Wat vertel je de kinderen over financiën

Hmmmm

Zelf vind ik de reactie van vader (ex van je vriendin) wel errug pittig. Aan de andere kant had je vriendin ook tegen haar dochter kunnen zeggen: 'hè schat, wat vervelend, ik ga uitzoeken hoe dit heeft kunnen gebeuren en kom bij je terug.' Dat had ik wat chiquer gevonden. Maar je moet er maar opkomen op zo'n moment ;)

Vwb jouw situatie zou ik ex vragen hoe hij wil dat dit nieuws aan zijn kind wordt gebracht. Liefst per mail. Wil hij het zelf vertellen of mag jij het doen? En als jij het doet kun je er dan nog een reden bij geven of moet je alleen het feit benoemen? Als hij niet reageert stuur je na een poosje nog een mail dat je nu toch echt uitsluitsel moet gaan geven en als je morgenavond nog niks gehoord hebt van hem je het naar eigen inzicht zal vertellen.

Of zou dat niet werken?

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Open

ik ben er heel open over naar mijn 7jarige.
"Papa betaald een hele smak allimentatie en zorgt goed voor haar, niet alleen als ze daar is" is zo ongeveer mijn standaard riedel.
En dat weet mijn ex ook.

Ik denk idd dat de manege bij je vriendin zal aankloppen en dat zij dan moet bewijzen dat ze een rechtmatige vordering op hem heeft om het geld terug te krijgen. Tenzij de vader het contract en de aanmelding bij de manege heeft ondertekend, daarmee is hij het contract aangegaan en zal de manege als eerste bij hem aankloppen.

Ik heb altijd begrepen dat je als mede-ouder medeverantwoordelijk bent voor de openstaande kosten. Maar hoe dat juridisch zit, weet een ander misschien beter dan ik.
Toen mijn ex nog een behoorlijk bedrag aan alimentatie betaalde, schreeuwde hij dat van de daken als de kinderen bij hem waren. Ik vond dat hij de kinderen belastte met informatie waar ze, op zich, niets mee konden. Maar dat is ondertussen opgelost; nu het bedrag behoorlijk terug is geschroefd naar bijna niets, hoor je hem niet meer over de hoeveelheid alimentatie die hij betaalt.
Als de andere ouder niets betaalt, zijn zulke dingen altijd moeilijk. Ik vind dat de kinderen er niets aan kunnen doen, dat zo'n figuur hun andere ouder is, ik heb destijds zelf voor die man gekozen als hun vader. Als iets niet zou kunnen, doordat mijn financiën niet toereikend zijn, dan zou ik dat eerlijk als reden geven aan mijn kind. Het hangt wel van hun leeftijd af, maar ik zou dan wel zoiets zeggen als, "misschien kun je bij je vader een bijdrage vragen, als je het echt heel graag wilt". Zo krijgt ex het dan alsnog voor zijn kiezen en mag hij zelf vertellen tegen ons kind dat hij er geen trek in heeft, om iets financieel bij te dragen.

Ik heb het er nooit over, maar mijn dochter heeft wel eens verteld dat ik volgens haar vader een heleboel geld van hem krijg. Toen heb ik wel geantwoord dat dat reuze meeviel Ex en ik hebben helaas wel eens discussies over de alimentatie (speldenprikjes van zijn kant) en daar krijgt dochter helaas wel iets van mee.

Waarom?

Waarom zouden de kinderen dat niet mogen weten? Hier zijn we altijd erg open over geld. Ook over de alimentatie. Het is toch niet iets om je over te schamen? En hoezo belast je ze ermee? Het is zoals het is. Misschien als jij of je ex het altijd negatief brengt dat het dan belastend zou kunnen worden maar als je het brengt zoals amk dan is dat toch gewoon zoals het is?

Het is zoals het is

Daar sluit ik me bij aan Monni. Ik vind het heel krampachtig om alles wat misschien gevoelig zou kunnen liggen bij de kinderen weg te houden. Bovendien vind ik dat ze recht hebben op een zekere (feitelijke) openheid. Dat scheelt ze misschien wat familie-opstellingen later . En het is niet zo dat ik alles er maar uitkraam maar als het iets is waar ze mee geconfronteerd worden en vragen over hebben, zal ik het ze zeker op hun niveau vertellen. Wel nadat ik eerst zelf met de eventuele negatieve lading heb gedeald.
Ik vind de boosheid van die vaders behoorlijk hypocriet. Kennelijk willen ze niet dat hun kind weet dat hij niet betaalt voor iets wat hij in een eerder stadium is aangegaan (paardrijden) of wat normalerwijze van een vader verwacht mag worden (studie). Nou prima joh, betáál dan! Reageer niet je frustratie op die moeder af die het gewoon zegt zoals het is. Ik zou daar weinig geduld mee hebben en hem in zijn sop laten gaarkoken met zijn boosheid. Het kan natuurlijk wel doen dat je voor de vorm wat herstelwerkzaamheden moet doen om de kwestie op te lossen. Maar dat valt dan voor mij in de categorie pappen en nathouden.
Groet, Jo Hanna

Het is zoals het is

Er zijn heel veel dingen die zijn zoals ze zijn en waar ik toch niet feitelijk over ben tegen kinderen. Gewoon omdat het niet hoeft en het ze ook niks extra's brengt, al die kouwe werkelijkheid. Kind zijn betekent voor mij ook dat je (nog) niet de last van de wereld op je schouders hoeft te dragen.
Ik zal nooit liegen maar ik hoef ook niet alles te vertellen, er zijn veel tussenmogenlijkheden.
Het feitelijk vertellen is gewoon ook verdomde moeilijk als je zelf emotioneel betrokken bent, en dat ben je in zo'n situatie. Dus kind zal - ook al doe je nog zo je best - heus wel merken wat jij vindt en voelt.
Ik ben nu bijna een decenium stief en zie hoe moeilijk het soms voor de kinderen is om het hele verhaal te snappen. En dat dat kinderbrein dan een eigen verhaaltje brouwt om er iets van te snappen. En dat verhaaltje is zelden zo feitelijk als je het hebt willen vertellen. Ze kleuren het toch in.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Die manege zit fout...

je gaat zoiets toch niet tegen een kind van 14 zeggen. Daar hebben ze de telefoon voor uitgevonden. Indien ze moeder gebeld hadden had die zelf vader kunnen bellen en was het geheel langs kind heengegaan.....
Mijk

Mijk

mijk:
"Die manege zit fout... je gaat zoiets toch niet tegen een kind van 14 zeggen."
Ik begrijp uit de startposting dat puber inmiddels geweigerd werd -dan moet je natuurlijk wel zeggen waarom ze niet meer mag lessen.

Je kent natuurlijk maar een kant van het verhaal

Als de vader, die zou betalen, al is benaderd door de manege om hem te vragen om te betalen, en hij doet het niet, vertelt ook niet aan z'n dochter dat ze niet meer kan komen... Ja, dan zal de manege het zelf aan de dochter moeten vertellen.