogen ze allebei niet door problemen met hun maagdarmkanaal.
Ma leeft in de waan dat ik de jus d'orange zelf in de ban heb gedaan.
De laatste keer had ze eindelijk speciaal iets voor de kinderen gehaald en meldde ze er trots bij dit mogen ze vast wel drinken van jou want het heeft een prijs gewonnen op voedingsgebied. Ze mochten het inderdaad van mij opdrinken het was geen jus d'orange.

Ze had capri sun multivitamine gehaald, de winnaar van het gouden windei. (De prijs voor de meest misleidende tekst op het etiket)
Jongste had dit op school behandeld in het nieuws van de week en verslikte zich in het drankje van het lachen. Een prijs ja maar nou niet direct een om trots op te zijn.

grappig

Ik mis iets. Wat is er dan zo grappig aan dat verhaal? Prima toch dat oma speciaal voor de kinderen iets in huis haalt. En lekker belangrijk dat het niet gezond is.

Ik neem overigens al jaren zelf drinken en eten mee voor de kinderen als wij naar oma gaan. Inderdaad om te voorkomen dat er niets aanwezig is voor de kinderen.

En voor manlief. Geen toezeggingen doen. Doet mijn man ook nooit. Wij zien wel wie de volgende keer mee gaan op bezoek. Soms gaan wij met zijn zessen. Soms gsst hij alleen en skms met 1, 2, 3 of 4 kinderen.

nou vlinder

Ik zie dat grap wel hoor: net of iets de 'gouden eikel' won vroeger en dan denken dat het een prijs heeft gewonnen en dus goed is

grappig

Het was grappig, omdat oma zeer trots meldde dat ze iets voor de kinderen had gehaald wat absoluut door mij goedgekeurd zou moeten worden, want het drankje had een prijs gewonnen. Ze presenteerde het alsof ze nou eindelijk eens iets had gehaald dat nog beter was dan de voorstellen die ik in jet verleden had gedaan. Ik heb ooit gezegd dat ze bijvoorbeeld kleine pakjes wickey of ander sap kon halen om te voorkomen dat er een liter 7-up open ging waar dan 2 glaasjes uit gedronken werden en de rest van de fles weg moest na tig dagen.

Dat (mijn) kinderen regelmatig verkouden zijn is namelijk de schuld van de moderne ouders, die geven geen sinaasappelsap meer aan hun kinderen dus die kinderen missen teveel vitamines. Dat pakje capri sun was toch maar mooi door oma geregeld om het vitamine tekort op te lossen. Met zoveel theater bracht oma dit. Daar moest jomgste erg om lachen.

Sorry

Ik had een nieuwe nick aangemaakt maar moet hier nog schrijven onder mijn oude nick LiesK.

LiesK.

Ja, snap helemaal wat je bedoelt met die sinaasappelsap hoor. Het gaat om die ondertoon, die sneer van haar naar jou toe. Jij doet weer zo moeilijk (wat niet zo is, want je hebt er legitieme redenen voor), dus oma heeft die Capri Sun in huis gehaald want die had immers een prijs. Slim van je jongste om daar de humor van in te zien .

Vlinder72: "Hoe durf je zo te reageren": Ik mag dat toch vinden of niet?!
Het is altijd gezeur en gepiep. Nooit de situatie nemen zoals die is er er een positieve draai aan geven want ze moeten er nu eenmaal uit. Dat is een feit. Ik neem er nu inderdaad afstand van.

Dat advies van het appartement kwam niet van mij, maar van mijn man als reactie op haar geklaag dat ze het zo lastig vind om een eengezinswoning te onderhouden en die trap steeds op te moeten en die tuin te onderhouden. Een logisch advies.

LiesK

Dat de wereld vanuit je schoonmoeder gezien om haar draait, is vanuit haar problematiek (er even vanuit gaand dat die klopt) heel goed te verklaren. Ze KAN wellicht niet anders.
Maar jij, jij kunt (hopelijk toch?) wel anders. Wat jij doet is echter meegaan met de perceptie van schoonmoeder. Zelfs issues in het gezin (grenzen, afbakenen hiervan, patronen etc etc) worden in jouw beleving aan je schoonmoeder gekoppeld. Dat is een zondebok zoeken. Je geeft haar daarmee wel heel veel macht.
Het is iets tussen jou en je man hoe jullie kwesties binnen het gezin oplossen. Hoe hij met zijn moeder omgaat is zijn pakkie-an. Heb overigens niet de illusie dat er een 'goede' manier bestaat om met dit soort problematiek om te gaan. Je man kan er wel voor kiezen om een goede manier te vinden om met zichzelf om te gaan. Maar ook dat is zijn keuze, niet de jouwe.

