groeipijn, al 1,5 jaar.

Kinderarts

Een cb arts is geen specialist en mist de benodigde kennis en ervaring en een fysiotherapeut is al helemaal geen arts en niet gerechtigd om een "diagnose" te stellen. In alle informatie over groeipijn staat dat als de pijn langer dan een paar maanden aanhoudt je met je kind naar een kinderarts moet gaan. Iedere kinderarts zal zeggen dat het volkomen logisch is dat je naar hem of haar toe bent gegaan en zou waarschijnlijk zelfs vragen waarom je niet eerder bent gekomen. En ook al zou het volgens de kinderarts na uitgebreid onderzoek toch ook groeipijn zijn, dan weet je het tenminste zeker. Plus dat de kinderarts een behandeling op maat kan adviseren.
Hou er ook rekening mee dat je dochtertje misschien wel gewend is geraakt aan de pijn en daarom minder vaak huilt. Maar dan nog, een a twee keer in de week wakker worden van de pijn en overdag niet kunnen lopen omdat haar benen zeer doen? Na twee jaar pijn? Sorry, maar het lijkt mij steeds onwaarschijnlijker dat het hier alleen zou gaan om groeipijn. Als dit om mijn kind zou gaan was ik allang naar een kinderarts gegaan. Ik zou nooit afgaan op een cb arts en al helemaal niet op een fysiotherapeut. Ik heb zowel zelf als met mijn zoon behoorlijk wat medische problemen gehad waardoor ik het medische wereldje maar al te goed ken en als ik mij aanhoudend zorgen maak vraag ik liever eerder dan later om een verwijzing naar een specialist. En tot nog toe was dit altijd terecht. Huisartsen, cb artsen en fysiotherapeuten kunnen nog zoveel zeggen, zij missen de benodigde kennis, ervaring en diagnostische hulpmiddelen wat een specialist tot een specialist maakt.
Waar ben je zo bang voor?

Ongelooflijk............wat sneu voor dit kind

Falgor, ik schrik echt van jouw postings!
Er staan een aantal zaken in die gewoon niet kloppen.
Groeipijn al zo jong..........echt niet.
Een kinderarts op het CB.........echt niet.

Wat hoop ik van harte dat jouw kindje op heel korte termijn een moeder heeft die de klachten echt serieus neemt en serieus onderzoek laat doen door een serieuze kinderarts!
Arm arm kind.....het grootste deel van haar leven, in een periode waarin ze zich op alle vlakken tot een evenwichtig persoon moet ontwikkelen, worden haar klachten niet serieus genomen.

Falgor........wat houdt je tegen om je kind serieus te nemen? En al??(2) die mensen die het zo goed weten gewoon even links te laten liggen?
Ik wens je heel veel wijsheid en jouw kind een serieus onderzoek!

juist Kaat!

Dat was ook wat hier door me heen ging. Wat vind ik dit ongelooflijk sneu voor dat ukkie.
Nogal logisch dat ze inmiddels minder klaagt, het helpt toch niet want mama doet er niks mee

Is er dan niemand in je omgeving Falgor, die zoiets al eens tegen je gezegd heeft?

Ik had alláng bij de kinderarts gezeten

Bij de echte kinderarts, dus niet de cb-arts. Want inderdaad, een cb-arts is géén kinderarts en twee jaar pijn is veel te lang. Naar de huisarts, doorverwijzing vragen en op z'n minst op zoek naar pijnstilling nu.
Kortom, ik sluit me geheel bij Kaat en andere voorgaande sprekers aan. Ik vrees dat jij gewend bent geraakt aan een situatie die niet normaal is. Hopelijk werken onze reacties als het schrikeffect dat je nu even nodig hebt om door te pakken.

Mee eens

Behalve dat ik ook allang bij een ECHTE kinderarts zou hebben gezeten wil ik nog even melden dat mijn nichtje cb-arts is geweest en die was echt alleen maar basisarts (dus zonder specialisatie).

