Mogen we even klagen (druk druk druk)

dieren de deur uit

Als alles teveel wordt dan zou ik een deel van de dieren uit huis doen.

Is dit mogelijk?

Iemand die een paar uur per week komt poetsen.

misschien

ritalin proberen
een coach vragen
Samen met iemand een schema opzetten om te leren plannen

Even vertalen

Ft werkende vader, moeder parttime, 2 kinderen en drie huisdieren.
Als vader wisseldiensten werkt heeft hij toch ook wel eens overdag vrij? Dan kan hij met kinderen en hond op stap terwijl jij het huis op orde brengt. Of andersom.
Verder geen tips. Ik ben ook geen opruimer maar mijn kuikens zijn al groter. Hier is het huishouden dus ook sluitpost. Ik zorg dat de was gewassen wordt en er eten op tafel staat. Schoonmaken indien nodig, en opruimen zoals het gaat.

snel poetsen

5 Minuten per dag nemen, vaste tijd, om snel alles op te ruimen. De kinderen proberen hun speelgoed in die tijd op te ruimen. De ouders rennen met een stoffer over de vloer (al dan niet met nat wegwerpdoekje er over). Daarna verdient iedereen gezamenlijk een rustmoment met limonade.
En ja, anders een hulp in de huishouding en laat je boodschappen bezorgen. Of laat papa ouderschapsverlof opnemen. 't Zijn tropenjaren, ook zonder huisdieren.

Accepteren

Met twee Tazmanian devils (heerlijke omschrijving trouwens!), huisdieren, werk en ADD kun je niet anders dat accepteren dat je voorlopig de boel niet onder controle krijgt. Maak dus voor jezelf helder wat je absoluut noodzakelijk vindt qua huishouden, hygiene en opvoeding. En de rest is bijzaak. Beter een rommelig huis en genieten van je gezin dan stress omdat alles perfect zou moeten zijn.

Het wordt beter. Ooit 😊.

Hulp is hier de truc

En dan niet eens zozeer vanwege het poetsen, maar omdat ik ons als gezin heb verplicht het huis opgeruimd te hebben voor ze komt. Dat betekent dat in ieder geval 1 avond per week het hele huis schoon en opgeruimd is.
Ik herken helemaal wat je schrijft, ik ben ook geen huishoudwonder en verdenk mezelf ook van ADD, man heeft het wellicht ook, zoon zeker. Dochter waarschijnlijk niet, maar die is kampioen zooi maken. Daarbij word ik gefrustreerd en ongelukkig van troep en vuil. Geen fijne combi. Dit systeem met een hulp in huis werkt voor mij/ons heel goed.

Routine

Op internet genoeg lijstjes te vinden, maar ga volgens een rooster werken. Maandag kamer stoffen, dinsdag badkamer enz. Dagelijks zorgen dat het opgeruimd blijft. Als de kinderen naar bed zijn even snel wat opruimen, 10 minuutjes maar. Je moet er een routine in krijgen!

Als het zo makkelijk was, gewoon even routine, was het hier allang gelukt. Ik wil het namelijk best, maar als ik twee uur heb opgeruimd liggen er 15 stapels, de stofzuiger ergens halverwege, en zie ik het niet meer zitten. Mijn slaapkamer staat vol met tasjes met spullen die ik voor het zicht opruim uit de huiskamer als ik visite krijg.

Phryne

Inderdaad! Lang leve de zolder, maar daar durf ik letterlijk niet meer te komen inmiddels. Was het maar zo simpel als routine. Maar das nou net het manco bij ADD’ers.

Hier ook geen routine

De enige routine die ik heb, is die in het maken van handige overzichten, to do lijstjes, huishoudschema's, roosters en andere vormen van planningsoverzichten. Maar ze uitvoeren, lukt zelden. Het leven is wat me overkomt, terwijl ik (braaf) plannen maak 😊

Overdreven

Je klaagt maar wil er eigenlijk niks aan doen. Doe die beesten weg als ze je te veel worden. Scherm niet met ADD, dat is alleen maar een excuus om niets aan je situatie te verbeteren. pak jezelf bij kop en kont en begin gewoon in één ruimte om die schoon en netjes te krijgen. Regel een schoonmaakster die je helpt het huis schoon te krijgen. Vaak kan zo iemand je ook op weg helpen door tegen jou te zeggen wat je kan doen voor ze de volgende week weer terugkomt.
Kijk naar Maria Kondo op Netflix en zie dat je een huis niet in een week weer netjes krijgt.

Schema’s maken om te leren plannen? Dat kan ik allebei ook prima, heb m’n geld zelfs verdiend als supply chain planner. Maar om me vervolgend aan die planning te houden kan ik niet, want er zijn zoveel interessantere en leukere dingen te doen.

