Laatkomers

Zelf-discipline

Van mezelf sta ik redelijk relaxed in de tijd. Ik kom makkelijk wat later. Niet heel veel te laat maar wel zo'n 15 minuten of zo. Het heeft te maken met een optimisme aan hoe lang me iets gaat duren, zeker reistijden schat ik vaak te positief in. En verder is het gewoon een gebrek aan zelf-discipline, zeker als ik te laat van huis weg ga. Dan ben ik nog even bezig iets af te maken of ik zit net relaxed een kop thee te drinken en denk nog even 5 minuten en voor ik weet ben ik weer te laat. Maar ik kan prima op tijd komen. Als het echt belangrijk is dan ben ik eigenlijk altijd op tijd. Dus ik probeer wel om daar gedisciplineerder mee om te gaan, zeker op werk en zeker als ik met mensen afspreek die altijd op tijd zijn. In elk geval ben ik meestal wel redelijk op tijd, al moet ik er wel wat moeite voor doen. Maar het is echt een kwestie van zelf-discipline en duidelijk van te voren plannen.

En ik maak ook wel onderscheid per gelegenheid. Een feestje dat om 19:00 begint kom ik niet om 19:00 al aan. De meeste gastheren/gastvrouwen hebben ook liever dat mensen iets later komen. Dan ben ik er misschien om 20:00. Maar samen met een vriendin naar de bioscoop dan ben ik er wel om de afgesproken tijd.

Mijn man is veel erger dan ik. Hij is echt een notoire laatkomer. Zeker bij sociale gelegenheden. Hij laat zich makkelijk afleiden, gaat iets anders doen, is verdiept in een boek of zo... en dan vergeet hij de tijd. En gaat er ook anders mee om. Als we onderweg zijn naar een afspraak en we komen al (bijna) te laat en onderweg komen we een kennis tegen gaat hij daar rustig een poos mee praten. Het komt wel eens voor dat hij nog lang niet klaar is om weg te gaan en ik al wel dat ik gewoon wegga en zeg dat hij dan maar later moet komen. Ik heb niet altijd zin om te wachten.
Maar hij vindt het vaak ook gewoon onzin om zo op de tijd te zitten. Hij vindt het ook niet erg als mensen te laat komen.
Maar wederom ook hij kan het best als hij wil. Als we naar het theater gaan dan is hij wel op tijd bijvoorbeeld. Hoewel, ik wel eens in de zaal ben gaan zitten alvast omdat hij echt op het nippertje binnenkwam (en ik de voorstelling niet wilde missen).

het is gewoon niet aardig Jackie (oa.)

Jackie, misschien vind jij de ander wél belangrijk, maar als ik aldoor op iemand moet wachten krijg ik toch echt het gevoel dat een ander het niet zo boeit, en mijn tijd verspilt. Hoe vind jij het zelf om op iemand te moeten wachten, op regelmatige basis? (waarschijnlijk zeg je dat je dat niet erg vindt, maar stel dat je dat iedere keer gebeurt en je hebt zelf er zo je best op gedaan om wél op tijd te komen, is dat echt niet meer leuk)
Echt het maakt me niets uit als het eens een keer gebeurt, het kan iedereen immers een keer overkomen dat er iets mis loopt met de planning. Maar in mijn geval is het ook altijd dezelfde persoon die minstens 15 tot 20 minuten te laat komt. Of ik sta te blauwbekken op een parkeerplaats, om op haar te wachten of gewoon zelfs thuis, uiteindelijk is het dan net zo irritant, ik sta klaar om te gaan, ga geen andere dingetjes meer ondernemen omdat iemand elk moment kan komen. Ook even bellen van ik kom eraan hoor, zegt mij dan niet zoveel, want ik moet nog steeds wachten tot ze er is.
En eigenlijk (het klinkt misschien lullig) maar ik heb er eigenlijk toch helemaal geen boodschap aan dat jij het zelf óók erg vindt om te laat te komen, het verkort namelijk mijn wachttijd en fustratie niet, als je het écht erg zou vinden zou je namelijk op tijd komen, net zoals mensen dan wél op tijd kunnen zijn als ze met de trein gaan. Eigenlijk zou je dan beter helemaal geen tijd moeten afspreken of zelf in je agenda gewoon een kwartier eerder noteren, dan gaat het misschien wel goed.
Bij mijn vriendin werkt ook een lossere tijd van ik ben er tussen 1 en half 2 niet, want dan is ze er om kwart voor twee en voelt het voor mij dus alsof ik drie kwartier aan het wachten ben.

