U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
We hebben niet altijd een makkelijk huwelijk gehad,maar waarom heb ik dan zo moeite met de scheiding?
Na 14 jaar gooit mijn vrouw de handdoek in de ring.
Haar gevoel is weg.
Wij hebben veel meegemaakt met elkaar en het was niet altijd rozengeur en maneschijn kan ik je wel vertellen.
Mijn bijna ex vrouw heeft veel meegemaakt.
Een vervelende oude relatie met lichamelijk en geestelijk geweld.
Verschillende therapieën gehad waaronder cognitieve gedragstherapie,burn-out,ADHD en EMDR.
Af en toe wist ik mij geen raad er meer mee en ik heb haar altijd gesteund en zelfs ook in verdiept.
Veel onverwerkt verdriet van haar oude gezinsleven waar er vaak problemen waren met andere gezinsleden.
Persoonlijk vind ik dat ik mezelf heel erg heb weggecijferd en kon er zelf niks meer mee.
Zelf ben ik een keer naar een psycholoog geweest om mijn verhaal te vertellen,maar werd ik ma de 3e keer al weggestuurd met het feit dat ze mij niet konden helpen,want ik had geen persoonlijk probleem.
We hebben ook hele fijne momenten gehad en 2 mooie kinderen op de wereld gezet.
Maar t ging soms echt moeilijk.
Mijn bijna ex vrouw heeft ADHD en dat is soms echt lastig geweest.
Ik heb haar altijd los gezien van ADHD.
Maar vaak botste het door het soms verschrikkelijk explosief kunnen reageren op dingen.
Boos was/Is dan ook echt boos en dan worden er echt lelijke dingen gezegd..ook naar mijn kinderen.
En afgezien van dat is het een hele leuke mooie vrouw.
Alleen verschillen wij soms teveel.
En dan opeens een hoop ellende...ze vond aandacht van mannen op social media erg leuk en ik kan je vertellen dat ik dingen heb onderschept die je niet behoord te doen in een relatie.
Daarbij is ze vorig jaar vreemd gegaan.
Dat probeerde ik te vergeven,maar dat vond ik erg moeilijk.
Dat dat het me lukte..totdat ze vd zomer zelf de stekker eruit trok
Omgedraaide wereld was het nu in mijn ogen.
Nu is de scheiding rond en probeer ik te relativeren.
Soms lukt t mij,maar vaak ook niet.
Alles wat ze nu zegt geloof ik niet meer,want mijn gevoel zegt dat er nog meer speelt.
(Want waarom kreeg ik een per ongeluk verkeerd verstuurd appje van haar met een pikante foto van haar toen dat vreemdgaan vorig jaar was begonnen.
Deze kerel ziet ze niet meer overigens,want dat weet ik uit betrouwbare bron
Maar mijn hemel...waarom heb ik dan zo moeite om haar los te laten?
Waarom als ik een helder moment heb dat ik weet ze heeft me echt bedrogen ik er daarna weer erg mee bezig ben?
Ik zie het volgens mij nog steeds niet.
trauma bonding
Ik ga even in op de titel van je posting. Men denkt namelijk dat je uit relaties die ingewikkeld en moeilijk waren makkelijker wegloopt dan relaties waarin dingen meer gladjes gingen... Maar er is zoiets als trauma bonding: juist doordat je schokkende dingen meemaakte, en toch weer doorging is er een zogeheten double bind ontstaan en is het veel moeilijker zo'n persoon los te laten. google maar eens op 'trauma bonding'. Past overigens ook in het beeld van 'het verdwenen zelf' dat door ms Simone werd aangeraden.
Ik zou wat meer gespecialiseerde hulp zoeken als ik jou was. Sterkte
@ Martin
Martin...wat jij nu zegt is mij ook verteld door maatschappelijke werker.
Ik ben verslaafd geworden aan haar pieken en dalen.
En @ Boink...ik zoek geen moeder of huishoudster en was ook nooit op zoek naar uiterlijk en bevrediging in het opzicht teveel op zoek.
"Ik ben verslaafd geworden aan haar pieken en dalen"
okay, ja dat is trauming bonding. Beschouw het dan ook als een verslaving: het missen is het afkicken van iets wat niet goed voor je is. Ga je daar doorheen, dan zal je je op den duur beter gaan voelen. Maar informeer jezelf alsjeblieft: ga zoeken op trauming bonding, toxische relaties, borderline, narcisme, enabling, relatieverslaafd enz enz. Sterkte, je kan er uiteindelijk sterker uit komen
En wat je sexuele behoeftes betreft: laat lekker je handjes wapperen: dat maakt het leven zovele malen gemakkelijker: raak nergens in verzeilt. Of denk aan betaalde sex.
"En @ Boink...ik zoek geen moeder of huishoudster en was ook nooit op zoek naar uiterlijk en bevrediging in het opzicht teveel op zoek."
Dat zeg ik niet, of, als je dat er uithaalde: bedoelde ik niet.
Je vrouw doet je nog veel kwa uiterlijk, je vindt haar nog steeds een mooie vrouw. Dat is toch logisch? Je bent ooit voor haar gevallen, zou eerder vreemd zijn haar nu gruwelijk afstotelijk te vinden.
Maar wat je mist is dat je haar graag ziet/zag en de seks.
