U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Wat zou u doen als u de EuroMillions won?
Laat ons zeggen een 200 miljoen?
Ik zou om te beginnen mijn bescheiden Opelletje vervangen (nee, niet door een Porsche, Ferrari, Tesla... Dat interesseert me niet, het zou allicht iets worden zoals ik nu heb, maar wat nieuwer).
Ik heb verder nog wel wat ideeën, maar u eerst: wat zou u zoal doen, met veel teveel centen dan goed voor u is?
met 200 miljoen?
maak ik mijn hele familie miljonair, dan blijft er nog genoeg over. Verder geef ik jongste dochter een aanzienlijk bedrag dat zij naar eigen inzicht mag besteden aan goede doelen (dit wil zij heel graag!) en voor beide kinderen een bedrag op de bank. Dan een week heel veel geld uitgeven, huis helemaal op laten knappen, huisje op Ameland, tot in lengte van jaren een hulp in de huishouding + een tuinman + iemand die de was doet + een kapper die minimaal 1 keer per week mijn haar wast.
hier weinig verbeeldingskracht
Studies en huizen voor de kinderen en hun neven, eigen huis aflossen, en verder gewoon suf op de bank zetten. O ja, wel een groter huis met grote hobbyruimte voor mijn man. Vakantie zouden hetzelfde blijven. Jeugdherbergen met self-catering faciliteiten zijn erg praktisch als je kinderen niks lusten.
Op het werk is het antwoord op die vraag altijd
een erg geanimeerde discussie. "Goeie doelen" worden daar nooit bij vernoemd: de discussie spitst zich vaker toe op nog meer en fiscale achterpoortjes...
Het meest genereuze idee hier is natuurlijk dat van Pirata: die zou 199 miljoen aan mij geven, met de verwachting dat ik dan ook 198 miljoen weggeef aan iemand anders.
Daar valt mee te leven. Als ik een graaierige CEO zou zijn, zou ik ook nog een fikse bonus en een fraaie pensioenbijdrage bedingen, maar zo zit ik niet in elkaar.
Ik heb er dus wel oren naar. We zullen dat een dezer dagen eens op papier moeten zetten bij de notaris 
.
Het Appelscha-verhaal van rode krullenbol... Schuune! (=Mooi!.) Het deed me terugdenken aan de eigen jeugd en ik wed dat ik niet de enige ben.
De gestaag toenemende welvaart: de Leuvense stoof die buitengegooid werd en vervangen door een "modern" fornuis. De eerste TV, de eerste kleurenTV, de eerste diepvriezer. Een heuse badkamer! De eerste auto, een tweedehands VW kever. De eerste nieuwe auto: een Toyota Corolla "Grand Luxe"! Centrale verwarming! "De middelsten", ik dus, op sneeuwvakantie met het ziekenfonds. 10 dagen in het verre Zwitserland!
Het ging er flink op vooruit, maar het moest allemaal ook betaald worden.
Op mondiale schaal zijn wij "de 1%". Het is niet slecht om daar af en toe ook eens bij stil te staan.
./..
naast de tuinman en huishoudster een kok zie ik wel zitten. Vraag is nog huis reoveren/ opknappen of toch een ander huis, ivm zoveel dat opgeknapt moet worden en we dan toch een tijd ergens anders moeten wonen. Geld wegzetten en van een klein deel/ rente per maand leven. Ipv betaald werk een nuttige vrijwillersbaan zoeken, daar waar extra handen nodig zijn maar niet betaald kunnen worden. Goede doelen uiteraard maar welke, wat vastzetten voor de kinderen (uit te keren in delen). Huidige auto's en caravan vervangen door betere modellen (lees lekvrij en welkom in lage emissiezones). En navragen hoeveel er per jaar naar de belastingen zal gaan, niet om achterpoortjes te zoeken maar om te weten wat te verwachten.
Maar...
Natuurlijk doe ik nooit mee met loterijen. Zoals iemand ooit zei:
The Lottery is a Tax on People Who are Bad at Math
Ik help tenminste de staatsschuld aflossen.:-)
Willen al die kinderen wel particulier onderwijs?
