U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Het familie-uitje
Ik wil graag een situatie aan jullie voorleggen en heb daar wat vragen over. Ik ga proberen zo feitelijk mogelijk alles weer te geven (met wat onvermijdelijke interpretaties).
Het gaat om een (o)pa die de rest van de familie heeft uitgenodigd voor een weekend weg. (O)pa is jaren geleden gescheiden van (o)ma. Ze gaan wel op regelmatige basis met elkaar om omdat ze elkaar eigenlijk niet willen missen, maar ze gedragen zich als een te lang getrouwd stel met gezeur en sneren over en weer.
Verder hebben we dochter 1. Zij is al lang alleenstaande moeder en heeft twee kinderen: Puberella van 14 en een 9-jarige spring in het veld (meisje). Dochter 1 heeft graag het heft in handen en wil zaken en situaties naar haar hand zetten.
Dochter 2, getrouwd met man/zwager (Piet). Piet heeft ook graag het heft in handen en wil zaken naar zijn hand zetten. Dochter 2 en Piet hebben een dochter van 9 en een peuterzoontje.
(O)pa heeft de dochters gevraagd om het uitje te regelen. Piet wilde eigenlijk liever een week (dat mocht ook), maar dat zien de dochters niet zitten. Om een datum te prikken was al een heel gedoe, vanwege schoolvakanties en de omgangsregeling van dochter 1. Dochter 1 heeft het initiatief genomen om de datum te prikken en het weekend te boeken. De eerste pogingen mislukten omdat er voor die data geen grote huisjes beschikbaar waren. Dochter 1 wilde graag een huisje met minimaal 5 slaapkamers omdat Puberella (een typische opstandige puber) alleen mee wilde als ze een slaapkamer voor zichzelf zou krijgen. Piet vond zo'n groot huis eigenlijk te duur worden want zelf boekt hij altijd vakanties zo goedkoop mogelijk via allerlei aanbiedingensites. Dochter 1 had met (o)pa besproken wat het budget was, en zo'n groot huis zou daarbinnen passen. Piet vindt echter dat je desondanks zuinig om moet gaan met andermans geld. En bovendien is het zonde van het geld om zoveel uit te geven aan een weekend (1000 euro voor 5 slaapkamers, 750 voor 4). Daar wordt flink over ge-appt tussen dochter 1 en Piet. Uiteindelijk blijkt dat het grote dure huis steeds is volgeboekt, dus het wordt toch een huisje met 4 slaapkamers. Dochter 1 heeft dan wel haar eis voor 2 badkamers laten staan omdat ze niet met drie gezinnen 1 badkamer wil delen. Puberella is boos, want haar moeder heeft beloofd dat ze een eigen slaapkamer zou krijgen. En dochter 2 baalt dat het nog steeds vreselijk duur is omdat ze zelf voor haar vakanties minder kwijt is. (O)pa is blij verrast dat het weekend maar 750 euro kost en zegt dat ze dan wel drie keer uit eten kunnen.
Mijn vragen:
1. Gaat het nou in alle families zo moeizaam?
2. Zijn wij moeilijk?
3. Wie is het lastigst in deze casus?
Hier
Waren wij de enigen met jonge kinderen die wilden dat ze goed sliepen. Dat betekent ook op tijd eten.
Wij hebben dus met de kinderen voor de grote meute aan gegeten, om 6 uur en onze peuter en kleuters lagen er om half 8 in. Wij prikten daarna nog een vorkje mee met de rest die pas ergens tussen half 8 en 8 gingen eten, incl de kleuter van schoonzus die helemaal over zijn honger heen was en bekaf en helemaal niet gezellig. Wat een gezeur en gezanik wij wel niet over ons heen gekregen hebben wil je niet weten.
Ik had het goede excuus van zwanger (8,5 maand) om op tijd naar bed te gaan, onze kinderen worden namelijk altijd redelijk vroeg wakker. Ik ving ook kleuter van schoonzus op, iedereen wilde namelijk tot 10 uur uitslapen (minimaal). Tsja, en kinderen die uit bed zijn willen graag wat eten, hebben ze nodig op die leeftijd. Dat iedereen met z'n allen om ongeveer 12 uur wil brunchen, geen probleem, die van mij eten dan vrolijk mee want dat is normale lunchtijd (gezeur, we hadden niet op hen gewacht met eten).
Kleuter van schoonzus was oververmoeid en huilde om alles, maar hij deed wel gewoon mee en was niet zo lastig als die van ons. Onze kinderen waren vrolijk en goed gehumeurd, maar hadden op tijd eten nodig en gingen op tijd slapen. Wij waren dus inflexibel en vreselijk ongezellig. Schoonzus met compleet sjaggie kleuter was wel flexibel en gezellig al mepte kleuter iedereen die hem voor de voeten kwam, inclusief mijn kleine peutertje een blauw oog, maar dat lag aan ons, niet aan hem.
Wat mij betreft hoeft er nooit meer zo'n weekend, de rest van het gezin van mijn man vond het prima, zo lang wij er maar niet bij waren met onze inflexibele houding. Opa en oma hebben nog geprobeerd om de rest te vertellen dat kinderen heel gezellig zijn zo lang ze genoeg rust en op tijd eten krijgen, en dat het helemaal niet erg is als de kinderen alvast eten en gaan slapen en dan de volwassenen, maar zij kregen ook geen voet aan de grond.
