

Relaties
U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Andernikkie
27-02-2014 om 16:02
buurman met hersenletsel
Ik voorzie een probleem met een buurman verderop en weet niet wat ik moet doen. Het probleem gaat niet over mezelf maar over mijn dochter van bijna 16. Mooie meid, alles erop en eraan, lichamelijk een vrouw. Verderop in onze straat woont een man (alleen) met hersenletsel, ontstaan door een ongeluk. Reuze tragisch. Helaas wordt de man van een beetje zonderling (een paar jaar geleden) nu steeds agressiever en ongeremder. Ik ontloop hem zoveel mogelijk en dat is goed te doen. Herrie en andere overlast heb ik niet van hem. Maar zijn ongeremdheid uit zich op het moment vooral op het seksuele vlak. Het was ons al opgevallen dat de man steeds 'verlopen' vrouwen (slechte gebitten, hoerige kleding, zwaar opgemaakt, slechte huid) in huis heeft. Als zij de volgende dag weggaan, randt de buurman ze nog even aan tegen een boom of hek. Echt seksuele handelingen. Nu begint zijn aandacht zich te verleggen naar mijn dochter. Vragen of ze binnenkomt, opmerkingen over haar borsten, of er niet een knoopje extra open kan (mijn dochter is juist nogal preuts, er is niks te zien). Dochter ontwijkt hem en komt snel binnen, maar voelt zich ontzettend ongemakkelijk.
Ik heb de wijkagent gebeld, maar zolang de man niks doet kan de politie ook niks doen. Toen heb ik GGZ gebeld, maar die verwijzen naar de wijkagent. Ik heb ook contact gehad met de familie van de man (hij woont alleen maar staat wel onder curatele) maar die vinden het allemaal maar onzin, ook toen ik vertelde van de handelingen die hij allemaal op straat uitvoert bij zijn betaalde (?) vriendinnen. Ik heb geen zin om het op z'n beloop te laten en straks een verkrachte dochter te hebben. Wij wonen hier met z'n tweeën, zonder de vader van dochter (gescheiden).
Iemand nog ideeën? Verhuizen kan helaas niet, het is een koophuis en ik raak het niet kwijt (precies hetzelfde buurhuis van andere buren staat al twee jaar te koop). De man woont zelf ook in een koophuis, dat is van zijn familie.

Andernikkie
11-03-2014 om 18:03
al contact gehad met familie
De oom van de buurman is zijn curator, maar dat is niet zo'n toegankelijk type. Beetje 'wijven kunnen niet rijden en moeten vooral ook niet zeiken'. Ik heb hem aangesproken toen hij een keer bij de buurman was geweest. Hij vond zelf dat het wel goed gaat zo, waarschijnlijk heeft hij niet zoveel zin in gedoe of extra werk.
De organisatie die hem begeleidt is heel netjes, die praten niet met mij over hem. Iemand van die organisatie stond een keer in de stromende regen voor de deur en de buurman verdomde het om open te doen. Ik heb diegene toen aangesproken (en aangeboden dat hij bij mij binnen wel even mocht bellen of wachten), maar hij wilde - terecht - geen zaken met mij bespreken.

roodborst
14-03-2014 om 14:03
begeleiders
De begeleiders bespreken vanzelfsprekend geen persoonlijke zaken met een buurtgenoot, maar het gedrag van die buurman is behoorlijk belastend voor jullie.Dus je zou verwachten dat ze in ieder geval goed luisteren naar jullie ervaringen met zijn gedrag.

Suze
14-03-2014 om 16:03
Begeleiders
Ik zou aan de begeleiders een e-mailadres vragen, zodat je ook hen (aldoor) alle incidentenn (+foto's) kunt mailen en je zorgen kunt (blijven) uiten, zodat ze hopelijk maatregelen gaan treffen.

Kaaskopje
15-03-2014 om 00:03
En als je dochter laat merken niet bang te zijn?
Stel dat hij iets ongepasts tegen je dochter zegt en ze trakteert hem op een gevatte opmerking. Zo van 'nou buurman, hou het netjes!'. Hoe zou hij daarop reageren?
Mocht je dochter toch langs zijn huis moeten, dan is de beltip een goede. Mijn dochter belt mij ook altijd als ze zich onveilig voelt. Dan staat ze in verbinding met iemand die mee kan luisteren én de figuur waar ze zich onveilig door voelt weet dat ook.

Evenzo
16-03-2014 om 12:03
begeleiders
Ik snap de houding van de begeleiders. Ze doen keurig hun werk. Ze zullen jou niets over hem vertellen, dat mag niet, maar vertel jouw verhaal om ze op de hoogte te houden van de sociale verhouding van de buurman met de buurt en de buren. Onder die noemer vertel ze wat de gevolgen van zijn gedrag zijn voor jouw gezin. Gebruik de praktijk als ondersteuning voor het verhaal en de gevoelens van angst en onveiligheid. Hou het kort en bondig. Je bent helemaal niet tegen de buurman. Je vindt zijn gedrag hinderlijk. Buurman verdient ook een fijne plek in de buurt met een goede burenrelatie. Juist hij heeft zoiets nodig.
Erken dat zij verder geen rol hebben naar jou toe. Ook geen rol in deze zaak. Je wilt ze alleen de op hoogte brengen van de toestand, van de reactie van de buren, meer niet. Niet onbelangrijk. Een zakelijk gebaar. Stiekem hoop je dat ze het meenemen ze het in het volgende gesprek over buurman met andere hulpverleners en familie. Of de huisarts wordt op de hoogte gebracht van deze verandering in de toestand van buurman (op hemzelf, op de buurt, op de buren). Maar spreek die hoop niet uit want dan kom je manipulatief over. In je verhaal heb je het over jezelf niet zo zeer over hem: mijn dochter heeft last sommige opmerkingen die hij maakt en het gedrag wat hij daarbij laat zien. En niet; als hij dit doet, wordt mijn dochter bang. Dat is beschuldigend kan eventueel in een gesprek met de politie. Hulpverlening heeft een andere taak, die spreek je anders aan.
Voelen de hulpverleners zich tussen jullie in geplaatst of krijgen ze het gevoel dat (jij misschien vindt dat) ze partij moeten kiezen: ze zullen er tussenuit knijpen en je vermijden. Dan word jij in een hokje geplaatst. De situatie wordt een soort taboe.
En stel nu dat het gedrag verandert in positieve zin, laat ze dat ook weten. Bedank ze niet, ze waren er niet voor om jou te helpen! Zeg wel hoe fijn dat is voor jouw gezin, de buurt, dat er iets veranderd is.
Gevatte opmerking terug zou ik niet doen: in buurmans hoofd staan wat raampjes open. Als het regent is er kortsluiting. Zijn gedrag is niet rationeel en wordt het ook niet. De hulpverlening per mail op de hoogte houden, zou ik voor waken omdat je ze er niet tussen wil plaatsen. Doe het pas de hulpverlening jou vraagt ze een keer te mailen. En alleen die ene keer. Wees bewust van de hiërarchie en respecteer de specifieke rollen die een politieagent of een hulpverlener hebben naar buurman, naar jou, naar de buurt, naar de wet.
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.