Corona en 1,5 m doe jij het wel of niet?

Mijn best

Ik doe mijn best binnen de richtlijnen en mogelijkheden. Officieel behoor ik tot de risicogroepen, maar misschien heb ik het al gehad. In maart heb ik 2-3 weken keelpijn gehad met een dag of twee koorts en een benauwd gevoel. De huisarts niet gezien dus geen idee of het corona was of een ander virus. Ik zou wat dat betreft best op antistoffen getest willen worden.

Ik doe mijn werk, boodschappen, ga naar de markt, ben naar de Efteling geweest en heb een ijsje gekocht en in het parkje opgegeten. Mijn ouders en schoonouders zie ik sinds 1 mei af en toe maar houden we afstand. Deze week kwam er iemand op bezoek en hebben we ook buiten gezeten. Met andere woorden de risico's die ik neem zijn of noodzakelijk of hoofdzakelijk buiten waarbij ik afstand kan en zal houden. Ik ben al in Duitsland geweest vorige week. Daar hou ik me aan de lokale regels en afspraken dus mondkapje in de Duitse winkels; check. En als we mogen kamperen in Frankrijk dan zal ik mij in de Franse aanpak verdiepen. In het OV zie je mij niet en ook een vliegtuig lijkt mij geen strak plan.

Natuurlijk gaat het onbewust wel eens mis, bijvoorbeeld bij het passeren van iemand maar dat is vluchtig, vind ik niet vergelijkbaar met demonstreren, scanderen van leuzen op een te vol plein. Dat die mensen risico nemen en de burgemeester boter op het hoofd heeft, wil niet zeggen dat dat een vrijbrief voor mij is.

Jongeren

Ik zou idd graag willen dat voor jongeren (igg tot 18) de beperking van de 1,5 meter wordt opgeheven. Daarvoor zou ik als tegenhanger langer zonder terrasje, restaurant, vakantie, middagje shoppen, op kantoor werken etc kunnen.

Dus dat ze 'normaal' naar school kunnen, kunnen sporten, samen afspreken enz.

Maar ja, dat zeg ik als iemand die nog wel een tijdje op 1,5 verder kan en die kinderen heeft die ze het gunt. Vooral de school en de schoolcontacten!

Ja maar

diezelfde Yuguo zegt: ‘Het belang van deze constatering wordt niet goed erkend door de samenleving en door beleidsmakers’, stellen de wetenschappers, onder leiding van Li Yuguo van de Universiteit van Hongkong. ‘De overdracht van ademhalingsinfecties zoals sars-cov-2 (de officiële naam van het huidige coronavirus, red.) is een binnenshuis fenomeen.’

Je moet altijd een beetje oppassen, de ene buitenlucht is niet de andere’, zegt hoogleraar klinische virologie Louis Kroes (LUMC), doelend op overdekte tenten en afgeschermde terrassen. ‘Maar in de normale buitenwereld gaat het je echt niet lukken het virus over te dragen.'

En achter het door jou aangehaalde citaat stond nog een zin.
'Overdracht van het virus buitenshuis is niet uitgesloten’, stelt Yuguo. Vooral de blootstelling telt: urenlang geanimeerd met elkaar praten op een terras speelt het virus meer in de kaart dan wandelen door het park. ‘Het gaat om langdurig aanhoudende overdrachtssituaties’, zegt Kroes. ‘Niet om het elkaar voorbijlopen op straat.’

waar het me om gaat Iris

Je hebt gelijk, ik haal beperkt aan en hij zei meer. Maar waar het me om gaat is dat mensen zelf beleid gaan voeren naar aanleiding van iets wat ze in de krant lezen.
Maar dat het is geconstateerd door wetenschappers, wat ongetwijfeld valide zal zijn, laat onverlet dat het advies nog van kracht is.
Mensen gaan hun eigen beleid voeren op allerlei gebied en dat zal over drie weken te zien zijn in de curves.

boter

https://coronavirusactueel.nl/live-vernielingen-en-onrust-in-rotterdam-na-afbreken-demonstratie-black-lives-matter/

"De demonstratie tegen politiegeweld bij de Erasmusbrug in Rotterdam is woensdagavond voortijdig afgebroken vanwege grote drukte, waarna elders in de stad ongeregeldheden ontstonden."

