Wel of niet naar de kinderopvang?

ja, achteraf

Was het goed. Of, met een kanttekening. Ik zou bij een hypothetische derde de PSZ wellicht ook nog overslaan, aangezien hun leergierigheid daar de kop in werd gedrukt. Ik heb geen idee wat er gebeurd zou zijn na hele dagen op een opvang - hier waren dat immers dezelfde leidsters (en dat was geen onwil van ze).

Vesper

We zullen het vast niet eens worden. Dat geeft ook niet.
Maar toch ga je voorbij aan mijn stelling: doel of middel. En dan vooral in de situaties van bewuste keuzes, niet situaties van onmacht en moeten.
Overigens niets voor mij te maken met 'hoe het hoort'. Dat is nl een erg ruim begrip..... Maar wat zijn de gedachtes er achter?
Ik heb, als voorbeeld, een collega en zij werkt 4 dagen (haar man 5) Niks mis mee. Ze hoeven dat niet persé financieel, maar geeft uiteraard meer ruimte voor het e.e.a. En uiteraard mijn collega meer ruimte om verder te gaan met haar loopbaan (ook niks mis mee). Maar wat mij wel opviel is dat zij zei: "pfffff, die woensdag met de kids, ik zie er elke keer weer tegenop. Als ik vrij ben wil ik even m'n eigen dingen doen." En later: "pfffffff, moet ik weer me bezig houden met planning, proefwerken enz" En dat niet omdat de kinderen zo moeilijk zijn, maar omdat ze het gewoon niet leuk vindt een dagje moeder te zijn met alles er op en er aan (bezig houden, vriendjes over de vloer, enz).
En ja, ik vond ook niet alles leuk, had niet altijd zin enz (werkte 3 dagen).
Maar mijn oprechte vraag: wáárom dan kinderen willen. Wat is de gedachte daarachter? Waarom maak je het jezelf dan zo moeilijk? Wat voegt het eigenlijk dan toe?

Tja Bieb

Grappig toch dat het begeleiden van kinderen op deze manier toch altijd aan moeders toegewezen wordt. Nog steeds. Zul je niet snel horen van een vader dat hij geen zin heeft in huiswerkbegeleiding. De meeste mannen zeuren en zuchten minder en vaak is het toch ook weer moeders die het huiswerk begeleidt.:-)

Ik had dan ook maandag als deeltijddag omdat ik anders vond dat ik er zelf weinig aan had als ik de woensdag zou kiezen. Dan heb je net je verplichte dingen gedaan en kun je in een keer door rennen naar het schoolplein. Ik denk eigenlijk dat de meeste mensen niet voor kinderen kiezen omdat het ze zo leuk lijkt om een onwillige prepuber te helpen met huiswerk of om vriendjes over de vloer te krijgen. Het is een oerbehoefte om kinderen te willen, en ik ben blij dat ik ze heb.
Toevallig zat ik laatst in de trein tegenover een moeder die met haar zoon aan de telefoon sprak over kwijtgeraakte gymschoenen. Zoonlief sprak waarschijnlijk niet op zijn meest lieve toon, want ze zei dat hij niet zo naar hoefde te doen en dat zei niet vanuit de trein die schoenen tevoorschijn kon toveren. Feest der herkenning We raakten aan de praat en ik gaf als hart onder de riem 'maar je krijgt er zoveel voor terug.'
Dit soort dingen mag je waarschijnlijk niet delen want dan gaan mensen je vragen waarom je in 's hemelsnaam kinderen hebt genomen. Nou gewoon... Ze zijn het liefste wat ik heb, maar ook de grootste energievreters ;-)

Natuurlijk vesper

Herkenning, zeker. En de oerbehoefte is ook niet gek. En absoluut: mijn leven zonder kind was een stuk zorgenlozer, heel wat zorgenlozer en vooral ongecompliceerder. Voor dat kind er was ging het vooral over mij, en mijn problemen of geneugten, los van wat ruis er omheen. Heel herkenbaar.
Maar.... ik ben me wel er heel bewust van geweest, dat mijn eigen zorgen en eigen geneugten, bezigheden, werk, enz enz,. geen combi kunnen zijn met OOK een kind erbij zonder meer ruimte te kunnen maken. Dat gaat niet.

