hulp nodig Egocentrische schoonmoeder

Het is gelukt

Vandaag was ik de schoondochter die ma zich wenste. Ik had het door haar gedroomde moederdagkadootje gekocht! Een 10 voor mij en voor haar, ik had het goed gedaan en zij was oprecht blij met het kado.
Ik had de nieuwste Vorsten gekocht met de reportage van koningsdag.
Volgend jaar weer of scoor ik dan niet, omdat het hetzelfde kado is als vorig jaar?

Hetzelfde

Het blijft een gok dus ik zou hetzelfde geven.
Ex stuurde hier altijd alle cadeautjes terug. Je kon hem alleen blij maken met de goedkoopste oranje scheermesjes van de supermarkt. Jaren gedaan.
Hmmm.... wel een ideetje voor vaderdag. Ik zal de kinderen even tippen.

iets vreemds...

we zaten in het huis van schoonzus. Schoonouders waren erbij. Schoonzus had lekkers in huis. Mijn oudste had een bokkepruik op en wilde niets…wat er ook aangeboden werd. OK, dan niet. Begint schoonvader ineens over een bepaalde koekje dat zij (schoonouders) altijd in huis hadden en of hij dat specifieke koekje moest gaan halen…(het waaide en regende ook nog eens hard die dag). Wij zeiden al dat zoon gewoon wat sacherijnig was, meer niet en dat ze hem maar even met rust moesten laten…(dan krijgt het geen aandacht en is het zo over…). Begint schoonvader weer dat hij de fiets van schoonzus wel kon lenen en even op en neer zou rijden voor dat specifieke koekje,…..Toen heb ik wel heel even heel raar opgekeken….Mijn schoonvader heeft wel vaker van die impulsieve dingen; het willen behagen van kleinkind op een verkeerde manier zegmaar…terwijl wij al zeiden om er niets van aan te trekken. Maar schoonvader trekt zich op dat moment ook neits van ons aan en niets van zijn dochter…die van alles in huis gehaald had. Was wel even een vreemde gewaarwording waar ik even niets mee kon.

Esmee

Zou ik ook vooral niets mee doen. Niet jouw huis, niet jouw probleem.

Jij hebt aangegeven dat het niet hoeft. Verder toch geen punt als je schoonvader dan zoiets gaat doen. Wel sneu voor schoonzus, maar die zal ook wel wat gekke dingen gewend zijn, wellicht.

als dat hier was

dan was het een kwestie van "ik zal wel even laten zien hoe je een kind stil krijgt, want jullie kunnen dat niet." Dus een poging van schoonouders om zich te profileren, helemaal niks te maken met het kind maar vooral met henzelf.

Eens met Limi

Dat is inderdaad een poging van schoonouders om zich te profileren. Dat doen ze echt niet voor het kind maar voor zichzelf, om te laten zien hoe goed ze zijn/ hoe goed ze het weten.

Ik heb hier af en toe ook mee te maken.
Mijn beide kinderen mogen op doktersadvies geen citrusfruit. Schoonouders spreken mij daar op aan als de kinderen verkouden zijn, ik moet ze sinaasappels geven. Ze brengen sinaasappels mee voor de kinderen met daar dan een verhaaltje bij dat de kinderen blij moeten zijn dat ze die sinaasappels van oma wel krijgen. Dat het gezond is om ze wel te eten, dat ze niet snappen dat mama ze nooit koopt enzovoort.
Vroeger hebben we uitleggen geprobeerd, dat werkt nog steeds niet. Nu gaan die dingen in de koelkast en ik probeer ze zelf op te eten maar soms gooien we ze weg.

knullige liefde

Liesk, ik denk dat het belangrijk is de knullige liefde van die sinaasappels te zien en te erkennen naar opa en oma en de kleinkinderen. Je zou kunnen zeggen dat het ontzettend lief en zorgzaam is dat er aan de kleinkinderen wordt gedacht, waar de kleinkinderen bij zijn. Je zou het aan kunnen vullen met een 'jammer dat het niet mag van de dokter, maar wat ontzettend lief'.

