U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Terugtrekken? Blijven?
Ik gok dat dit onderwerp al vaker aan de orde gekomen is maar er naar zoeken lukt niet zo goed.
Lief en ik (beide in de 40) hebben allebei kinderen wat tot voor kort heel goed liep. 2 jaar uit elkaar, een jaar samen. Wij aten vaak met zn allen, zijn kids waren gek op de mijne en andersom. Zijn ex vond het prima dat lief en ik samen waren. Toen echter bij ons het woord 'samenwonen' viel, ging het mis. Ex van lief vertelde haar kids dat ik helemaal niet aardig was (we kennen elkaar helemaal niet) en dat ik slecht was. Daarna nog wel eens met zn allen gegeten maar het liep steeds stroever tot nu het moment daar is dat zijn kinderen nog wel bij hem komen maar hem eigenlijk niet meer willen zien (dat zeggen ze tegen hem). Zijn ex een scene staat te maken bij zijn voordeur met kinderen erbij. Niet handig waar de kinderen bij zijn maar ik snap ook dat ze het heel erg moeilijk vindt dat ik dan dagelijks met haar kinderen te maken ga krijgen als we wel gaan samenwonen. Tenminste...het lijkt erop dat dat het probleem is.
Maar ik vind het zo zielig voor de kinderen.... die stonden er bij te huilen en willen alsmaar minder met hun vader te maken hebben. Mijn kids waren hier overigens niet bij.
Herkent iemand dit.... en wat hebben jullie toen gedaan? Ik probeer in gesprekken met mijn lief haar gedrag te relativeren door aan te geven dat ze dit waarschijnlijk doet uit emotie en het moeilijk vindt deze in de hand te houden als het om haar kinderen gaat. Ik probeer er bij hem achter te komen hoe ze samen weer in een constructief gesprek met elkaar kunnen komen. Mijn lief geeft aan dat hij helemaal niet met haar wíl praten maarja..... dat kan nou eenmaal niet, hij heeft kinderen met haar. Zij geeft overigens heel duidelijk aan dat ze helemaal klaar is met mijn lief en beschuldigt hem van van alles en nog wat.Dat maakt hem weer pissig...etcetc..
Ik bemoei me er verder niet mee uiteraard, ik probeer alleen dat hij weer met haar in gesprek gaat want dit geruzie is voor niemand goed. En is het handig om toch nog bij mijn vriend over de vloer te komen of moet ik me juist terugtrekken ivm zijn kinderen?
Ben heel benieuwd hoe anderen dit gedaan hebben....
@Andernicki
Tjee wat een verhaal zeg!! Waarom is ex omgeslagen? Of is dat wat je lief zei... dat ze zich maar kort koest kan houden? Ik heb het idee dat die exen in hun eigen waarheid leven en alle realiteitszin uit het oog verloren zijn. Hier ook... ex verdraait de woorden van lief nèt een fractie waardoor lijkt alsof hij het altijd gedaan heeft. En zij gelooft daar heilig in. Dat zij de kinderen gebruikt om mijn lief te raken, dat ziet ze totaal niet in want HIJ is degene die hun leven verwoest heeft. Zij niet.
Ik snap dat je het soms gewoon achter je wil laten, maar idd.... wat jij voelt, voel ik ook.... je gunt de ex idd alle goeds maar niet het plezier van de break up van jou en je lief. Hou vol hoor, de liefde tussen jullie is het waard als ik het zo lees.
Anderenicki;
Wat vervelend allemaal zeg.
En waarom is de regeling zo drastisch veranderd als ze beide hun kind de helft van de tijd zagen?!
Nepaanklachten
Kandelaar, zijn ex is niet omgeslagen, dit is wat ze al jaren doet. Ze wil hun kind helemaal voor zichzelf, dat is haar doel heeft ze tegen hem gezegd. "Ik heb het idee dat die exen in hun eigen waarheid leven en alle realiteitszin uit het oog verloren zijn" Inderdaad. Je kunt na een scheiding je kind niet 100% voor jezelf hebben. Het jammere voor haar is dat dit haar levensinvulling lijkt te zijn, zo komt ze zelf ook niet toe aan het opbouwen van een nieuw leven. Ze heeft al die tijd sinds de scheiding nooit een vriend gehad. Een paar korte vlammen, maar nooit meer dan een paar weken. Laat me raden: ze was nog te veel met haar ex bezig?