Beetje wat Jaina zegt:

" Als het echt belangrijk is dan ben ik eigenlijk altijd op tijd."

Ik neem aan dat de laatkomers bij huisarts, ziekenhuis, tandarts, begrafenissen wel gewoon op tijd kunnen komen zonder vrije interpretatie van " op tijd".
Dan lijkt het toch iets te zijn wat of te leren is, of waar je een bepaalt belang aan hangt.

toen ik

nog een te laat komer was was ik op al die bealngrijke dingen ook te laat. Ik heb het stevig getrainex. Vooral erg geoefend op het leren inschatten hoe lang dingen duren. Maar in stressvolle tijden is mijn tijdgevoel het eerste dat sneuvelt mijn tijdgevoel.... En dat kost me bakken energie...

Mijk

andersom

Ik heb ook vaak gewacht op een vriendin die dus niet zoals ik 5 of 10 minuten later komt maar echt een half uur of zo en nee dat vond ik nooit zo erg inderdaad En ja die kwam écht iedere keer heel laat.

Voor mij geldt niet dat ik bij bv een afspraak bij de huisarts denk goh dit is belangrijk dus laat ik nu echt mijn best doen. Ik doe altijd mijn best en de laatste tijd gaat het ook best goed, maar ik blijf een chaoot dus het lukt niet altijd.

"... Mijn werkgever werd er wanhopig van

en besloot op een goede dag dat ik het dan maar moest voelen. Ik kreeg voortaan voor 5 minuten minder salaris. ...".
Amai. Dat was "de goeie ouwe tijd" of gaat het daar nog altijd zo?
Als je hier een seconde te laat bent, ben je meteen een kwartier loon kwijt.
Ben je binnen een maand drie keer te laat, dan ben je doorgaans je baan kwijt...

Yvan

Dat is 35 jaar geleden 😃

Bijzondere gevolgtrekking

Laatkomers staan relaxter on het leven?
Nou de laatkomers die ik ken niet hoor. Dat zijn stress kippen. Grenzeloos. Zeggen nergens nee tegen. Nemen teveel hooi op hun vork en zijn daarom altijd te laat. Een van deze dames rijdt inderdaad vaak pas thuis weg als wij al in restaurant zitten en dan moet ze nog een half uur.
Ik ben altijd op tijd. Kan goed inschatten en goed plannen en sta daardoor uitermate relaxed in het leven.

Nee hoor Guera

Wellicht doel je op mijn tekst, maar ik maak helemaal geen gevolgtrekking, was alleen een hypothese van mij;)
Wel is het zo dat ik zelf persoonlijk de laatkomers in mijn omgeving vaak als relaxter zie dan de stipt-op-tijd- komers. Maar dat kan toeval zijn.
De te-vroeg-komers zijn nog erger, vind ik. Daar hoor ik zelf ook vaak bij. Omdat ik eigenlijk een te-laat- komer ben, vermoed ik, en dus slecht inschat en uit angst te laat te komen dan te vroeg kom.

Wél op tijd kunnen komen bij belangrijke zaken zegt mi helemaal niets.
Op tijd komen is een vaardigheid die voor sommigen makkelijk is en voor anderen moeilijk. Iets dat je moeilijk vindt kun je best soms wel goed doen, maar dat kost dan wel veel inspanning. Dat houd je niet vol om altijd te doen.
Ik ben bijv slecht in de weg vinden, kan me slecht oriënteren.
Als ik hard mijn best doe lukt het best. Maar die inspanning kan ik niet altijd leveren.

Neemt niet weg dat er best mensen zullen zijn die prima op tijd kunnen komen maar daar gewoon weinig zin in hebben.

