U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Spiertrekkingen
Hoi allemaal,
Sinds twee weken heb ik last van spiertrekkingen. Voornamelijk wanneer ik in rust ben vallen ze op. Ik heb ze over mijn hele lichaam en heel vaak per dag. Het voelt meestal als een soort ploppen maar soms trilt er ook even een dpier voor een aantal seconden. Ben al langs de huisarts geweest maar die weet niet zo goed wat hij er mee aan moet en adviseerde me het maar 5 weken aan te kijken. Ondertussen heb ik natuurlijk heel fout ook flink op internet gezeten waardoor ik niet erg gerustgesteld ben 
. Zijn er mensen die dit herkennen?
Zeker
Nou en of ik dat herken.
Ik kreeg dat van de een op de andere dag, ruim drie jaar geleden, en ben een zenuwinzinking nabij geweest na googlen (waarna mensen dachten dat het van de zenuwen kwam, maar in de maanden voor het begon was ik juist best relaxed). Ik werd wel doorverwezen door een huisarts, naar de internist en door hem naar de neuroloog. Er is ook vanalles onderzocht. Maar praktisch niets gevonden.
De neuroloog noemt het 'benigne (=goedaardig) fasciculatie-syndroom'.
Dat is eigenlijk het enige dat je nog mag googlen. Kijk maar naar die Wikipedia-pagina.
ALS begint niet zo. Het is waarschijnlijk gewoon goedaardig.
Ik heb het nog, hoewel wat minder erg meestal.
Sterkte met de zenuwen, ik hoop dat je het eerder vertrouwt dan ik!
Dankje!
Dankje voor je reactie! Ik heb daar inderdaad ook over gelezen en hoop maar dat dat het is! Wat fijn dat ik niet de enige ben! Wel fijn dat jij doorgestuurd bent gelijk naar iemand die er verstand van heeft.. Mijn huisarts weet het dus eigenlijk niet zo goed en als ik meer symptomen krijg moet ik dus maar teruggaan.. Dat laat me dus nog heel lang in onzekerheid.
Ik probeer er alles aan te doen om het te laten minderen, magnesium, op tijd naar bed, ontspannen, het helpt allemaal nog niet. Welke onderzoeken heb jij gehad?
Ook gehad
Er zijn periodes geweest dat ik 's avonds op de bank wel een flipperkast leek. Maar het is vanzelf weer over gegaan, nu trilt er heel af en toe nog wat, maar niet zoveel meer.
Zal wel iets hormonaals zijn, in die tijd was ik 's ochtends zo krakkemikkig bij het opstaan en de rest van de dag voelde ik mij ook allesbehalve fit. Volgens mij was ik in die tijd wel ontzettend vaak en lang ongesteld als een soort aanloop naar het begin van de overgang toe, dus wellicht iets hormonaals?
skik
Aan Skik
Dat is toevallig dat je het noemt. Ik lees namelijk nergens dat het ook daardoor kan komen maar ben in de afgelopen maanden twee keer gewisseld van anticonceptie omdat de oude pil te licht werd. Erna dus een nieuwe pil die ik een maand geslikt heb en nu dus een spiraaltje. Heb het idee dat mijn hormonen dus flink in de war zijn ook..
.. De overgang verwacht ik nog niet bij me. Ben 31 jaar en verder geen klachten..
Ster
Ik heb dit ook en poosje gehad viel zelfs in bed soms zomaar om. Ik bedoel ik "viel" van mijn zij op mijn buik of rug.
Ook liet ik wel eens spontaan wat vallen, net zo plotseling als het kwam, is het ook weer verdwenen.
S'avonds op de bank trilde ik ook soms.
Ik ook
Ik bleek een magnesiumgebrek te hebben en ben supplementen gaan slikken (magnesiumcitraat).