Ik vind het altijd grote onzin. Geef 400 mensen 5 ton!
re triva
helemaal mee eens, of misschien zelfs 800 mensen 250.000 euro. Een bedrag dat te overzien is, waar best veel mee te doen is en waar mensen zelf niet in verzuipen. Zou voor mij meer reden zijn om aan een loterij mee te doen dan aan euromillions (als ik al ooit aan een loterij mee ga doen)
"Willen al die kinderen wel particulier onderwijs?"
Ik denk dat ons, niet zo goed begrepen, ADD-kind het liefst helemaal geen onderwijs wil. Maar ja, dat is niet handig.
Ik denk dat de kans op échte structuur bij een particuliere onderwijsinstelling toch wat groter is.
"Ik vind het altijd grote onzin. Geef 400 mensen 5 ton!"
Helemaal met je eens. Voor 5 ton doe ik het ook. Maar dan zijn wij voorlopig zelf het goede doel.
ow leuk!
Met 200 miljoen??
Nou 190 miljoen naar goede doelen, en van de rest een mooi huis met héél véél grond rondom. Met de (4) kinderen alle plekken op aarde die we graag willen zien bezoeken (dus 1 van de goede doelen wordt iets met milieu...) en de jongste (ADHD) per direct naar het particulier onderwijs.
Triva
”Ik vind het altijd grote onzin. Geef 400 mensen 5 ton!"
Wiskundig is de kans nog steeds nul, maar de loterij marketeers hebben ontdekt dat mensen toch meer loten kopen met 1x 200 miljoen.
Maar niemand trapt in die reclame, toch?
Ja ik weet hoe het werkt en nee ik trap er niet in. Ik ben ook nooit getrapt in de postcodeloterijval (geniale bedenker overigens) waarbij mensen mee doen omdat ze bang zijn de enige in de straat te zijn zonder prijs. Het is gewoon zo goed bedacht omdat er verder geen loterij is waarbij je weet dat je gewonnen had als je mee zou doen.
Ik heb altijd geroepen dat je niet moet willen meedoen met je eigen postcode, je wil toch niet dat het hele land jouw adres heeft als je een grote prijs wint? Bedenk dus dat je met een andere postcode mee zou doen áls je mee zou doen en ga nooit bepalen welke postcode dat zou zijn. Het leven kan zo simpel zijn. Jammer dat zoveel mensen met een laag inkomen zich hier door laten verleiden en dan ook nog eens extra loten kopen want stel dat de buurman meer wint.
Triva
Helemaal mee eens.
Maar toch wil ik jouw gezicht wel eens zien als de hoofdprijs op jouw postcode valt! 
prijs op onze postcode
Ik heb altijd stille hoop dat onze buren dan zouden opdonderen naar een veel groter en mooier huis, ver hier vandaan. Niet dat ik weet of ze meedoen hoor.
Niet mooi, ik weet het :-)
"Ik ben ook nooit getrapt in de postcodeloterijval"
Ach. Als het zo voor je zelf wil verantwoorden: vooral doen.
Je kunt het ook zien als een gokje wagen. En ik houd wel van een gokje. En ik weet inmiddels uit ervaring: het is leuk als er opeens een cameraploeg met een aardige cheque voor je deur staat.
nav je adres weten na het krijgen van een prijs. De winnaar van de 200 miljoen moet misschien extra bewaking regelen. Je wil toch niet dat een kind of partner van je ontvoerd gaat worden in ruil voor losgeld.
Personeel
Ik kom in andere reacties personeel tegen die ik nog niet genoemd had, maar ik bedenk me dat ik bij grote rijkdom ook een fitnessruimte zou willen met een privé-fysiotherapeut. Omdat ik aan het kanaal zou willen wonen, valt er niet veel te tuinieren, maar mocht ik toch zo'n plekje vinden mét tuin, dan zou ik uiteraard graag een tuinman willen, oh wat heerlijk! Een 'interieurverzorgster' (ben ik de enige die dat haast niet uit de strot krijgt en het nog steeds schoonmaakster noemt?) uiteraard ook. Dus ik zou me echt omringen met mensen die alles voor mij willen doen, zodat ik alleen nog kan doen waar ik zin in heb. Toegeven aan mijn tijdelijke 'projecten' bijvoorbeeld. Man noemt mijn opwellingen zo en dat klinkt wel sympathiek. Ik zou dat personeel ook voor mijn dochter en schoonzoon regelen. Niet dat schoonzoon niets voor elkaar krijgt, maar voor dochter geldt dat wel voor een groot deel. Toch wel fijn voor schoonzoon als hij het niet naast zijn werk hoeft te doen. Stel dat ik het met minder dan die 200 miljoen zou moeten doen (ik zou niet klagen), dan is personeel, of in te huren zzp'ers nu ik erover nadenk een van de meest nuttige uitgaven die ik ervan zou kunnen doen. Als ik daar een kleiner huis door zou moeten kopen, zou ik dat doen.