Judith-t

Ze worden ook wel bedankt, ook door de kinderen. Dat jammer dat het niet mag van de dokter is ook al vaak gezegd.
Dat ontzettend lief krijg ik niet uit mijn mond dat komt door het verhaal wat er altijd bij zit waar ik het gevoel van krijg dat ik niet goed voor de kinderen zorg door ze sinaasappels te onthouden.
Samengevat is het het gebrek aan wederkerigheid wat mij ook hierin stoort.
Ik moet alles onthouden wat ma niet mag en waarom niet en als ik daar even niet aan voldoe wordt de riedel nog maar eens herhaald.
Die sinaasappels blijven maar doorgaan, al meer dan 9 jaar. Ik probeer ze nu zo snel mogelijk te accepteren zonder al te veel er over te zeggen om te voorkomen dat er weer zo'n verhaal over niet goed zorgen voor .. komt.

naast je neerleggen

Nou, opa houdt wel heel erg van zijn kleinkind dat hij in weer en wind een lekker koekje wil halen. Ik zou het hem laten doen. Lichaamsbeweging is goed voor hem. En ik wil ook wel zo'n koekje. Waarom kan hier niet wat luchtiger mee om gegaan worden? Misschien vond hij het erg vervelend die visite en wilde de beste man er even uit :-)
Volgens mij moeten jullie minder vaak bij elkaar op visite

en die sinaasappels, die zou ik ook gewoon apart zeggen en er op een gegeven moment niets meer van zeggen. Het is wel met een goede bedoeling, niet nodig om eraan te ergeren. Eet ze lekker zelf op.
Jullie zouden veel meer dingen naast je neer kunnen leggen.

is dat het wel?

Is het "iets liefs voor de kinderen" of "correctie van mama"? Je kunt #2 heel goed brengen onder het mom van #1 namelijk Maar de interpretatie hangt af van hoe ze in het algemeen verder doen.
Bij ons gebeurt natuurlijk niet exact hetzelfde, en ook minder extreem, maar er zijn wel degelijk momenten dat als van ons iets niet mag, of als (ze denken dat) ons iets niet lukt, schoonouders even willen laten zien dat zij beter of liever zijn. Als is het maar "van mij zou je nog wel een snoepje mogen hoor, maar van je moeder mag het niet" (echt geven gebeurt niet, want dat mag niet van mij - ze beginnen ook pas met aanbieden nadat ik gezegd heb dat het genoeg was*: als ze bij het kind kunnen scoren dus). Maar ook als er eentje zijn taart niet helemaal opeet, het kind proberen te voeren. Dan denken ze dat wij falen in onze opvoeding (kind eet bord immers niet leeg) en zullen ze wel even laten zien hoe je dat aanpakt, terwijl ik ons supergeslaagd vind, omdat kind stopt als het genoeg heeft. Dat er dan nog wat op het bord ligt, ligt aan degene die het te grote stuk heeft afgesneden. Dan kun je denken, dat het goed bedoeld is, maar meestal komt er dan een triomfantelijke opmerking als "zie je wel, hij wil nog wel" als kind uit beleefdheid een keertje hapt. Ik voer het bord dus zo snel mogelijk af als er gestopt wordt met eten Ach en soms is het deels vast wel goed bedoeld, maar er zit altijd een competitieëlement (competitie-element?) in wat ik totaal niet zie bij mijn kant van de familie.

* ik zeg niet al stop na 1 lekkernij hoor, voordat iemand denkt dat ik overdreven streng ben. Maar lekkerbek-zoon mag na 4 wat grotere dingen best even stoppen, al is het maar omdat er 10 dingen zijn en 6 mensen of zo :-)

hier geen profileren

dus dat hoeft helemaal niet. Soms heeft mijn vader dat wel hoor, dat hij met mij, of met partner, in de strijd schiet. Maar meestal is het gewoon zeer goed bedoeld gedrag, wij hebben hier ook altijd gedoe rondom eten. Met dochter gisteren daar geweest en dochter let op haar snoepen. Dat kunnen ze dan niet handelen, dat ze niets neemt van al het lekkers. Dan blijven ze tot 10 keer toe iets anders proberen aan te bieden. Uiteindelijk waren ze dolgelukkig dat dochter dan fruit accepteerde. Ze houden ook gewoon niet op, tot ze iets neemt. Doodvermoeiend, maar daarom zijn we er niet vaak. Goede tip van voorganger, ga wat minder.(overigens stoort het dochter blijkbaar absoluut niet, ze gaat er vaak en graag logeren!)

limi

Maar dan erger je je door jouw eigen onzekerheid. Laat ze zich toch lekker verheven voelen af en toe, als ze dat nodig hebben voor hun ego.
Je kind duwt vanzelf z'n bord wel weg, die kan vast wel voor zichzelf opkomen. Nu zijn ouders nog Want als het te gortig wordt kan je het niet zo laten, maar moet je duidelijker ingrijpen. En dan vinden ze je maar minder aardig. Wat is er tegen dat jij even zgn een bitch bent, althans dat jij denkt dat zij dat vinden?

opa en oma kicken op scoren bij de kleinkindern

Als is het maar "van mij zou je nog wel een snoepje mogen hoor, maar van je moeder mag het niet" (echt geven gebeurt niet, want dat mag niet van mij - ze beginnen ook pas met aanbieden nadat ik gezegd heb dat het genoeg was*: als ze bij het kind kunnen scoren dus).

