U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
kind buikpijn, misselijk, oprispingen, en dat al een paar weken
Hoop dat hier iemand iets vergelijkbaars bij de hand heeft gehad. Kind klaagde bijna vier weken geleden over buikpijn, aan het einde van de dag. Moest de volgende dag van school gehaald worden, klaagde over erge pijn, zag pips en was hangerig. Paar dagen niet naar school geweest. Sindsdien gekwakkel. Iedere dag klaagt ze over buikpijn en misselijkheid. Ze heeft ook dagen gehad dat ze meermalen overgaf, maar hoeveel ze heeft overgegeven is meestal onduidelijk (dit gebeurt met name op school). Het gaat heel snel, en ze lijkt er weinig tot geen last van te hebben. Ontlasting is normaal. Er heeft inmiddels, omdat het maar niet overging, onderzoek van bloed en ontlasting plaatsgevonden, waarbij niets is aangetroffen. Ik had stiekempjes gehoopt dat een bacterie (in dat geval vermoedelijk helicobacter) de boosdoener was, in welk geval een antibioticakuur het probleem had kunnen oplossen.
Punt is: kind is niet ziek. Nadat ze aanvankelijk hangerig was en dat ook later nog wel eens heeft gehad, is ze eigenlijk het grootste deel van de tijd energiek en, als ze geen pijn heeft, opgewekt. Koorts heeft en had ze niet. Haar eetlust is wat, maar niet erg, verminderd, en ze lijkt ook niet af te vallen. Ze heeft meermalen oprispingen, en onze indruk is dat als ze te snel eet of drinkt of zich te druk maakt, ze die oprispingen niet kan wegdrukken en dan moet overgeven. Dat gebeurt dan met name op school, wat dan voor het onderwijzend personeel reden is om ons maar weer te bellen.
Omdat het om een kind gaat met buikpijn zonder duidelijke oorzaak wordt er door iedereen naar stress en spanning gehengeld, maar er is werkelijk geen enkele reden om aan te nemen dat dat aan de hand is (neehee, echt niet 
). Buikgriep, uitzieken, mompelen anderen, maar buikgriep duurt geen vier weken, en bovendien hoort daar gewoonlijk diarree bij, en vaak ook een algeheel beroerd gevoel.
Nu de onderzoeken niks hebben uitgewezen verwacht ik eigenlijk dat ook de huisarts er verder niet direct iets op weet. Ik werd niet door haar, maar door de assistent gebeld met de onderzoeksuitslag, ik ga morgen wel voor de huisarts zelf bellen, maar begin me ondertussen af te vragen: heeft iemand hier dit ook eens bij de hand gehad? Vier weken buikpijn, oprispingen en spugen bij een zevenjarige die verder normale ontlasting heeft en niet ziek is?
Groeten,
Temet
Parka
Hoi Parka, je schrijft dat je werkzaam bent in de zorg. Zou je kunnen beschrijven hoe in jouw ervaring klachten door een parasiet eruit zien? Aangezien wij ook nog steeds zoekende zijn en ik een (overigens aardige) huisarts heb die "niet zo gelooft in parasieten".....
Jetta
Om vanuit onze ervaring ook even te reageren: hier waren de belangrijkste verschijnselen buikpijn, misselijkheid en vermoeidheid. Plus het wat vagere 'niet goed in het vel zitten'. Kind had soms ook een opgezette buik en diarree, maar dit zeker niet de hele tijd.
Kinderarts dacht meer aan 'iets psychisch', maar liet voor de zekerheid toch maar testen. Na de behandeling van de parasiet waren alle klachten weg!
Jippox
Dank je Jippox. Die vermoeidheid (en bijbehorende humeurigheid), die zie ik hier ook en die maakt dat ik vind dat er iets moet gebeuren. De laatste weken is kind eigenlijk nooit meer 100% en dat kennen we helemaal niet van hem. Herken je misschien ook dat patroon, van nu en dan flink last, via steeds vaker klachten naar eigenlijk voortdurend niet lekker?
