U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Uw ultieme muzikale kippenvelmoment?
Ik beken: ik ben een ouwe zak, een folkie, een anachronistische nep-hippie, vaak grof gebekt maar bijwijlen ook erg sentimenteel.
Kan het erger? Mij wilt u echt niet tegenkomen in het echte leven.
Mijn ultieme kippenvelmoment staat me nog erg helder voor de geest, ook al is het alweer 20 jaar geleden.
Ik beleefde het samen met een madamme waar ik erg van onder de indruk was. Ze was alles wat ik aantrekkelijk vond/vind in een vrouw: onconventioneel, pienter, taalvaardig, gevat, sterk, daadkrachtig.
Op een avond, op een terrasje, toen ik weer eens mijn best aan het doen was om haar te verleiden, keek ze me plots doordringend aan. "Vertel me eens Yvan, wat windt jou op? De jacht of het verslinden van de prooi?".
"Dit is ze" dacht ik.
Mijn ultieme muzikale kippenvelmoment was toen Mary Black tijdens het Dranouter Folk Festival 1995, haar "Only a woman´s heart" naadloos liet overgaan in Bob Marley's "No woman, no cry".
Met die madamme is het niks geworden.
Kaaskopje
Als je Yann Tiersen mooi vindt ( ken je de film Amélie??? Ja toch?) moet je ook eens naar de Gnossiennes en Gymnopedies van Satie luisteren. Toen ik een jaar of 10 geleden op pianoles ging was dat mijn doel. De Gnossiennes kunnen spelen. Toen kende ik Yann Tiersen nog niet eens, maar dat pianoboek hebben we ook al jaren in huis. Kan ik mezelf kippenvel bezorgen wanneer ik maar wil..
Ingrid
Het Largo van Dvorak uit symfonie nr. 9, nieuwe wereld
Ik reed naar het ziekenhuis waar mijn moeder opgenomen was na een val. Haar gezondheid was al problematisch. In een onbewaakt moment zette ik een reclame-cd van Trouw op.
Het concertgebouworkest speelde het Largo van Dvorak symf. nr. 9. Traanden stroomden over mijn wangen, ik heb het de hele reis niet meer droog kunnen houden.zo mooi, zo kleurrijk, zo troostend.
we zijn haar uitvaartdienst begonnen met een lied dat gebaseerd is op dit largo, gezongen door Sissel, Going home. Schitterend! De witte kist, met kleurrijke bloemen erop, het geel van de zonnebloemen, alle kinderen en kleinkinderen erbij. En een kerk vol met familie, vrienden en bekenden. En dan de stem van Sissel. Kippenvel, ja.
Maar de uitvoering van het concertgebouworkest is nog steeds het mooiste.
Tsjor
Ingrid
Dank je wel! Ik vind dat inderdaad prachtig, maar ik wist niet hoe het heet.
Ik was als kind/puber/adolescent niet zo'n doorzetter en om eerlijk te zijn moet ik nog steeds al mijn discipline bij elkaar schrapen om iets vol te houden, maar ik heb wel eens spijt dat ik niet braaf op muziekles ben gebleven. Ik vond dat 'notengedoe' een verschrikking. Ik heb later wel op huis tuin en keuken gitaarles gezeten, zonder noten. Akkoorden kun je gelukkig ook zonder notenkennis leren.
Heerlijk 'jongens'
om zulke goede muziek van elkaar te luisteren :-)
Jackie
Ik was gistermiddag helemaal blij dat ik dat domino-effect in de middag had. Het komt vaker voor dat ik 's avonds laat de geest krijg:-)).
Ingrid
Ken jij Philip Glass? Omdat hij toevallig in de zijlijn stond nadat ik naar Satie zat te luisteren, heb ik dit aangezet: Metamorphosis
https://youtu.be/M73x3O7dhmg. Ik ken hem al heel lang, ik heb in het lp-tijdperk een lp van hem gekocht en ik hou ervan. Harpiste Lavinia Meijer, heeft muziek van Glass zeer verdienstelijk bewerkt naar harp. https://youtu.be/hV2-zFh3tAU
Kaaskopje...
Als kind wilde ik dolgraag op pianoles, maar dat zat er niet in. Ik kwam niet uit een gezin waar muziek maken 'gewoon' was, en het was ook (te) duur.