In een grijs verleden konden opa en oma nog "scoren" bij de kleinkinderen. Bij jongste lukt dat soms nog wel, maar dan is hij na een poosje wel goed misselijk.
Inmiddels is zeker oudste zover dat ze zelf haar mannetje staat en niet laat overvoeren door oma.
Bij ons laatste bezoek daar hadden we appeltaart bij het eerste kopje thee, chocolade (een hele snickers) bij het tweede kopje thee en toen er een borreltje werd gepresenteerd kwam daar chips bij voor de kinderen. In een tijdsbestek van ongeveer anderhalf uur.
Dochter wilde echt geen chips, ze had die snickers als weggemoffeld in haar tas. Dan probeert ze oma te overtuigen die zak niet open te maken, omdat ze het toch niet gaat eten.
En dan houd oma weer hele verhalen dat chips zo lekker is, dat dochter er dol op is en dat ze dan wel wat mee naar huis krijgt voor later op de dag.

Rafelkap

"Waarom kan hier niet wat luchtiger mee om gegaan worden? Misschien vond hij het erg vervelend die visite en wilde de beste man er even uit Volgens mij moeten jullie minder vaak bij elkaar op visite :-)"

Omdat hij zelf op visite was bij zijn dochter die haar verjaardag notabene vierde. Gelukkig gaan we bijna nooit op visite. Helaas zijn er nogal wat jarigen de laatste tijd….

De enige andere visite waren wij. Ik denk ook niet dat hij ons wilde ontvluchten ofzo..;-) maar eerder een misplaatste vorm van…goed willen doen of zoiets…Ik zag het niet als een sneer naar ons, maar vond het wel erg sneu voor schoonzus die toch haar best had gedaan.
Overigens, had hij bij ons ook zo'n opmerkingen kunnen maken hoor ("Opa zal de volgende keer dit meenemen"). Hallo, je bent notabene op visite bij iemand anders in huis.

Of het is om zich te profileren? Zou heel goed kunnen ja. Kind was overigens niet luidruchtig ofzo…het had gewoon even nergens zin in een keek boos. Ja, dat kun je wel eens hebben met een kind. Schoonouders zijn dan heel snel geneigd om daar op in te haken en de hele tijd lopen hengelen naar de reden waarom kind zo doet…waardoor het nog erger wordt. Met rust laten en geen aandacht aan besteden is vaak de beste optie, maar dat schijnt niet bij schoonouders door te dringen. Kind moet vrolijk en blij zijn. Het is ook een hele belangrijke reden waarom kinderen nooit bij schoonouders logeren en ook nooit gedaan hebben. Ze reageren juist zo dat ze juist het averechtse effect creëren. Ze voelen het gewoon niet aan wat kind nodig heeft; schoonmoeder al helemaal niet, maar schoonvader ook niet. Dat zie je dus vaak aan die rare impulsieve dingen van hem.

uitje jaren terug….

Ik meen me overigens te herinneren dat we ooit (wij hadden nog geen kinderen) met de hele schoonfamilie ergens in een huisje zaten (was jaren terug met tantes, ooms, nichten en neven, kleine kinderen….de hele bups zegmaar).
De vader van schoonmoeder was toen al een hele oude man en op een gegeven moment begonnen een stel nichtjes heel hard door het huisje te rennen, te gilen en zich te verstoppen, vlak langs dat opaatje. Opaatje vond het wel wat druk zo , maar zei niets. De moeder van de toen nog kleine nichtjes (een aangetrouwde tante) zei dat ze niet meer zo mochten rennen en dat ze anders buiten maar moesten rennen. Duidelijk en logisch, want het werd opaatje toch iets te veel van het goede zo vlak langs hem heen . Duidelijk toch? Ze stopten toen dus. De tante liep toen even weg.

Wat gebeurt er pal erna (mijn mond viel toen letterlijk open): Mijn shoonvader zei toen tegen een van de kleintjes: "Joh, je moet je hier achter het gordijn verstoppen" (met zo'n ophitsende stem). En hup…daar gingen ze weer…..Tante kwam terug en werd toen heel boos op de kinderen.

Toen had ik wel zoiets van: Nee, je moet boos zijn op mijn schoonvader (haar zwager) die je kinderen weer opjut.