Iets aan een Goed Doel geven zou ik ook doen, uiteraard zou ik bijna willen zeggen, maar het zou ook het overwegen waard zijn om 'gewoon' iets neer te zetten, waarmee ik een bijdrage zou kunnen leveren aan 'de wereld'. Ik zou ook geld voor onderzoek beschikbaar stellen voor wetenschappelijk onderzoek voor de aandoening van mijn zus. Dit wordt in Nederland niet erkend, in andere landen wel. Wat niet erkend wordt, bestaat officieel niet, zo werkt dat. Hoe langer ik door denk hoe meer er opborrelt.
Triva
Wat de loterijen betreft... als je bedenkt wat jij uitgeeft aan vakantie, geocachen, de auto en zo meer, wat maakt het kopen van loten dan zinlozer? Wat hou je over van vakanties? Herinneringen en foto's, iets waar ik zeker waarde aan hecht, maar het geld is weg.
Ik moest voor mijn werk o.a. donateurs voor het Rode Kruis zien te werven. Dat ging mij dusdanig goed af dat ik sneller dan gebruikelijk een vast contract kreeg. Veel mensen dragen het RK een warm hart toe, dus de gesprekken waren over het algemeen prettig. Maar er waren tussen de bedrijven door ook mensen die geen belangstelling hadden omdat ze al aan de Postcodeloterij meededen. "Ik steun al goede doelen, dus ik begin niet aan nóg een!". Hun goed recht om het RK niet te willen steunen, maar ik heb dat 'excuus' altijd vermakelijk gevonden. Ja, het is waar, je steunt er goede doelen mee, ik vind dat ook érg prettig, maar je doet natuurlijk in eerste instantie mee voor één doel en dat is je eigen bankrekening spekken. Maar ik meen wel oprecht dat ik er heel goed mee kan leven dat het geld wat wij erin steken deels in mooie doelen wordt gestopt, dus ook als wij niets winnen en blijven hopen op dat ene moment dat we toch in de prijzen vallen. Tja, dat ik daarmee typisch zo'n sukkel uit de lage inkomens ben, neem ik dan maar voor wat het is.
Wat die bekendheid betreft... als je met je dikke prijs vervolgens verhuist, gaat iedereen zich ook afvragen waar je dat van hebt kunnen betalen. Er in stilte van genieten wordt sowieso lastig. Of zou jij uit privacy-overwegingen je vinexhuis blijven huren en stilletjes ergens anders een huis kopen?
"The Lottery is a Tax on People Who are Bad at Math".
Dat is nog vriendelijk uitgedrukt.
Dat soort uitspraken komen uit de VS en er moet toch enigermate rekening gehouden worden met het ranzige kantje ervan.
"The Lottery is a Tax on stupidity" wordt er ook wel vaak gezegd. Impliciet wordt dan natuurlijk bedoeld dat de lagere inkomensgroepen nu eenmaal te stom zijn om... Als dat niet zo zou zijn, zouden ze ook niet tot die groep behoren. De perfecte cirkelredenering.
"Blaming and shaming the poor" is altijd nogal populair geweest bij sommige groepen in de VS.
Waarschijnlijk kijken Amerikanen ook wel op een andere manier naar loterijen dan wij: het organiseren van loterijen was in de VS goeddeels verboden van het einde van de 19e eeuw tot in de jaren 1960. Hier en daar werd een eenmalige uitzondering toegestaan voor de organisatie van loterijen waarvan de winst naar een goed doel ging, maar die uitzonderingen bleven schaars.
Gevolg: loterijen gingen ondergronds en werden een zaak van de georganiseerde misdaad.
