Vruchtgebruik woning

Het kind is pas 4!

Kinderen van die leeftijd zetten over het algemeen maar heel weinig vraagtekens bij dingen. Dus als jij zegt, we gaan in het huis van papa wonen, zonder er verder iets bij te zeggen, zal ze dat gewoon accepteren. Dus daar zou ik helemaal geen punt van maken. Voor jezelf zal het misschien wel ongemakkelijk voelen, ik zelf zou er denk ik niet zoveel problemen mee hebben.
Van je ex-schoonfamilie zou ik me niet zo heel veel aantrekken, als de relatie al niet denderend is. Dan zou ik vooral het belang van je dochter op 1 zetten. En ik denk dat zij het meest gebaat is bij de woning behouden.

Zoek een goede notaris, en laat uitzoeken wat er kan en mag, en laat alles heel goed op papier zetten. Als je jouw huidige huis verkoopt/moet verkopen om de successierechten en de lening af te betalen, dan wordt dat dus feitelijk een lening van jou aan je dochter, die ze op enig moment moet afbetalen. Dat kun je vast laten leggen. Er is vast ook een soort constructie mogelijk waarbij de notaris een soort zaakwaarnemer van je dochter wordt. In dat geval kan hij/zij als sparringpartner dienen voor jou. Zo kun je wellicht beter objectief naar de zaken kijken. Dat lijkt me toch wel heel belangrijk, om het vooral zakelijk te houden, want er spelen in deze kwestie natuurlijk heel veel emoties mee. Die moet je er zoveel mogelijk buiten zien te houden, want daarmee vertroebel je de dingen alleen maar. Hou het zakelijk, dan kun je ook de ex-schoonfamilie recht in de ogen blijven kijken. En nogmaals, zet alles officieel zwart op wit.

Auto en nieuwe vriend

Ik vergat nog de auto. Het ligt natuurlijk heel erg gevoelig, maar feitelijk hebben je ex-schoonouders dus gewoon gestolen van hun kleinkind. Ik weet niet of ik dat zomaar zou kunnen laten gaan. Ook hier kun je misschien een notaris voor inschakelen. Dat die de inboedel op moment van overlijden vaststelt en dan een claim kan neerleggen bij je ex-schoonouders. Geen idee of je dat ook wil hoor, maar ik vind dit wel echt heel erg laag...

Had je ex broers of zussen, of goede vrienden die misschien meer op jouw hand zijn? Die zou je ook nog kunnen vragen of ze kunnen bemiddelen, zodat de relatie met je ex-schoonouders misschien wat beter wordt.

Woon je nu al samen met je nieuwe vriend? Als dat niet zo is, zou ik dat nu niet direct gaan doen in het huis van je ex. Ik zou mijn kind meer tijd willen geven om aan alle nieuwe omstandigheden te wennen.

Ga nu eens snel naar een notaris!

Ik begrijp zou niet. Je zit maar de filosoferen: misschien moet ik dit, misschien moet ik dat, nu wil je toch verkopen, terwijl je helemaal niet weet hoe het wettelijk gezien zit, wat er wel en niet mag en mogelijk is. Zolang je dat niet weet, hebben al deze discussies geen enkele zin.

Nee, je moet het huis helemaal niet verkopen. als je het verhuurt heb je daar inkomsten uit. Als je er gaat wonen, kun je je huidige woning verkopen en daarmee de successierechten betalen.

Maar nogmaals: ga naar een notaris!

Je hebt hier toch al eerder dat advies gekregen

Want ik kan me het verhaal herinneren dat ze het huis helemaal hadden leeggehaald. Tijd om uit je pieker en denk en passieve modus te komen en in actie te schieten.