Vreemd

Ik vind het trouwens ook heel vreemd dat die CB arts en/of huisarts niet allang heeft doorverwezen naar een kinderarts. Dat maakt dat ik nog meer twijfel aan de deskundigheid en professionaliteit van zulke artsen. Er zitten zoveel rotte appels tussen die hulpverleners;-( En juist daarom moet je zelf mondig en pro-actief zijn en zelf op zoek gaan naar de meest deskundige hulpverleners. Kom potverdorie nou eens op voor jezelf en je kindje en laat het voor eens en altijd grondig uitzoeken door een bekwame specialist!!

Toe maar....

Ik begrijp die trek naar de medische stand wel als er iets is met je kind. Zeker zoiets naars als dagelijkse pijn.
Toch zou ik ook maar wat voorzichtig zijn daarmee.
Zonder andere verschijnselen als misvorming, roodheid, zwelling, koorts, is 'groeipijn' geen indicatie voor verder onderzoek.
Wil je dat wel, ga je op je strepen staan, dan kun je ook nog weleens in de hoek van de foute ouder terecht komen. Voor je het weet ben je dan iemand die dokters 'shopt' omdat je geen genoegen neemt met huisarts en cb-arts of erger. Ook Munchhausen by proxy wordt nog steeds als beschuldiging gehanteerd ondanks dat in engeland de 'hype' doorgeprikt is waarmee heel veel ouders ten onrechte veroordeeld zijn en zelfs gevangenisstraf hebben gehad.
Nog maar eens.
http://www.ntvg.nl/publicatie/kleine-kwalen-de-huisartsgeneeskunde-groeipijn-bij-kinderen/volledig
"Gezien de leeftijd kan men dan vooral denken aan: traumatische aandoeningen (contusie, dislocatie, mishandeling),"
Of het is psychisch
"De ‘emotionele theorie’ werd door Naish en Apley geïntroduceerd;14 er werd ook door andere auteurs verband gelegd met de emotionele ontwikkeling van het kind.2 7 Groeipijn kan een uiting zijn van een reactiepatroon, dat in verband gebracht wordt met en een onderdeel kan vormen van een familiair patroon van stoornissen.1421-24 Het zou een psychisch reactiepatroon kunnen zijn, maar het zou ook het gevolg kunnen zijn van een constitutioneel familiaire lage pijndrempel. Ook kan er sprake zijn van imitatie van of identificatie met een gedragspatroon."
"Het ontbreken van objectieve somatische afwijkingen, het vaker gepaard gaan met spanningsklachten (hoofdpijn, buikpijn) en het familiair optreden maken in ieder geval een psychogene component niet onwaarschijnlijk."

nou Anne

Dat doemscenario van "shoppende foute ouder" lijkt me hier niet zo aan de orde, als de enigen die in al die tijd er iets over hebben gezegd, de cb-arts en de fysiotherapeut (= geen arts!) zijn. Gang naar de huisarts lijkt me totaal niet overbodig.

Annej

het gaat hier niet om doorzeuren en een trek naar de medische stand.Niet om op je strepen staan en niet om shoppen bij dokters tot er iets gevonden wordt.
Het gaat hier om een normaal bezoek aan huisarts en doorverwijzing naar kinderarts met een kind dat al 1 1/2 jaar (!!!!) pijn heeft!

Lucerna

Ik zie verder geen aanwijzingen die verder onderzoek rechtvaardigen. Dan zit je al in de foute hoek.

welja AnneJ

Sla je nu niet een beetje door? Munchhausen by proxy notabene, doe normaal... Je hoeft echt niet van élke draad een 'pas op voor Jeugdzorg' draad te maken.

Hier is eerder het omgekeerde aan de hand hoor, Falgor is bepaald niet aan het 'shoppen' geweest. Ik zou bijna zeggen, had ze dat maar wel gedaan.

huisarts

Ik zou hooguit een relativerend gesprekje met de huisarts houden. Mits je een goede huisarts hebt waarmee de band goed is.
Maar ook de huisarts zal geen criterium hebben om dit kind door te sturen. Lees het artikel nog eens goed.

mmmm AnneJ...

ik zie die aanwijzing wel. Kind, pijn, 1 1/2 jaar ... Nog geen huisarts of kinderarts gezien.

AnneJ

"Ik zie verder geen aanwijzingen die verder onderzoek rechtvaardigen. Dan zit je al in de foute hoek."