Zelf heb ik veel te maken met te laat komers maar ik heb daar weinig last van.

niet te moeilijk over doen

Ik denk dat je als 'stipte' ook wat relaxter er in kan staan als je tegen de chronische laatkomer zegt gezellig dat we afspreken om bv samen te reizen maar ik wacht niet op je, ik zie je daar wel of ik zie je wel na de voorstelling.
Dan is het duidelijk voor allebei en de laatkomer heeft ook gewoon een keuze.
Zou het overigens niet in mijn hoofd halen om dat tegen gewone niet chronisch laatkomenden mensen te zeggen hoor.

te vroeg

Te vroeg zijn is over het algemeen niet zo heel erg, maar het ligt eraan wat je daarmee doet. Kijk bij een afspraak in het ziekenhuis ga je gewoon wat langer in de wachtkamer zitten. Bij een etentje bij vrienden thuis, kan je beter besluiten nog even in de auto te blijven zitten wachten, of je loopt een blokje om, op dat moment is te vroeg komen écht niet handig.
Ik heb zakelijk gezien wel eens mensen die te vroeg komen en die bellen dan doodleuk aan, en omdat ik geen wachtkamer heb zit ik dan maar met ze, ik kan nog niet beginnen want de andere helft is er nog niet, maar doen alsof die mensen er niet zijn is ook geen optie, dus ze zitten dan echt in 'mijn' tijd en dat vind ik erg onhandig. Omdat het altijd maar eenmalige bezoeken zijn, heeft het ook geen nut ze op te voeden door er wat van te zeggen,want ze komen toch geen tweede keer meer.
Eén keer kwamen mensen ruim een half uur te vroeg en stonden lachend voor de deur 'sorry, we zijn te vroeg' en wilden naar binnen stappen, toen heb ik wel heel vriendelijk aangegeven dat het echt te vroeg was en ik nog niet klaar was, of ze op het afgesproken tijdstip terug wilden komen. Ik geloof niet dat ze dat echt leuk vonden, maar ja.

annemijn

Een half uur te vroeg, wat irritant! Ik vind dat persoonlijk veel vervelender dan een half uur te laat.

Vroegkomers

Een minuut of 10 later komen vind ik geen probleem. Dat ligt binnen de marge.
Maar ik stoor me vreselijk aan vroegkomers. Mijn moeder komt standaard een uur te vroeg, en bitst dan dat het niet gastvrij is dat ik de koffie niet klaar heb en het toilet nog sta te poetsen. Een vriendin van me is doodsbang dat ze te laat aankomt bij een evenement, en zorgt er dus voor dat ze 'op tijd' is. Dus als we samen naar een theatervoorstelling gaan, eet ik altijd vooruit. Desondanks staat ze zeker anderhalf uur voor de voorstelling begint bij mij op de stoep. Terwijl het theater 10 minuten fietsafstand van mijn huis is. Als ik met haar een tijdstip afspreek, is ze er zeker een half uur van tevoren. Toen we samen met een groepje een roeibootje hadden gehuurd, en gezellig op het terras zaten, kwam ze helemaal overstuur aan. Ze was maar 5 minuten te vroeg....

vinden eigen tijd belangrijk

Laatkomers hechten meer aan hun eigen tijd dan aan de jouwe. Zo simpel is het. Ok uitzondering voor de laatkomer die ook zijn vliegtuig mist voor zijn 20 daagse rondreis door Japan.

Dus in jouw beleving

kan iedereen evengoed met tijd omgaan maar zijn sommige mensen egoïstischer dan anderen? Bijzondere kijk wel.

Mijk

Maar Alkes

Je leest toch dat er veel laatkomers zijn die zich hier juist voor schamen? Ik geloof die mensen wel. Het is niet leuk om telkens een teleurgesteld of boos gezicht aan te treffen. Kennelijk lukt het niet. Ik vind het irritant, maar niet per se egoïstisch.

Zelf ben ik een stiptkomer, met neiging tot vroegkomer, maar niet meer dan een paar minuten. Soms, als de gelegenheid ernaar is, probeer ik fashionably late te komen. Daar moet ik dan echt aan denken: afspraak 2 uur, kwartier fietsen dus om 2 uur op de fiets stappen. En dan nog denk ik oh shit ik kom te laat. Dat probeer ik af te leren :-)

Eens met Alkes

Ik ben het er wel mee eens. Verreweg de meeste notoire laatkomers kunnen wel op tijd komen 'als het er echt toe doet'. Lees; afspraak bij de dokter. Of zoals mijn verenigings-kennis, die standaard te laat is bij de repetities maar wel op tijd bij mij is als ze mee wilt rijden.

