U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Voor het eerst alleen, maar niet eenzaam.
Ben ik raar of zijn er meer zoals ik? Voor het eerst ben ik zonder gezin. Aanstaande ex is met de kinderen op vakantie. En ik mis mijn kinderen wel heel erg, maar ik voel me absoluut niet eenzaam. Ik geniet van de rust, ik kook uitgebreid voor mezelf, ik kan hele programma's live televisie zien (in plaats van uitzending gemist omdat ik de helft niet heb kunnen volgen dankzij de kinderen). En verder leef ik mijn gewone leven, werken, sporten en afspreken met vriendinnen gaan natuurlijk gewoon door.
Mijn collega die nu ook voor het eerst alleen is vindt het vreselijk. Heeft gehuild met afscheid nemen. En hier op Ouders Online leest ik ook altijd berichtjes van ouders die het eerste weekend of de eerste vakantie zo moeilijk vinden, ouders die moeten wennen. Maar ik vind het niet moeilijk en ik hoef helemaal niet te wennen.
Herkenbaar? Of ben ik echt de enige?
Danny
Nee, hoor!
Ik ben (op het laatste moment) gezegend met twee kindvrije weken. En ik ben er zo ontzettend dankbaar voor... Ik probeer bij te tanken, want het is gewoon supermoeilijk om én te werken, én twee kinderen op te voeden, én al die andere dingen te moeten regelen die je in een "normaal" gezin met zijn tweetjes hoort te doen.
Ik heb diep respect voor de mensen die het echt 24/7 zonder kindvrije momenten moeten rooien...!
Ja maar fladder
Dat kan ik me goed voorstellen. Maar jij bent het inmiddels gewend. Hoe was jouw allereerste weekend of vakantie?
Danny
Vele factoren
Volgens mij heeft het met vele factoren te maken hoe het voelt als ze (de eerste keer) weg zijn met je ex. Ik vond het heel moeilijk en vind dat nog steeds, niet alleen omdat ik hun aanwezigheid mis maar vooral ook omdat ik er geen vertrouwen in heb dat mijn ex goed zorgt voor de kinderen. Dat is helaas ook al meermaals bewezen. Verder heeft 1 van mijn kinderen erge heimwee waardoor ik regelmatig gebeld wordt door dit snikkende kind.
Ik ben het er helemaal mee eens dat een weekend zonder kinderen heerlijk is, of in elk geval kan zijn. Ik ga dan ook leuke dingen doen, naar vriendinnen en samen met mijn huidige liefje uit eten etc. Vakanties daarentegen vind ik zwaar, voor mij mag het bij weekends blijven ;)
Nee hoor
maar ik sluit me wel aan bij Terpi, dat lukt alleen als je vertrouwen hebt in de plek waar je kinderen zijn.
En dat was hier geen probleem.
het eerste weekend was ik volgens mij druk aan het verbouwen in mijn nieuwe huis. Ik had niet eens tijd om haar te missen.
En nu is ze ook een week bij haar vader en net als Terpi is dat voor mij ondanks dat ik moet werken ook een beetje vakantie. Afspreken idd met mijn nieuwe Lief, lekker lang werken, dingen voor jezelf doen, heerlijk.
Ik zeg het vaker
Het is dat ik mijn man zo leuk vind, want anders was ik allang gescheiden om te kunnen genieten van kindvrije weekenden!!
oh wat lijkt me dat toch zalig, gewoon eens: hoeft echt niet elke 2 weken... maag gewoon 2 keer per jaar ofzo... een vrij weekend voor mezelf, en dan niet weg gaan.. nee...al mijn mannen moeten dan weg, en dan wil ik een heel weekend lang lekker alleen zijn in mijn eigen huis, MIJN muziek draaien, MIJN lievelings eten koken, en ongstoord MIJN favo tv kunnen kijken...
oh zaligheid!
wie wil mijn mannen 2 keer per jaar een weekend hebben??
Gelukkig
Dan ben ik een minder slechte moeder dan ik dacht. Of toch wel, maar ik ben niet de enige ;)
Vertrouwen, ja, dat heb ik inderdaad wel. Aanstaande ex is een goede vader, verantwoordelijk. En nog veel bezorgder dan ik.
Danny
Ook ik
vond mijn eerste 'allene' vakantieperiode eigenlijk heerlijk. Het was in het begin even doorbijten hoor, heel pijnlijk vond ik het eerst.Vooral omdat as ex zo ver wegging met de kinderen. Maar daarna kreeg ik vooral een gevoel van rust en acceptatie over me: zo zal het in de toekomst ook gaan,ze zullen vaker weg zijn.Het is misschien ook gewoon wennen.
En omgekeerd is het dan ook leuk en fijn om de kinderen daarna alleen 'voor mezelf' te hebben.Al is mijn scheiding nog niet formeel geregeld en woon ik nu nog in het huis met as ex......
groet van Shifra
Oh ja
...ik huilde wel, vooral bij het afscheid nemen en daarna de eerste 2 dagen alleen in bed 's avonds. Daarna was ik er ahw door heen.
S.
Mis ze heel erg
als de kinderen weg zijn. Heel gek want ook ik kijk best uit naar een kindloze dag/avond. Maar ik wil toch graag dat ze elke avond in hun eigen bedje liggen.
Maar ja, dat heeft idd ook te maken met relatie met ex.
Hoewel ik het nog moeilijker vind als ze bv op kamp zijn en ik ze niet of zij mij niet even kunnen bellen of skypen.
Voor- en nadelen
Ook al ben ik niet gescheiden en heb ik een gezonde gelukkige relatie met mijn man, door omstandigheden sta ik er vaak alleen voor. Aan de ene kant lekker, ik voel me vrijer, ben makkelijker met eten en de regels zijn iets losser. Dit zijn trouwens zelf opgelegde dingen, hij verwacht geen 3 gangen diner, die verwachtingen heb ik onbewust voor mezelf geschept. Maar aan de andere kant vind ik die voortdurende verantwoordelijkheid zo zwaar. Ook al kan je oppas regelen, t kost geld en als je geluk heb van vrienden of familie in de buurt, voel je je vaak weer bezwaard en wil je ze niet te vaak vragen. En t huishouden gaat maar door, niemand die je even kan helpen. En dan heb ik nog de mazzel dat t tijdelijk is en ons inkomen gewoon blijft binnenkomen. Wat heb ik een bewondering voor alleenstaande ouders (bewust of niet).
Ik was even bij dit draadje aan t kijken omdat een vriendin van mij, vandaag bij haar man is weggegaan. Zo heftig. Het zat er aan te komen, maar vanaf vandaag zal alles anders zijn. Misschien zwaarder, maar op lange termijn wel beter.
Had deze posting waarschijnlijk in nieuw draadje moeten zetten, maar weet niet hoe. Ben nog beetje nieuw op forum.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.