Vakantieperikelen!

Als de stoom uit je oren is ..

.. opbellen, vertellen dat je uiteraard begrip hebt voor 't feit dat dochter niet met zijn vrouw wil zijn, dat je dat zeer op prijs stelt dat zij daar zo mee om kunnen/willen gaan, maar dat volgens convenant dochters tot en met zondag (?) of maandagochend bij hem zijn. En dat je het héél vervelend zou vinden als je hiervoor weer externe dure krachten moet inhuren om e.e.a. nog eens vast te laten leggen. En oh ja, dat jij dus NIET in huis bent die vrijdagavond .. Dag, tot ziens (en ophangen)
Sterkte!

Ik snap het even niet

1. Je oudste heeft een aanvaring gehad met nieuwe vrouw en is enige tijd niet welkom geweest. Waar is ze dan gebleven in die tijd?
2. 'Nu heeft ex bepaald dat oudste daar 2 weken is (omdat vrouw niet in 1 huis alleen met oudste wil/kan zijn) en hij dan geen vakantie heeft.' Als oudste daar twee weken is, is dat dan in de vakantie? En als hij dan geen vakantie heeft, is zijn nieuwe vrouw dan ook niet thuis?
3. En het echte probleem is nu dus, dat hij op vrijdag een vakantie heeft geboekt, terwijl hij dat weekend nog voor de kinderen zou zorgen. En jij moet dat oplossen van hem.

Als hij wil dat jij het probleem oplost mag je ook meepraten over de oplossing.
Oplossing 1: hij gaat maandag pas op vakantie.
oplossing 2: jij neemt op zijn kosten de kinderen mee naar jouw weekendje (ja ik weet het, nieuwe vriendje houdt daar niet van, nieuwe vrouw ook niet, maar ik vind echt dat je dat soort dingen niet over de hoofden van de kinderen mag uitvechten. Kinderen mogen er zelfs geen spoortje van merken dat ouders nieuwe liefdes belangrijker vinden dan hun kinderen).
oplossing 3: je bent er echt niet. Ligt eraan hoe hard je het wil spelen. Eventueel: je blijft bij de overbuurvrouw, houdt een oogje in het zeil of de kinderen niet echt gedumpt worden op de stoep, laat eventueel de overbuurvrouw de politie bellen als het toch gebeurt. Overbuurvrouw laat via de politie man op zijn mobieltje bellen. Jammer, vliegtuig gemist.
oplossing 4: je zegt jouw weekendje af en brengt de kosten daarvan in rekening bij je ex. Van dat bedrag ga je later dan wel weer een weekendje op stap.

Tsjor

Tsjor

1. Je oudste heeft een aanvaring gehad met nieuwe vrouw en is enige tijd niet welkom geweest. Waar is ze dan gebleven in die tijd?

2. 'Nu heeft ex bepaald dat oudste daar 2 weken is (omdat vrouw niet in 1 huis alleen met oudste wil/kan zijn) en hij dan geen vakantie heeft.' Als oudste daar twee weken is, is dat dan in de vakantie? En als hij dan geen vakantie heeft, is zijn nieuwe vrouw dan ook niet thuis?

3. En het echte probleem is nu dus, dat hij op vrijdag een vakantie heeft geboekt, terwijl hij dat weekend nog voor de kinderen zou zorgen. En jij moet dat oplossen van hem.

Als hij wil dat jij het probleem oplost mag je ook meepraten over de oplossing.

1. In de tijd dat er geen contact was met vader (dus de regeling week op/week af) was dochter hier al de tijd. Dus van 'vrijheid' een week (wat al 4 jaar zo ging), 24/7 dochter hier.

2. Vader heeft van de 3 weken vakantie, maar 2 weken vrij genomen en gaat de rest van de tijd op vakantie met zijn vrouw. Jongste is daar wel gewoon die 3 weken en oudste is daar vanaf de 2e week 'welkom' als vader er ook is. Vader gaat dan een midweek met dochters op vakantie zonder nieuwe vrouw.