Anderemoeder
Ik ben ook magnesiumcitraat gaan slikken helaas helpt het nog niet echt erg 
slik het nu een week
hoe het bij mij ging (onderzoeken)
Gelukkig he: het komt veel meer voor. Zelf vond ik het erg beangstigend dat het plotseling gestart was en non-stop aanwezig. Natuurlijk had ik wel eens eerder zo'n af-en-toe-trekkinkje bijvoorbeeld bij mijn ooglid.
Ik heb de eerste 2 jaar sowieso non-stop zachte trillingen in beide voeten gehad en verder tussendoor (afwisselend maar ook non-stop) in alle spieren, je kon het zo gek niet bedenken. Twee dagen een duim, een grote rugspier, iets in mijn kin, benen, billen, nek, enzovoort. Omdat ik bang was dat het misschien ALS was werd ik helemaal gek van de zenuwen (en dan te bedenken dat sommigen dat nieuws echt te verwerken krijgen).
Ken je dat? Ik wilde mezelf tussendoor afleiden. En zoveel mogelijk de gewone dingen blijven doen ook al kon ik aan niks anders meer denken. Maar ik voelde het non-stop, dus afleiden was zó moeilijk!
Bij mij was het: eerst bloedonderzoek. Er was een hormoon erg laag, daarom mocht ik naar de internist. Hij vond dat dat hormoon niet getest had moeten worden, want magnesium etc. was wel in orde en nu was dat een vreemd laag getal, maar kon toeval geweest zijn (zoiets begreep ik). En hoe dan ook was het beter om naar de neuroloog te gaan. Eerst kreeg ik nog wel wat algemene onderzoekjes (ook nog een bloedonderzoek dacht ik).
De neuroloog liet mij lopen, testte mijn reflexen, praatte met me, keek. Gelukkig zag hij het ook een keer, want ik leek gewoon een maffe vrouw volgens mij, met mijn doodsbange praten erover terwijl uit onderzoeken weinig geks bleek. Ik kreeg ook een EEG (heet dat nog zo?). En dat zag er ook gezond uit.
Toen besloot hij dat het het Benigne fasciculatiesyndroom was en moest ik mij vooral minder zorgen proberen te maken.
Soms, als het weer even erg is op een bepaald moment, denk ik dat het tóch iets helpt, om even heel diep in te ademen en mijn nek zo goed mogelijk te ontspannen. En/of verzitten / verliggen - het wordt soms toch wat getriggerd door een houding, lijkt het. Maar soms helpt dat ook niets.
Inmiddels hoort het gewoon bij me en is het voor mij ook minder opvallend. Net als ademen, met je ogen knipperen, een keer moeten niezen, even jeuk, gapen: gewoon van die lichamelijke dingetjes van alledag.
Ik hoop voor je dat je een minder gestrest persoon bent dan ik! Sterkte weer. Het is vast niks belangrijks.
dit hormoon:
O ja, het hormoon dat voor mij te laag was, was het ParaT-hormoon.
Het calciumgehalte was goed. Internist vond het vreemd en interessant maar niet logisch, hij kon er niks mee. Het had wat hem betreft niet veel zin om dat verder te onderzoeken.
Mocht jij ook een bloedonderzoek krijgen, dan zou ik het interessant vinden te weten of er bij jou ook iets over het ParaT-hormoon wordt gezegd.
overigens
Overigens zat ik zeker 7 maanden met die onzekerheid. Toen pas was het laatste onderzoek klaar en zei de neuroloog dat ik mij echt geen zorgen hoefde te maken en dat ik ermee moest leven.
In de loop van de weken daarna ging ik me ook langzamerhand minder zorgen maken en kon ik er weer op gaan vertrouwen dat ik niet dood ging of iets heel ernstigs had.
Ruim een half jaar was ik doodsbang geweest, maar ik denk dat ik soms ook wel heel sterk kan reageren/ erg grote (paniek)gevoelens kan hebben. Zo erg heb jij het vast niet.
Ik ben blij dat jij hier gerustgesteld kan worden.
Egel
Dankje voor je reactie. Pfff wat heb jij een tijd in onzekerheid gezeten zeg!
