U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Voorlopige voorziening
Hallo,
ik (man) wil een voorlopige voorziening aanvragen. Mijn vrouw is psychiatrisch patient (borderline, drankprobleem). Mijn zoon is uit huis geplaatst vanwege haar problematiek en de relationele spanningen die daardoor ontstonden. Bureau Jeugdzorg heeft aangegeven dat ik samen met mijn zoon in de woning mag zijn, maar dat moeder niet met zoon alleen in de woning mag zijn.
Ik wil nu de woning claimen en de zorg voor mijn zoon op mij nemen. Mijn zoon kan dan samen met mij in huis blijven wonen.
Nu is de situatie zo dat mijn vrouw en ik beiden nog in huis zijn, maar mijn vrouw mij terroriseert en mij steeds de woning uit jaagt. Ik heb de politie meermaals moeten bellen om de boel te komen sussen.
Wat is de kans dat de rechter mijn verzoek inwilligt? Of is er ook een kans dat zij alleen in de woning mag blijven? Voor mijzelf en mijn zoon is het van belang dat mijn zoon weer zo snel mogelijk thuis komt wonen.
Alvast bedankt voor je reactie.
zelf regelen
Het is niet handig om je aanstaande exvrouw die haar handen toch al vol heeft aan zichzelf uit haar huis te jagen. Dat zal haar omgang met jou en je zoon ook niet ten goede komen.
Kun je geen tijdelijke voorziening voor jullie beiden regelen als permanente huisvesting wat langer kan gaan duren?
Inwonen bij ouders? Of goede vrienden? Of antikraakwonen? Of een caravanpark?
Iemand moet toch een ander huis hebben en jij bent daar waarschijnlijk het best toe in staat om dat op korte termijn te regelen.
Stel je voor dat de rechter je wel de woning toewijst, zou ook zomaar kunnen, en je aanstaande exvrouw is het daar niet mee eens? Kun je daar dan wel rustig wonen? Als zij op straat staat en jij zit in 'haar' huis?
Hoe groot is de kans
Dat is moeilijk in te schatten, wij weten gelukkig niet alles. Maar het zou betekenen dat je een scheiding gaat aanvragen en in dat verband voorlopige voorzieningen, waarbij jij in het huis wil wonen. De tweede kwestie is dan dat je zoon terugkomt. Voor dat laatste heb je een toezegging van de gezinsvoogd (neem ik aan). Heb je die ook op papier? Als zij samen met jou aangeven, dat jij en je zoon goed samen kunnen wonen in een huis en dat moeder daar niet bij moet zijn, dan heb je een redelijke kans bij de rechter.
Maar je vrouw kan gaan vechten, ze kan een advocaat in de armen nemen en wie weet hoe het balletje dan loopt.
Voorlopig kun je in elk geval zeggen:
- niet geschoten is altijd mis, oftewel: als je niets doet verandert er niets;
- het kan zijn dat je bij de voorlopige voorzieningen de woning niet toegewezen krijgt, dan zul je zelf alsnog een andere woning moeten zoeken;
- maar je zoon kan ook bij jou in die (eventuele) andere woning terecht komen.
Het kan zijn dat je geluk hebt dat alles nu bij de gemeente ligt en dat zij ervoor zouden kunnen zorgen (theoretisch) dat het hele complex aan problemen opgelost kan worden, zodat je niet heel veel instanties af hoeft. Je zou dan één gezinsregisseur (of hoe het ook mag heten) moeten krijgen, die zowel met de woningbouw, jeugdzorg, GGZ als uitkeringsinstanties de kontakten kan onderhouden voor je en dingen in gang kan zetten.
Veel sterkte met deze moeilijke situatie.
Tsjor
Ik zou het proberen
Dat is voor zoon vast veel beter dan een UHP. Je moet dan in de voorlopige voorziening naast het huis ook de zorg voor je zoon vragen met vanwege de omstandigheden geen onbegeleide omgang.
Houdt er wel rekening mee dat je binnen vier weken na de uitspraak op de voorlopige voorzieningen de echtscheiding moet aanvragen (anders verliezen de voorlopige voorzieningen hun geldigheid).
extra informatie op basis van jullie reacties
Bedankt voor jullie reacties.
De scheiding is drie weken geleden (eenzijdig door mij) aangevraagd. Jeugdzorg heeft een indicatiebesluit genomen waarin staat dat moeder op zoek gaat naar een andere woning. Jeugdzorg geeft aan dat ik de zorg voor mijn zoon op mij kan nemen. Mijn zoon mag niet samen met haar in de woning zijn. Mijn zoon is nu bij mijn ouders (pleegzorg).
Alle seinen staan dus op groen dat ik de verzorgende ouder word. Ik heb zelf beperkte middelen om ergens anders te gaan wonen, maar ik werk ook gedeeltelijk in de woning. Moeder heeft ook beperkte mogelijkheden om ergens anders te wonen.
Het belang is dus groot voor mij en mijn zoontje om in de woning te blijven.
Voorlopige voorziening
Sterkte, het klinkt erg heftig allemaal...
Ik heb zelf geen voorlopige voorziening maar een kort geding gehad om onze woning aan mij toegewezen te krijgen. In ons geval was er geen diagnose voor mijn ex (hoewel er echt iets flink mis met hem is) of wat voor toezegging dan ook. Wat er wel was, waren een aantal verklaringen van mijn omgeving (familie, politie, werkgever) van zijn gedrag. Ook waren en zijn onze kinderen niet weg en hebben we nooit te maken gehad met jeugdzorg.
Omdat mijn advocaat en ik alles gedocumenteerd hebben en hij niks kon overleggen qua slecht gedrag van mijn kant heb ik gelukkig aan het langste eind getrokken en moest mijn ex weg. In ons vonnis was ook erg belangrijk dat de stabiliteit voor de kinderen gewaarborgd bleef. Mijn ex had eerder te kennen had gegeven dat ik voor de kinderen mocht gaan zorgen. Hij had zelfs een soort opzet van een ouderschapsplan getekend. Dit woog zwaar mee voor de rechter en zo mochten de kinderen en ik in de woning blijven.
vovo
Naar je advocaat voor een voorlopige voorziening waarmee jij voor de duur van de echtscheiding het exclusieve gebruiksrecht van de echtelijke woning krijgt. Dat is indirect waarschijnlijk voor haar ook voordelig want dat kan betekenen dat zij sneller een urgentieverklaring krijgt voor een nieuwe woning (maar dat hangt van de gemeentelijke regels af).
Jij zegt dat Jeugzorg zegt dat je zoon niet met je ex in de woning mag zijn. Helemaal niet? Ook niet als jij erbij bent? Zij heeft in principe recht op omgang met je zoon, hoe zien ze dat voor zich? Vraag daar eens naar, want als Jeugdzorg daar ideeën over heeft die jou niet goed lijken dan kan je nu alvast proberen bij te sturen voordat zij om omgang komt. Ben je alvast voorbereid.
Overigens: dat 77 Roos een kort geding heeft gehad in plaats van een voorlopige voorziening (vovo) is omdat een vovo alleen plaatsvindt in een echtscheidingscontext, en Roos - weet ik uit een ander draadje - was niet getrouwd met haar ex. Voor ongehuwd samenwonenden is de vovo geen optie en moet naar een kort geding worden gegrepen.
Groeten,
Temet