3. Ze vertrekken zaterdag en komt de meiden op vrijdag dan brengen volgens hem.

Ik probeer hem zoveel mogelijk tegemoet te komen. Dat dochter daar niet welkom was, was dochter hier,logisch ik ben en blijf haar moeder. Ze wilde dolgraag naar haar vader, maar ze mocht op een zaterdag een paar uur met vader doorbrengen en na die paar uur werd ze dan weer hier afgezet. Dat ze het weer langzaam willen opbouwen tussen nieuwe vrouw en dochter vind ik een goede zaak. Ik dacht in 1e instantie dat hij maar 2 weken vakantie kon opnemen bij zijn nieuwe baas, maar hoorde dus vanavond dat hij dus nog 1,5 week met nieuwe vrouw op vakantie gaat en dat daarom oudste daar maar 2 weken kan zijn. Dat zet bij mij kwaad bloed. (laat staan bij dochter hoezeer dat bij haar pijn doet!)

Ik neem toch ook mijn verantwoordelijkheid? Ik neem ook 3 weken vakantie in de zomer.
Dat het betekent dat ik dus geen 1,5 week met nieuwe liefde op vakantie kan, tja helaas dat komt wel weer! Maar om dat weekend om te draaien voor hem, sorry maar dat gaat mij echt te ver! Mijn rek is er langzamerhand echt wel uit!

Tjongejongejonge!

Die nieuwe vrouw is niet alleen getrouwd met je ex, maar ook met zijn kinderen! Echt ongelooflijk om (weer eens) te lezen dat de "indringer" moeilijk doet.
Als ik jou was zou ik alle omgangsregelingen eens op papier zetten, en je ex en jezelf daar keihard aan houden. Hoezo, kind is "even" niet welkom? Dat is niet aan die nieuwe vlam, maar aan jou en je ex. Als zij daar niet mee kan leven gaat zíj maar weg.
Afspraken omtrent omgangsregelingen worden niet voor de volwassenen gemaakt, maar voor de kinderen. Ik heb mijn ex wel eens voor het blok gezet: "of we doen het volgens de afspraken, of we doen het niet, dan blijven de kids gewoon bij mij..." (Toen waren ze wel een heel stuk jonger, dat zou nu niet meer werken.) Dat had als effect dat mijn ex nu keurig mij belt om te vragen óf en welke vakantieplannen ik heb. Verder is het mogelijk om (in overleg) weekenden te ruilen of extra te hebben. En dat gaat prima zo.
Dus nogmaals: elkaar keihard aan de afspraken houden. Dat houdt concreet dus in dat als je ex in zijn weekend wat plant zonder kids hij pech heeft, dan kan dan dus niet.
En vwb dat "niet welkom zijn": dat regelen ze daar maar, daar heb jij niets mee te maken. Los het dus ook niet voor ze op!

Gr. Poezie.

En als die nieuwe vrouw er niet zou zijn?

zou ex dan wel 3 weken vakantie hebben genomen?
Ik snap namelijk niet wat het er eigenlijk toe doet dat hij een nieuwe vrouw heeft.
De afspraak tussen jullie is dat de kinderen in de vakantie 3 weken bij hem zijn. Als hij nog single zou zijn zou hij toch ook naar een oplossing moeten zoeken?
Eigenlijk is het niet zo moeilijk lijkt mij.

Nuchter en rustig blijven (proberen) en met hem praten. Jij houdt je aan jullie afspraak. Hij dus ook. En als het echt een probleem heeft, dan kan hij met jou overleggen, maar het is zijn probleem.

En NIET van de KINDEREN!!!

Succes

Daan

Poezie en daantje

Tja was het maar zo makkelijk zoals jij het schrijft:
"niet welkom zijn": dat regelen ze daar maar, daar heb jij niets mee te maken. Los het dus ook niet voor ze op!