Nah. Dan sla je toch echt hele stukken draad over hoor.

Anne J

Anderhalf jaar pijn, er wekelijks wakker van worden en niet kunnen lopen is volgens jou geen indicatie? Voor mij toch minimaal voor pijnstilling. Nogmaals, wat de fysio hierover te zeggen had, is eigenlijk minder belangrijk, want die is geen arts. Hoewel er beslist wel goede cb-artsen zijn (die ook huisarts zijn), zijn de meesten toch alleen basis-arts en geen kinderartsen, reumatologen oid. Een gang naar de huisarts met een kind dat al ruim anderhalf (!!) jaar pijn heeft, al is het alleen voor pijnstilling, kom op zeg, dat heeft totaal niets met shoppen te maken.

AnneJ

Ben het volkomen eens met Lucerna. Iedere zichzelf respecterende kinderarts zal het volkomen logisch en valide vinden dat een ouder hiermee komt. Een heel jong kind wat al bijna twee jaar pijn lijdt, een "diagnose" van een cb arts (=geen specialist) en wat aannames van een fysio (= geen arts). En nogmaals, de meeste kinderartsen zouden vragen waarom moeder hier niet eerder mee kwam. Ongeacht wat er uit onderzoek van de kinderarts komt; groepijn of toch iets anders (ernstigers). Het gaat om het welzijn van een heel jong kindje dat niet voor zichzelf kan opkomen en het is niet meer dan normaal dat een moeder dan het heft in eigen hand neemt en geen genoegen neemt met de uitspraken van niet-deskundigen.

Ouderbeeld

Het hangt af van het ouderbeeld van de arts. Kind met groeipijn zonder bijkomende verschijnselen wordt aangeboden voor doorverwijzing.
De meeste artsen snappen dan dat je ouders en het kind vooral uitleg en geruststelling nodig hebben en het benadrukken dat groeipijn bestaat. Er zijn echter ook artsen die lijstjes gaan vinken.

Onderzoek

In de link die genoemd wordt, worden ook bloedonderzoek en beeldvormend onderzoek vermeld. Dus deze onderzoeken moeten hoe dan ook worden uitgevoerd na zo lange tijd van klachten om e.e.a. uit te sluiten dan wel te bevestigen. Daarna kan je pas verder praten en (be)handelen.

Onderzoek

"Bij laboratoriumonderzoek worden een normaal bloedbeeld en een normale bezinkingsnelheid gevonden. Röntgenfoto's en ECG vertonen geen afwijkingen.37 1117 Indien genoemde afwijkingen als indicatie voor ‘ziekte’ worden gehanteerd, blijkt dus dat een kind met groeipijn gezond is."

Dit staat er Elisa en dat betekent voor mij niet dat je dat onderzoek 'sowieso' moet doen maar veel meer: mocht je je toch gek hebben laten maken door de ouders en 'voor de zekerheid' bloedonderzoek gedaan hebben en dan zul je zien dat dat nutteloos blijkt te zijn.

Groeipijn zonder bijkomende verschijnselen is een naar en ook onbegrepen fenomeen maar wijst primair niet op organische aandoeningen waar je wat aan kunt doen.

Maar ja, iedereen zijn eigen tunnelvisie zullen we maar zeggen.:-)

Anne J

Maar ik zou zelf niet eens in de mond willen nemen dat het groeipijn IS. Ik zou naar de huisarts gaan met de mededeling dat ik me zorgen maak over het feit dat mijn kleine dreumes al zo lang zoveel pijn heeft dat ze er slecht van loopt en er zeker wekelijks van wakker wordt. IK ga niet bedenken dat ze groeipijn heeft. De huisarts heeft een aanpak (en een grondiger opleiding dan een cb-arts - over tunnelvisie gesproken, dat zie je bij cb-artsen toch ook nogal eens). Gelukkig toch dat verreweg de meeste huisartsen in Nederland je dan toch in elk geval serieus nemen en niet meteen inboeken als shoppende Münchhausen-by-proxy-moeder, omdat je bezorgd ben na anderhalf jaar pijn bij je kind.

