voorlopig vmbo t advies maar cito I scores?!

Zeetakje

BL wordt tegenwoordig 2 keer per jaar afgenomen, want m.i. heel goed is. Vond het altijd raar dat iets dat zo zwaar meetelt maar 1 keer per jaar werd getoetst.

Dat wist ik niet. Net geen kind meer op de basisschool. Veel beter inderdaad, twee keer per jaar.

havo

Ik denk dat je in het kader van een mogelijk compromis niet havo moet zeggen, maar in moet zetten op vwo. Anders krijg je straks vmbo/havo, waarmee je inderdaad niet op alle scholen terecht kunt.

Ik bedoel, als jij zegt 'havo is genoeg', en de leerkracht zegt 'vmbo', dan gaat ze nooit vwo geven natuurlijk. Ze gaat dan hooguit een klein beetje boven haar eigen idee zitten. Hoe fout haar idee misschien ook is, waarschijnlijk staat ze er wel gewoon achter en dan lijkt me een compromis voor zo iemand eerder acceptabel dan het volledig overnemen van wat de ouders zeggen.

Dus ik zou zeggen, zorg dat het gemiddelde van de twee kanten op havo ligt als jij dat acceptabel vindt.

Of dat in de tweede klas havo of vwo wordt zoeken ze op de middelbare school wel uit

link

http://www.swv-vo-mhr.nl/wp-content/uploads/2015/07/Plaatsingswijzer-profielen-groep-8.pdf

Heb je hier iets aan? Ik heb het niet helemaal doorgelezen, maar de tabel aan het begin kan misschien nuttig zijn?

Niet akkoord gaan

Ik zou hiermee niet akkoord gaan en een gesprek aanvragen met de directeur. Dit is heel raar. Kan echt niet. T gewoon gaan voor vwo, niet voor minder. Dat advies verdient je kind en als jullie dan zelf kiezen voor havo/vwo is dat jullie keuze. Maar het advies moet vwo zijn.

Belachelijk

"O ja, leerkracht zei tegen kind dat ze VMBO T het beste vond voor hem omdat hij snel gestresst is en als hij op het VO een leerkracht treft waarmee het niet klikt en hij vindt iets lastig dat hij dan gaat stressen."

Belachelijk advies en belachelijk dat de leerkracht dit tussen neus en lippen door tegen je kind zegt. Wat moet een kind daar nou mee? Denk dat op het vo de meeste leerlingen wel een paar docenten hebben waar het niet zo goed mee klikt.

Wanneer is jullie gesprek?

3 opties

Ik denk dat je nu 3 opties hebt.

1. Naar de directeur van de basisschool en aangeven dat je dit advies niet accepteert. Je verwacht een vwo advies. Passend bij zijn cito scores en rapporten (dat je havo ook prima vindt zou ik niet noemen).
2. Naar de middelbare school van jullie keuze en vragen of zij jullie kind met deze citoscores direct toelaten in de klas van jullie keuze. Dat heeft mijn zus gedaan. School gaf een havo advies. Zus wou zoon in een vwo brugklas hebben maar school wou dat advies niet geven want neef was nog zo klein en speels. Middelbare school zag geen problemen em heeft neef toen in een gymnasiumbrugklas geplaatst. Hij gaat volgend jaar examen doen. Nooit een probleem met hem geweest.
3. Laatste jaar op een andere basisschool.

Voordat je de juf belaagt

Je kunt het gesprek ingaan met de juf als grote tegenstander. Maa ik zou toch eerst zelf wat punten uit je eigen verhaal meenemen.
Tot groep 6 (vorig jaar) waren zijn scores grillig.
Je hebt zelf niet de indruk dat het zo'n VWO-kind is (theoretisch lerend).
Het klikt niet met deze juf en zij signaleert stress als een probleem als het niet goed klikt met een leerkracht. Misschien baseert ze haar opmerkingen op haar eigen ervaring?
Wat als hij volgend jaar een leerkracht krijgt met wie het wel klikt?
Heeft hij veel stress?
Hebben de herhaalhandelingen iets met die stress te maken? Simpelweg verbieden haalt het zichtbare gedeelte weg, maar misschien niet de onderliggende behoefte.
Je zoon heeft nog een jaar.
Hoeveel energie moet je stoppen in het eisen van een wijzigen van het voorlopige advies? Havo wordt in elk geval genoemd en dat is ook het niveau wat je zou willen zien.
Stel vragen aan de juf: waarom.
En vraag over wat er het komende jaar moet gebeuren. In groep 8 om je zoon op HAVO te krijgen.
Ga zelf na of je geen last hebt van vooroordelen tegen VMBO.
Kijk goed naar je kind, dat is belangrijker dan de cijfertjes.