Voor mij is de dealbreaker al dat iemand mij niet zou willen of niet meer zou willen. Daar knap ik zo op af dat dat gevoel direct uitgaat als een kaarsje.
Als jij met jouw, in mijn ogen gevoelige persoonlijkheid, voor een one night stand gaat, nog zo gevoelig op alles reageert, dan kan ik je op een briefje geven dat je dat soort dingen nog niet kunt scheiden. Dat je misschien blijft plakken aan een one night stand en dat je niet veel gelukkiger zult worden.
Aan het einde sprak ik algemeen. Daarom stond er: en in sommige vallen (!)" een moeder/huishoudster.
Niet iedereen kan alleen zijn, dat is een feit. En de insteek waarin je in een one night stand kunt gaan is maar op 1 manier: zakelijk, puur voor de sex.
Nou in dat geval kun je het nog duidelijker maken: betaal er dan voor dan weet je zeker dat je niet emotioneel gebonden raakt. Dat was alles en alleen als reactie op de oplossing van een one night stand. Dus voor seks: je bent de enige niet die seksloos is en een oplossing moet zoeken anders dan bij een partner. Dat gaat je best lukken, maar dan moet je wel iets geduldiger met de situatie en jezelf zijn.
Tijd
Wat jullie zeggen klinkt erg logisch.
Maar ik ben er nog lang niet.
Ik zie t....Maar toch ook weer niet.
Ja maar
Dat is toch normaal? In november is ze vreemd gegaan, in december wil ze het huwelijk beëindigen. We leven 1 maand verder, 4 weken, slechts 30 dagen.
Het lijkt me logisch dat je er voorlopig niet bent.
Inderdaad, tijd, geduld en bereid zijn op een altijd pijnlijke plek op je ziel. Maar daar ga je tzt mee leren leven.
Nee nee
Vd zomer zei ze t tegen mij.
En dat jaar daarvoor december vreemd gegaan
Oké
Maar dan nog. Ik ben 4.5 jaar verder en heb die momenten nog steeds. Gevoelig karakter, ongewenste scheiding, allemaal extra ballast . Waarom loop je bij 2 maatschappelijk werkers als ik vragen mag? Of bedoel je een duopraktijk waarbij je dan die of dan die weer hebt?
Ja klopt Boink.
Nee!!
Ik hoop dat ik snel vd boosheid en verdriet af kom.
Ik loop vast
Wees er
Wees er in elk geval niet bang voor en loop er niet voor weg. Je kunt natuurlijk afleiding zoeken, maar een rot gevoel als boosheid en verdriet hoort bij wat je meemaakt.
Heb je jezelf weleens volledig uitgeput om je boosheid om te zetten naar wat het eigenlijk is( verdriet/ angst)?
Bv met een intensieve vechtsport waarmee je leert incasseren, afreageren en beheersen? Als het ware controle krijgen over jezelf?
Of op het strand zo snel door het mulle zand lopen tot je er letterlijk bij neervalt en dan gewoon ff huilen?
Ik weet niet precies wat je met je titel: Nee!! bedoelt.
Nee!!
Ik hoop eigenlijk volgende maand er al rust mee te hebben pff.
4.5 jaar...mijn god
Sorry dubbel post
Ik doe wel aan sport.
Denk dat ik weer ga boksen
Goed plan Rb
Heb ik ook gedaan. Hardlopen wil ook wel eens werken. In ieder geval (liefst buiten) fysiek bezig zijn.
Helaas, je zult er doorheen moeten, die pijn en verdriet en boosheid. Je zit in een rouwproces. En dat kost tijd. Veel tijd. Heb geduld met jezelf, en klop aan bij familie/vrienden als je in de put zit. Probeer je niet sterker voor te doen dan je bent, duw het niet weg, dat maakt alleen maar dat het allemaal langer duurt.
En ga op zoek naar betere/specifiekere hulp.
Betere hulp
Ja daar ga ik ook op zoek naar.
Ik trek dit gewoonweg niet.
Ik ben niet levensmoe,maar de stress is zo erg dat ik last krijg van me maag en ik merk dat mijn ademhaling niet goed is.
Krijg soms een raar gevoel over mijn lichaam.
En weet je...ik heb me nog NOOIT zo gevoeld en voel dingen waarvan ik heb...wauw..wat is dit.
En ja...een man moet sterk zijn zeggen ze.
Altijd geweest...tot deze ellende en leugens zich ad gingen spelen.
Medicatie
De klachten van je maag en ademhaling zijn vrij eenvoudig op te lossen. Of met ademhalingsoefeningen of met medicatie.
Ik heb uiteraard geen idee van of je al medicatie hebt, maar daar kan je huisarts je het beste bij adviseren. En daar is echt iets aan te doen, ook middelen die niet zo heel erg versuffen maar net die toppen spanning er af halen zodat je je niet zo heel erg lichamelijk rot hoeft te voelen.
Ademhaling
Dat kan ik zelf verhelpen idd.
Bedankt
Iedereen bedankt voor de tips.
Ik hoop t snel een plekje te kunnen gaan geven en veel inzicht.
Maar eerst
Vooral belangrijk, voordat je überhaupt aan verwerking kunt toekomen, is afstand. Zolang je nog onder een dak woont, of erger, in een bed slaapt, kom je niet los en raakt de betovering niet verbroken.