Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

kristien

kristien

18-11-2013 om 16:11

vragen vragen vragen

hoi ik ben een jonge moeder van 27 jaar heb 3 dochters van 8 6 en 3 jaar.. na een relatie van 10 jaar sinds 3 weken alleenstaand..
tja en dat valt zwaar! ik heb al jaren last van angst en paniekaanvallen door mijn verleden en nooit wat verwerkt en altijd maar doorgaan en nu zit ik in de put.. ik ben OP! wekelijks heb ik hulp om er weer bovenop te komen ook met hulp van mijn ex vriend.. Maar ik wil rust in huis.. de kinderen zijn ook helemaal druk en veel ruzie met elkaar vroeg wakker en savonds slecht slapen.. en ook dat nekt mij.. ik sta er overdag alleen voor mijn familie woont hier niet en werken allemaal. Dus wie er tips voor mij heeft qua opvoeding en regeltjes kom maar op!! ik wil RUST REGELMAAT EN REINHEID .... haha

groetjes Kristienn27

Vragen

Ben je de hele dag thuis?
Heb je naast je huishouden werk buitenshuis?
Gaan de kinderen regelmatig naar hun vader?
Heb je elke week een rustpuntje voor jezelf?

Zorg er als het kan voor dat je tussen half 4 en 8 uur (buiten het eten klaarmaken om) vrij en beschikbaar bent voor de kinderen en hen onbeperkt je aandacht geven, voorlezen, spelletjes doen, lekker kopje thee drinken, gesprekjes voeren, de kinderen douchen en in alle rust op bed leggen enz.

Je kunt alles voor het eten 's morgens al zo veel mogelijk klaar zetten.

Juline

Juline

18-11-2013 om 22:11

Rust en regelmaat

Ten eerste, petje af, met drie kinderen er (grotendeels?) alleen voor staan. Ik kan me voorstellen dat je op bent en goed dat je aan de bel trekt.

Ik heb geen ervaringen als alleenstaande moeder, wel als moeder, ben zelf behoorlijk gestructureerd, vooral toen de kinderen kleiner waren had ik een redelijk strak ritme.
Je oudste twee gaan naar school, ga ik van uit. Op vrije middagen en in het weekend zou ik zoveel mogelijk naar buiten gaan. Hebben ze lekker de ruimte, kunnen ze uitrazen en slapen ze wellicht wat beter.
Slapen ze bij elkaar op een kamer? Als ze apart slapen kan je met de oudste twee misschien al wel afspraken maken hoe laat ze uit hun kamer mogen. Hier mogen ze door de week en in het weekend om 7.30u uit hun kamer komen, niet eerder.

's Avonds zou ik het zeer rustig houden, tv aan, boekje lezen en om de beurt naar bed en daarbij even tijd en aandacht per kind. Evt. tegelijkertijd een ander kind in bad. Dat werkte hier altijd erg goed, nu ik erover nadenk, het bad bedoel ik. Daar konden ze echt een poosje lekker spelen, ook samen.

Kan je aangeven op welke momenten van de dag je het meest de rust mist? Ik hoop dat je ook af en toe ergens een moment voor jezelf kan vinden.

Juline

amk

amk

18-11-2013 om 22:11

3 weken

dat is nog heel vers. Verwacht ook niet te veel van jezelf, je gaat nog door een rouwproces heen. Dat kost tijd en energie. Energie kun je maar 1x besteden.

Ik sluit me bij de vragen van Jasam aan. Belangrijk is dat er ergens in het schema tijd voor JOUW is. Alleen dan kun je er ook voor de kinderen zijn.

vaste 'alles-in-bed-tijd'

Waar ik altijd veel steun aan heb gehad is de vaste 'alles-in-bed-tijd.' Bij mij stond die op acht uur en dan beloonde ik mezelf met Goede Tijden, Slechte Tijden. Ik kwam dan echt helemaal tot mezelf.

Als je een vaste tijd hebt waarop je ze in bed wilt hebben, dan trap je ook neit in de valkuil eerst nog vanalles te iwllen doen (opruimen enzo, wat zonder kinderen toch al makkelijker is dan met) en vervolgens nog voor de grote klus te staan je kids op bed te leggen. Voordeel van vaste tijd is dan ook dat je op moeilijke momenten kunt denken: nog een uurtje.....

structuur

Je geeft het zelf al heel goed aan: alleen met rust, reinheid en regelmaat kan je de structuur creeren die nodig is om weer je draai te vinden, om weer te kunnen gaan genieten van fijne momenten en om het in je eentje zo goed mogelijk aan te kunnen. Mijn situatie is heel anders, maar ik heb ook gevochten tegen de chaos en overspoeld worden door alles wat op me afkwam.
Ik heb een blik-op-nul-verstand-op-oneindig rooster gemaakt. Hoeveel er ook op me afkomt, ik hoef niet inpaniek te raken of piekeren waar ik moet beginnen. Gewoon mijn rooster volgen.
Elke dag in de week doe ik een bepaalde taak. Maandag wasdag, dinsdag alles waar ik de week daarvoor niet aan toe kwam, woensdag administratie, donderdag afspraken buitenshuis en boodschappen, vrijdag schoonmaak van 1 ruimte in ons huis, zaterdag tuin en klusjes, zondag iets leuks met de kinderen. Hiernaast heb ik alle klussen die minder vaak moeten gebeuren, dus bijvoorbeeld maandelijks, per kwartaal of jaar, al naar frequentie verdeeld. Elke maand heb ik zodoende nog 4 taken die ik verdeel over de weken. Dit zijn dingen zoals: de keukenladen schoonmaken, gorijnen wassen, planten verpotten, kinderspeelgoed uitzoeken, potloden slijpen, etc. Deze klussen doen onze kinderen, of wij samen. Eens per week 1 a 2 uurtjes.
Soms fietst er iets tussen mijn idiot proof rooster door, maar dan KIES ik er voor om de taak naar de dinsdag te verplaatsen of niet te doen. Het spoelt niet over me heen. Op deze manier kan ik verbazend veel doen, en dat terwijl ik door ziekte toch behoorlijk beperkt ben en we met onze gedeeltelijk zelfvoorziennende boerderij met dieren tuin en gasten, heel intensieve en wisselende bezigheden hebben. Zelfs als ik eens heel gammel ben of het heel druk is en ik het rooster een weekje niet volg is het geen ramp, omdat alles redelijk op de rails is.

Evanlyn

Evanlyn

22-01-2014 om 11:01

therapie?

Angst kan heel goed bestreden worden met therapie, dus blijf er niet mee rondlopen!

mirreke

mirreke

24-01-2014 om 09:01

Co-ouderschap?

Het lijkt me logisch dat je kinderen nu erg druk zijn, als jullie net uit elkaar zijn. Het is voor kinderen niet niks, en die moeten zich ook afreageren.

Maar wat ik niet zo goed begrijp? Uit jouw verhaal blijkt niet dat je ex ook mee-opvoedt. Dat is het eerste wat ik zou doen, maak een co-ouderschapsplan, ga samen de opvoeding doen, om-en-om, week om week of per gedeelte van de week. Dan heb jij ook enkele dagen voor jezelf om bij te tanken en energie op te doen om je leven ook financieel op de rit te krijgen. Wie weet kun je een opleiding gaan doen of zoeken naar werk (als je dat nog niet doet of hebt). Want ik zou met drie kinderen toch echt proberen uit de bijstand te blijven of te komen.

Wat betreft je paniekaanvallen: ga naar de huisarts, er is echt iets aan te doen!

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.