Dit hele gebeuren speelt al een jaar! Dochter beweert dat ze verleden jaar door nieuwe vrouw is geslagen. (had ook blauwe plekken). Nieuwe vrouw ontkent het, dochter blijft bij haar verhaal. Nieuwe vrouw wil niet meer alleen met dochter in huis zijn. Dus bij afwezigheid van vader (die ploegendiensten draait) is dochter daar niet welkom.
Ze willen niet weer in deze situatie terechtkomen en hebben dus deze constructie bedacht, dochter is daar als vader ook thuis is (dus de weekenden)
Hoezeer ik ook zeg dat dit niet mijn probleem is, heeft vader maling aan en zegt uit belang van dochter ook zo te handelen.

Wat dit voor effect heeft bij dochter, die nu ook onder behandeling is bij een psycholoog, wordt voorbij gelopen. Nieuwe vrouw (die al 4 jaar in zijn leven is) heeft duidelijk haar vinger in de pap en vader is onderdanig. Nieuwe vrouw heeft al een x te kennen gegeven dat ze niet om kan gaan met deze stress en dat het anders beter is om uit elkaar te gaan. (of je kiest voor je kind en je bent mij kwijt!)Vader wil dit duidelijk niet en kiest dus voor vrouw en schuift dochter opzij.

@Daantje, vader heeft alle jaren dat wij uit elkaar zijn (6 jaar inmiddels) altijd 3 weken vakantie opgenomen en deze 3 weken met de kinderen doorgebracht. Behalve verleden jaar, hij had wel vakantie maar oudste was daar dus niet welkom en heeft de gehele vakantie bij ons hier doorgebracht.
Dus nieuwe vrouw heeft wel duidelijk een grote rol in deze!

Was het inderdaad maar zo gemakkelijk

Hier ook zo'n vader. We hadden ooit een regeling dat hij dochter op woensdagmiddag had. Dan belde hij op dat hij 'niet kon', maar ik werkte gewoon op woensdag de hele dag. Zijn probleem dus. Dan belde om kwart over 12 de juf, pa kwam niet opdagen en nam zijn telefoon niet op. Kind was toen een jaar of zeven, die laat je niet alleen daar zitten, dus belde ik oma of tante om haar te halen en kreeg hij toch zijn zin. Vervolgens was juf boos op mij dat 'de communicatie tussen de ouders niet vlot verliep'. Dochter voelde zich erg ongewenst op die momenten, papa kwam niet opdagen en mama was chagrijnig dat ze iets moest regelen (in de ogen van een zevenjarige...). Klinkt wel leuk, zijn probleem, maar zo werkt het toch niet helemaal. Bij ons is het gevolg wel dat dochter haar vader nog maar eens in de paar weken/maanden ziet. Vakanties doet hij sowieso niet aan, dochter past niet in zijn nieuwe gezin. In de 10 jaar dat wij uit elkaar zijn is dochter één keertje twee dagen mee naar een camping geweest. Maar toen regende het en was pa chagrijnig :-(

Even heel vals

Boeddha, even heel vals, maar is shocktherapie te overwegen: de hele omgansgregeling voor beide kinderen gewoon stilleggen? Mag hij vervolgens weer in onderhandeling met je.

Is wel even door de zure appel heenbijten. Maar aan de andere kant is er misschien ook wel wat voor te zeggen dat het tot pa doordringt dat hij twee kinderen heeft, en daaruit niet naar believen kan kiezen welke hem wel en niet bevalt. Dat kun jij ook niet.

Sterkte ermee

Temet

Temet

6 jaar geleden is er een convenant opgesteld waar de afspraken duidelijk in staan. Deze is opgemaakt door een mediator en vastgelegd bij de notaris.

- vakanties worden gedeeld. 3 weken bij vader, 3 weken bij moeder (zomer) andere vakanties worden in overleg besproken.