Lees het hele bericht even dan weet je wat burgemeester Femke Halsema met haar koelbloedig niet- ingrijpen in Amsterdam heeft weten te voorkomen. Daar ging iedereen namelijk na de afgesproken demonstratietijd gewoon rustig weer naar huis.

Dat heeft het aantal mogelijke contact- en dus besmettingsmomenten beperkt gehouden.

Daarnaast is het dus heel erg jammer dat er niet gekozen wordt voor andere manieren van demonstreren. Er is ook zoveel mogelijk gewoon op je balkon of in je tuin, of alleen al elk groepje op afstand in de eigen straat of zo.

Maar de motivatie gaat verder afnemen. Als je naar het dashboard kijkt zie je dat er in veel veiligheidsregio's nagenoeg geen enkele besmetting meer plaatsvind.

En voorlopig hebben we alleen nog 'brandhaarden' die identificeerbaar zijn. De slachterijen, de fruitteelt.

Coronakaart

https://coronavirusactueel.nl/corona-kaart-nederland/

Dat dashboard is blijkbaar nog niet volledig gevuld want de coronakaart laat nog veel besmettingen per 100.000 inwoners van een plaats zien.

Risico

Je maakt voor jezelf natuurlijk ook de inschatting hoe groot het risico is. Binnen ons gezin valt niemand in de risico groep dus dan voelt het ook wat 'veiliger' om iets relaxter met de regels om te gaan.
Maar wat ik voor mezelf ook merk is dat de normalisering van de situatie psychisch ook een grote rol speelt met hoe relaxed ik ben.
De eerste weken toen we echt thuis zaten en de cijfers slecht waren voelde een bezoek aan de supermarkt al avontuurlijk.
Sinds de kinderen weer (deels) naar school zijn en hun clubjes weer zijn begonnen voelt het allemaal weer wat normaler en daardoor ben ik ook relaxter geworden.
Plus dat veel dingen ook gewoon wennen. Mensen zijn gemiddeld vrij goed in acute noodsituaties om te handelen maar bij langdurig gevaar wordt de alertheid vanzelf minder. Zeker als dat gevaar abstract en ver weg is. Ik ken persoonlijk niemand die aan Covid is overleden (alleen via via zoals oma van een collega) dus dat maakt het ook allemaal wat minder acuut. Dus vanzelf word je dan wat minder alert.

Ik merk tijdens het boodschappen doen dat het niet alleen drukker is aan het worden op straat maar dat mensen gemiddeld ook minder oplettend zijn qua 1,5 meter afstand houden en dergelijke. Nu het gevaar minder acuut is en verder weg lijkt is het gewoon veel moeilijker om de boog constant gespannen te houden.

die kaart

Dat zijn alle besmettingen vanaf het begin. Een groot deel daarvan is allang weer beter.

ik let wel op

maar die 1,5 meter is niet altijd te handhaven, ook op het werk helaas niet (bijvoorbeeld poetsen in patiëntenkamers waar de mensen de hele dag op bed liggen) Ik ga nog steeds niet vaker naar de winkel dan nodig, probeer daar ook zoveel mogelijk die 1,5 meter aan te houden. Kom niet bij iedereen thuis en nodig zelf ook niet iedereen uit, al komen er wel een paar mensen over de vloer, wel steeds dezelfden overigens.
Ik heb niet in de hand wat anderen doen maar ik voel me er zelf fijner bij om bovengenoemde dingen nog zo te blijven doen.

Jesse-1

'Ik zou idd graag willen dat voor jongeren (igg tot 18) de beperking van de 1,5 meter wordt opgeheven. Daarvoor zou ik als tegenhanger langer zonder terrasje, restaurant, vakantie, middagje shoppen, op kantoor werken etc kunnen.'

Ik niet. Mijn sport is net zo belangrijk als dat van tieners. En zo schokkend is die 1,5 meter niet. Ze zitten niet in een isoleercel of zo.