Zijn pakkie-an

Hoe hij met zijn moeder omgaat/omging is zijn pakkie -an dat klopt maar als ik niet in opstand was gekomen had ma nog meer ons gezin geregeerd. Dan gingen we nog steeds elke keer als gezin daarheen, omdat dat zo hoort volgens ma, dat had ze haar zoon geleerd. Dan moest de zaterdagse wedstrijd van zoon afgezegd worden, omdat oma ons wilde zien op de ochtend van haar verjaardag. Dan moest dochter maar geen huiswerk maken op donderdag want na school nog naar opa was toch wel vereist hij werd maar een keer 75.
Tegen deze dingen ben ik in opstand gekomen om man te overtuigen dat ma niet zoveel invloed kon uitoefenen op ons gezin.
Als man twee avonden in de week naar zijn ouders zou willen gaan is dat zijn keuze waar ik niet dol enthousiast over zou zijn maar, zijn ding.
Als hij voor ons als gezin de keuze maakt om met zijn allen te gaan op een onmogelijk tijdstip is dat niet alleen zijn keuze, daar hebben ik en de kinderen ook wat in te zeggen.
Een bijna 13 jarige brugklasser begint een eigen leven te krijgen waarin ruimte moet zijn om onder het bezoek aan oma uit te kunnen, hetzij door veel huiswerk, hetzij door andere activiteiten.
Dat zijn kwesties die wij als stel (met de kinderen) samen moeten oplossen. Tot een paar jaar geleden gehoorzaamde man blind zijn moeder, ma had toen heel veel macht.
Nu gaat het in rustige periodes best goed maar bij ziek en zeer bij pa en ma volgt man toch weer het oude patroon, kan moeilijk weerstand bieden aan de opgelegde dwang. Net als de periode van april tot na vaderdag, veel verjaardagen te vieren, moederdag, vaderdag, pasen, dan loopt de spanning door het grote aantal contactmomenten ook weer hoog op.
Wij voeren nu 3 jaar een ander beleid samen maar dat zorgt nog steeds voor irritaties over en weer.

je leest niet

Dat is dus wat ik zeg: de issues in het gezin wentel je af op schoonmoeder. Als je man zich dwingend opstelt naar jou en de kinderen, is dat een issue binnen het gezin. Dat staat los van schoonmoeder, had ook om wandelen kunnen gaan. Door schoonmoeder in deze als zondebok te zien kom je niet toe aan waar het werkelijk om gaat: dat jullie als gezin modus vinden om met elkaar om te gaan. (Zoals elk gezin die modus moet vinden en steeds weer hervinden, ook al gaat dat in sommige gezinnen wat meer vanzelf)
Je bent als gezin geen verlengde van je man, of tenminste toch niet als je dat niet wilt. Als jij last hebt van gedrag van je man, kun je de schuld ervan afwentelen op je schoonmoeder. Dat is wel lekker makkelijk want dan hoef je niet naar jezelf te kijken.

Schuld van schoonmoeder

Dat dwingen is iets waar mijn man mee is opgegroeid, dat doet ma al haar hele leven. Mijn man heeft van haar geleerd dat als normaal te zien. Door te doen wat zijn moeder vroeg/eiste bleef ma in haar comfort zone en bleef het enigszins gezellig. Een ingesleten gewoonte die moeilijk te doorbreken valt.
In onze therapie hebben wij geleerd dat de normen en waarden van je eigen gezin altijd sterker in je persoonlijkheid verankerd blijven dan de normen en waarden van het nieuwe gezin waar je in komt (het gezin van je partner) Die eerst aangeleerde waarden en normen blijven altijd een rol spelen. Zelfs als je voor je eigen gezin andere normen en waarden afspreekt, zeker in periodes dat je zelf niet top-fit bent of anderen binnen de kringen ziek en zeer hebben.
Het soms dwingende gedrag van mijn man is wel degelijk de schuld van mijn schoonmoeder zij heeft hem geleerd dat hij altijd moet doen wat zij wil. Dat staat echt niet los van schoonmoeder. Het komt namelijk alleen voor als er bezoekjes over en weer in de planning staan.
Bij het bepalen van de vakantiebestemming, een zondagmiddag uitstapje of de aanschaf van een andere auto wordt er nooit gedwongen van ik wil dit of dat, daar komen we in normaal overleg uit.
Als dat dwingen een naar karaktertrekje zou zijn dan zou het zich ook manifesteren tijdens andere onenigheid en dat is niet zo.

