

Echtscheiding en erna
U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Linde
16-03-2016 om 19:03
Wat te doen?!
Hallo allemaal,
Wij hebben wat advies en ervaringen nodig.
Ik (stiefmoeder) en mijn partner zijn als zes jaar samen, mijn partner heeft met zijn ex co-ouderschap. Samen hebben ze een dochter van 7. De laatste tijd is de dochter van mijn partner somber, vooral als ze bij moeder vandaan komt. Als ze hier weer een dag is dan is ze weer helemaal zichzelf. Opzich logisch vinden wij want ze moet natuurlijk elke keer weer aan een ander huis wennen. De laatste tijd wordt dit wel steeds erger, en nu vanavond bij het eten is het alleen maar huilen. Hoge woord kwam er uiteindelijk uit. Ze wil naar een andere school (ze zit op school in de woonplaats van moeder, 10 km bij ons vandaan) ze geeft aan daar geen vriendinnen te hebben en het niet naar haar zin te hebben. Dit is voor ons geen verrassing, mijn partner heeft dit ook al vaker aangegeven bij haar moeder maar die wil niet van school wisselen. Daarnaast zit dochter op hockey wat inhoudt dat ze twee dagen in de week moet trainen (dinsdag/donderdag) op dinsdag is ze bij haar moeder en die gaat niet naar trainingen, ook slaat ze wedstrijden over. Mijn stiefdochter is hier heel verdrietig om ze wil heel graag naar alle trainingen en wedstrijden. Lang verhaal kort, volgens mij zit haar nog veel meer dwars maar vindt ze het lastig om hier over te praten. Is er iemand die iets soortgelijks heeft meegemaakt? Is het zinvol om haar met een kinderpsycholoog te laten praten?

Vesper Lynd
16-03-2016 om 20:03
Ik zou het eerst door de ouders laten bespreken. Misschien kunnen ze samen met hun dochter praten. Vaak maakt het al een groot verschil als een kind zich gehoord voelt.

Linde
16-03-2016 om 20:03
Vesper lynd
Bedankt voor je reactie,
Een gesprek tussen de ouders is helaas niet mogelijk

AnneJ
16-03-2016 om 20:03
School
Er is co ouderschap, dan is deze dochter ook een week bij haar vader. Dan kan de vader ook eens polshoogte gaan nemen wat er aan de hand is met de juf.

Paddington
17-03-2016 om 08:03
Praten
of het nu moeilijk is of niet, het is van groot belang voor het meisje. Als de ouders het niet samen kunnen, dan wellicht met iemand erbij. Voor de zaken die op school spelen kan samen op school gepraat worden.
Daarnaast vraag ik mij af, wat is de reden dat moeder niet met het meisje naar trainingen en wedstrijden gaat? Is daar al een keer rustig over gesproken. Ik lees zo vaak dat een gesprek niet mogelijk is. Tussen mij en mijn ex gaat het ook zeer moeizaam. Ik blijf het wel proberen. Soms kom een stapje vooruit, vaak bereik ik niets.
Het is zaak om een gesprek goed te voeren. Helaas stranden veel ex-echtlieden in een wedstrijd verwijten maken. Ik ben mij daarvan bewust en in zo'n gesprek ook heel hard aan het werk om geen verwijten te maken, maar het te houden op de problemen die ik bij ons kind zie en hoe wij dat als 'samen-ouder' kunnen oplossen.
Het meisje is 7, haar wereldbeeld is aan het veranderen. Ik zeg niet dat alles wat ze zegt onzin is, maar wel dat je als ouders en opvoeder je heel erg bewust moet zijn dat het kan zijn dat zij bij moeder iets anders verteld dan bij vader. Zeker omdat je aangeeft dat een gesprek niet mogelijk is, geeft aan dat er bepaalde spanningen zijn, die het meisje misschien wel voelt. Over die trainingen bijvoorbeeld. Het zou heel goed kunnen dat ze bij haar moeder aangeeft helemaal niet naar de training te willen. Dit is niet om ruzie te veroorzaken, maar omdat ze misschien wel onbewust op die manier haar moeder wil helpen.
Wees je er enorm van bewust dat de situatie niet zwart-wit is, maar wellicht kleuren heeft die je nooit had bedacht.