Helaas ben ik ook een ontzettende stresskip haha wat mijn gezondheid betreft :(
Heb ik altijd al gehad en zal ook niet veranderen ben ik bang. Al kan ik dingen wel wat meer relativeren de laatste tijd. Ook nu ik vind het heel eng maar ergens heb ik ook zoiets van het is vast verklaarbaar en geen enge ziekte ( het ene moment lukt me dat beter te denken dan het andere moment)
Immers ik heb al maanden slaaptekort door mijn twee kids, heb me zorgen gemaakt om dingen de laatste maanden en het ontzettend druk gehad. Ik had echt het idee dat ik op ' mijn tandvlees liep'. daatbovenop besloot ik dat ik ook nog moest afvallen ( ben inmiddels 8 kilo kwijt) en ben ik dus hormonaal helemaal in de war door verschillende anticonceptie in drie maanden. Ik hoop dus maar dat dit een reactie van mijn lichaam is op afgelopen tijd.
Jij noemde iets over calcium? Is dat ook belangrijk mbt spieren? Ik klan niet goed tegen melkproducten dus weet eigenlijk wel zeker dat ik vrij weinig binnen krijg..
Wat fijn dat jij het allemaal achter de rug hebt en het niks ernstigs was!!
Calcium
Voor calcium kun je beter veel (groene) groenten en vis eten dan veel melk drinken. Er zit wel veel calcium in melkproducten, maar wij nemen dat maar slecht op. Calcium uit groenten en vis, vooral vis waar de zachte graatjes nog in zitten, zoals sardientjes, wordt veel gemakkelijker opgenomen.
Ja hoor, bekend
Heb er al jaren last van, ooo niets gevonden, behalve de verklaring van de fysiotherapeut dat ik een te hoge spierspanning heb en dit een soort 'afreageren' en loslaten van de spieren is.
Ik ook
Ik heb het ook, en ook ik dacht aan ALS. Maar het is alleen BFS... Het is overigens tijdens de vakantie verdwenen, kijken of het na het weer beginnen met werken de kop opstelt. Ik moest ermee leren leven...
Sini
Gelukkig zijn er meer
Fijn om te horen dat er meer zijn! Ik heb dinsdag weer een afspraak bij (een andere huisarts) omdat mijn huisarts op vakantie is. Komt op zich wel goed uit, ik hoop dat ik iig mijn bloed mag laten testen op vitaminetekort.
Zou zo blij zijn als ik iig weet dat het niets ernstigs is!
Bizarre verbetering na b12 injecties
Ik weet dat het een oud topic is maar ik wil toch graag hierop reageren.
Ik heb precies hetzelfde meegemaakt een paar maanden geleden begonnen de spiertrekkingen. Vooral in benen voeten en ook armen. Ik werd er gek van geen moment rust. Tintelingen in benen, kippenvel gevoel op bepaalde plekken enz. ook ik ging me zorgen maken over enge ziektes. Bij de neuroloog geweest en ja hoor er werd gezegd je heb het benigne fasciculatiesyndroom. Moet je maar mee leven. Maand ervoor nog b12 geprikt bij de huisarts Deze was 225 helemaal niet veel te laag volgens de huisarts. Omdat het bleef nog eens naar de huisarts geweest en gelukkig dacht die er toch nog eens aan en liet vallen of we dat niet toch bij moeten spuiten. Ik dacht ja waarom niet kan toch geen kwaad. En na 2 weken 2x een injectie met b12 zijn de spiertrekkingen echt 75% minder. Ik kan het eerlijk gezegd nog steeds moeilijk geloven maar het is toch echt waar. Ik krijg nog injecties dus de tijd zal het leren. Maar ik las dit topic via google (ik ben niet actief of dit forum) dus ik schrijf dit hier omdat misschien nog iemand dit leest die ook zo bezorgd is als ik was. en wellicht kan ik deze persoon op deze manier helpen.