Ik zeg dit niet om aan te geven dat je zomaar VMBO moet accepteren, maar wel om te voorkomen dat je als een blok gewapend beton het gesprek ingaat. Ga ervan uit dat deze juf \(en niet die van groep 8) iets ziet wat jij niet ziet of wat jullie anders waarderen. Bijvoorbeeld de stress: zij ziet dat als iets problematisch, jij maakt er iets kleins van. Probeer te komen tot een uitwisseling van observaties en gedachtes, waardoor je wellicht beter weet wat je het komende jaar voor je zoon kunt doen.

Tsjor

Feiten

#64:
“Ga ervan uit dat deze juf \(en niet die van groep 8) iets ziet wat jij niet ziet of wat jullie anders waarderen. Bijvoorbeeld de stress: zij ziet dat als iets problematisch, jij maakt er iets kleins van.“

Het moet maar eens afgelopen zijn dat leerkrachten maar van alles vinden betreft de schooladviezen. Adviezen op harde feiten baseren lijkt mij veruit de eerlijkste en meest verstandige manier.

Maar goed, daar heb je helaas voor komend gesprek niet zo heel veel aan.

Wees voorzichtig

Caesar, dan kunnen ouders ook niet meer aankomen met: mijn kind moet naar het VWO, want de slechte cijfers komen omdat hij/zij een onderpresterende dyslect is.

Tsjor

Gesprek

Ik zit niet te betogen dat de leerkracht goede argumenten heeft. Maar ik ga ervan uit dat een leerkracht een kind minstens 25 uur per week ziet, in een klas met leeftijdsgenoten. en de leerkracht doet dan bepaalde observaties en trekt daar conclusies uit. Die conclusie kun je bestrijden door te zeggen: dat mag je niet zeggen, belachelijk etc. Maar je kunt het gesprek ook beginnen bij de onderliggende observatie: wat ziet de leerkracht dan? En dan doorvragen op basis van welke redenering de conclusie tot stand komt.
Binnen die redenering zitten altijd wat inschattingsmomenten.
Bijvoorbeeld: kind is gestrest. Leerkracht denkt blijkbaar dat de relatie met leerkracht een probleem is; dat datzelfde probleem ook op de middelbare school zal spelen; en dat het kind daarom niet naar HAVO/VWO moet gaan.
Daar zitten een paar stappen dus waar je vragen bij kunt stellen.
op basis van welke observaties concludeert de leerkracht: stress?
Is het kind op school anders gestrest dan thuis? Wat voor conclusie trek je daarover thuis?
Is het probleem onoplosbaar, dus komt het zeker terug?
Hoe ziet de leerkracht de relatie tussen stress en schoolniveau?
Beïnvloedt het probleem de leerprestaties, wat nu niet zichtbaar is.
Zal het kind op VMBOT (slechtste optie) dan gevrijwaard blijven van leerkrachten waarmee de relatie niet goed is?
Of maken de leerprestaties op het VMBOT niet zoveel uit (wat een grote vergissing is).
etc. etc.
Als het om je kind gaat zou ik een open gesprek voeren. Wat heb je aan een afgedwongen advies, als straks blijkt dat er bepaalde problemen onder zitten die jij nu niet ziet of anders inschat?

Het is nog steeds groep 7!

Tsjor

Niet eens

Met het advies van Tsjor. Dit kind doet het zeer onopvallend dus heel erg goed op school. Ik vind dat je hem kort doet door zo voorzichtig het gesprek in te gaan. Ik denk dat je er wel in moet gaan als een blok beton. Een blok beton met een vriendelijke glimlach. Netjes blijven, vriendelijk blijven. Maar als een blok beton gaan staan voor je kind. Als je zelf twijfelachtig gaat doen, dan wordt je kind echt niet zelfverzekerder hoor!