In 1962 werd in Nebraska een referendum georganiseerd over de wenselijkheid van een staatsloterij. 66% van de bevolking was voor en er werd een staatsloterij ingericht.
In 1964 volgde California, in '65 Wisconsin, in '66 New York, in '70 South Dakota en Virginia, en zo ging het verder.
Toch zijn er nog staten waar loterijen formeel verboden zijn: Alabama, Alaska, Arkansas, Hawaï, Mississippi, Nevada, Utah, Wyoming.
In sommige van die staten gelden ethische/religieuze bezwaren, in andere wordt de organisatie van een staatsloterij tegengehouden door casino-uitbaters die de concurrentie vrezen (een mooie illustratie van hoe "de vrije markt" soms werkt).
Twee uitspraken van dezelfde hier (AdHombre) illustreren het dilemma voor de deelnemers aan die loterijen perfect:
enerzijds: " Natuurlijk doe ik nooit mee met loterijen. Zoals iemand ooit zei: The Lottery is a Tax on People Who are Bad at Math",
anderzijds: "Maar toch wil ik jouw gezicht wel eens zien als de hoofdprijs op jouw postcode valt! ;-)".
Natuurlijk is de kans om iets substantieels te winnen verwaarloosbaar klein (loterijen maken daar ook geen geheim van, voor wie het zelf niet even wil/kan doorrekenen), maar ze is ook niet nul en dromen mag...
Rond loterijen is er erg veel onderzoek gedaan: door economen, sociaal-psychologen, sociologen, politieke wetenschappers,...
Wel vaker is de conclusie dat de mensen die de centen het moeilijkst kunnen missen, de "beste klanten" zijn. Loterijen worden in die studies wel vaker omschreven als: "a progressive tax, hitting the poor".
Over het waarom daarvan zijn er tal van hypothesen. De ene kan Ockham's scheermes al wat beter doorstaan dan de andere...
Jaa, kok
Dora, zou je dan niet toch een luxe villa willen huren met een kok die kookt naar al jullie (lekker)bekkies? en of die kok een idee heeft hoe de kinderen wat extra smaken leren eten. Of beter, kookles met de kinderen om die enthousiast te maken om zelf eens een maaltijd koken.
"a progressive tax, hitting the poor"
moet natuurlijk: "a regressive tax..." zijn.
"Dora, zou je dan niet toch een luxe villa willen huren met een kok die kookt naar al jullie (lekker)bekkies? en of die kok een idee heeft hoe de kinderen wat extra smaken leren eten. Of beter, kookles met de kinderen om die enthousiast te maken om zelf eens een maaltijd koken."
Als je je een vakantie naar Bali kunt veroorloven weet ik nog wel een luxe villa met een goeie Nederlandssprekende kok voor je. Als je er eenmaal bent is het een koopje...
Seriues dat zou ik bijzonder geestig vinden. Dat is de enige prijs waarvan ik zeker weet dat ik die nooit zou Winnen als ik mee hadvgedaan. Ik zit er al jaren op te wachten.
Triva: "Ik vind het altijd grote onzin. Geef 400 mensen 5 ton!"
margaretha: "... of misschien zelfs 800 mensen 250.000 euro.".
Bij Euromillions kan je maximaal slechts een schamele 190 miljoen winnen. De rest wordt verdeeld over de winnaars in een lagere rang (ook goed bekeken, marketinggewijs).
Ook hier hoor je het wel vaker hè: "'t is teveel, ge loopt daarmee in uw ongeluk".
x winnaars, die elk iets van een € 200k - 400k winnen... Het is niet genoeg om je rijk te achten, maar het helpt wel flink en je houdt beide voeten op de grond. Het zou er in elk geval voor zorgen dat winnaars niet eenzaam en berooid achterblijven, zoals blijkbaar wel vaker voorkomt...
Marketinggewijs zijn er inderdaad wel betere opties.
Maar als ik die 200 miljoen zou winnen zou ik er in elk geval geen cent van aan liefdadigheid geven! Ik zou, zoals ik eerder al schreef, een poetsfirma overnemen. Met dat bedrag word je een grotere speler en die winstmarges in die sector zijn fors. Dat biedt mogelijkheden .
Poetsfirma
Een poetsfirma?! Weet je wel waar die marge vandaan komt en hoe poetsfirma's hun persoon behandelen?