Dat klinkt heel herkenbaar. Hier was het toch wel over een periode van maanden dat het steeds wat minder ging met zoon. Het meeste daarvan vaag (inderdaad moe, niet lekker, lusteloos, enz.) en dan af en toe heviger klachten met veel buikpijn etc.
Ik zou toch aandringen op zo'n onderzoek want dat is zo gedaan.
Ja, dat klinkt wel heel herkenbaar dus. Ik ga actie ondernemen. We zijn er helemaal klaar mee.
Jetta
"Iedere dag klaagt ze over buikpijn en misselijkheid. Ze heeft ook dagen gehad dat ze meermalen overgaf, maar hoeveel ze heeft overgegeven is meestal onduidelijk (dit gebeurt met name op school). Het gaat heel snel, en ze lijkt er weinig tot geen last van te hebben. Ontlasting is normaal. Er heeft inmiddels, omdat het maar niet overging, onderzoek van bloed en ontlasting plaatsgevonden, waarbij niets is aangetroffen."
Bij de klachten van dochter van Temet lijkt het eerder in het bovenste deel van haar spijsverteringsstelsel te zitten. Bij een parasiet heb je, zoals Jippox beschrijft, toch ook vaak diarree. Bij Temet's dochter is de ontlasting normaal én al onderzocht. Daarom denk ik geen parasiet.
Jetta, heb je voor jouw kind (pure gok, omdat ik het "lucht"verhaal bij mijzelf lijk te herkennen) al eens gedacht aan een prikkelbaar darmsyndroom? Bij mij begint dat met een opstopping van lucht en ontlasting, kan gewoon met diarree of normale ontlasting zijn. Vervolgens uren een heftige buikpijn (ik ervaar dat als koliekpijn) dat vervolgens in de loop van 1 a 2 dagen weer minder wordt. Liggen of lopen helpt, zitten niet. Kan bij stress/drukte op komen zetten, na gekruid/vet eten of na voedsel dat gassen produceert (kolen, uien enz). Het zuigt de energie uit je en ik ben er ook echt heel moe van. Ik had om de paar maanden aanvallen, maar soms ook 3 in de week of eens in de paar weken. Ik kan het heel moeilijk voorkomen.
Parka
Dank je voor je reactie. Ja, PDS is natuurlijk wel een voor de hand liggende "diagnose", maar ik vind het zo vaag. Het lijkt me meer een benaming voor een verzameling verschijnselen waar je geen echte oorzaak voor kunt vinden. En hoewel ik een leek ben op medisch gebied, lijkt het me goed om eerst een aantal zaken uit te sluiten voordat een arts zegt dat er geen oorzaak te vinden is. Daarom zoeken we nog even verder.
Jetta
Dat is het ook: door uitsluiting van andere ziektes/aandoeningen. Die zijn dan wel gecontroleerd uiteraard.
Dat moet je ook zeker doen: doorgaan. Het instinct van een ouder zegt veel. Dus zolang je twijfelt probeer je uit te vinden wat er is. Kijk alleen uit dat je je niet blijft focussen als er echt niets aan de hand blijkt achteraf. Heel vaak komen en gaan "dingen" vanzelf en achterhaal je nooit wat de oorzaak is geweest. De balans daarin vinden is moeilijk.
Vervelend blijft het, daar kan ik me alles bij voorstellen; voor het kind én de ouders.
dochter van kennis
De dochter van een kennis heeft ook als jong kind (7-8 jaar) een parasiet gehad. Kind was eerst gewoon slap, niet lekker, maar werd steeds zwakker en zieker (en heel mager, terwijl ze echt veel at). Na maanden eindelijk de juiste diagnose en behandeling, en daarna was het gewoon helemaal over. Voordat je dan weer op krachten bent gaat er nog wel wat tijd overheen. Ook daar eerst gezocht naar allerlei andere oorzaken. Parasieten zijn in NL nu eenmaal niet heel veel voorkomend, maar ze zijn er wel en kunnen heel vervelend zijn...
tussenstand 2
Labresultaten zijn terug: geen beestjes. Parka heeft het goed gedacht: geen parasiet.