Ik dacht dat ik daar altijd wel een houvast aan had, maar schijn bedriegt en vader neemt een loopje met zijn dochter (en dus ook met mij).

Ik vraag mij af, wellicht kan jij daar antwoord op geven Temet, (als jurist zijnde) hoe sterk sta ik als ik hem wijs op het convenant? En hem aan de afspraken wat daar in beschreven staan ga houden?

Hij gooit het de hele tijd op het welzijn van dochter dat het beter voor haar is dat ze niet alleen is met zijn vrouw, maar ik vraag mij langzamerhand af, is het ook niet makkelijk?

Kind

Persoonlijk zou ik het 'zo is het niet eerlijk' deel loslaten. Zo is het, zo gaan die dingen blijkbaar, en gedoe erover maakt het voor jullie kind niet makkelijker. Je kunt wel veel energie steken in het afdwingen van afspraken maar dat zal weinig bijdragen aan je complete geluk. Dus los jij het op, leuk of niet, handig of niet, eerlijk of niet. Hij zoekt het maar lekker uit (ik snap het overigens nog wel ook, in deze dubieuze blauwe plekken situatie) Vanaf 12 jaar gaat het toch steeds weer anders, veel pubers hebben helemaal geen zin in omgangsregelingen en hebben geen enkele boodschap aan eerlijk, aan tijd voor jezelf en dus 'moeten' ze weg, etc.

Herkenbaar

Althans een gedeelte. Zoals ik het lees maar dat is dan mede gebaseerd op eigen ervaring zit het probleem hem in het feit dat papa eenzijdig de afspraken wijzigt. En mama zich dan aan kan passen omdat het om het welzijn van de kinderen gaat. En voor ouders is dat toch het belangrijkste wapen. Ik zou het balletje terug leggen. In het belang van de kinderen hebben jullie afspraken gemaakt. In het belang van de kinderen kom je deze afspraken na. Dus dat hij zijn afspraken wijzigt is niet in het belang van de kinderen.
Dus als jij de kinderen niet opvangt is dat niet het belang van de kinderen maar zijn belang. Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn, maar mijn tactiek is dat ik in zo'n geval er niet zou zijn. Meedelen aan vader dit is de afspraak, zondagavond of maandag breng jij de kinderen. Vrijdag ben ik er niet dus kun je ze niet brengen punt uit!! Als vader het dan toch probeert is het zijn verantwoording dat hij geen opvang voor de kinderen heeft en zullen de kinderen dit ook niet bij jou neerleggen maar hem erop aankijken. Jij doet de kinderen dit niet aan dat doet hij dus voel je daar niet verantwoordelijk voor!!
En deel mee dat je in het vervolg als afspraken veranderd moeten worden daar ruim voor die tijd in gekend wil worden en wil kijken wat jij dan kan betekenen maar dat de verantwoording altijd bij hem ligt.
Heel veel succes en sterkte en laat je niet misbruiken onder het mom van het belang van de kinderen.

Boeddha

In principe wordt een convenant natuurlijk opgesteld met de bedoeling dat beide kanten zich eraan houden. Aan de andere kant: een situatie mb.t. kinderen is niet stabiel in de loop der jaren. Regelingen kunnen achterhaald raken (Yta geeft dat ook al aan). Hoe gaat dat nou in de praktijk? Als jij wil dat hij zich aan de afspraken houdt en hij vertikt dat, dan zal je naar de rechter moeten om naleving af te dwingen. En dan nog is het lastig, want het is makkelijker om meegeven van de kinderen af te dwingen dan het meenemen van de kinderen.

Als degene die iets wil het niet krijgt, en ook overleg en/of psychologische trucs niet helpen dan kom je uiteindelijk, als alle andere middelen gefaald hebben, bij de rechter terecht. Het is niet zo dat als een van partijen het convenant nu niet nakomt, hij zal worden veroordeeld om iets te betalen, of iets te doen of te laten. Er wordt tijdens de zaak bekeken: hoe is de situatie nu, en wat is de beste oplossing.