AnderNicki
17-03-2016 om 08:03
Voorzichtige mail?
Wij zitten net met iets vergelijkbaars. Tussen mijn vriend en zijn ex verloopt het contact ook heel stroef. Vorige week was er iets wat hij wilde bespreken. We hebben we een strategie bedacht: hij heeft een e-mail geschreven. In de eerste zin gaf hij aan dat hij een situatie wilde schetsen zoals hij het beleeft, en of ze erover wilde nadenken. Alleen nadenken dus, hij vroeg niet om een oplossing. Hij heeft het probleem geschetst met: ik ziet x, ik hoor y, kind zegt mij niet blij te zijn met z. Hij heeft alles bij zichzelf gehouden. Daarna iets van: ik ben me ervan bewust dat kind jou misschien wat anders vertelt, dat is normaal in een echtscheidingssituatie. Dat betekent niet dat het kind liegt, dat ik lieg of dat jij liegt, dat betekent dat het kind niemand tegen de haren in wil strijken. Hij heeft toen nog een paar mogelijke stappen voorgesteld, maar zo open geformuleerd dat moeder tot niets gedwongen werd en ook met eigen suggesties kon komen. En tot slot de vraag of ze over een tijdje misschien over dit onderwerp konden praten of mailen. In plaats van de tirade die hij anders terugkreeg, kreeg hij een rustig berichtje terug dat ze er positief tegenover stond, erover zou nadenken en erop zou terugkomen. We zijn er nog niet, het gesprek heeft nog niet plaatsgevonden, maar dit is een grote stap vooruit. Misschien lukt zoiets bij jullie ook?

Alkes
18-03-2016 om 17:03
kinderpsycholoog
Onze zoon ging - om andere redenen - al naar kinderpsychologe toen wij gingen scheiden. Hij heeft veel baat gebaat om er met haar over te spreken. Wel belangrijk is dat beide ouders het een goed plan vinden om kind naar pscyholoog te laten gaan.

Alkes
18-03-2016 om 17:03
AnderNicki
wat goed dat je partner het zo heeft gedaan. Ik hoop dat TS ook die insteek kan kiezen. Voor jullie - en vooral voor het kind - hoop ik dat het goed uitpakt

Kandelaar4
18-03-2016 om 20:03
Ex wil praten
Tenminste, daar lijkt het op Paddington? Je geeft aan dat jullie gesprekken heel moeizaam gaan en dat je meestal niks mee opschiet en heel af en toe een stapje vooruit komt. Maar het lijkt wel alsof ex met je in gesprek wil? Mijn lief wil niet eens in gesprek met zijn ex. Ik vind dat niet zo' n goed idee omdat ze nu niks doorbreken, ze blijven op elkaar hakken en af en toe kort zakelijk contact. maar een gesprek komt er bij hen dus niet uit. Zij verdraait zijn woorden en hij wil van haar winnen dus blijft dat geruzie....
@AnderNicky, inderdaad fijn dat je lief het zo heeft gedaan. niemand beschuldigen en het bij jezelf houden...daar is wel wat voor nodig omdat je idd snel vervalt in een beschuldigend vingertje.

Paddington
21-03-2016 om 11:03
Is een gesprek
onder begeleiding van bijvoorbeeld een mediator of ouderschapsbemiddelaar dan een idee voor je vriend Kandelaar?

Kandelaar4
21-03-2016 om 22:03
Ook dat
wil hij niet Paddington. Hij wil echt helemaal niks als het om zijn ex gaat. Ik vind dat niet verstandig.... zijn kids voelen dat ongemerkt toch ook is mijn mening. Nu laat hij (en zijn ex!! ) zijn eigen gevoel zegevieren boven het welzijn van zijn kinderen.... tenminste zo zie ik het. Wraak op ex, haar vooral niet laten winnen, dan maar een rotsfeer tussen papa en mama. Ik snap daar niks van. Ik blijf stug hetzelfde zeggen in de hoop dat er een moment komt dat hij het inziet. Het gebeurt namelijk vaker dat hij heel stelling ergens over kan zijn maar toch ineens inziet dat ik wel een punt heb. Ik moet alleen wel wat meer geduld opbrengen want soms ben ik het echt zat
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.