Je hebt de resultaten aan jouw kant. Kinderen scoren niet per ongeluk zo hoog op de Cito. En dat hij dingen moeilijk vindt: mijn zoon zei ook vaak dat een toets heel moeilijk was. Bleek steevast dat hij alles of bijna alles goed had, maar dat hij had moeten nadenken over een vraag. Was hij niet gewend, dus dat was ‘moeilijk’. Tweede pas op: je oudere kind is een heel ander type, maar dat betekent beslist niet dat dit kind minder slim is. Het kan ook andersom zijn! Dus let ook op je eigen benadering van je kinderen en hoe ze met elkaar omgaan. Bovendien kunnen de onzekerheid en de tics wel degelijk door onderpresteren komen. Hoe weet je nu dat hij op zijn kunnen scoort? Hij laat zichzelf toch helemaal niet zien?

Ik zou nog verder gaan dan een vwo-advies. Ik zou willen dat hij met ingang van volgende week in een plusklas kwam en uitdagend werk krijgt. Niet omdat dat nu altijd zo fantastisch is, maar wel omdat alleen al dat feit je zoon het bewijs zal geven: zie je wel ik hoor op dat niveau.

Met meer uitdaging en een boost voor het zelfvertrouwen én een andere benadering door school en door ouders kan die onzekerheid wel eens als sneeuw voor de zon verdwijnen.

Pluk

'Tweede pas op: je oudere kind is een heel ander type, maar dat betekent beslist niet dat dit kind minder slim is. Het kan ook andersom zijn!' En op basis van je uit de lucht gegrepen 'Het kan ook...' concludeer je dat het kind naar een plusklas moet en dat dan het kind het bewijs zal leveren dat jij als ouder gelijk hebt.
Wat als het kind daarna nog meer rituele handelingen gaat doen. Die je gaat verbieden. Waardoor de spanningen in het kind nog meer oplopen? Maar het kind kan dat op geen enkele manier meer uiten?

'Als je zelf twijfelachtig gaat doen, dan wordt je kind echt niet zelfverzekerder hoor!' Als je twijfelachtig gaat doen tegenover je kind omdat er mogelijk een VMBO/HAVO advies aan komt, wat voor oudere ben je dan? Je kunt denken: je doet het goed, je komt er wel, we moeten alleen zien wat de beste weg voor je is. en dan een open gesprek aangaan met de leerkracht over die beste weg.

Ik vind het supergevaarlijk om jouw manier van redeneren op te zetten. Dan ga je niet als een blok beton voor je kind staan, dan ga je als een blok beton boven op je kind liggen. Alleen om je eigen gelijk te bewijzen.

Tsjor

Echt niet

Ben het echt niet met je eens Tsjor. Zal ongetwijfeld mijn eigen ervaring zijn. Ik kreeg mavo-advies omdat ik zo verlegen was. Ik viel niet op, was heel bescheiden, keek enorm op tegen de goede leerlingen in mijn klas (die nog extra op een voetstuk werden geplaatst door de leerkrachten). Scoorde de eindcito trouwens bijna foutloos. Maar ja, ik was zo verlegen...

Mijn ouders kwamen niet voor mij op, maar gelukkig haalde ik het ergens uit mijn tenen om te zeggen dat ik naar het vwo wilde. Weet nu nog niet waar ik dat vandaag haalde, want ik durfde niet eens tegen mijn leraar te praten. Heb ik zonder enige moeite gehaald en daarna twee universitaire studies tegelijk gehaald. Wat ben ik opgebloeid nadat ik ook eindelijk echt eens werd gezien als wie ik was.

Naar mijn mening ga je dus juist als een blok beton op je kind liggen als je het onderschat (en laat onderschatten door school).

De strategie van Tsjor

zou ik zeker inzetten op het moment dat kind nu twijfelachtige scores liet zien. Maar dat is niet zo. Kind scoort duidelijk vwo-niveau en juf doet uitspraken op grond van zeer dubieuze argumenten.