Minder spullen

De beste manier om minder rommel in huis te hebben is simpelweg minder spullen hebben.

Als je 15 tasjes met spullen voor de visite verstopt moet je je afvragen of alles in die tasjes noodzakelijke spullen zijn.

Wegdoen is lastig maar werkt echt!

Een begin klein. Niet de hele woonkamer maar alleen het kastje naar de bank. Mag je jezelf en compliment geven als je klaar bent (en dat lukt) en je hebt iets echt af!

En dan niet in de valkuil vallen dat je alles op marktplaats wil zetten en je uiteindelijk met 2m3 ''dit moet nog op marktplaats gezet' soullen in je woonkamer zit . Of meteen er op zetten (en indien niet binnen 2 weken verkocht echt weg doen) of meteen weggooien/ weggeven/ naar de kringloop brengen.

Minder spullen geeft meer ruimte in je hoofd en dat is onbetaalbaar!

Moeten en routine

Het woord moeten werkt op mij averechts. Routine is ook een moeten, dus als iemand tegen mij zegt dat ik ergens routine in moet zien te krijgen, voelt dat best vervelend (haha, ik heb het zelf pas tegen man gezegd, bedenk ik me). Maar wat mijn ervaring wel is, is dat ik toch bepaalde gewoontes heb opgebouwd en dat ik het heel erg prettig vindt om die gewoontes aan te houden. Lekker overzichtelijk. Een kleine 40 jaar geleden liet ik de afwas gewoon een paar dagen staan, nu moet ik er niet meer aan denken! Toch is ons huishouden nog steeds niet wat het moet zijn. Stoflaagjes zijn hier normaal. Ik vlieg snel met doekjes rond als we visite krijgen. Ik probeer na weken als van kerst en nieuwjaar altijd de netheid erin te houden, maar dat lukt nooit. Ligt er eenmaal weer iets op tafel, dan jongt dat gewoon weer aan. Daar baal ik dan ook echt van, maar het lijkt gewoon onvermijdelijk. Omdat ik het zo graag netjes wil houden, ben ik ook een mopperkont geworden als anderen hun zooi niet opruimen. Hang je jas op, waarom nou je kleren op die stoel, deur dicht!!, gordijnen open!.... dat werk. Dat wordt als klagen en zeuren gezien, terwijl ik het gewoon zo graag netjes, gezellig en warm wil houden in de kamer.

"Kans op ADD"?

Vanwaar die kans? Je hebt het of je hebt het niet. Is er een diagnose? Ook ADD'ers moeten leren orde in hun leven te scheppen. Neem het serieus, laat je onderzoeken en begeleiden.

@Emma

"Ook ADD'ers moeten leren orde in hun leven te scheppen."

Nee hoor! Van wie moet dat?

@Emma

Je hebt het of je hebt het niet? Het is geen exacte wetenschap hoor. En ook al vermoed je dat je het hebt, je bent niet verplicht een onderzoekstraject in te gaan om een diagnose te laten stellen. En moeten leren orde te scheppen in hun leven? Says who? En, wie zegt dat een ADD'er dat überhaupt kan? Zoals hierboven al door verschillende mensen geschreven, dat lukt even, maar is niet permanent vol te houden. Bij mij is het een golfbeweging. Soms lukt het even om een verbetering vast te houden, maar dat kost zoveel energie, dat het niet vol te houden is. Dan stort het kaartenhuis weer even in. Het is een permanente struggle. Ik heb nooit het gevoel alles echt onder controle te hebben.

Ik heb een zoon met ADD, en ik zie echt heel veel dingen van mezelf in hem terug. Als ik zo'n online lijstje invul scoor ik behoorlijk hoog. Maar de ADD-trekken beperken me toch niet zodanig dat ik het nodig vind een traject in te gaan. Ik heb er aardig mee leren leven, maar ja, sommige dingen zijn en blijven lastig/moeilijk/bijna niet te doen. Ik denk ook niet dat die dingen met een diagnose en/of medicatie echt zouden verdwijnen. Medicatie is niet zaligmakend. Bij zoon scheelt het een fractie, maar het is geen wereld van verschil zoals je soms ook wel eens hoort. Nou, laat voor mij dan die medicijnen maar. Het is ook niet echt gratis he. Zoon moet zijn leven nog opstarten, nog heel veel leren, en heeft het door zijn ASS ook op andere vlakken heel moeilijk dus bij hem is het een kwestie van alle beetjes helpen. Maar ik vind het dus voor mezelf niet nodig.

Draadjes als dit, en het draadje kastje/hoekje/klusje per dag helpen mij wel om mezelf weer even 'bij kop en kont' te pakken. En dat is fijn. Maar kost dus wel veel energie en is niet op eigen kracht vol te houden.

Niet op laten lopen en bijhouden..

