U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Zorg over zoon van 3
Halloa.
Ik heb samen met Mn ex en topper van 3 jaar. Deze kleine man is de wereld voor mij.
Ik heb hem elk weekend en een doordeweekse dag.
Mn ex en ik kunnen niet bepaald door 1 deur. Maar onze gesprekken om onze zoon gaan redelijk.
Probleem is ik merk aan Mn zoon dat ie zich echt niet op zn gemak voelt bij zn moeder die overigens bij der ouders woont.
Elke vrijdag haal ik hem op en dan is ie zo blij. En zondag avond breng ik hem terug en probeert ie van alles te verzinnen om niet terug te moeten. En de doordeweekse dag is precies het zelfde.
Als ik in zn oogjes kijk dan zie ik soms een ongelukkig mannetje en dat doet me echt heel veel.
Wat moet ik zeggen zondags als hij zegt ik wil bij jou slapen. Dat kan niet of dat mag niet. Tegendeel het kan en mag van mij en ik wil niks liever! Het feit dat ie het leuker vind bij mij en Mn vriendin en der kleine man vind ik zeker fijn. Maar vind het heel rot dat ie dat zelfde gevoel niet bij zn moeder heeft.
Deze vakantie.
De eerste 2 weken was ie bij Mn ex en we hebben zeker elke week 4 keer geskypt omdat hij met papa wou praten.
De andere 2 weken is ie bij ons geweest en ik moest hem gewoon verplichten om met mama te Skypen.
Deze gesprekken waren dan ook kort of hij drukte der gewoon weg.
Mn ex deed zelfs een Appje naar de 2 weken. Ik zie een ander kind zn manier van praten is beter het zindelijk zijn is beter hij is vrolijk en een peuter van 3 zoals het hoort!
De eerste week van Mn vakantie krijg ik onze zoon met buik pijn.
Ik had hem zondag avond 19:00 opgehaald.
Gevraagd aan Mn ex Hoelang ie al buikpijn had. Was vanaf zaterdag ze zei Maja je kent het wel ze hebben altijd wel wat.
Mn vriendin vertrouwde het niet. Maandag ging voorbij buikpijn was er nog. Wel ontlasting maar krijsend op de wc.
Dinsdag geen ontlasting en woensdag een hoopje ellende op de bank. Elke beweging die ie deed ging ie door de grond.
Dus HAP gebeld moesten gelijk komen. Dus ik bel Mn ex op en zei zegt. Houd Mn op de hoogte.
Blijkt kind zat helemaal verstopt. De eerste week elke dag een microklysma en dagelijks 2 zakjes florax.
Het feit dat Mn ex niet eens de moeite neemt om naar het ziekenhuis te komen vind ik al verschrikkelijk!
Nu een week na de vakantie bij mij.
Gisteren middag Mn ventje opgehaald en gisteren avond weer terug gebracht met heel veel moeite daarom is nu voor mij de maat vol.
En wil ik kijken wat ik kan doen om de zorg hier te krijgen.
Ik kom heel graag in contact met andere vaders want op internet is maar verdomd weinig te vinden over vaders die de wereld over kruipen op blote knieën voor hun kinderen!
Stop
Je manipuleert je eigen verhaal.
Een kind van drie kan zijn gevoelens niet uiten op de manier die jij denkt te zien.
Hij is gek op zijn pappa, dat is het en dat is prima.
Waarom de huisarts niet gebeld?
Kinderen hebben zo vaak obstipatie, je doet het klinken of ze hem zorg onthoudt en ik vind je verhaal een beetje doorzichtig vwb welke kant je opwilt. Je had zelf ook veel eerder kunnen bellen. Bij je ex had hij pas max 2 dgn buikpijn.
Je hoeft niet te kruipen voor je kinderen, je bent een betrokken vader, niet zo heel bijzonder om dat te zijn maar gewoon zoals het hoort. Superman zou daarbij de moeder niet zwartmaken.
Jij bent er op uit je kind voor jezelf en je vriendin te hebben en gezinnetje te zijn. Wees er eerlijk in, niets mis mee.
Ook je zoon topper en m'n ventje noemen werkt in zo'n verhaal eerder tegen dan voor je.
De plank mis
Hoezo zwart maken? integendeel juist!
Ik wil niks liever dan dat ie zich daar op zn gemak voelt!
En een kind van 3 kan best goed zn gevoelens uiten naar mijn mening...
Waarom niet de huisarts? Omdat je dan die zakjes krijg die we dus maandags al hadden gekregen.