Echt, ik kan er niet bij dat jij met dit bezwaar komt.

maar, anneJ

de diagnose groeipijn is hier gesteld door een CB-arts, en _niet_ door een huisarts of kinderarts. Als de juf van mijn kind zegt dat het wel ADHD zal hebben ga ik er ook niet vanuit dat het kind dat heeft. De juf mag zeggen dat ze het vermoedt, en een deskundige mag dan de uiteindelijke diagnose stellen.

volkomen eens met Lucerna

AnneJ: "... mocht je je toch gek hebben laten maken door de ouders en 'voor de zekerheid' bloedonderzoek gedaan hebben en dan zul je zien dat dat nutteloos blijkt te zijn."

Maar of je een normaal bloedbeeld e.d. vindt, dat weet je pas NA bloedonderzoek, röntgenfoto's en de rest, en dat is hier helemaal nog niet gedaan! Er is alleen naar het kind *gekeken*.
En aangezien een anderhalfjarige helemaal nog niet kan vertellen wat er loos is, word je van alleen kijken niet gek veel wijzer.

Kortom, onzin AnneJ.
Ieder zijn eigen tunnelvisie inderdaad.

(Zucht.)

Tja, "better safe than sorry". Voor hetzelfde geld komt er wel iets als jeugdreuma of lupus uit en dan baal je dat je niet eerder naar een specialist bent gegaan.
Voor mij staat hier helemaal nog geen echte diagnose; alleen een al veel te lang voortdurende aanname van groeipijn, gebracht door non-deskundigen dus een compleet onderzoek en anamnese door een kinderarts lijkt mij op zijn minst gerechtvaardigd, zo niet zeer wenselijk.
Maar goed, ik heb waarschijnlijk heel andere, positievere ervaringen met dit soort zaken dan jij. De specialisten waar wij zijn geweest op mijn eigen verzoek en initiatief zeiden allemaal "heel goed dat u bent gekomen". En in de meeste gevallen was het terecht omdat de toenmalige huisartsen het dus bij het verkeerde eind hadden. Had ik niet het heft in eigen handen genomen was het heel slecht afgelopen...

maar Anne

Maar Anne, als het nu eens geen groeipijn is? Topicstarster beschrijft zelf ook al hypemobiliteit, dus er is sowieso al meer dan 'niets' aan de hand. Volgens mij werkt het een beetje als volgt: als er niets is/verwacht wordt, dan heet het dat het kind 'groeipijn' heeft en het vanzelf op enig moment weer over gaat. Op basis van wat ik lees hoeft 'groeipijn' namelijk niet eens direct verband te houden met groeien. Een 'soort jammer maar helaas we weten het ook niet categorie' dus. En dan zijn er volgens mij twee opties: het gaat inderdaad vanzelf over (zoals heel veel ziekten uiteindelijk vanzelf weer overgaan) of er is toch wat anders aan de hand. Artsen zien namelijk wel eens wat over het hoofd (of ze zoeken er niet naar).
Denk jij nu echt serieus dat het door een arts als 'zeer verdacht' wordt gezien als je als ouder in een dergelijke situatie aandringt op verder onderzoek? Ik weet dat je zelf slechte ervaringen hebt (niets is onmogelijk), maar ik vind dat je nu wel doorslaat. Even met beide benen op de grond blijven Anne.

Hypermobiel

Het feit dat de fysio hypermobiliteit constateerde is op zich al reden genoeg voor verder onderzoek, laat staan met de aanname "groeipijn". Toen bij mij hypermobiliteit werd geconstateerd werd er meteen verder onderzoek gedaan naar spier- en bindweefselziekten door een kinderarts en genetisch specialisten. Gelukkig heb ik geen Marfan of Ehlers-Danlos maar de combi "groeipijn" al twee jaar lang en hypermobiliteit bij zo'n jong kind is al genoeg om volkomen terecht de gang naar een kinderarts te maken. Het kind is alleen nog maar gezien door niet-specialisten; er is nog helemaal geen echt onderzoek gedaan door een deskundige. Men weet dus niet wat er aan de hand is dus noemt men het maar groepijn. Je kan je kop wel in het zand blijven steken maar daar schiet het kind niets mee op; die is hier de dupe van.