Ik heb het verdringen, of zelfs vergeten eigenlijk. Pas toen mijn jongste van toen 5(!!) jaar oud uit het niets begon te vragen om pianoles herinnerde ik me dat ik dat ook wilde, vroeger. Idioot toch? We zijn 10 jaar gekeden met zijn allen ( broers ook mee) op les gegaan, en een paar jaar later speelde ik mijn Gnossiennes. Ik was toen 44 of zo. Ik vond het echt zo fantastisch om dat zelf te kunnen!!!!!
moraal: het is nooit te laat om iets te leren. En dat kan best low budget. Digitale piano of goed keyboard kost weinig op,marktplaats. Paar boeken voir beginners. Youtube tutorials. Misschien af en toe een lesje. Er zijn heel wat mensen die op die manier leren spelen!
Ingrid
( einaudi. Ook iets voor jou dan denk ik)
2,5 jaar geleden begonnen
Aangezien al mijn kinderen een instrument bespelen, begon het bij mij ook te kriebelen. Ik ben 2,5 jaar geleden met piano begonnen.
Metamorphosis van Philip Glass is inderdaad ontzettend mooi, ben ik aan het oefenen en krijg ik wel onder de knie. Volgens mijn man begint het al erg mooi te klinken. Het is inderdaad heerlijk om zoiets te kunnen.
Kippenvel
Krijg van een aantal nummers kippenvel.
Prachtig vind ik de muziek van het al door Kaaskopje genoemde Schindler's list, zo ongeloofelijk mooi.
Ook " The rose" van Bette Midler vind ik geweldig. Het nummer " Geen kind meer" van Karin Bloemen geeft mij altijd een traan. Zeker de eerste keer dat ik het hoorde kwam die keihard binnen.
En " Over de muur" van Klein Orkest veroorzaakt bij mij nog altijd een rilling.
En er zijn er ongetwijfeld nog meer waar ik op fit moment niet op kan komen. Ben daar ook heel slecht in, hoor ik op de radio nummers en dan weet ik dat ik ze ken maar geen idee welk nummer en wie het zingt.
Ingrid
Ik weet nog hoe blij je was toen je op pianoles was gegaan. 
.
Ik weet niet op mijn polsen er gelukkig van worden als ik nog aan een piano begin. Ik kan wel eens kijken of ik de gitaar van mijn dochter een poosje mag lenen, gewoon om te kijken of ik dat nog leuk vind. Dat heb ik al meer dan 30 jaar niet gedaan.
Einaudi
Ook mooi!
Oh en kaaskopje...
( we typten net tegelijk volgens mij) ..Philip glass is ook prachtig. Nooit iets vsn gespeeld trouwens. Gern idee waaron niet. Ik ga het onthouden
Och ja
Karin Bloemen Geen kind meer. Ik heb mijn moeder gelukkig nog maar als ik dit hoor rollen de tranen over mijn wangen. Ik ben enig kind en als mijn moeder overlijdt is er echt niemand die weet hoe ik als kind was. Ik heb het ook maar in mindere mate met Ein jiddische mamma
https://www.youtube.com/watch?v=msXoInq243c.
Mijn moeder had https://www.youtube.com/watch?v=qQuahSdTvU4 (Kathleen Ferrier What is life) op de begrafenis van mijn vader. Ik vond destijds het opera-gebler, jaren terug luisterde ik eens goed naar de tekst en het kwam flink binnen. Mijn vader wilde graag You can't always get what you want van de Stones op zijn begrafenis. Positief als altijd. Je kan niet krijgen wat je wil, maar wel wat je nodig hebt. Getwijfeld over de lange of de korte versie. Ik zei: 'Neem de lange, ze gaan toch nergens heen.'
Er is nog wel veel meer maar daar kom ik niet zo op.
Milcham
Ook mét ouders kun je geen ouders meer hebben die iets over je verleden kunnen vertellen. Dat is het dubbele van mijn situatie. Ik had familie nodig die konden vertellen hoe ik als kind was. Mijn zus is heel lief meegegaan, maar ze zat als kind te dicht op mij om een goed beeld te kunnen geven, aldus de psychiater waarbij dat plaatsvond. Daardoor heb ik nu een net geen 100 procent ADD-diagnose. De rest aan procenten geloof ik ook wel hoor . Ik vraag dat soort dingen niet aan mijn ouders. We hebben elkaar 20 jaar niet gezien, dat zou misschien wel goed zijn voor het kindbeeld wat ze van mij hebben,maar ze missen de laatste 20 jaar.
Ik ben meer van de Beatles dan van de Stones, maar 'You can't always get what you want' is (uiteraard ) een goed nummer. En een waarheid als een koe. Het heeft geen zin om over alles wat je moest missen te blijven kniezen. Het leven gaat door.
oh ja
Acda en De Munnik 'Ren Lenny ren'
https://youtu.be/fbCwcBY-g08 Blijft ook een kippevel-nummer. Het stukje "als je jas om je lichaam draait" raakt me om een of andere reden altijd.