Door naar de kinderarts, daar kunnen we tot mijn verrassing volgende week al terecht. En die vindt dan vermoedelijk ook helemaal niks
Groeten,
Temet
reactie tussenstand 2
Hoi Temet, je had het al voorspeld. Geen beestjes dus. Fijn dat jullie al zo snel bij de kinderarts terecht kunnen! Ook wij gaan volgende week naar de kinderarts, gelukkig ook iemand gevonden waarbij we snel terecht kunnen. Hopelijk toch snel meer duidelijkheid. Ik weet niet hoe het bij jullie is, maar zoals het nu gaat is het voor mijn kind toch van teveel invloed op zijn dagelijks leven om zich erbij neer te kunnen leggen.
Tussenstand 3
Bij de kinderarts geweest. Hele verhaal weer gedaan, kind weer aan alle kanten bekeken en beklopt, en nu zijn er als experiment zuurremmers voorgeschreven. Over twee weken terugkomen om te kijken of het wat gedaan heeft.
We gaan het zien... Ik hoop van harte dat dit verlichting brengt. Eerlijk gezegd vermoed ik dat als dit niet helpt, er verder ook niks te doen is.
Wel vervelend: ik werd door de dame van de ziekenhuisapotheek gewaarschuwd dat misselijkheid een bijwerking kan zijn, hoewel dat beperkt zou moeten zijn tot de eerste paar dagen. Maar het is hoe dan ook irritant, want misselijkheid is nou net een van de klachten.
Jetta, hoe is het ondertussen bij jullie?
Groeten,
Temet
Temet
Hoi Temet, dat klinkt alsof je er niet zoveel vertrouwen in hebt dat dit gaat helpen. Balen zeg.....
Ook wij zijn bij de kinderarts geweest. Het hoofdstuk zuurremmers hadden wij al gehad, en dat maakte geen verschil. De kinderarts nam ruim de tijd voor gesprek en lichamelijk onderzoek. En kwam toen met een conclusie die mij heel plausibel in de oren klinkt, maar ook verbaast: vrij ernstige obstipatie! Het klinkt plausibel omdat ze al voelend, luisterend en kloppend in samenspraak met kind precies vaststelde dat er weinig beweging in de darmen zit, dat er bij de overgang van dikke naar dunne darm een heel stuk is dat erg "gevuld" en pijnlijk aanvoelt, en dat er in de maag heel veel lucht aanwezig is (dat hoorde ik zelfs). Alle klachten passen in het plaatje. Verbaasd ben ik omdat ik eigenlijk had gedacht dat de huisarts dit ook had moeten vinden. In elk geval: laxeren. Ze heeft heel goed uitgelegd aan kind hoe het zit en wat er te verwachten is de komende dagen/ weken. Daarna een vervolgafspraak. Want we willen toch ook wel weten hoe die enorme verstopping heeft kunnen ontstaan. Daarvoor noemde ze als mogelijke oorzaken hormonale veranderingen ten gevolge van puberteit, een lactose-intolerantie en een besmetting met een parasiet. Dat laatste gaan we nu ook uitzoeken. We waren blij dat we met een verklaring en een plan de deur uit gingen. Nu hopen dat het laxeren lukt volgens plan en dat we daarna nog zicht krijgen op de oorzaak. Sterkte voor jullie!
laxeren, niet zo simpel
Nou, dat leek een duidelijk verhaal: obstipatie dus laxeren. Maar het valt nog best tegen hoe lastig dat is. Bijna twee weken later, met goede coaching door de kinderarts en zoeken naar de juiste dosering van de Forlax, is nog steeds "de grote opluchting" niet gekomen. Al veel kwijt, dat wel, maar wat wij thuis gekscherend "de harde kern" noemen ligt nog steeds dwars. Iemand ervaring daarmee? Ik heb vertrouwen in de kinderarts, maar voor kind zou een ervaringsverhaal dat goed afloopt langzamerhand wel bemoedigend zijn.