Ik wel

Helemaal met Jesse eens. Ik wil er ook wel wat voor opofferen.

Voor kinderen en jongeren is het veel belangrijker voor hun ontwikkeling om vrijuit te kunnen sporten en af te spreken met leeftijdsgenoten dan voor volwassenen.

precies elenaH

dit " En zo schokkend is die 1,5 meter niet. Ze zitten niet in een isoleercel of zo."

Pluk

'Voor kinderen en jongeren is het veel belangrijker voor hun ontwikkeling om vrijuit te kunnen sporten en af te spreken met leeftijdsgenoten dan voor volwassenen.'

Ik weet natuurlijk niet hoe de vriendengroep van jouw kind(-eren) eruit ziet, maar die van mij spreekt haar vrienden en vriendinnen dagelijk hoor. Ze spreekt gewoon af, en dat mag ook. Meerdere keren per week zelfs.

ElenaH

===Ik niet. Mijn sport is net zo belangrijk als dat van tieners. En zo schokkend is die 1,5 meter niet. Ze zitten niet in een isoleercel of zo.====

Hoe oud zijn jouw kinderen?
De impact op jongeren van deze maatregelen is echt heel groot. Mijn oudste(net 18) had zo uitgekeken naar haar examenjaar,
Een feestelijke laatste lesdag, examenstunt, feestelijke diploma uitreiking, examen feestjes en hele zomer werken (geld bij elkaar sparen om rijbewijs te halen) volgend jaar en tussenjaar (om voor twee extra vakken en vwo certificaat te halen om toegelaten te worden tot haar favoriete studie) En dan ook veel te werken om niet te hoeven lenen.
Alles van die dingen is niet doorgegaan. Via Skype je vriendinnen feliciteren is toch maar een slap aftreksel van wat ze zich had voorgesteld.
Ze gaat er heel volwassen mee om maar heeft wel grote offers gebracht om de kwetsbaren van onze samenleving te beschermen.
Ik blijf ook met liefde nog 3 maanden thuis als dart er voor kan zorgen dat zij op een normale manier afscheid kan nemen van haar middelbare schooltijd.
Die isoleercel is eigenlijk wel een treffende vergelijking, zwaaien op Skype is toch echt anders dan een real life best friends hug.
De hele jonge kinderen tot en jaar of 10 hebben weer toch minder last van heb ik het idee als ik naar de buurkinderen en nichtjes en neefjes kijk.

Zelfde discussie op ander topic

namelijk het topic ‘Heropening middelbare school‘.

Afspreken

Dat doen ze hier ook. Maar 1 van de 2 heeft een hele grote vriendenkring. Hij heeft zich al die tijd beperkt tot dezelfde 3 vrienden, en nu het uitgebreid tot een stuk of tien. Maar hij ziet dus een heel groot deel van zijn vrienden al lange tijd niet. De jongste heeft dat iets minder, maar zit juist midden in het ontdekken van zijn eigen identiteit. En dat doe je het best met leeftijdgenoten. Hij spreekt nu ook weer met een stuk of tien per keer af.

Maar het gaat niet alleen om vrienden. Vooral om de rituelen die Hangkous ook beschrijft. Mijn zoon kan echt wel een paar weken zonder feestjes en dat er geen laatste schooldag is is ook geen ramp. Maar alle rituelen vallen nu weg, het hele afscheid van de middelbare school is er niet. De vrijheid van de wereld ontdekken omdat het eindelijk kan en mag, is weg. En er is onzekerheid of straks het studentenleven wel kan beginnen.

Blij met dat tussenjaar

In januari toen bleek dat dochter niet toegelaten werd op haar favoriete studie zonder die twee vakken die ze niet in haar profiel had vonden we dat jammer. Na half maart zijn we er de voordelen van gaan zien. Ze krijgt volgens jaar hopelijk en "herkansing".
Die vavo zal geen laatste lesdag en examenstunt hebben maar met vriendinnen die volgend jaar eindexamen doen is er wel feest te vieren, op reis te gaan en 3 maanden te werken.
Maar toch is het niet waar ze vanaf de profiel keuze naar uitgekeken heeft.