En Caruso, maakt niet uit door wie gezongen
https://youtu.be/ZcZtMfhdVLU
Tot slot, heel suf misschien maar 'Toen ik jou zag' door Antonie Kamerling
https://youtu.be/XgMnPX6AP6A
Kaaskopje: Ja meestal is het bij mij ook 's avonds laat zo'n YouTube klikfeest. Ik blijf dan bezig met ooh jaa deze en oooh jaa die en die enz. 
Klikfeest
Gevaarlijk, dat Youtube. Het is zomaar ineens diep in de nacht terwijl je de volgende dag moet werken. Soms vind ik het jammer dat je weliswaar twee oren hebt maar niet naar twee muziekjes tegelijk kan luisteren. Zoveel moois!
skik
Precies skik
Dat vind ik nou ook. Er is gewoon te veel.
Kom ik ineens dit tegen, ik hoor het voor het eerst maar meteen tranen in mijn ogen, van het programma De beste singer-songwriter: Maaike Ouboter 'Dat ik je mis':
Vergeet ik helemaal Mumford and Sons! Iemand die dat ook mooi vindt? 'Little Lion Man':
https://youtu.be/X7bHe--mp1g ("Weep for yourself my man you'll never be what is in your heart / weep little lion man you're not as brave as you were at the start")
En 'Dust Bowl Dance':
https://youtu.be/MLWbNn5rumc (Begint met "The young man stands on the edge of his porch / The days were short, and the father was gone" ja dan ben ik al binnen.)
Kings of Leon moet ik ook noemen. 'Use somebody' en 'Sex on fire'. O zo goed!
you tube klikfeest
Pastorale van Liesbeth List en Ramses Shaffy groots en meeslepend
Mag ik dan bij jou, Claudia de Breij klein stil en zo mooi
Top of the world, Carpenters (in de categorie fout maar wel mooi)
En inderdaad al eerder genoemd The rose van Bette Midler
You needed me
Ooit voor het eerst gehoord aan het eind van de crematie van een jonge vrouw die plotseling overleden was een elke keer als ik het hoor krijg ik kippenvel en tranen in mijn ogen. You needed me van Anne Murray. Verder heb ik wel liedjes die me iets doen of die me ergens aan doen denken, maar echt kippenvel krijg ik niet vaak van muziek.
Van The Smiths
Sing me to sleep.
Dat moet op mijn begrafenis gedraaid worden. Ook voor mensen die niet van The Smiths of Morrissey houden.
En Weet je nog in de uitvoering van Babette van Veen op het gala voor haar vader Herman die toen zoveel jaar in het vak zat. Staat op Youtube.
https://youtu.be/260PCbMhWII
Time in a bottle van Jim Croce. Mijn beste vriendinnetje en ik waren als 12-jarigen grote fans van Jim Croce en draaiden zijn LP's grijs.
Mijn moeder vertelde later - toen ik al lang het huis uit was - dat ze altijd wat melancholiek werd als ze Jim Croce op de radio hoorde. Omdat zij dan weer weer even terug in de tijd was dat ik 12 jaar oud was.
Nu leeft mijn moeder niet meer. En als ik Jim Croce hoor denk ik aan haar. En aan de tijd dat ik zo enthousiast over iets was zoals alleen 12-jarigen dat kunnen zijn.
Alkes
Dat gevoel van melancholie heb ik ook met dat nummer van Jim Groce.
Mijn oudste zus is 6 jaar ouder dan ik. Zij kocht lp's van bepaalde zangers of bands en nog steeds horen die tot mijn favorieten. Ik vond het allemaal geweldig mooi. De Moody Blues, Fleetwood Mac, ELO, de Carpenters... als ik dat hoor ruik ik weer bijna de rietmatten op haar vloer, de geur van brood wat ze wel eens bakte vermengd met koffiegeur. Die brood- en koffiegeur hebben we nu ook in ons eigen huis, maar die combinatie van een wat muffig vakantiehuisje, met die vloerbedekking en andere geuren, het hoort bij gelukkige momenten.
Favorieten
Ik heb overigens een heleboel favorieten, ook muziek van nu .
Nog twee
Ik ben niet echt groot fan van deze dames maar deze twee nummers raken me ook altijud:
Joni Mitchell 'Both sides now'
https://youtu.be/iJb7cBfrxbo
Janis Joplin 'Piece of my heart' https://youtu.be/iJb7cBfrxbo
De eerste hoorde ik voor het eerst in de film Love Actually, een scene met Emma Thompson, het nummer past echt zo perfect bij dat verdrietige moment.
