U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Angst voor vuurwerk
Onze hond is heel bang voor vuurwerk. Wij wonen in het centrum van onze gemeente en er wordt hier veel geknald. Vorig jaar kreeg ik van de dierenarts nog een kalmerend middel mee maar ze zei dat ze dat vanaf dit jaar niet meer zouden doen (nieuw beleid). Er was nog wel iets natuurlijks. Voordat ik nou naar de dierenwinkel ga: wat zijn jullie succesvolle manieren om de hond blij te houden met oud en nieuw?
Dank & groet,
Jo Hanna
Rosie
Van mij mag het ook verboden worden en ik vind je dus geen verzuurde trut. Ik heb zelf lange tijd altijd vuurwerk afgestoken met oudjaar. Maar ik ben van mening veranderd. Het zorgt gewoon voor veel overlast.
Een georganiseerd vuurwerk vanuit de gemeente lijkt me nog wel een alternatief.
Ik vermoed alleen dat de stad waar ik woon een vuurwerkverbod niet zal trekken, nu ze nog aan het rellen zijn over het verbod om halve strand af te mogen fikken.
Bregje
Wij zijn ook een keer op Weerterbergen geweest. Dat was echt vuurwerkvrij. Wel heel bijzonder om danin de verre verte toch wat kleuren te zien.
Het laatste park waar we waren
Met onze erg bange hond was in Drenthe. Vuurwerkvrij gegarandeerd en in het bos en naast de weilanden. Tja...daarop werd dus carbid geschoten. Dat was nog veel erger voor onze hond. Alhoewel ze daar toch binnen wel wat rustiger was dor het vele dwalen in het bos erachter zou ik er niet voor kiezen om daar nog een keer naar toe te gaan. Onze huidige hond doet t tot nu toe helemaal niks. Gelukkig.
Spontane gedachte
Zelfs als je hond ergens anders toch bang wordt, is dat misschien minder erg dan thuis. Omdat angst vaak plaatsgerelateerd is. Rot als de missie zijn doel mist dus, maar...volgend jaar een nieuwe kans.
Het ging super!
Ik heb uiteindelijk voor de valeriaan gekozen en of het daar aan lag, weet ik natuurlijk niet, maar het ging heel erg goed. Overdag buiten was het niet te doen maar binnen was ze er nogal laconiek onder. Na twaalven was ze even flink zenuwachtig toen ik met zoon buiten was maar ze bleef wel op schoot liggen bij degene die met haar binnen was. Geen blinde paniek meer, goed te doen! Hopelijk volgend jaar nog weer wat meer ontspanning. Ik ben erg blij.
Groet,
Jo Hanna