Schouder pijn, krachtverlies, tintelende handen

"B12: 199, dat vond de ha prima"
Dat is het niet http://www.wilbertjellema.nl/pdf/diagnostiek%20vit%20b12.pdf
(ff doorscrollen naar figuur 2)

Tinus

Dank. Ik ga dat nog even doorlezen en uitzoeken. Wie weet ben ik iets op het spoor, dankzij jou.

Waarde van 199?

Dat is niet goed hoor! en zeker niet gezien de klachten die je al omschrijft!
Ik zou je aanraden toch een oproep te plaatsen op het forum b12 tekort voor een goeie internist.

nav je draadje over depressies.

ik vermoed dat jouw depressie klachten ook het b12 probleem zijn...

Zelf b12 tekort patient

Ja dat denk ik dus ook, dat de depressie wel daardoor veroorzaakt kan zijn. Eigenlijk zo'n beetje alle klachten die ik heb. Ik vraag me af of een b12 tekort door een bloedtransfusie getriggerd kan worden.

Auto immuun

Fianna:
"Ik vraag me af of een b12 tekort door een bloedtransfusie getriggerd kan worden."
B12 tekort is (meestal) een auto-immuunziekte. dat soort ziektes kunnen wordne grtiggerd door een infectie of door zwangerschap.

Interessant

als ik terug kijk is een aantal dingen begonnen bij mijn 1e zwangerschap: slapeloosheid, gescheurde mondhoeken, extreme vermoeidheid, geirriteerdheid. Allemaal dingen die makkelijk aan zwangerschap en bevalling te wijten kunnen zijn.

199 kan wel goed zijn

Ik heb net mijn eigen bloeduitslagen erbij gepakt en volgens de methode waarmee mijn B12 is bepaald ligt een normaalwaarde tussen de 160 en 700. Die 199 kan dus wel, maar dan moet je wel weten wat de normaalwaarden van de bepalingsmethoden zijn.

Puck

Ik heb begrepen dat de normaalwaarden niet altijd juist zijn, maw iemand onder de 200 kan wel een tekort hebben ook al wordt minimumwaarde van 160 gehanteerd.

Normaalwaardes b12 onbetrouwbaar

Puck:
"Ik heb net mijn eigen bloeduitslagen erbij gepakt en volgens de methode waarmee mijn B12 is bepaald ligt een normaalwaarde tussen de 160 en 700. Die 199 kan dus wel, maar dan moet je wel weten wat de normaalwaarden van de bepalingsmethoden zijn."
Nee. Zie http://www.wilbertjellema.nl/pdf/diagnostiek%20vit%20b12.pdf Het rottige is, dat die normaalwaardes bij B12 sowieso niet zoveel zeggen. Laagnormale waardes (alles onder de 200-250) zijn al verdacht en reden om verder te zoeken; als je eenmaal behandeld wordt met injecties schiet de bloedwaarde omhoog (tot onmeetbaar hoog, boven de 1000) maar je blijft een tekort houden.

Als biochemicus durf ik rustig te zeggen, dat er grote gaten zitten in de biochemische kennis over B12. Mijn speculaas is, dat de levervoorraad B12 datgene is, wat er echt toe doet, en dat de bloedwaardes daar een indirecte en tamelijk onbetrouwbare afspiegeling van zijn.

Tinus

'Mijn speculaas is, dat de levervoorraad B12 datgene is, wat er echt toe doet'

Is dat wat bedoeld wordt met actieve B12?

Fianna

Ben het roerend eens met Tinus. Vergeet verder niet dat zowat ieder laboratorium zijn eigen referentiewaardes kan hebben en dat de waarden in het algemeen veel te laag liggen en gelden voor een "gemiddeld" gezond persoon. Dat geldt niet alleen voor B12 maar ook voor vit.D etc. Wat wij hier "normaal" of zelfs hoog noemen is internationaal gezien al zwaar deficient als het gaat om bijvoorbeeld vit. D.
Zo'n waarde zegt op zichzelf daarnaast weinig. Het gaat om de klachten en de samenhang tussen allerlei andere waarden. Daar moet hoe dan ook aanvullend (bloed)onderzoek naar gedaan worden, zie http://home.kpn.nl/hindrikdejong/testen.htm
De oorzaken van vit. B12 tekort zijn velerlei en vaak nog niet geheel duidelijk. Jouw klachten kunnen hierdoor veroorzaakt worden; in ieder geval is 199 aan de schrikbarend lage kant en dat moet opgevijzeld worden. Ter vergelijking: bij mijn laatste bloedonderzoek had ik 564 en dat is volgens mijn huisarts normaal voor een relatief gezonde vrouw van mijn leeftijd.