Ook had ie maandag gewoon ontlasting wel heel hard en dik daarom dus het krijsen.
Zwart maken is het laatste wat ik wil en het is zeker niet Mn insteek omons kind bij der weg te houden dat zeer zeker niet!
Bewijzen
Je zult met wel heel gegronde bewijzen moeten komen dat moeder hem mishandelt, zorg onthoudt, niet om haar kind geeft.
Het woord van een drie-jarige is over het algemeen niet heel bijzonder objectief en mist buiten dat de vaardigheden en vocabulair om dat te uiten.
Dat hij gewoon liever bij jou is vind ik niet echt een argument, steekhoudend en zeker niet doorslaggevend. Hij heeft geen idee van gevolgen.
Wees nou gewoon de vader die duidelijk van zijn zoon houdt, maar die de signalen van zijn zoon iets teveel als volwassen signalen aanneemt.
Blijf je zoons held en maak het gezellig. Maar ga niet, als er geen duidelijke reden voor is, zitten wroeten in de basis, ritme, veiligheid en duidelijkheid van zijn bestaan.
ron 87
je vindt jezelf duidelijk fantastisch en zijn moeder, hoe toevallig; jouw ex, doet alles verkeerd.
Laat dat nu maar los, want je ziet waarschijnlijk spoken, dat jou arme kleine mannetje zo ongelukkig is bij zijn moeder en oh zo gelukkig bij jou en je vriendin.
Het is heel normaal dat kinderen moeite hebben met de overgang van het ene huis naar het andere en oppervlakkig gezien kan het lijken alsof hij het in het ene huis niet naar zijn zin heeft en elders wel. Maar het zit echt zo simpel niet in elkaar.
Misschien is het zelfs wel zo dat hij zijn moeder meer vertrouwd dan jou en haar daarom gemakkelijker los laat als hij bij jou is dan andersom. En vindt hij het moeilijker bij jou weg te gaan omdat hij zich onzeker voelt over jullie relatie. tenslotte heb jij zijn moeder toch ook zo ingeruild voor een andere vrouw? Wie weet doe je dat ook met een kind? je weet echt niet hoe kinderen denken soms, dus oordeel niet en probeer het gewoon goed te doen.
Kinderen vinden het vaak heel moeilijk om contact te hebben met de ene ouder, terwijl ze bij de andere zijn. Dat kan ervoor zorgen dat hij geen contact met mama wil als hij bij jou is.
huh Sidonia? + aan Ron
Hoezo denk je dat de topicstarter zijn vrouw zou hebben ingeruild? Een aanname.
Dat dachten mensen ook vaak bij mijn ouders, die na hun scheiding allebei een nieuwe partner hadden, en nog steeds. Vader wilde vast scheiden, had misschien al een ander.
Maar nee hoor, het was mijn moeder die met een ander wegging. Mijn vader vond het vreselijk maar had toch al vrij gauw vriendin 1, en dan 2 en binnen een half jaar de vrouw met wie hij na tientallen jaren nog steeds is.
Anyway. Ik hou ook niet van 'mijn topper van 3' en zelfs niet van 'de kleine man', en dat hij 'de wereld' is voor hem. Persoonlijk lijkt het mij beter om een kind niet op zo'n enorm voetstuk te zetten, zeker veel van hem te houden maar er is hopelijk nog meer in je leven en hij hoeft geen prinsje te worden.
Maar wat doet het ertoe waar ik van hou en wat ik vind. In ieder geval: vader houdt van zijn zoontje. Fijn!
Vader praat -hier- negatief over ex. Ook niet uniek, wel iets om voor op te passen. Ook voor in je gedachten, topicstarter.
Aan Ron: Wat ik wel goed vind aan de reacties hierboven, is dat je erover na moet denken dat het ook kan gaan (voor je zoontje) om de overgang tussen moeder en vader. Dat is echt niet makkelijk. Misschien vindt hij het gewoon gezellig bij jou en ziet hij weer op tegen de overgang naar een situatie met andere regels en de andere ouder weer missen.
Ook kan het gaan om een tijdelijke voorkeur voor jou. En dus niet per se een vervelende situatie bij moeder. Komt bij alle peuters voor, bij alle kinderen denk ik zelfs, daarvoor hoeven ouders niet gescheiden te zijn. Het is altijd wel fijn (voor de andere partij) als het tijdelijk is ;-)
Ik vind dat je wat teveel interpreteert als het gaat om die keer met het ziekenhuis. Dat kan net zo goed positief zijn: moeder kan denken: het is niet zo heel ernstig (want vervelend, die verstopping, maar vast niet levensbedreigend) en laat ik me nu maar niet opdringen, vader kan dit wel alleen afhandelen.