Dat betekent inderdaad dat je wat decorum verliest. Want je gaat hulp halen, allereerst in de vorm van de notaris. Met een paar vragen (ingevuld door de kennis die ik inmiddels helaas heb van Belgisch erfrecht):
1. Successierechten. Zijn dat de rechten die je moet betalen aan erfbelasting? Dan is er dus een boedelbeschrijving gemaakt, op basis waarvan die rechten berekend zijn door uw belastingdienst. Die kun je opvragen.
2. Notaris. Die moet een verklaring van erfrecht gaan opstellen, of heeft dat wellicht al gedaan. Daarbij richten ze zich meestal alleen op geld en onroerende goederen, maar je kunt hem/haar ook vragen een verklaring op te stellen die gaat over de goederen. Pas dan weet je zeker dat je dochter alles erft, en dat er niet nog stiekem iets naar een andere partij gaat.
3. Bij wie is die onderhandse lening? Wat zijn de voorwaarden hiervan? Sommige vervallen nl bij overlijden. Stel dat hij loopt bij dezelfde familie is, dan kun je als vertegenwoordiger van je dochter afspreken dat je boedel + auto als vereffening ziet van deze lening.
4. Dan ga je actie nemen. Niet meer piekeren, maar iets doen. Overleg met de notaris of het nodig is dat jij je als wettelijk vertegenwoordiger van je dochter registreert. (ik weet dat dit zo werkt bij mensen die oud en niet meer fysiek in staat zijn om te acteren, mogelijk is er zoiets ook bij kinderen). Als die wettelijk vertegenwoordiger heb je recht om te zien wat zij erft en die spullen op te eisen. ook bij je schoonouders, ook de auto.Of om af te spreken dat die spullen zijn voor degene die de onderhandse lening heeft afgesloten, en dat daarmee de lening afgehandeld is. Je doet daarmee recht aan de status die je hebt richting je dochter.

Moet je daarvoor alleen maar lief zijn? Nee. Maar boos en huilend hoeft ook niet. Laat je helpen door de notaris en stel je zakelijk op.

En dan pas het huis. 4 jarigen zijn flexibel, als je die zonder het drama dat je nu maakt vertelt dat ze in een groot fijn huis gaat wonen, en haar kamer roze mag laten schilderen met een Frozen poster, vinden ze het al snel goed. (dit is een voorbeeld he - het mag ook pimpelpaars met een Rammstein plaat:)) Laten we eerlijk zijn: hoe ouder het huis is, hoe groter de kans dat er een keer iemand in is overleden. Het is maar hoe je daar zelf mee om gaat.

Lang verhaal, kort samengevat:
ga
naar
de
notaris.

Ik sta er echt van te kijken hoe zakelijk jullie dit allemaal kunnen bekijken.
Blij dat ik niet in de situatie zit want vrees dat ik zelf zeker niet zakelijk zou kunnen zijn.

Maar hee Biebel, jouw opmerking dat wel vaker mensen doodgaan in een huis, vind ik wel erg straf.
Poeh poeh, we hebben het hier over zelfmoord van ex. Vader van je kind.

Voor mij zou het ook onbestaanbaar zijn dat ik de gevoelens van familie van ex niet mee zou nemen.
Misschien zouden die zelfs voorop staan.
Het idee dat ik iets zou doen met hun 'diefstal' vind ik volkomen absurd in deze.
Misschien dom en naïef maar ik vind het allemaal nogal, heuh, harteloos overkomen.
(hun actie deugt vast niet hoor, maar ik kan heel goed inleven dat je misschien niet helder reageert bij zelfmoord van je kind)

Maar uiteraard

moet ze zeker naar notaris.

Nou Sam

Ik vind juist die ex-schoonfamilie heel 'helder' en zakelijk reageren. Eerste punt op de agenda: huis leeghalen en auto verkopen. Daar zouden ze het bij mij echt heel erg mee verbruid hebben. Ik ben juist heel erg zo dat ik vooral nadenk over hoe anderen iets ervaren, hoe ik anderen kan helpen of in ieder geval zorgen dat zaken niet erger worden. Bij zelfmoord van hun kind, mijn ex, zou ik echt heel erg mijn best voor ze doen. Maar dit soort acties, die ten koste gaan van mijn eigen kind, en zonder overleg, zorgen er toch wel voor dat ik er anders tegenaan ga kijken. In overleg kan er van alles, maar hiermee zouden ze alle goodwill bij mij toch wel verspeeld hebben hoor.