Ja, dat komt nog
Dat gaat dus wel overal hetzelfde, de eigen ideeën over het slaapgedrag van de kinderen. Mijn zus en Piet laten hun peuter altijd veel te lang op. Soms maak ik er wel eens een opmerking over, 'goh, hij is al een tijd in zijn ogen aan het wrijven', maar daar wordt dan niets mee gedaan. Vervolgens gaat hij huilen en moeilijk doen en krijg ik te horen dat hij nu eenmaal niet zo makkelijk slaapt. Zij kennen hem natuurlijk het beste, maar het zou zo fijn zijn als ze eens iets van me aan zouden nemen. Andersom zijn mijn kinderen 'moeilijk' met eten en in overwachte situaties. Dat 'doe ik mezelf aan' door mijn manier van opvoeden (volgens hun dan).
We weten dat van elkaar dus het onderwerp opvoeding proberen we zoveel mogelijk te vermijden in gesprekken/discussies.
Ook een leuke is snoepgedrag. Mijn kinderen mogen gerust twee ijsjes én patat als we dan toch eens een dagje weg zijn. Die van haar absoluut niet. Een snoepje per dag en 's avonds slechts eenmaal opscheppen. Het bord moet dan wel leeg, anders geen toetje. Bij die van mij ben ik al blij dat ze 's avonds eten dus ik juich twee keer opscheppen alleen maar toe. En dat toetje krijgen ze toch wel, onafhankelijk van wat ze hebben gegeten.
Uitslapen ga ik natuurlijk gewoon doen, tot minstens 10 uur. Eer ik die mensen allemaal de deur uit heb zijn we toch uren verder en ik hoop dat het wat meer opschiet als ze het gevoel hebben op mij te moeten wachten. Wat dat betreft heb ik mijn kinderen dus wel weer goed gedrild. Als ik zeg dat we over een kwartier weg gaan, zijn ze ook gewoon klaar.
altijd hetzelfde
Het is ook overal hetzelfde. Daarom stond ik destijds, na het eerste jaar met schoonfamilie op weekendkluitje, op een tweede huisje. Dat gezeur over opvoeden en op elkaar letten als je te dicht op elkaar zit, bah.
Verder heb ik me destijds zo ontzettend geërgerd aan al hun kritiek (of misschien waren het goedbedoelde adviezen, maar toch irritant!) op ons kind en onze opvoeding dat ik me heilig voorgenomen heb nooit of te nimmer iets te zeggen over de opvoedmethoden en kinderen van onze vrienden en familie. Dat houd ik nog steeds vol, ik zeg eigenlijk nooit iets, en zie, wat gebeurt er? Mijn jongere broer met kleine kinderen VRAAGT me om opvoedadvies!! Haha!
leuk weekend kan best, mits er genoeg ruimte is
voor iedereen, en iedereen zich ernstig voorneemt geen ongevraagd commentaar te geven op (de opvoeding van) aanwezige kinderen. Ergert iets je, neem een time-out.
Is er echt iets wat je enorme zorgen baart, bespreek dat dan na afloop (!) van het samenzijn onder vier ogen met de desbetreffende ouder.
en opsplitsen
Het kan ook wel hoor, inderdaad met genoeg ruimte en niet een verplicht programma waar iedereen perse aan mee moet doen. Bij ons ging het beter toen we een eigen huisje hadden, en er keuzegroepjes samengesteld werden: een middag gingen opa en oma bijv met de jongere kinderen naar een pretpark, schoonzus en ikke met de oudste 2 meiden stadten, man en zwager bleven thuis bij onze baby en keken samen sport. Dag erop weer anders, mannen zwemmen met de kinderen, opa enik boswandeling, oma en schoonzus bij de baby. Iedereen tevreden.
Jeetje, wat klinkt dat naar allemaal
Bij onze familie-uitjes:
De langzitters zitten in een huisje waar geen kinderen moeten slapen. Voor de kinderen babyfoons mee.
Iedereen is vrij om zelf te beslissen hoe laat hij/zij gaat slapen.
Overdag is er wel iets gepland, maar ook dat is vrijblijvend. Ik ben meestal vroeg op, schoonzus niet.
Dus als we een dagje uit plannen, waarbij er wat vroeger op gestaan moet worden dan wordt dat tijdens het eten de dag daarvoor gemeld. Iedereen kan dan aangeven wie er mee gaat en dan wordt meteen bepaald hoe laat de meute vertrekt. Voor vertrek wordt er gegeten en opgeruimd. De troep laat je namelijk niet staan voor degene die niet meewillen.
Binnenkort een weekend met de hele familie, ongeveer 50 personen.
Het enige wat voor dat weekend vaststaat is een activiteit op zaterdagmiddag en aansluitend een diner met z'n allen. Zelfs met die activiteit is het nog, als je niet wil is dat ook prima. Vanwege de hoeveelheid kleinere kinderen wordt het diner opgesplitst in eten voor de 'kleintjes' en voor de rest. Dit gaat ook in overleg.
Tijdens het diner is er ook voldoende tijd om de 'kleintjes' op bed te leggen. Hier ook weer overleg.
Ontbijten gaat in etappes. Als je de koffie opmaakt, zet je weer nieuw. Hierdoor staat er altijd koffie voor iedereen. Hetzelfde geldt voor thee.
Persoonlijk vind ik het altijd erg belangrijk dat iedereen het naar zijn/haar zin heeft op zo'n weekend. Het is een uitje voor iedereen en moet daarom voor iedereen leuk zijn. De rest van de familie deelt dit idee, vandaar dat het ook altijd leuk is.