U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
''Het is stom om je geïntimideerd te voelen door een taal'
tasjes met arabische opschriften, bedoeld om een statement te maken. 'Het is stom om je geïntimideerd te voelen door een taal' is de gedachte van de makers.
Hoe komt dat bij jullie over?
Volgens mij voel je je niet geintimideerd door een taal op zich, maar door het niet verstaan van wat er gecommuniceerd wordt. Zo'n actie schiet zijn doel voorbij volgens mij.
Ook is het niet slim om mensen die je wilt 'opvoeden' als stom te betitelen.
Kaaskopje- Als je geinteresseerd bent
Lees dan eens over Pidgin talen en Creoolse talen. Dat geeft een heel goed idee van hoe taalontwikkeling over verschillende generaties werkt, vind ik.
En als je kijkt naar het Afrikaans, dan zie je daar ook een resultaat van taalarmoede. De uitgangen van werkwoorden zijn allemaal supergesimplificeerd. Maar na een aantal generaties is dat de "standaard" geworden en is het nu tot een volgroeide taal uitgegroeid.
Verder denk ik dat er maar weinig 3e generatie mensen zijn die de landstaal slecht beheersen, tenzij het een soort lokaal dialect is geworden. Als je een hele groep Turken hebt die op een bepaalde manier met elkaar praten, wanneer houdt het op gebrekkig nederlands te zijn, en wanneer is het een dialect, zoals het Amsterdams? (waar het grammaticaal ook nog wel eens interessant kan zijn)?
Het gaat nog verder dan minder woorden kennen.
Sommige culturen zijn niet gewend om jonge kinderen veel aandacht te geven, voor te lezen en met ze te praten. Kinderen worden minder gestimuleerd. En dat heeft niet alleen effect op het taalgebruik maar ook op de algemene ontwikkeling.
Kinderen van bijvoorbeeld Chinese en Poolse ouders doen het prima in hun schoolse ontwikkeling, ook al spreken ze thuis geen Nederlands.
Wij hebben vroeger in het buitenland gewoond en kleuterkind zat op een internationale school. Schooltaal was Engels. Maar als er toevallig Nederlandse kinderen kwamen spelen, dan ontstond er spontaan een mix. Binnen een half uur werd er meerdere keren van taal gewisseld. Het viel mij op dat dit vaak afhankelijk was van het onderwerp.
Meestal was een groepje kinderen van gemengde afkomst en dan was altijd Engels de voertaal. Dan gingen twee Nederlandse kinderen echt geen Nederlands praten tegen elkaar.
Volgens mij
Was de startvraag over een bepaalde taal spreken in openbare gelegenheden. Nu spitst de discussie zich volgens mij vooral toe tot de vraag hoe kinderen een zo rijk mogelijk taalvermogen mee te geven. Wat ook ik heel belangrijk vind.
En ik snap wat oa AnneJ zegt dat kinderen door hun ouders opgevoed moeten worden in diens eerste taal om een stevige basis te leggen voor verdere taalontwikkeling. De voorbeelden die AnneJ geeft over hoe er gesproken wordt over en tegen meertalige gezinnen herken ik niet. Ik denk dat dat mogelijk ook verschilt per omgeving. Het klinkt naar wat AnneJ opsomt en ik ben blij dat onze ervaring anders is.... Als tegenwicht op d'r schaal.
Maar er is natuurlijk niet alleen dit aspect waar de startvraag over gaat. Het gaat ook over als meertalige mensen in een openbare ruimte zijn, welke taal ze dan bezigen. Dat je als moeder bijvoorbeeld tegen je kleuter zegt dat hij geen snoepje mag in je eerste taal vind ik wat anders dan wanneer je met een paar vriendinnen in een klein boetiekje kleren staat te passen en je bent de enige aanwezige naast de verkoopster. Als je dan meertalig bent en je kunt kiezen tussen de taal die de verkoopster verstaat of een andere taal dan vind ik het eerste charmanter. Kleine moeite, groot plezier
Het Afrikaans is een taal die zich anders ontwikkeld heeft dan het Nederlands in Nederland en België. Hijsbakkie voor lift is toch een geweldige vondst? Wij spreken in Nederland ook niet meer het Nederlands van de 17de eeuw. Onze taal heeft daarna een ontwikkeling doorgemaakt met veel buitenlandse woorden erin. Frans, Engels, Duits zat er al in. We hebben het niet meer over des morgens, heur haar e.d.. Zo is het Nederlands en de andere talen die vanaf daar meegenomen zijn ook tot een taal gegroeid en in ontwikkeling.