...maar daarvoor is het waarschijnlijk al te laat.

Uit ervaring weet ik dat de combi allebei werken en kinderen en beesten normaal maar heftig is. Wat belangrijker is dat je goed op jezelf let en zorgt dat het niet te veel wordt.

Ik denk dat de clou het bijhouden is maar ja dan moet je het eerst op orde hebben daar zou ik naar streven, stap voor stap. Verder maak het je makkelijk bijvoorbeeld zorg voor schoonmaakspullen in de badkamer en poets wat als kinderen in bad zitten. Ondergoed niet allemaal opvouwen maar in mandjes gooien, stop met strijken, eens per week boodschappen.
En, als het kan, misschien kan je man iets minder werken?

Ik heb nu de kinderkamers "onder controle" en de badkamer, wc's en keuken zijn oke maar de rest is een drama. Grote zolder maar tsjokvol, jarenjang geen tijd voor gehad, een ramp.
Op de kinderkamers maak ik bijna maandelijks een weggooirondje.
In de bovenstaande reacties herken ik zoveel, ook ik zet vanalles op mijn slaapkamer als er bezoek komt maar vervolgens blijft dat er staan. En lijstjes maken! Geweldig, ik maak nog net geen lijstje van de lijstjes maar heb een boek/schrift waar allerlei lijstjes in staan plus dan nog die in mijn agenda en allerlei losse.

Pennestreek

Helder omschreven, en heel herkenbaar. Heel vergelijkbaar verhaal, maar dan zonder de ASS, en met als toevoeging dat m’n man waarschijnlijk ook ADD heeft, en ik bij m’n dochter twijfel. Maar die zou ook ADHD kunnen hebben. Of niets. Maar functioneert behoorlijk goed, dus ook bij haar (nog) geen reden om er meer mee te gaan doen.

Daarnaast heb ik de afgelopen jaren behoorlijk goed geleerd om te lat niet te hoog te leggen, te accepteren hoe ik ben, hoe wij zijn, en dingen los te laten. Dan is het maar rommelig in huis, en stoffig. Als wij er last van hebben lossen we het op, als anderen er last van hebben hoef ik me daar niet verantwoordelijk voor te voelen. Ons huis, onze manier van leven.
Als alles in de soep loopt door slechte planning of onverwachte zaken en we daardoor een rare maaltijd hebben heeft verder ook niemand daar last van. En geen zorgen om de noodzakelijke vitamines, want die zijn er genoeg.
En als we 's ochtends besluiten dat we zin hebben in een weekendje Ardennen en een half uur later in de auto zitten heeft ook niemand daar last van.

Add is soms lastig, maar er is niets mis mee. Zijn over het algemeen hele leuke, spontane mensen. :-)

Tijgeroog

"Nee hoor! Van wie moet dat?"

Van mij niet hoor, maar ik bespeur toch enige behoefte daaraan in de openingspost.

Pennestreek:
"Het is geen exacte wetenschap hoor."
Nee zeker niet. Mijn docbter heeft ADD en ook ik herken dingen van mjnzelf in haar. Het gaat mij om de "kans op add": iets dat je schijnbaar kunt oplopen?
Begeleiding kan veel stress wegenemen, niet altijd en niet overal, precies zoals jij schrijft.
Een diagnose kan veel helderheid en handvattten geven. Niet bij iedereen, maar bij ons (vaak) wel.

Ik las het meer als ik heb het mogelijk, maar geen diagnose

Niet als iets dat je kunt oplopen. TO herkent blijkbaar wel dingen, maar heeft geen diagnose.

Hier heeft man de 'H', dus die heeft altijd energie, dat helpt mij wel. Als ik het niet meer zie zitten roept hij 'hup, kom op, zo gepiept' en dan lukt het vaak wel om weer even in beweging te komen. Ook al is het nooit 'zo gepiept' . Hier werken we met een afgeleide van Kanban, soort projectmanagement systeem. We plakken post-its links op de deur van de klussen die moeten gebeuren. Ieder een eigen kleurtje. Waaraan wordt gewerkt verhuizen we naar het midden van de deur, is iets af dan schuift het door naar rechts. Het werkt wel motiverend om die berg plakkertjes rechts te zien groeien! En werkt beter dan mijn eerdere systeem van overal lijstjes, zoals bijvoorbeeld Watervrouw. Maar man is degene van het overzicht en de drijvende kracht achter het ieder weekend die plakkertjes maken. Dat breng ik zelf niet op.
En, heel belangrijk, hak de klussen op in (hele) kleine stukjes. Een plakkertje 'zolder opruimen' werkt niet natuurlijk...

Verder moet ik nodig wat gaan doen aan mijn acceptatieproces. Ik ben erg jaloers op jou, Tijgeroog! Ik moet doorlopend wat van mezelf...