Dwingend

Maar Lies, jij doet net zo goed dwingend richting je man en schoonmoeder.
En een keer geen, minder huiswerk, of op een ander moment of op een andere plek huiswerk maken zodat je naar de 75ste verjaardag van je opa kan kijkt me nou niet zo'n drama. Want inderdaad, hij wordt echt maar een keer 75.

Je verwijt je schoonmoeder geen flexibiliteit en inlevingsvermogen, maar dat is toch heel duidelijk wederzijds.
En nu volgt er waarschijnlijk weer een heel lang verhaal van jouw kant over waarom het probleem toch echt bij je schoonmoeder ligt...

Tijgeroog

Niet op alle middelbare scholen is de consequentie voor niet gemaakt huiswerk even groot. Onze dochter moet 2 uur nablijven voor niet gemaakt werk. Als opa het groots zou vieren zou die 2 uur nablijven nog een overweging kunnen zijn maar na school een uur fietsen, een half uur in de auto en dan daar huiswerk maken met niet de juiste hulpmiddelen bij de hand, in een huiskamer vol luidruchtige bejaarden (beter horen zou aan dat gezelschap een goede klantenkring hebben) hoeft van mij niet. Daar kan dochter zelf bepalen wat ze doet en die keus respecteer ik.

LiesK

Je kunt mij niet vertellen dat je niet zag aankomen dat die man 75 werd. Mijn zoon werkt dan toch echt vooruit en je kunt zelfs wel een beetje zien aankomen wat het huiswerk is wat je op donderdag voor vrijdag krijgt toch?

Je wilde er niet heen, lijkt met prima, maar gebruik niet het huiswerk van je dochter als argument.

Het is ook een kwestie van willen

Mijn schoonvader woont op een uur rijden, en echt wel dat onze kinderen bij opa op bezoek gaan, na school, als de goede man op een doordeweekse dag zijn 75e verjaardag wil vieren.
Want het is een hele lieve 'oude' man. En als opa iets vraagt doen wij dat graag. Nu kan het nog.

Dan willen we allemaal wel graag een oplossing voor dat huiswerk vinden.

Ik zeg altijd maar zo:

Waar twee vechten hebben twee schuld. En met een keer over je eigen schaduw heen springen kom je het verst. En nog maar een keertje: wat je aandacht geeft groeit.....

Barvaux

Brugklas gestart in augustus en dan eind september al aan zien komen welk werk er wordt opgegeven en vooruit werken? Heel knap!
Inmiddels leven we eind oktober en dochter maar ik ook hebben werkelijk geen idee wat docenten van plan zijn op te geven aan huiswerk. Gisteren kwam dochter blij thuis met maar 1 opdracht wiskunde en 2 voor Nederlands. Die ene opdracht Nederlands was wel ruim een uur werk waar ze de computer voor nodig had, ruitjes papier en kleurpotloden en hulp van mij om de opdracht te begrijpen.
En zo zijn er al meer dimgen langs gekomen. En ze wil alles maken, want 2 uur nablijven kost haar teveel tijd.
Om echt vooruit te werken ontbreekt hier de tijd. In een weekend maakt ze alles wat al opgegeven is voor de komende week en iedere avond alles voor de volgende dag. Dan blijft er nog net een uurtje of twee over om te sporten in de week.

Zie je het dan echt niet?

Zie je nou echt niet dat jij precies hetzelfde doet als waar je je schoonmoeder van beschuldigd. Drammen en doorzeuren. Net zolang tot iemand zegt "o.k, jij hebt gelijk".

Geen Magister LiesK?