Conclusie blijf dus hetzelfde. Jij en/of de afspraak zijn niet belangrijk genoeg.

Geen consequenties

Zeker als er geen consequenties zijn: ze krijgen toch wel eten/uitleg of men wqcht wel met beginnen. En anders kun je wel een negatief label aan de wachtende ophangen, dan ligt het niet aan jouw laatheid.

Ik vind het vergelijkbaar met iemand die ik kende die ontzettend onduidelijk en chaotisch schreef, en die dat afdeed met 'ja maar ik denk zo ontzettend snel'. Ze wilde geen moeite doen om regels nog eens over te lezen en interpunctie te plaatsen. Als je het niet snapte of het irritant vond lezen was je gewoon niet zo slim als zij.....i.e. je eigen tekortkoming ombuigen tot een tekortkoming bij de ander.

mijk

Ik ben zelf erg weinig gestructureerd. Ik begrijp heel goed dat tijd een lastig begrip is. Maar ik realiseer me wel dat voor anderen tijd ook belangrijk kan zijn. Dus ook al ga ik de helft van de tijd rennend de trap af, vergeet ik mijn huissleutel mee te nemen, prop ik op de fiets nog snel een boterham naar binnen, ik ben bijna altijd wel op tijd. En uiteindelijk gaat het wel om rekening houden met anderen.

Gebrek aan respect

Het ligt natuurlijk wel een beetje aan de cultuur waarin je zit, maar hier, waar op tijd komen toch wel een norm is, vind ik meer dan 5 minuten te vroeg of te laat komen gewoon wel een gebrek aan respect. Tuurlijk eenmalig kan er iets mis gaan, maar als iemand consequent te laat komt... hij/ zij gijzelt jouw tijd. En dan kan je wel gaan omdenken, en dat is ook heel wijs, ik vind het gewoon niet netjes tegenover degene met wie je een afspraak hebt.

Jasmijn

Oh ja, daar herken ik mezelf wel in. Alles keurig voor elkaar, netjes op tijd dus nog wel even tijd om dit of dat te doen en ineens is het 5-10 minuten later dan je had willen vertrekken. Of ben ik op het laatste moment mijn sleutels kwijt.

wat jackie

zegt bevestigt eigenlijk wat iedereen zegt dat laatkomers toch gewoon wat respectloos met hun medemensen om gaan.
Jackie zegt namelijk " Geloof mij, ik baal nog erger dan de persoon die op mij moet wachten". Zij stelt dus dat haar baalgevoel over het te laat komen erger is dan het baalgevoel van de persoon die moet wachten.Bedankt voor de bevestiging, jackie.

Huh?

Wat een verkeerde conclusie trek je tante Sidonia. Ik geef nl daarmee aan dat ik baal voor de ánder. Dus ik vind het heel erg dat ik diegene heb laten wachten, niet omdat ik baal voor mezelf omdat het me niet is gelukt of zo. Ik vind het vervelend voor de ander dus ik baal daarvan. Dus mijn baalgevoel staat niet boven het baalgevoel van de ander, het wordt er door veroorzaakt. Ik zou niet balen wanneer ik iemand laat wachten die ik niet respecteer dus jouw conclusie snap ik niet zo goed?
(En oh, ook al zou jouw verkeerde aanname kloppen, dan nóg vind ik het wel heel rigoreus om te stellen dat zo iemand "respectloos" met zijn medemens omgaat.)

Miekemieke

Op de basis zoals jij voorstelt, zou ik echt niet willen afspreken. Ik spreek met iemand af omdat ik dat gezellig vind, dus zo iemand zorgt dan toch echt maar dat (meestal een) ze op tijd komt. Dat klinkt misschien 'niet-flexibel', maar ik heb mijn grenzen. Het zou mijn avond verpesten.

Goh, hoe kun je dat er nu uithalen Tante Sidonia?

Jackie heeft zelf al gereageerd, maar dit lijkt me typisch een geval van niet goed lezen, of niet goed begrijpen. Waarom zou je als laat-komer in vredesnaam balen als het je geen biet kan schelen dat de ander jouw laat-komen vervelend vindt? Dus een laat-komer maakt zich vaak drukker (baalt meer) om zijn eigen 'fout' dan degene die moet wachten het mogelijk vindt.