MoederDochter6, ze heeft gehoord dat hij in zijn jeugd wel eens een jointje heeft gerookt en daarom beweert ex dat hij drugsverslaafd is. Om zijn onschuld te bewijzen laat hij keer op keer bloed- en urinetesten doen die altijd 100% negatief zijn. Hij drinkt zelfs nauwelijks, sport veel, leeft gezond! Desondanks mag hij zijn kind nauwelijks meer zien. Snap jij het, snap ik het? Ik snap dat de rechtbank het zekere voor het onzekere neemt als het niet duidelijk is, maar hij bewijst met die testen nu al meer dan een jaar dat ze onzin verkondigt. Wat kun je dan nog doen?
Dit is de zoveelste nepaanklacht in al die jaren. Je kunt het je niet voorstellen wat ze al geprobeerd heeft. Geen toilet op de begane grond: rechtszaak (geen grapje, er zijn trouwens 2 toiletten in huis)! Mijn lief zou autistisch zijn en daarom niet voor een kind kunnen zorgen: rechtszaak! Kind gevallen, dus mishandeling: rechtszaak! Kind komt een keer te laat op school: verwaarlozing: rechtszaak! Je zou denken dat waar rook is, vuur is, dus ik heb het dossier ook ingekeken. Bijv. bij die rechtszaak over het te laat komen heeft de schooldirecteur schriftelijk verklaard dat het eenmalig was en er zeker geen structureel probleem is. Bij dat mishandelingsgeval heeft de huisarts geschreven dat het letsel overeenkomt met het verhaal van het kind (gevallen bij het fietsen: geschaafde knie) en niet met mishandeling. Je zou denken dat een rechter beseft dat er niet voor niets een vuistdik dossier met afgewezen aanklachten ligt, maar alle eerdere aanklachten lijken er niet toe te doen. Ik vind het triest.
En mijn lief probeert ondertussen maar rustig te blijven, wat meestal gelukkig wel lukt. Ik vind het knap. Voor hem is het wachten op de volgende gril van zijn ex.
Nieuwste gril
En ja hoor, de nieuwste gril, dochter mocht gistermiddag van moeder niet bij vader komen. hij stond aan de deur en kreeg zijn kind niet eens te spreken. Dat was de eerste keer in al die jaren. Mijn lief zit er helemaal doorheen. Ik heb hem aangeraden zijn advocaat om advies te vragen, maar die kreeg hij gisteren niet te pakken. Hij denkt eraan om de handdoek in de ring te gooien en akkoord te gaan met 12/2, desnoods met alleen incidenteel bezoek. Alles om de strijd achter zich te laten. Maar dat biedt geen garantie dat ze dan stopt met haar gedoe. Wat is wijsheid?
Kind niet meekrijgen
Wat is dat voor machtspelletje? Ppfff.... ik snap hier weinig van en ik zou eigenlijk al helemaal niet weten wat wijsheid is. Als je vriend kiest voor 12/2 heeft ex weer 'gewonnen' want zo zal zij het ongetwijfeld voelen. Maar ik snap het van je vriend ook want hoe lang blijf je het getouwtrek volhouden?
Het zijn toch echt vaak de mannen die aan het kortste eind trekken valt me op. De vrouwen zitten in een soort machtspositie waar niet meer aan t e tornen valt. Ik heb gelukkig een goede regeling/ omgang en normaal contact (wel zakelijk maar dat is prima) met mijn ex. Maar mijn lief.... hou op schei uit. Gelukkig is het (nog) niet zo ver gekomen als bij Andernicki
Het is onbegrijpelijk
Ik begrijp hier ook helemaal niks van. Ik kom uit een heel slecht geëindigd huwelijk maar ik heb alle trauma's, pijn en teleurstelling achter me gelaten en heb een respectvol nahuwelijk. Dat heeft therapie gekost en heel veel slikken, maar het bleek mogelijk. Zo totaal anders dan bij hem!
Hij is nu zo ver dat hij zijn ex best wil laten "winnen" als dat maar een einde aan de strijd betekent. Maar dat is niet zeker.