Hier verschilt het huiswerk van dag tot dag. En kan het wel eens opstroppen, dat klopt. Toch hebben we hier nu na 6 weken toch best een aardig idee hoe de week eruit ziet.
Ook werken ze op de scholen van mijn kinderen met studieplanners.

En dan zijn er inderdaad wel eens dagen dat die paar uurtjes op bezoek er niet vanaf kunnen. Als nou op een van die dagen de langverwachte75e verjaardag van opa zou vallen, en het zou inderdaad maar op een half uurtje rijden zijn, dan zouden wij er misschien voor kiezen om dochter met een pizza achter haar boeken te laten en met de rest van het gezin te gaan, of om met zijn allen even een uurtje te gaan.

Maar zoals ik al zei: dat is een kwestie van willen....

precies

Werk van meer een uur één dag van tevoren opgeven: ga daar eens over klagen als klas. Dat kan best langer van tevoren. Ik kan best zien aankomen dat als ze H2 paragraaf 1 hebben moeten leren dat het dan de volgende keer paragraaf 2 is.

Als ik dit zo lees..

Dan ben ik weer heel blij met mijn eigen schoondochter. je zal toch maar zo'n schoondochter hebben die alles altijd op haar eigen manier moet doen en voor zelfs het door de schoonmoeder gekochte caprison sapje niet goed genoeg of een die uiterst verontwaardigd is dat opa het leuk zou vinden als een kleinkind op zijn verjaardag zou zijn. Wat een enorm gebrek aan flexibiliteit.

Overigens

Een van de schoondochters hier schreef dat haar schoonmoeder waarschijnlijk autistisch is. Dat kan natuurlijk. Maar dan zou je dus verwachten dat er iets van meeleven en flexibiliteit zal zijn vanuit de schoondochter. Immers als schoonmoeder inderdaad een handicap heeft waardoor ze bepaalde buigingen heel moeilijk kan maken en waardoor sociale interactie voor haar moeilijk is en niet op dezelfde manier werkt als bij niet-autistische mensen dan kan ze feitelijk er toch weinig aan doen? Dan kom je toch haar op haar niveau tegemoet? Immers zij kan niet op jouw niveau van sociale interactie komen. Je verwacht toch ook niet van een blinde dat hij overal zelf de weg kan vinden?

Autistisch

Dat de schoonmoeder van Esmee autistisch is is niet door een arts vastgesteld, maar eens geopperd door iemand in dit draadje.
Maar er zijn toch autisten die helemaal gefixeerd zijn op één onderwerp? En daar ook alles vanaf weten en willen weten? Meestal denken we daarbij aan onderwerpen als dinosaurussen of het heelal, maar Esmee heeft een uniek onderwerp waar ze de godganse dag mee bezig is: haar schoonmoeder! Dit is posting 700 over haar vervelende schoonmoeder. Het mooiste stukje vond ik het sarcastische stukje van sax (#673), dat Esmee ook nog eens helemaal niet begrijpt! Is het ook niet een kenmerk van autisten dat ze dingen letterlijk nemen en ironie niet makkelijk doorhebben?

Als ik lees waar Esmee zich allemaal druk over maakt, dan zou ik als schoonmoeder ook niet vriendelijk doen. Werkelijk niks doet ze goed. Als voorbeeld het pakje caprisonne. Probeert ze het goed te doen, is het nog niet goed. Weet dat arme mens veel, die heeft waarschijnlijk geen universitaire opleiding waarin ze heeft geleerd kritisch te denken en ze gelooft de reclame gewoon.

Nee Esmee, je wil het niet horen, want je vindt het allemaal veel te leuk om je ermee bezig te houden, en zoals al vele malen is gezegd: jij bent het probleem. Jij ergert je aan dingen waarvan je weet dat ze niet te veranderen zijn. En zolang jij de keuze niet maakt om gewoon niet meer naar je schoonouders te gaan, blijf je ons vermaken met anekdotes van wat ze nu weer heeft gedaan. Ik dacht een tijd geleden dat je de goede weg had ingeslagen, maar nee hoor, je obsessie is weer in volle hevigheid terug.

Maar ga ermee door. Het lijkt alsof je in je eentje zo'n feuilleton aan het schrijven bent zoals hier op OO een paar keer is gedaan. Ik vind het inmiddels zeer vermakelijk.