Ervaring hier
Heeft het zin om je kind een Microlax te geven (klisma) Dat heeft hier wel geholpen toen we aan zoeken waren naar de juiste dosering Forlax. Ik denk niet dat je dat zomaar mag geven, maar misschien kun je het eens aan de kinderarts vragen. Het luchtte hier zo op, dat vanaf toen de Forlax alleen een kwestie van bijhouden was. Kennelijk was voor de echte verstopping toch wat groffer geschut dan alleen Forlax nodig.
Ons kind zit al jaren op 1 zakje bij het ontbijt. Dat was in het begin meer, maar we hebben af kunnen bouwen. Slaan we af en toe eens over is er geen probleem, maar als we afbouwen begint het getob weer. Ondanks veel fruit, volkorenbrood en voldoende drinken en beweging.
Het komt vast goed en hier doet de Forlax zijn werk uitstekend.
ja dat kan
ja dat kan wel even duren eer dat is "opgelost"!
Ik ben door een medicijn erg verstopt geraakt, ik ging nog maar eens in de week bij wijze van. Omdat het medicijn tijdelijk was gewoon doorgezet.
Heeft echt wel een aantal weken/paar maanden geduurd eer de boel weer functioneerde. Je denkt nu komt er een dag dat je niet meer van het toilet afkomt, maar zo werkt het blijkbaar toch niet. Gewoon geleidelijk. Zolang het maar komt.
pas na ziekenhuisopname
bij vriendinnetje van dochter is het pas opgelost nadat ze opgenomen is geweest en via een neussonde een aantal dagen is gespoeld met Kleanprep. Dit was omdat gewone klisma's niet voldoende hoog ingebracht konden worden.
Daarna heeft ze nog wel een tijd forlax gebruikt maar inmiddels gaat het nu al een aantal jaar gewoon goed.
Dank
Zeetakje, Parka en Taruh, dank voor jullie reacties. Een frustrerende situatie is het. Met ups en downs, soms betere en soms mindere dagen. Hollen of stilstaan, in meerdere opzichten (zowel in doorstroming als in algeheel welbevinden). En kind wordt er ook letterlijk erg moe van. De kinderarts geeft aan dat dit er goed bij kan horen, maar het is en blijft balen als je ook na voldoende nachtrust zo moe bent. In deze tijd van het jaar is dat trouwens sowieso wel het geval, voor veel kinderen.
Het is zoals Parka zegt: je hoopt op een soort doorbraak maar het gaat blijkbaar ook soms geleidelijk. En dan wordt het geduld op de proef gesteld. We hopen op betere tijden....
Eindstand
Ik dacht: laat ik nog even de eindstand doorgeven 
.
De maagzuurremmers (zie mijn vorige posting) brachten hoegenaamd geen verandering, althans niet volgens dochter. Toen we na ruim twee weken pillen weer bij de kinderarts zaten was dan ook de conclusie dat we met die medicijnen net zo goed konden stoppen, dat er verder ook niets aan te doen was, en dat we het verder maar aankijken. Er staat een belafspraak voor eind maart (drie maanden na bezoek kinderarts), waarin dan vermoedelijk zal worden besproken dat er geen of weinig verandering is.
Dochter klaagt nog steeds af en toe over buikpijn, misselijkheid en oprispingen. Wel zijn de klachten in de loop der maanden steeds minder geworden, maar verdwenen zijn ze niet. Het valt dus uiteindelijk kennelijk onder het hoofdstuk 'zwakke plek'.