Mijn been!

Ben net een stukje gaan wandelen en heb het laatste deel strompelend afgelegd. Mijn linkerbeen wil niet meer. Heb er krampen in, die uitstralen, kan de trap amper op, lopen gaat bijna niet meer. Wat is er toch aan de hand? Zou dit allemaal door een B12 tekort veroorzaakt kunnen worden?

Ja, neurologische uitvalsverschijnselen horen er ook bij. Zorg dat je zo snel mogelijk aanvullend bloed- en neurologisch onderzoek laat doen en wellicht dat je in de tussentijd alvast zsm behandeld kan worden voor vit. B12 tekort dmv injecties.
http://www.stichtingb12tekort.nl/symptomen.htm

Elisa

Ik ga 17 dec naar de neuroloog, eerder kan niet, dit is al een 'spoedafspraak'. Ik bel morgen de ha over aanvullend bloedonderzoek en bespreek meteen even mijn been als ik er nog last van heb. Nu gaat het, maar ik lig ook op de bank. Het heeft even heel erg pijn gedaan en kon bijna niet lopen (mijn been sleepte zeg maar mee), maar nu gaat het gelukkig weer. Echt heel vreemde gewaarwording als je been bijna uitvalt.

Fianna

Ik heb je draadje zo af en toe wel eens gelezen maar niet heel uitgebreid. Nu lees ik de berichten van de laatste week en lees ik over je tintelingen, krachtverlies en dat soort dingen. Ik ben het even kwijt maar had jij laatst ook niet een gynaecologische operatie gehad?
Zelf heb ik in 2007 een voor- en achterwandplastiek en baarmoederverwijdering gehad. Voor die tijd had ik al 'uitval' van mijn blaas. Ofwel, ik had een atone blaas met heel veel retentie. Waarschijnlijk ontstaan tijdens mijn laatste zwangerschap, of getriggerd door mijn zwangerschap, maar de oorzaak onbekend. Waarschijnlijk toch een onderliggend neurologisch probleem.
Maar na die baarmoederverwijdering heb ik ook gevoelsstoornissen gekregen, eerst in mijn rechtervoet en dat breidde zich uit naar mijn onderbeen. Tijdens het herstel van die operatie is dat begonnen en daarna werd het erger (of ik kreeg er meer last van omdat ik natuurlijk na zes weken steeds meer in beweging kwam). Dat ik heb nog steeds. Ik ben er inmiddels wat aan gewend en heb wat meer vertrouwen gekregen en sta gelukkig wel weer wat steviger op mijn benen. Ik hoef nu niet bij elke stap te kijken hoe ik mijn voet neerzet of te lopen met de fiets om stevigheid te hebben. Ik heb dat nu alleen nog met een gladde of oneffenondergrond (ik heb dan ook helemaal geen zin in sneeuw en dat soort ongein) of in het donker. Het voelt eigenlijk aan alsof ik altijd met dat been onder wat zit. Heel vreemd.
Een kleine twee jaar geleden kreeg ik een soort electrische schokjes in mijn linkerkuit als ik me bukte. Nu is het niet alleen meer met bukken maar ook met andere bewegingen (heb er nog geen patroon in kunnen ontdekken).
Ik heb heel snel 'dove' onderarmen en de buitenkant van mijn handen en pink en ringvinger als ik iets te lang op mijn elleboog leun of mijn armen horizontaal heb (zoals nu bij het typen of met autorijden), ik word daar 's nachts ook wakker van. Gelukkig heb ik niet die schouderpijn die jij beschrijft.
Ik ben al tig keren onderzocht (ook mijn bloed, alleen weet ik met B12 gehalte niet), en subjectief gezien is er veel op mijn lijf aan te merken, vooral als het gaat om het opwekken van reflexen (dat lukt bijna nooit of er is een veel te trage reflex), maar objectief, dus middels bloedonderzoek, mri's, foto's, emg's etcetera zijn er geen bijzonderheden te vinden.
Overigens doet mijn blaas het inmiddels weer dmv een zg. neurostimulator, maar zo langzamerhand beginnen mijn darmen er ook de brui aan te geven.
Nou ja, om een lang verhaal kort te maken; ik vind het opvallend dat jij een zelfde soort klachten lijkt te krijgen - in ieder geval met je been - na zo'n gynaecologische operatie. Ik begin me haast af te vragen of daar misschien een verband ligt.