Dat bedoel ik dus. Jij wilt iets pertinent niet. Gaat bijv. plassen waarna schoonvader direct weer iets verzint waardoor de kinderen weer beginnen…..Is dat ook zoiets als: Kijk mij eens een goede oom zijn of zoiets? Ik vind dat gewoon erg dom. Sorry.

stout

Ik zou dit geval dus echt niet zo erg vinden. Schoonvader was gewoon even stout Zo zie ik het. Gun die man z'n lolletje. Jij speelde even de moeder en hij deed mee met de kinderen.

Je ergert je omdat je door hem je kinderen niet in de hand kan houden, maar is dat zo vreselijk? Heb je het gevoel dat je je moet bewijzen om een goede opvoeder te zijn?
Opaatje zat niet te morren? laat die kinderen gewoon even klieren en zich volproppen, thuis voed je ze wel weer op.

misschien

moeten jullie twee saampjes gezellig een boek uitbrengen, en alle ellendige ervaringen op die manier van jullie afschrijven, misschien dat jullie op deze manier al die kleine traumaatjes een beetje kunnen verwerken.

Niet mijn schoonzus?

Esmee, mijn schoonzus heeft geen kinderen dus jij bent niet mijn schoonzus maar je verhalen lezend zou jij dat zo kunnen zijn. De kinderen aanzetten tot kattenkwaad om mij weer boos te krijgen en dan hopen op een blijk van waardering van de kinderen voor oma. Zo'n feest van herkenning.
Zaterdag hadden wij hier verjaardag, ma gaf na 2 uur het sein van vertrek. Ze zat zich met haar gebreken nogal hulpeloos te gedragen, laten zien dat ze niet haar koffiekopje te pakken kan krijgen, zuchten steunen, hulpeloos rondkijken, maar niet om hulp vragen. Alle visite behalve pa gaf geen gehoor aan haar woordeloze vragen. Ze werd door de overige visite bijna totaal genegeerd. Gesprek was ook moeilijk, ze had haar "oren" weer thuis gelaten.
Net belde mijn moeder, ze maakte zich nogal druk wat ma van haar zou vinden, omdat ze niet geholpen had. Aan mijn moeder uitgelegd dat zij niet verantwoordelijk is voor het welbevinden van schoonmoeder en niet uit zichzelf moet helpen, ma heeft een mond en kan vragen.
We gaan de moeilijkheden niet al op voorhand voor haar gladstrijken en zeker mijn andere visite hoeft daar niet aan mee te werken.
Ma heeft snotverdikke ook al voor elkaar dat mijn moeder zich schuldig gaat voelen!

Rafelkap

Ik ben er niet onzeker over, waarom denk je dat? Het kind heeft in zulke gevallen zijn bord allang weggeduwd, vaak ook al luid en duidelijk gezegd dat hij niet meer hoeft, maar dan wordt het bord door opa opgepakt die het kind ermee achtervolgt. Ook als het kind zijn hoofd wegdraait en zo, blijft hij met dat vorkje in zijn gezicht duwen. Wees niet bang, ik kan dan best bitcherig worden :-)
Ik gaf het als voorbeeld om hun motivaties aan te tonen. Ze blijven die namelijk lang houden, ook al word ik er bitcherig van en pak ik opa het bord gewoon weer af. Ze kunnen zich allebei slecht inleven in de kinderen, of misschien vinden ze wel dat kinderen niks te willen kunnen hebben, en daardoor duurt het langer voordat het kwartje bij hen valt. Taart. Moet. Op. Wat ik ook zeg of wat de kinderen ook zeggen. Ze beginnen het nu eindelijk te leren. Overigens is schoonvader meer van het autoriteit laten gelden en schoonmoeder meer van het ondermijnend punten scoren, maar beiden hebben/hadden gemeen dat ze flink over onze toch duidelijke meningen heenpraten als dat iets anders is dan wat zij in hun hoofd hebben. Hoe lang ze hun eigen zin doordrijven wordt wel steeds minder, omdat ik er meestal wel tegenin ga. Heb je het op de ene verjaardag voor elkaar, begint het op de volgende verjaardag weer overnieuw, maar dan minder erg, en zo wordt het langzaam beter.

limi en liesk

Ik vermoedde het, maar ik kan er best naast zitten Eerder in dit draadje was het zo dat de schoondochter concludeerde dat ze vooral boos was om haar eigen onvermogen. En dan kom je ergens, want schoonouders verander je niet.

In het geval van die taart, zolang kind er niet dood aan gaat kan je dat best meer laten zitten. Laten ze maar achter je kind aanrennen met het halve schoteltje taart. Je kind gaat vanzelf kotsen en/of komt later niet meer naar grootouders. Dat is gewoon de consequentie van zo blijven aandringen.
Ga er eens een tijdje niet tegen in. Voor je kinderen ook een lesje opkomen voor zichzelf.