En, reactie van iemand anders: vader of moeder gedoe doet voor mij niet terzake. Een beetje bleh en niet relevant.

kinderen zijn geen hobby

waarvan het fijn, nodig of noodzakelijk is dat je er dit of dat voor nodig hebt.
De meeste mensen krijgen kinderen.
Inderdaad, een oerdrift.
Daar zit verder niets onder of achter. Al kunnen we niet zo goed iets met oerdrift en dan verzinnen we er allemaal verklaringen bij.
Wij in onze wereld hebben allerlei ideeën en veronderstellingen rondom kinderen. We moeten niet de fout maken die op anderen te projecteren.
Mensen krijgen kinderen. Ook als ze kinderen helemaal niet zo leuk vinden. Gelukkig is houden van je kind ook zo'n oerdrift, dus meestal loopt het wel los.

kiezen voor grootouders

-Wanneer u als ouders werkt vind u het belangrijk dat de kinderopvang goed geregeld is. Als u ervoor kiest om uw kind naar de kinderopvang te brengen heeft u de mogelijkheid om meer te werken. Zou u hiervoor (kunnen) kiezen en waarom?

Wij kiezen niet voor kinderopvang in een instelling, omdat ons kindje met 24 weken is geboren en het ziekenhuis ons ontraadde meteen al naar een crèche te gaan; vanwege de prikkels en vanwege de infecties.

-Maakt u op dit moment gebruik van de kinderopvang? Zo ja, voor hoeveel dagen per week?
Voor twee dagen in de week is opvang nodig, dat doen de grootouders. Verder zijn wij om beurten of samen thuis, Mijn man werkt ma-vr, ik onregelmatig.

-Bent u positief of negatief over de kinderopvang?
Neutraal. Ik zou eerder aan een gastgezin denken dan aan een groter verband. Een gastgezin lijkt meer op 'thuis' en dat vind ik prettig.

-Waar moet de kinderopvang volgens u aan voldoen?
Kleine groepen, goede hygiëne, harmonie.

-Vanaf welke leeftijd zou u uw kind naar de kinderopvang willen laten gaan?

Drie jaar

-Waarom kiest u er niet voor om uw kind naar opa/oma of andere familieleden te brengen i.p.v. naar de kinderopvang?
Daar kies ik nu juist wél voor!!

kiezen?

-Waarom kiest u er niet voor om uw kind naar opa/oma of andere familieleden te brengen i.p.v. naar de kinderopvang?

Veel mensen hebben die keuze niet. Als ik ouders had die in de buurt woonden en de hele dag tijd hadden zou ik het ook wel hebben geweten. Bovendien moeten grootouders daar ook voor kiezen natuurlijk.

Connie

Je hebt m.i. deels gelijk. Maar dat neemt niet weg dat wij, al jaren, daar bewuste keuzes in kunnen maken. Een gezin stichten. Hoe ga je dat doen? Nog los van het feit dat je nog geen enkel idee hebt wát voor kind je krijgt, wat zijn of haar behoeftes zijn, buiten de basale behoeftes. En uiteraard niet alleen de behoeftes van je kind, ook die van je zelf en die van je partner.

Maar belangrijker nog: jij/jullie beginnen/willen een gezin. Naast schoolrecht/plicht zijn m.i. toch echt de ouders die in basis zorgdragen voor de opvoeding, een thuis, aandacht/liefde, ruimte enz. Met sommige postings krijg ik het gevoel dat de maatschappij/overheid er voor verantwoordelijk wordt gesteld die taak (al dan niet betaald) over te nemen.
En dát begrijp ik dus niet.