Jammer, maar ik geloof ook wel dat dit het is. Het is ook vrij makkelijk om er vrede mee te hebben omdat de klachten niet (meer) heel indrukwekkend zijn, en dochter verder prima groeit, levendig is en goed gezond. Dus dat dit gewoon een onverklaarde zwakke plek is, zoals een ander regelmatig last van hoofdpijn kan hebben, dat is wel aannemelijk.
Jetta, hoe is het ondertussen bij jullie?
Groeten,
Temet
hopelijk niet de eindstand
Jammer, Temet, dat jullie niet meer duidelijkheid hebben gekregen. Een zwakke plek klinkt aannemelijk, hopelijk houdt je dochter er weinig last van....
Hier maken we kleine stapjes, kleiner dan we zouden willen. Sinds begin december aan het laxeren, en dat "loopt" nu wel (hoewel de kinderarts bij onderzoek nog weinig peristaltiek hoorde en ook nog steeds een deel van de darm niet "leeg" aanvoelde). Ook weten we nu dat er sprake is van een parasiet (dientamoeba fragilis). Terwijl ik dacht dat die behandeld zou worden, geeft de kinderarts aan dat deze tegenwoordig als niet schadelijk wordt beschouwd en dat medicatie geen bewezen effect heeft. Ik vertrouw er maar op dat ze het weet... Intussen blijft kind nog steeds vermoeider dan zou moeten, gaat nu halve dagen naar school maar is vandaag alweer 's middags thuis in slaap gevallen.
Al met al gaat het wel ietsje beter maar staan we zeker nog niet te juichen. En ik blijf een beetje twijfelen: is dit zoals het gaat, en moeten we geduld hebben? Of moeten we meer/ iets anders doen?
Lastig.....
Groeten,
Jetta
Temet
Ik heb net het hele draadje gelezen en weet daarom niet precies welke klachten jouw dochter heeft, maar mijn dochter heeft veel last van maagzuur dat omhoog komt (zonder dat het echt zuur is, gek genoeg). Veel onderzoeken gehad en uiteindelijk uitgekomen op rumineren. Daarvoor zijn we bij een logopedist geweest die met haar heeft geoefend met het ontspannen van de buikspieren. Dit was een logopedist met rumineren als specialisatie.
Wie weet heb je wat aan mijn verhaal.
nog een kleine update
Nadat het weer eens meer bergafwaarts dan bergopwaarts ging, heb ik opnieuw overlegd met de kinderarts. Met als resultaat dat ze toch een kuur heeft voorgeschreven om te proberen de parasiet aan te pakken. En we hopen zo dat dit helpt.... Van verschillende kanten hoorde ik positieve resultaten, waaronder ook hier op het forum. Duimen jullie met mij dat we dan eindelijk echt de goede kant op gaan?
Groet,
Jetta
osteopaat?
Ik heb niet alles doorgelezen, dus ik weet niet of deze tip al voorbij gekomen is.
Maar al eens gedacht aan een bezoek aan een osteopaat?
Die kan ook helpen bij darmproblemen. En dat is helemaal niet "zweverig".
Marie?
Osteopathie:
wiki:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Osteopathie
o.a.: " Geen van deze vier is in de Benelux een erkend medisch specialisme en ze worden meestal door niet-artsen uitgeoefend."
Het lijkt me toch wel vrij zweverig.
Maar hopelijk helpt de behandeling van de parasiet!
Verschil van mening
Oké, dan verschillen wij dus mening. Heb toevallig zelf laatst behandeling voor mijn rug gehad door een osteopaat die ook jarenlang "gewoon" fysiotherapeut is geweest. Hij vertelde dat hij meer wilde weten van de samenhang van spieren, gewrichten en de darmen enzo en zich daarom heeft gespecialiseerd in de osteopathie. Ik heb er baat bij en ik ken er meer. Ook van huilbabies die na een behandeling veel rustiger werden.
"Hokus pocus"? Misschien in jouw ogen. Maar soms kan het baat hebben om ook buiten het reguliere circuit te kijken.
Maar we dwalen af. Ik hoop van harte dat er een oplossing komt voor de beschreven problemen.