Het punt is een beetje dat hij jou nu voor het blok dreigt te zetten, mijn suggestie is erop gericht hem voor het blok te zetten. Juridisch maakt het allemaal niet zo bar veel uit.

Sterkte ermee

Temet

Ik denk hardop

zou het zo kunnen zijn dat in jullie relatie jullie al op zo'n manier met elkaar om gingen. Er deed zich een "probleem" voor en vrouwen zijn geneigd om daar direct oplossingen voor te verzinnen. Manlief hoeft niks te doen, de vrouw voelt zich verantwoordelijk voor de kinderen en regelt het. Nu zijn ze uit elkaar en er doet zich een probleem voor bij manlief hij deelt het mee en vrouw gaat een oplossing zoeken. Want het is tenslotte voor de kinderen waar ze zich verantwoordelijk voor voelt. Zo zet zich de traditie voort. Manlief is zich van geen kwaad bewust maar gaat er onbewust vanuit dat vrouw het wel oplost. Dat zou dan voorkomen moeten worden door deze traditie te doorbreken en als vrouw anders te reageren. En dat moet waarschijnlijk met de botte beil om hem wakker te maken. Zodat man gaat denken ik heb een probleem en ik los het op. En ik kan daarbij hulp vragen aan mijn ex maar niet meer dan vragen en niet verwachten dat ze het oplost.

@ yta

Dochter wil wel heel graag bij vader zijn. Belt hem ook regelmatig op of hij iets wil ondernemen (fietsen, skeeleren, op visite gaan bij) maar in de laatste 4 maanden is vader wel 1x iets gaan doen met haar. De andere keren had hij geen tijd of was te moe na zijn werk.

Klein voorbeeld:
vader boekt weekend weg met vrouw, jongste mag mee, oudste moet thuisblijven. Ik weet inmiddels uit ervaring (qua buien van dochter) hoe hard dat aankomt bij haar.

@ pdd-ertje

Oudste vroeg mij gisteravond, maar mama als jij nu weg bent dat weekend en papa vertrekt echt zaterdag op vakantie, waar zijn wij dan? Want opa en oma zijn er ook niet.
Heb uitgelegd dat zij zich daar niet om druk hoeft te maken, dat dit iets is tussen haar vader en mij. Maar wel toen zij op bed lag denken van stel je voor. Kortom ik ben niet de enige die zich daar al over druk maakt!

Ik ben bijna 10 jaar samen geweest met vader dus weet langzamerhand wel, dat hij zijn zin doordrijft en er alles aan gaat doen om zijn probleem alsnog mijn probleem van te maken!

Oplossen voor kind, wel gevolgen voor papa

Hoi Boeddha,
Het feit dat je dochter er nu al mee zit zou voor mij hét signaal zijn om het toch zelf op te lossen. Er moeten m.i. wel gevolgen zijn voor papa, maar dan wel gevolgen die jouw dochter niet kunnen raken. Één van de anderen schreef het al: laat pa dan maar betalen voor het annuleren van je weekend. En wat betreft de derde week: laat pa dan maar betalen voor een weekje ponykamp of zeilkamp of "oppas" of voor de extra verlofdagen die jij nu moet opnemen/kopen. Laat hem op één of andere manier betalen (consequenties/veantwoordelijkheid aanvaarden), maar laat er geen prijs zijn voor je dochter. (die is er stiekem toch al wel, want zij voelt zich niet/minder welkom bij hem)
En dan is het nog steeds flink balen, maar ja, je bent ook niet voor niets van hem gescheiden toch? En dan kun je je in ieder geval tevreden voelen omdat je het het beste hebt opgelost voor je dochter.
Nicole