Aan de andere kant, het is nog maar groep 7 en het voorlopige advies is nog lang geen definitief advies, dus ik weet ook niet of je je energie zou moeten steken in verdere ophoging nu. Ze is natuurlijk al van te naar tl/havo gegaan. Misschien dat je beter je pijlen kunt richten op een goede verstandhouding met de leerkracht van groep 8 en daar meteen aan het begin van het nieuwe jaar in een gesprek aangeeft dat je vindt dat bij de scores van je kind een ander advies hoort. Namelijk een VWO-advies.

Sta voor je kind

Sta voor je kind. Als een kind, volgens de observatie door de leerkracht, stress ervaart door dat er geen klik is met dezelfde leerkracht dan kun je afvragen of deze leerkracht je kind objectief kan beoordelen. Die klik is wellicht wederzijds er niet. Ook leerkrachten zijn mensen en geven hun oogappeltjes sneller het voordeel van de twijfel en lopen daar net wat harder voor dan kinderen (of hun ouders) met wie zie die band niet hebben of zelfs niet mogen. Dat is geen opzet of ondeskundigheid maar menselijk gedrag. Met die gedachte zou ik het gesprek in gaan. Niet bozig om kost wat kost gelijk te hebben, je hebt immers nog een half tot heel schooljaar om het advies naar havo/vwo te krijgen voor de gewenste school. En daar zie je wel verder. Ik zou de simpele vraag stellen hoe het dan kan dat hij zo goed presteert op cito, de materie dus beheerst en kan pieken bij cito stress. Zoveel last heeft hij er dus ook niet van. Dus wat heeft hij in groep 8 nodig om de groei (hij is immers van vmbo naar vmbo/havo gegaan) te continueren en uit te bouwen naar het vwo dat zijn cito laat zien. Stel de vragen en laat ze maar antwoorden dan merk je snel genoeg of ze haar mening laat bevuilen door een "klik" en dan kun je altijd nog naar directeur of elders.

Tsjor

“dan kunnen ouders ook niet meer aankomen met: mijn kind moet naar het VWO, want de slechte cijfers komen omdat hij/zij een onderpresterende dyslect is.”

Inderdaad. Als dat aan de hand is dan moet er veel eerder door ouders en school aandacht aan worden gegeven. Anders haalt zo’n onder presterende dyslect het op het VWO ook niet.

En omgekeerd

Pluk, bij mij het omgekeerde verhaal. Ik scoorde heel slecht met de cito (toen nog 1 dag) en zou naar de mavo moeten. Maar de leerkracht vond dat dat niet klopte. Ik moest een toelatingsexamen doen en belandde op een brugklas HAVO/VWO en haalde voor mij 18de mijn VWO-diploma. Daarna 1 universitaire studie.

Eigen ervaringen zijn voor mij overigens niet het uitgangspunt. Dus het is voor mij niet zo dat, omdat ik met een mavo-advies doctoraal heb gedaan iemand anders dat ook kan.

Ik wil wel een andere kijk inbrengen in deze discussie.

Bijvoorbeeld hier: 'Als een kind, volgens de observatie door de leerkracht, stress ervaart door dat er geen klik is met dezelfde leerkracht dan kun je afvragen of deze leerkracht je kind objectief kan beoordelen.' Je kunt ook zeggen dat de leerkracht blijkbaar voldoende zelfreflectief vermogen heeft om aan te geven dat er geen klik is tussen kind en haar en dat dat stressverhogend kan werken.
Haar conclusie (daarom naar VMBO) daar kun je dan wel weer veel vraagtekens bij zetten, zoals ik al heb aangegeven. Maar je kunt een leerkracht niet dwingen affiniteit te hebben met jouw kind. De leerkracht moet wel zijn/haar best doen, en dat lukt blijkbaar aardig gezien de scores. Volgend jaar hopelijk een andere leerkracht, die dan weer meer opheeft met jouw kind.
De observatie is helder, de conclusie, daar zitten nog wat stappen tussen waar je vraagtekens bij kunt zetten.

Tsjor

Tsjor

“dan kunnen ouders ook niet meer aankomen met: mijn kind moet naar het VWO, want de slechte cijfers komen omdat hij/zij een onderpresterende dyslect is.”

Inderdaad. Als dat aan de hand is dan moet er veel eerder door ouders en school aandacht aan worden gegeven. Anders haalt zo’n onder presterende dyslect het op het VWO ook niet.