broeken met scheuren

'broeken met scheuren (hoe hip ook) en ontzettend blote jurkjes vallen niet onder casual chic.'

Even gepikt uit een ander draadje.

Ik weet het, broeken met scheuren (dus zo gekocht, geen scheuren die er toevallig later in zijn gekomen doordat je aan een spijker bent blijven hangen of zo) zijn hip. Ik kom uit de tijd waarin je zelf je favoriete spijkerbroek langdurig versleet en verstelde, de aankoop van nieuwe (en zelfs ook dure) broeken met scheuren bestond toen niet (en ik zou dat dan nep hebben gevonden).

Sommige van mijn volwassen kinderen dragen ze. Ik zeg er niks van, positief noch negatief.
Onlangs was er een familiefeestje en een van de aanwezigen had zo'n broek aan. Net nieuw.

Een andere aanwezige (van mijn generatie) maakte er een grap over, aanhakend aan het verhaal over een vakantie in ZuidEuropa die de broekdrager net beleefd had: 'toch best gevaarlijk he, die strijd in de arena, je bent er niet zonder kleerscheuren af gekomen.' Dat leverde de bekende lach van een boer met kiespijn op. Ik heb me erbuiten gehouden.
Een andere aanwezige - generatiegenoot van de gescheurde broek-drager, die anders veelal glamourachtige items draagt, merkte op: mijn opa (80) zeurt er ook elke zondag over als ik zo'n broek aan heb, als ik kom eten. Dan zeg ik: kom op opa, dat is hip.' Maar ja, opa komt uit een tijd waarin mensen heel blij waren als alle kinderen schoon en heel naar school konden.

Hoe is de gescheurde broekensitiuatie bij jullie thuis? Draag je ze zelf? Waarom wel/niet? En je kinderen? Trek je je wat aan van hun kledingkeuze, laat je hen vrij of stuur je een beetje als ze ergens komen waar mensen zich kunnen ergeren aan hun uiterlijk?