Feeks

Ik was een echte feeks toen mijn ex en ik uit elkaar gingen. Ik voorzag namelijk al dat hij de kinderen (toen 2 en 5) alleen zou willen zien wanneer het hèm uitkwam. Ik heb hem gezegd (gedreigd..) dat als hij de kids niet op regelmatige basis zou willen zien, ik met ze voor zijn deur zou gaan staan met tasjes en al. "En waag het dan maar eens om te zeggen dat het niet uitkomt!" Dit was een aanval op zijn zwakke plek: hij wil niet dat de omgeving ziet dat hij niet onfeilbaar is... Gelukkig heeft dat tot op zekere hoogte effect gehad. Uiteraard heeft hij wel vaker geprobeerd om er (met name in vakanties) onderuit te komen. Vaak lukte dat (ik moet werken....duh) maar als ik het echt echt echt niet pikte liet ik hem weer blijken in het openbaar 'stennis" te gaan schoppen. (Wat ik, als het puntje bij paaltje zou komen, echt niet zou doen hoor!) Wat ik hiermee wil zeggen is dat jouw ex misbruik maakt van jouw zwakke punt. Helaas denk ik dat jij dat dan ook maar terug moet doen aangezien er met deze man geen redelijk gesprek valt te voeren.

Gr. Poezie.

En......

En ik zou dreigen met naar de politie gaan als nieuwe vlam van paps het nog één keer waagt om zelfs maar naar dochter te wijzen!

Gr. Poezie.

Wat is belangrijk?

Ik denk dat het handig is als je je boosheid op je ex, zijn perikelen en zijn vrouw even loslaat en bedenkt wat je nu werkelijk belangrijk vind. Ik denk in deze, dat het is, dat je dochters voelen dat ze het allerbelangrijkst zijn en dat je daar naar moet handelen. Stel je nu toch eens voor, dat je ouders ruzie maken, omdat ze geen van tweeën je een bepaald weekend om zich heen wil hebben, omdat ze zonodig op vakantie moeten met hun "nieuwe" liefde? Hoe ongewenst moeten de meiden zich hierdoor voelen? Dus afzeggen dat weekend, er komen vast meer weekendjes. Het is zuur, dat dit door je ex komt, maar als je relatie met je vriend goed is, dan overleven jullie dat absoluut. Ga wel wat leuks doen samen, maar dan met je meiden erbij.
Overigens, geen haar op mijn hoofd, die graag zou willen dat mijn kinderen zijn bij een vrouw, die hen niet om zich heen wenst. Dus, wat mij betreft, hoe minder ze daar zijn, hoe beter. Persoonlijk zou ik een rondedansje maken als de kinderen een week minder weg zouden zijn in de vakantie. Voor die week extra zou ik zelf dus een oplossing bedenken. Persoonlijk zou ik geen kik geven naar de vader: je wil de kinderen niet, prima, blijven ze fijn bij mij. Bedenk eens wat voor signaal je daarmee afgeeft naar je dochters toe: je kan altijd bij je moeder terecht.
Wat hun vader doet en zegt, en dat hij zich niet aan de gemaakte afspraken houdt, is zijn eigen verantwoording en op termijn zal hij daar vanzelf de gevolgen van zien: wat je zaait, moet je ook oogsten.

Nee an

Je leeft niet alleen voor je kinderen, maar ook voor jezelf. En het is helemaal niet erg dat je kinderen dat weten. Het is hier zelfs zo dat ik mijn kinderen op een bepaald moment heb medegedeeld dat mijn weekend zonder kids ook echt MIJN weekend is. Dan wil ik graag andere dingen doen dan anders. En waar het hier om gaat is dat de dochters van Boedha dondersgoed weten dat hun moeder altijd voor ze klaar staat. Alleen is het zo dat vader dat niet doet, en dáár zit de grootste pijn van dochter. De grote vraag hier is eigenlijk: hoe maak je vader duidelijk dat hij niet op deze manier met zijn dochters om mag gaan.

Gr. Poezie.