Mmh Pluis

Het laatste wat ik zou willen in deze situatie is een soort van strijd met familie van ex.
Mogelijk reageren ze zakelijk, kan ik totaal niet beoordelen.
Maar dat zou me zelf totaal niet boeien.
Valt toch allemaal in het niet bij onpeilbaar verdriet?

Ik vind ook eigenlijk, wellicht ten onrechte, dat het verdriet vooral voor de ouders is en minder voor mijn kind, op die leeftijd.

Nu ja hoe dan ook zou ik er alles aan doen om verdriet voor hen niet nog erger te maken. Ook als dat compleet 'onterecht' zou zijn.
Maar dat is vast ook heel egoïstisch omdat ik gewoon vroeg of laat mezelf erg onaardig zou gaan vinden anders.

Het zou voor mij ook voelen alsof dat het enige is wat ik nog voor hen zou kunnen doen, zeker als contact stroef is.
Voor kind is weer heel anders, daar kun je zelf nog meer dan genoeg in gaan doen.

Sorry sam,

Maar je opmerking schiet echt compleet verkeerd.

De enige die hier snel en zakelijk actie ondernamen, was de schoonfamilie door het huis en de auto leeg te halen.
De enige die hier financieel benadeeld wordt zonder er ook maar iets aan te hebben kunnen doen, is TO. Want die erft namens haar dochter wel mooi een schuld van €56.000 en moet successierechten betalen voor goederen die ze niet heeft.

En niemand van alle zakelijk reaguurders bestrijdt het verdriet of vindt dat het er niet mag zijn. Het enige wat we zeggen is dat je juist als het om je dochter gaat, juist als het je heel veel geld kan kosten, juist als het om je kind gaat, dan moet je hulp halen. Zakelijke hulp. Daarvoor krijgt ze hier een zetje.

En even; De ouders hebben verdriet om hun zoon. Maar to wil haar dochter beschermen. Zie je de overeenkomst?

Mooi. Dan snap je nu dat to niet geholpen is met mensen die iedereen zielig vinden en met haar meehuilen. Maar juist met nuchterheid. Ja, zelfmoord is echt verschrikkelijk. Daar weet ik alles van. Maar dat verdriet wordt niet minder erg als de dochter van de overledene en degene die voor haar zorgt ook nog eens in de problemen komen.
Vandaar dat zakelijke stappenplan. Zodat TO, eindelijk eens actie neemt. En dan kan het zomaar zijn dat die lening bij opa en oma blijkt te zijn, en da de spullen en auto gezien worden als het oplossen van die schuld. Maar dat weet de nu niet, omdat ze alleen maar nadenkt en niet handelt.

Strijd?

Dat lijkt me nergens voor nodig, daar pleit ik toch ook nergens voor? De dochter van TO heeft gewoon het huis van haar vader geërfd, en aangezien ze pas 4 is kan ze daar niet in haar eentje gaan wonen. Was ze 18+ dan was er geen probleem, maar nu moet ze in dat huis gaan wonen met degene die voor haar zorgt, en dat is haar moeder. Of het huis moet verkocht, maar we weten niet of dat kan zolang TO niet naar een notaris is geweest.
Maar strijd hoeft zeker niet hoor, alleen zou ik dus niet meer zoveel rekening houden met de gevoelens van pa en ma, als ze om te beginnen al alleen maar aan eigen financieel gewin denken door de auto te verkopen. Dus ik zou gewoon in dat huis gaan wonen als dat de beste optie is. Ook als pa en ma het daar moeilijk mee zouden hebben.

Kijk, dat ze graag de spullen van hun zoon willen hebben, vanuit sentimenteel oogpunt, dat snap ik. En dat ze er niet aan denken om dat met TO te overleggen kan ik me ook nog voorstellen, zeker als de relatie niet goed is. Maar die auto verkopen, dat is gewoon pure diefstal. En dat zou me dus wel heel erg steken.

Maar goed, wij kunnen er van alles van vinden, duidelijk is dat TO als de sodemieter op zoek moet naar een notaris die helder op een rijtje kan zetten wat haar rechten en vooral plichten zijn.