Het andere voorbeeld van Liesk vind ik eerlijk gezegd sneu voor schoonmoeder. Ze hoorde slecht en haar nonverbale gedrag werd door iedereen behalve haar man genegeerd. Ik vind dit behoorlijk harteloos, ook al is het normaal een vreselijk mens.

jeetje

Ik ben als (schoon) dochter ook best een bitch, maar we hebben onze mond maar vol van gebrek aan inlevingsvermogen van onze ouders naar onze kinderen, ik sta hierin voorop hoor. Maar volgens mij zit bij ons een gebrek aan inlevingsvermogen naar onze ouders toe. Er is ook gewoon sprake van een generatie conflict. Nog nooit zijn onze kinderen ons als ouders zo dierbaar geweest, en nog nooit zijn ze zo met fluwelen handschoentjes aangepakt. Onze ouders zijn dat helemaal niet gewend, kinderen hebben nooit zo in de picture gestaan. Zij doen dat soms juist extra, maar dat is grootouders eigen en nooit zo van ouders geweest. Dat botst. Daarbij willen we het als ouders allemaal perfect op onze eigen manier doen, en niemand mag zich moeien. Dat is niet binnen elke cultuur evident.
Zo mochten mijn neefjes van schoonzus niet bij mij logeren. Dat voelde toch wel rot, ik vond dat neefjes niet alleen haar kinderen zijn maar net zo goed mijn neefjes. Maar goed, binnen deze maatschappij heeft moeders en voor het zeggen en moeders alleen. Dat grootouders daar soms wat iebelig van worden en zelfs recalcitrant kan ik me eigenlijk best voorstellen. Hoewel ik zelf mijn eigen ouders dus ook nauwelijks ruimte geef, vind ik wel dat we moeten proberen onze kinderen niet alleen van ons te laten zijn, het zijn net zo goed hún kleinkinderen. (uiteraard ben je als ouder eindverantwoordelijk en zorg je ervoor dat je kind niet geschaad wordt, maar dat is evident)
Vandaar ook dat ik de relatie tussen mijn kinderen en grootouders wel stimuleer. Ze gaan alleen, dan erger ik me tenminste ook niet.

" want schoonouders verander je niet. "

In mijn ervaring dus wel. Snel gaat het niet, maar hun gedrag verandert zeker wel.
Wellicht willen ze nog steeds wel vanalles, maar ze voeren het in ieder geval niet meer, of veel minder uit.

En ik word er niet geliefder op natuurlijk als ik me niet als deurmat opstel, maar dat interesseert me geen biet.

Oja, om een indicatie te geven van de leeftijd, schoonvader was toen het oudste kind werd geboren nog niet met pensioen, maar nu wel. Het zijn geen mensen van 100 of zo.

Uhh Rafelkap

"Opaatje zat niet te morren? laat die kinderen gewoon even klieren en zich volproppen, thuis voed je ze wel weer op."

Je haalt mij met die tante door elkaar nu. Ik was dat niet, maar een tante van mijn man (het waren haar kinderen die toen jong waren). Ikzelf had toen nog geen kinderen namelijk.

Ik vond het geen vreemde reactie van die tante en opa had er erg last van (durfde er niets van te zeggen) vandaar dat zij de kinderen tot de orde riep.
Als mijn schoonvader vervolgens nog geen halve minuut later de jofele oom wil uithangen en de kinderen weer opjut (hij had heel goed gehoord wat ze zei namelijk), vind ik dat niet stout, maar op zijn zachtst gezegd nogal onnadenkend. Die nichtjes kregen de tweede keer dus echt op hun falie van hun moeder omdat ze weer begonnen…..ja, door mijn schoonvader geïnitieerd dus.

Esmee

Oh. maar dan haal jij wel oude koeien uit de sloot zeg. Ik vind het eerlijk gezegd wel een grappig voorval.

Nee, veranderen kan niet altijd, soms wel, als ze op jou reageren als jij verandert.
Toch blijft het handig je verwachtingen omlaag bij te stellen.

Blom

Ja, ik denk dat dat in het algemeen wel zo is.

" vind ik wel dat we moeten proberen onze kinderen niet alleen van ons te laten zijn, het zijn net zo goed hún kleinkinderen. "

Ik begon mijn eerste zwangerschap vol goede moed en goede intenties naar de familie toe...haha. Toen kwam ik erachter dat ik slechts de vervanging van de overleden zoon van schoonouders uitbroedde. (Dat van de vervanging is meermalen letterlijk aangegeven door schoonmoeder, dat van het broeden natuurlijk niet