Heli

Frappant. Wie weet is er inderdaad verband. Maar wie weet heb jij wel een B12 tekort! Had/heb jij ook krachtsverlies? dat wordt hier nl met de dag erger, typen gaat steeds moeizamer, laat alles uit mijn handen vallen, lopen gaat dus ook slechter.
Het is inderdaad wel heel toevallig dat jij ook dit soort rare klachten hebt na een gyn. operatie.

Fianna.

Het is vast kort door de bocht en niet tactisch van mij, maar ik wil toch even wat kwijt.
Ik lees al een poosje mee in deze draad en ik begrijp werkelijk niet dat jij ( of je omgeving ) niet aan de bel trekken dat de klachten zo enorm verergeren.
Je komt hier elke verandering melden en in de groep gooien en het lijkt wel of je de ernst van de situatie niet in ziet ( of niet in wilt zien).
Of zie ik het nu zo verkeerd ?
M.

Rembrand

Nee joh, ik ben er erg mee bezig. De reden dat ik het in de groep gooi is omdat ik hoop op herkenning. Ik zie de ernst van de klachten echt wel in, maar wat kan ik doen? Ik zit ongeveer elke week bij de huisarts, zat er gisteren nog nav mijn been. Ik heb haar er van weten te overtuigen dat mijn B12 verder wordt onderzocht, daarvoor heb ik nu bloed laten prikken, dat wordt opgestuurd naar het lab van een ander ziekenhuis, uitslag pas over minstens een week. Ik heb een afspraak staan bij de neuroloog, kan pas over 3 weken terecht en dat is een spoedafspraak. Wat kan ik nog meer doen dan? Ik weet het ook niet meer... Wat zou jij dan doen?

Nog even

Dus kennelijk ziet de huisarts de ernst er niet zo van in en zij niet aan de bel trekt.

Was nog niet klaar

Hm, ik merk dat ik toch een beetje verbolgen ben om jouw bericht. Ik heb het idee dat ik de laatste tijd alleen maar voor mezelf aan het knokken ben. Ik heb er voor moet vechten dat ik niet hoef te werken dankzij second opinion UWV, een bedrijfsarts die streken met me probeert uit te halen. Zit minstens 1 a 2 keer per week bij een medisch persoon, heb al tig keer bloed laten prikken, mri gehad, rontgenfoto's, naar orthopeed geweest, fysiotherapeut, de assistentes van de ha hoeven niet meer naar mijn geboorte datum te vragen. Ik doe alles wat in mijn vermogen ligt om goed onderzocht te worden en serieus genomen te worden. Ik heb overigens wéér de poli neurologie gebeld en gezegd dat het erger gaat of mijn spoedafspraak toch op 1 of andere manier vervroegd kan. Onder speciale omstandigheden kan soms een dubbele afspraak geboekt worden, maar daarvoor moet de huisarts hen bellen. Ik wacht dus nu tot de huisarts mij belt om hem te vragen de poli neurologie te bellen. en nou maar hopen dat hij meewerkt. Ik moet soms als brugman lullen voordat er iemand naar mij luistert, wrs omdat de huisarts de diagnose depressie en paniekstoornis bij me heeft vastgesteld en wrs denkt dat het allemaal tussen mijn oren zit.
Je wilt niet weten wat voor energie ik er allemaal in steek. Ik houd hier echt geen koffiepraat!

Niet boos worden fianna

Je doet wat je kan en je bereikt er (nog) niet het resultaat mee dat je zou willen. Dat komt wel.
Ik denk als je het hier niet gevraagd had, dat je nu niet zou zijn waar je nu bent, want je bent al een stuk opgeschoten.
Gewoon vragen hoor!
Gr. Joep

Joep

Dank je. Ik heb ook het idee dat ik een stuk verder ben.
Anyway, ik ben nog een stap verder en heb de afspraak van de neuroloog nogmaals weten te vervroegen: as dinsdag! Ik moest daarvoor wel eerst langs de ha, die wilde me eerst onderzoeken enz enz.
Zo meteen naar de psych, sta vast een uur later buiten met het label: psychosomatisch )

Rembrand

ik bedoelde niet tegen jou uit te vallen. Lees mijn bericht nog eens terug en ik klink wel wat fel naar je toe. Dat is niet mijn bedoeling. Ik ben gewoon moe en weet het ook even niet meer.

Maar...

Als het nu eens (deels) psychosomatisch zou zijn? Hoe kijk je tegen die optie aan?