Nee Bieb

je snapt het inderdaad niet. Je verwart bijna consequent opvang met opvoeding. Net zoals je het tutten met kinderen (in de zin van veel dingen met ze doen) lijkt te stellen aan de enige echte basale acceptatie van kinderen door de ouders en kinderen alleen zo leren dat ze op hun ouders kunnen terugvallen.
Echt, kinderen kunnen heel goed voelen dat hun ouders veel van hen houden en dat ze op hen kunnen terugvallen ook als een (groot) deel van de dagelijkse zorg uitbesteed wordt.
En waarom je er in dit verband weer bij moet halen dat die mensen die jij toch al niet snapt hun levenswijze en keuzen door de overheid gesubsidieerd willen zien snap ik dan weer niet goed.

Aagje

Geen kinderopvang

Wat mij betreft is het heel eenvoudig: je kiest zelf voor kinderen, dan kies je er ook voor om ze zelf op te voeden.

Ik hoor steeds de argumenten dat kinderopvang goed is voor je kinderen,
1) omdat je kind al vroeg leert om met andere kinderen om te gaan. Het wordt er socialer van.
- kinderen spelen met andere kinderen in de buurt en op school leren ze sociaal te worden.
2) Het kind ziet niet de hele dag tussen de volwassenen.
- het kind hoort zelf te spelen en met andere kinderen in de buurt. Dat vergroot ook de sociale verbondenheid met de buren. Zoals dat vroeger zo was....
3) er zijn op kindercentra meer mogelijkheden om het kind te vermaken.
- laat het kind creatief zijn met het speelgoed dat het heeft en laat de ouders je eigen kind daarin stimuleren
4) een groot deel van de kosten worden vergoed door de overheid
- zonde van het geld, dat is niet nodig. Je kiest zelf, dus ook voor de kosten voor de opvoeding.
5) de werkgevers draaien op voor de kosten van heel veel verlof van zowel moeder als vader bij geboorte en alles wat daar bij hoort. Dat gaat ten koste van de economie. Laat staan de gevolgen voor de collega’s die geen kinderen hebben. Zij draaien vaak op voor het werk dat niet uitgevoerd wordt door de deeltijdwerkers.

Meer vrouwen aan het werk vind ik goed, maar laat anderen niet opdraaien voor de opvoeding, de kosten en de tijd.

reactie

-Maakt u op dit moment gebruik van de kinderopvang? Zo ja, voor hoeveel dagen per week? Ik maak nu gebruik van de BSO elke ochtend een uurtje. Toen de kleine 3,5 maand was ging hij naar de kinderopvang voor 4 dagdelen per week.

-Bent u positief of negatief over de kinderopvang? Ik ben positief over de kinderopvang.

-Waar moet de kinderopvang volgens u aan voldoen? Een gezellige veilige ruimte, met gediplomeerde vaste leid(st)ers en een horizontale leeftijdsopbouw van kinderen.

-Vanaf welke leeftijd zou u uw kind naar de kinderopvang willen laten gaan? Voorkeur ging vanaf 1 jaar maar ja dat is met werk niet realistisch, met 3,5 maanden ging het prima.

-Waarom kiest u er niet voor om uw kind naar opa/oma of andere familieleden te brengen i.p.v. naar de kinderopvang?
Mijn kind gaat ook naar opa/oma, maar dat was eerst niet de bedoeling opa/oma gaven aan dat ze dat wel heel graag wilden dus die nemen 1 dag op zich. Als ze het niet uit zichzelf aan hadden gegeven had ik hun zorg niet ingeschakeld. IK ben verantwoordelijk voor mijn kind niet mijn ouders.

Ik wordt misselijk van reacties

Van ouders die dingen roepen als "ik blijf thuis voor mijn kind want ik ben voor mijn kind verantwoordelijk". Daarmee schrijven ze tussen de regels door dat de werkende ouders hun verantwoordelijkheid niet nemen en geen goede ouders zijn.

Ik ben van mening (en niet iedereen draagt die mening) dat iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen leven, dat betekend ook dat iedereen verantwoordelijk is om zichzelf en zijn/haar kinderen te onderhouden. Een ouder die thuis blijft voor de kinderen laat zich door een ander en soms door een ander en de staat of soms door de staat onderhouden. Dan neem je dus je verantwoordelijkheid niet.