Zo jammer

ik vind het onderwijs van nijn kinderen vele malen belangrijker dan mijn sport. Een van mijn kinderen ziet zijn vrienden alleen op school. Deze week dus voor het eerst weer, anderhalf uur tijdens gym. Andere kind ziet ook alleen op school en tijdens hobby leeftijdgenoten. Hij mag wat vaker naar school (vier dagen tweeeneenhalf uur). En dan is er nog twee uur die hobby.

iets willen inruilen voor een andere groep. Rare discussie want dat kan toch niet maar ik had met alle liefde alles ingeruild voor al die jonge mensen die volkomen onverwacht aan corona zijn overleden terwijl ze niet in de risicogroep zaten. Ik ben dus bang dat als je iets gaat inruilen (bijv dat al die arme zielige examenkandidaten elkaar nu niet normaal kunnen feliciteren, feestvieren, op reis kunnen en kunnen werken) dat er dan toch nog weer doden vallen. Ik vertrouw op het RIVM.

Bovendien zijn pubers niet alleen maar onder elkaar

Bij een diploma-uitreiking willen pubers niet alleen bij elkaar zijn, ze willen ook hun ouders erbij. Of in elk geval willen de ouders erbij zijn. Je kan pubers van alles willen gunnen, maar er zijn ook vaak volwassenen bij betrokken. Natuurlijk zou onze school liever de aula stampvol willen hebben met leerlingen, familie en alle docenten. Maar het wordt een drive-through.

skik

ElenaH

"Ik niet. Mijn sport is net zo belangrijk als dat van tieners. En zo schokkend is die 1,5 meter niet. Ze zitten niet in een isoleercel of zo."

Ik denk dat het zelfs belangrijker is als je boven een bepaalde leeftijd bent. De conditie die je verliest krijg je langzamer terug dan een tiener.

Volgens mij hebben tieners al volop vrijheid, behalve dat ze niet naar school gaan. Ze kunnen weer naar de training, en hoewel mijn tiener het niet doet, zie ik al wekenlang overal groepjes tieners samenkomen.

Floria....

"Ik denk dat het zelfs belangrijker is als je boven een bepaalde leeftijd bent. De conditie die je verliest krijg je langzamer terug dan een tiener."

Kom op zeg, daarvoor hoef je niet naar je sportschool of tennisclub. Wandelen en fietsen is uitstekend voor je conditie. Wat een flauwekul. Alle tijd en ruimte om dat te doen. Zeker voor ouderen.

Hangkous en bieb

'Hoe oud zijn jouw kinderen?'

18.

'Kom op zeg, daarvoor hoef je niet naar je sportschool of tennisclub. Wandelen en fietsen is uitstekend voor je conditie. Wat een flauwekul. Alle tijd en ruimte om dat te doen. Zeker voor ouderen.'

Nee, juist voor jongeren! Die hebben zelfs meer tijd, want die zijn al weken vrij. Terwijl ik gewoon thuis doorwerk.

Nou nee dus

====want die zijn al weken vrij.===

Ze weet sinds eind april dat ze geslaagd is een heeft in mei nog resultaatsverbeteringstoetsen gemaakt.
Daarvan heeft ze donderdag de uitslag gekregen dus echt vrij is ze pas sinds ruim 2 weken.
De andere jongere hier in huis heeft (gelukkig strak georganiseerd) thuisonderwijs.
Dus weken vrij? Echt niet.
O ja ze hadden wel 2 weken meivakantie die nuttig besteed is. Door de een met leren voor die toetsen en de ander heeft een achterstandje weggewerkt op schoolgebied.

Hangkous

'Ze weet sinds eind april dat ze geslaagd is een heeft in mei nog resultaatsverbeteringstoetsen gemaakt.'

Dat is toch allemaal al weken geleden? Hier hoorde volgens mij 3 weken geleden dat ze geslaagd was en toen waren de toetsen al ruim twee weken voorbij. Bovendien zijn ze nu vrij tot en met 30 augustus, tijd zat dus om te bewegen.