Tot slot: het kan ook allemaal waar zijn wat je misschien vermoedt: misschien is moeder opvallend streng, of lukt het haar thuis allemaal niet zo goed en/of is ze erg gestrest, of heeft ze op de een of andere manier moeite met de opvoeding. Of zelfs nóg ernstiger. Wie weet! Het is moeilijk te achterhalen, zeker als je niet goed door een deur kunt.
Maar je kunt er niet zoveel mee. Het allerbeste voor je zoon (als die situatie echt zou spelen dat zijn moeder het niet goed aankan of dat hij daar in elk geval niet zo gelukkig is), is wellicht jou iets meer zien, maar ook dat de situatie tussen zijn ouders niet zo gespannen is.
Het zou mooi zijn als je op een niet-veroordelende manier aan je ex zou kunnen zeggen dat jij ook wel eens kan bijspringen (een keer een extra avond of dag). Of dat je oprecht kan vragen waar zij eventueel moeite mee heeft in de opvoeding, en hoe jij dat meestal oplost. Misschien kun je voorzichtig opperen dat je in plaats van 1 doordeweekse dag, hem 2 doordeweekse dagen hebt. Waarom ook niet, jij bent net zo goed één van de ouders. Maar het lijkt me beter dat dat in overleg zou kunnen.
Is het niet handiger om na te denken hoe het beter tussen jullie kan gaan in verband met zoontje?
Succes.
Voorkeur
Kinderen kunnen een onberedeneerde voorkeur hebben voor een van de twee ouders, zonder dat kinderen daar allerlei pedagogische gezichtspunten in verwerken.
Wij hebben afgelopen week krom gelegen van het lachen om een geluidsopname van mijn kleindochter van 4 maanden, die schaterend ging lachen bij het woordje 'papa', maar zweeg in alle talen bij 'mama'.
Het is fijn dat ze graag bij jou is, dat kan allerlei oorzaken hebben: ander kind om mee te spelen, betere woonsituatie, meer geld, jongere tweede verzorger, jij ben ontspannener in het weekend en die ene dag door de week, dan moeder door de week, etc. etc..
Het gegeven dat je ex nu weer bij haar ouders woont geeft wel aan, dat zij het na de scheiding niet zo snel op rolletjes heeft, met een andere woning en een nieuwe partner.
Je zegt: 'Ik wil niks liever dan dat ie zich daar op zn gemak voelt!' Daarvoor zul je toch het gesprek aan moeten gaan met je ex en dan niet in de sfeer van: het gaat bij jou niet goed, bij mij wel, dus ik wil het kind vaker zien (ga je dan zelf zorgen of laat je dat je vriendin doen?), maar in de zin van: ik zie dat het jou meer tijd kost om een nieuwe start te maken, wat kan ik voor je doen? Jullie onderlingen sfeer is niet goed, dus je zult heel wat moeten doen om bij haar het vertrouwen te winnen dat je het echt goed voor bedoelt en dat je echt wil meedenken over een goede nieuwe start voor haar, en je kind.
Tsjor
Mijn twee centen
Ik wil niet ingaan op of je ex wel of niet goed voor je zoontje zorgt, dat is op basis van jouw info en op deze afstand niet in te schatten. Wat me wel opvalt is dat jullie veel wisselmomenten hebben, en dat is voor de meeste kinderen niet prettig. Dus ik zou kijken of je de verdeling anders kunt maken. Drie aaneengesloten dagen bij jou en 4 aaneengesloten dagen bij je ex. Overigens kan het ook helpen om de overdracht op neutraal terrein te doen, dat is alleen met een 3-jarige wellicht lastig plannen, maar dat kan wel als je zoon 4 wordt en naar school gaat. Dan brengt de een hem naar school, met zijn tas, en haalt de ander hem daar op.
Verder denk ik ook dat je erop in moet zetten om de relatie met je ex te verbeteren. Jullie kind is nog jong, je zult nog heel veel met elkaar de maken krijgen en hoe beter jullie relatie is, hoe beter dat voor jullie zoontje is. En dan zul je om te beginnen het idee los moeten laten dat je zoon beter af is bij jou en je vriendin. Een kind is bijna altijd het beste af als het met beide ouders een goede band heeft en kan houden.
Succes hoor!