Ja dankje Kaaskopje
http://www.kaapstadmagazine.nl/leuke-afrikaanse-woorden
En zo grappig. Uit dezelfde krant:
Amperbroekkie (string), Lugwaardin (stewardes), Brompony (scooter).
Net als het Frans (ordinateur voor computer) heeft het ook een taalbehoudend element, zeker ook door de concurrentie met de Engelsen in Zuid Afrika, om vooral geen engelse termen over te nemen maar er Nederlandse woorden voor te vinden.
Ook positieve ervaringen
Natuurlijk zijn er ook positieve ervaringen. We hebben ook weleens met leerkracht en ouders een bekend verjaardagslied en internationaal bekend kerstlied van coupletten in diverse talen voorzien voor de bijeenkomst. Ex en ik knutselden in het arabisch. Dat vind ik leuk. En vooral leuk dat kinderen dan in een hun bekende taal meedoen, die herkenning is leuk.
Het is leuk om met mensen over hun eigen taal te spreken en er wat begroetingen of couleur locale van op te doen, op je eigen balkon. Allemaal anecdotisch maar voegt voor mij wel toe aan plezier.
Nederlandse emigranten hebben elders ook Nederlandse verenigingen waar men ook nog Nederlands kan spreken, de zoveelste generatie, zonder dat dit afdoet aan hun integratie, dat is gewoon een beperkte opvatting over taal.
AnneJ
Dat hadden de Belgen misschien ook moeten doen:-). Óf spreek Engels op zijn Engels uit óf maak zelf een goed alternatief. Vanuit mijn Nederlandse 'we spreken alles uit zoals het is' beleving, vind ik vernederlandst Engels geen gehoor.
taal leren
Mijn zoon is geboren in Griekenland. Hij is nu 18 jaar en spreekt zowel Grieks als Nederlands. Ik heb altijd Nederlands met hem gesproken, vind het belangrijk dat hij ook zijn moeders taal goed leerde spreken. Ook buitenshuis spreken we meestal Nederlands.
Mijn man is Grieks, wij spreken Grieks en Engels met elkaar. Ik spreek niet zo goed Grieks en heb vooral in gezelschap weleens moeite om het gesprek te volgen. Ondanks cursussen is het me nog steeds niet gelukt me de taal echt eigen te maken. Ik krijg ook geregeld opmerkingen over mijn uitspraak en grammaticale fouten.
Ik begrijp maar al te goed hoe moeilijk het is om als volwassenen een vreemde taal te leren. Er ontgaan je nuances, grapjes en woordspelingen. Vaak heb je het gevoel er niet echt bij te horen.
Dus mensen, heb geduld met mensen die je taal nog niet zo goed spreken en probeer een beetje te helpen.
Feta
Wat ik meestal een enorm verschil vind maken, is als mensen gewoon eerlijk laten merken hoe lastig ze een taal vinden, maar ondertussen toch maar hun best doen. Dan ben ik een en al begrip en geduld.
kaaskopje
Begrip en geduld , dat werkt bemoedigend !
Als je de taal niet helemaal beheerst heb je in een gesprek geen tijd om steeds te denken aan de juiste naamval of de uitspraak van een lastig woord.
En dat geeft ook niks. Zoals gezegd heb ik liever dat iemand een zin volledig verhakseld, dan dat diegene verwacht dat ik in zijn taal ga praten. Dat wil ik op zich best, maar wel in het kader van 'samen ons best doen'. Ik heb tijdens mijn werk gemerkt dat nog best veel mensen aannemen dat je wel even in het Engels met ze gaat praten. Als ik vervolgens voorstelde om beiden onze eigen taal te spreken als die ander zei wel Nederlands te begrijpen, bleek dat ze opeens véél meer Nederlandse woorden kennen dan ze bij aanvang deden doen geloven. Ik complimenteerde ze daar dan ook uitbundig voor.